Bulimia
Słowo „bulimia" pochodzi z języka greckiego i oznacza wilczy apetyt. Bulimia jest poważnym zaburzeniem odżywiania się polegającym na przemiennym objadaniu się oraz wywoływaniu przeczyszczania. Wyraża się brakiem kontroli w objadaniu się oraz w przesadnej trosce o wagę i wymiary ciała. Jest formą obsesyjnego zaspakajania ważnych potrzeb psychicznych.
Test o symptomach bulimii dla rodziców
Czy córka bardzo dużo je, a mimo to nie przybiera na wadze?
Czy zauważyliście, że coraz częściej od razu po posiłku znika w ubikacji?
Czy zdarza się wam słyszeć odgłosy wymiotów?
Czy stosuje dietę, ale wcale nie traci nawadze?
Czy podejrzewacie, że podjada sobie w ukryciu?
Czy znaleźliście schowane papierki po cukierkach, chrupkach, słodyczach?
Czy zanotowaliście niewytłumaczalne zniknięcie pieniędzy albo ciasta?
Czy zauważyliście na grzbietach dłoni blizny od wywoływania wymiotów?
Czyjej gruczoły ślinowe są powiększone?
Czy często jest przygnębiona? Czy pije alkohol, nadużywa leków?
Czy zaskoczyliście ją przy objadaniu się dużą ilością pożywienia wysokokalorycznego?
Czy miało miejsce wywoływanie środkami farmakologicznymi wymiotów, wypróżnienia lub oddawania moczu?
Czy poza jedzeniem ma problemy w innych dziedzinach życia?
Czy zbytnio ulega emocjom, zmiennym nastrojom?
Czy pomimo waszych zakazów pozostaje poza domem do późnej nocy?
Czy waszym zdaniem zdaje sobie sprawę ze swojej choroby (bulimii), czy po każdej „uczcie" czuje do siebie wstręt?
Jeżeli odpowiecie twierdząco na kilka powyższych pytań, to wielce prawdopodobne, że wasze dziecko cierpi na bulimię. Powinniście wówczas jak najszybciej przeprowadzić badania lekarskie i rozpocząć ewentualne leczenie.
Diagnozowanie bulimii
Chociaż z natury bulimia jest utajona, jednak można ją stwierdzić na podstawie pięciu kryteriów diagnostycznych:
Powtarzające się wypadki objadania się; zjadanie wielkiej ilości pożywienia w krótkim czasie. Duże ilości pożywienia są zjadane bardzo szybko, często zupełnie bez kontroli (nierzadko od 1000 do 6000 kalorii naraz). Najchętniej spożywane sąpotrawy słodkie, wysokokaloryczne, chciwie połykane.
Poczucie braku kontroli podczas objadania się
Przeczyszczanie. Przeczyszczanie polega na regularnym wywoływaniu wymiotów, stosowaniu środków przeczyszczających, moczopędnych, pigułek dietetycznych, trzymaniu okresowo ścisłej diety, poszczeniu albo uprawianiu intensywnych ćwiczeń. Czynności te są podejmowane ze strachu przed utyciem spowodowanym objadaniem się. Środki przeczyszczające nie spełniają jednak swojego zadania, ponieważ zanim zaczną działać, pożywienie przyjęte podczas objadania się.
Co najmniej dwa przypadki objadania się i przeczyszczania na tydzień w ciągu trzech miesięcy. Częstotliwość objadania się i przeczyszczania jest ważnym kryterium, ponieważ obżeranie się nie świadczy jeszcze o bulimii. Objawem choroby jest występowanie co najmniej dwóch przypadków objadania się i przeczyszczania w tygodniu przez nie mniej niż trzy miesiące.
Trwała, przesadna troska o wagę i wymiary ciała. Osoby z bulimią przypominają chorych na anoreksję pod względem obsesji na punkcie jedzenia, wagi i wymiarów ciała, a także lęku przed utyciem. Szczególnie ci, którzy na początku mieli nadwagę, mogą stracić kilka kilogramów, ale ich waga zwykle nie spada poniżej normy. W ciągu trzech, czterech miesięcy można u nich obserwować cykliczne tracenie i przybieranie na wadze. Dla postronnego obserwatora wygląd tych osób się nie zmienia. Rodzina i przyjaciele mogąbardzo długo nie zdawać sobie sprawy z choroby, jeżeli tylko napady objadania się i przeczyszczania są utrzymywane w tajemnicy.
Powikłania medyczne
Podczas badania lekarz może dostrzec następujące symptomy:
arytmia serca; powiększone gruczoły szyjne; rany na przełyku; przepuklina; zakażenie gruczołów ślinowych; blizny na grzbiecie dłoni od częstego wkładania do gardła w celu wywoływania wymiotów.
Stomatolog może zauważyć inne oznaki:
zniszczone szkliwo po zewnętrznej stronie zębów, w wyniku działania kwasów żołądkowych podczas częstych wymiotów; liczne zmiany próchnicze w zębach; ubytki zębów; poważne schorzenia dziąseł.
Rodzina i przyjaciele mogą dostrzec jeszcze inne objawy:
zawroty głowy; omdlenia; skargi na zmęczenie, bóle mięśni i gardła.
Jeżeli bulimia jest nie leczona, może prowadzić do poważnych powikłań:
Odwodnienia i braku równowagi elektrolitycznej, które mogą doprowadzić do zaburzeń w pracy serca i w wyniku tego do nagłej śmierci.
Postępującego uszkodzenia nerek często stwierdzanego wśród regularnie wymiotujących osób z bulimią.
Niskiego poziomu cukru - w reakcji na nadmiar cukru trzustka wytwarza więcej insuliny, która obniża poziom cukru we krwi poniżej normy. To z kolei wywołuje jeszcze większą ochotę na słodkie potrawy.
Samoczynnego zwracania jedzenia występującego u osób, które wymiotują pięć lub więcej razy dziennie.
Nadużywania środków przeczyszczających, które wywołuje ubytki potasu, sodu i magnezu z okrężnicy, czego rezultatem mogą być bóle brzucha i zatwardzenia.
(Opracowano napodst. M.M. Jablow „Anoreksja, bulimia, otyłość")