WŁAŚCIWOSCI MECHANICZNE: - wytrzymałość na ściskanie, rozciąganie i zginanie, -moduł elastyczności podczas rozciągania i ściskania, -odkształcenia względne, p[rzy próbach wytrzymałościowych, -odkształcenia podczas pełzania, -udarność, -twardość.
POMIAR WYRZYMAŁOSCI NA ZGINANIE MAŁYCH PRÓBEK ZA POMOCĄ APARATU DYSTANT- badanie polega na pomiarze kąta ugięcia i momentu zginającego w chwili zniszczenia tworzywa, przy zastosowaniu próbek w postaci płytek o wymiarach 15x10 mm i grubości 2-4 mm. Przeprowadza się je zgodnie z PN-72/C-04243;Tworzywa sztuczne. Oznaczanie wytrzymałości na zginanie za pomocą aparatu-typ Dystant. Zasada badania polega na tym, że do próbki pomiarowej zamocowanej w obrotowym uchwycie jest przytwierdzone ramię z obciążnikiem. Wskutek obrotu uchwytu próbki przenosi się przez nią ruch obrotowy na ramię. W miarę wznoszenia się ramienia, tj.odchylania się od pionu; powstaje i zwiększa się jego moment obrotowy działający na próbkę jako moment zginający. Wzrost tego momentu powoduje wzrost naprężeń w pró©kę jako moment zginający. Wzrost tego momentu powoduje wzrost napręzeń w próbce prowadzący do jej zginania, a dalej do zniszczenia. Odczytany w chwili zniszczenia moment zginający służy do obliczania wttrzymnałosci na zginanie M, a jednoczesnie zmierzony kąt ugięcia jest miarą odkształcenia próbki. Aparat Dystant składa się z podstawy i czesci pomiarowej. Częśc pomiarowa to dwie tarcze współ®odkowe, których zewnętrzna jest nieruchoma, a wewnętrzna obraca się na osi poziomej za pomocą mechanizmu korbkowego. Na przedniej czesci osi umieszczone jest ramie- wahadło. Do mocowania ramienia słuzy umiejscowiony na statywie. W celu rozszerzenia kresu pomiarowego w dolnej czesci ramienia zamocowuje się dodatkowe obciążniki. Nad ramieniem znajduje się uchwyt próbki. Drugi uchwyt w ramieniu tworzy z pierwszym szczeline, w której mocuje się próbke. Umieszczona na osi wskazówka pokazuje na nieruchomych skalach bezpośrednio wielkość momentu zginającego. Tarcza ruchoma ma skalę kątową od 0 do 90st. I przesuwa się zaznaczając kąt ugięcia próbki. W chwili pęknięcia próbki ramię odpada, natomiast wskazówa i tarcze nie zmieniają swojego położenia i można dokonac odczytu.
UDARNOŚĆ-jest miarą kruchości materiałów określaną przez pracę potrzebną do dynamicznego złamania próbki i odnoszoną do wielkości poprzecznego przekroju próbki. Wyraza się ją w kJ/m2, co liczbowo odpowiada w przybliżeniu dawniej uzywanej jednostce Kg*cm/cm2. Ta ostatnia wartość daje lepsze wyobrażenie o udarności jako pracy łamania beleczki odważnikiem o masie 1kg spadającym na beleczkę o przekroju 1cm2 z wysokości 1cm. Oznaczenie udarności sztywnych tworzyw sztucznych oraz ebonitu na próbkach z karbem i bez karbu przeprowadza się na aparacie Dystant. Wyniki oznaczen otrzymane na podstawie tej metody są nieporównywalne z wynikami oznaczen udarności wykonywanych za pomocą młotów tyupu Charpy’ego lub Izolda.
*udarność próbek bez karbu an- praca zużyta na dynamiczne zlamanie próbki bez karbu, odniesiona do 1cm2 pierwotnego przekroju poprzecznego próbki w miescu złamania.
*udarność próbek z karbem ak –praca zuzyta na dynamiczne złamanie próbki z karbem, odniesiona do 1 cm2 p[pierwotnego przekroju poprzecznego próbki w miescu karbu.
*udarność względna- stosunek udarności ak do an wyrazony w %