Geologia Górnicza

Wyznaczanie granicy złoża bilansowego

Przemysław Stefanik 238057

Małgorzata Serafin 238037

GGiOŚ

Rok: III

Grupa 8

Celem projektu jest wyznaczenie granic złoża bilansowego, złoża stratoidalnego miedzi na podstawie otrzymanych wyników próby punktowej w układzie liniowym.

Materiałem opracowania jest 19 prób pobranych ze ściany wyrobiska. Próby o numerach od 100 do 103 zostały pobrane w łupku dolomitycznym, zaś pozostałe od 104 do 119 w piaskowcu.

Tutaj coś o złożu napisz Gocha

Parametry dla złoża rud miedzi:

(ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA z dnia 22 grudnia 2011 r. w sprawie dokumentacji geologicznej złoża kopaliny)

Maksymalna głębokość spągu złoża	1500m
Minimalna zawartość miedzi w próbce konturującej złoża	0,5%
Minimalna średnia ważona zawartość ekwiwalentna miedzi z uwzględnieniem zawartości Ag w profilu złoża wraz z przerostami	0,5%
Minimalna zasobność złoża	35kg/m2

Granice złoża bilansowego wyznaczymy na podstawie zawartości miedzi w danej próbce. Należy tutaj pamiętać że minimalna zawartość miedzi w próbce nie powinna być mniejsza niż 0,5%. W przypadku niższych wartości badany materiał nie zaliczają się do złoża bilansowego.

Przy ustalaniu granic złoża nie należy kierowac się jedynie zawartością miedzi. Kwalifikowane są również próbki o mniejszej zawartości w przypadku gdy sąsiadują one z odcinkami o ekonomicznym nagromadzeniu miedzi. Postępuję się tak w celu stworzenia jednolitej warstwy, którą można bezproblemowo eksploatowac jako całość. Należy jednak pamiętac aby średnia zawartość eksploatowanego składnika nie wynosiła mniej niż 0,5%.

Wyniki opróbowania:

Miąższoś łupka dolomitycznego w miejscu pozyskania prób wynosi 0,44[m], a piaskowca 4,5[m]. Łączna miąższość opróbowanego odcinka to 4,94[m].

Granice złoża bilansowego wyznaczają próby od 106 do 115, wśród których znajdują się próbki o niższej zawartości okruszcowania niż 0,5%. Jednak i ile po obliczeniu średniej zawartości Cu w wyznaczonym odcinku, jej wartość będzie stanowiła więcej niż 0,7%, odcinek ten będzie spełniał kryterium bilansowości.

Pozostałe próby zawierają mniej niż 0,5% Cu, dlatego też nie będą one wzięte pod uwagę podczas szacowania zawartości jednostkowej.

Pomimo iż w łupku dolomitycznym znajduje się bogata w Cu warstwa to ze względu na jej małą miąższość i zbyt dużą odległość, którą stanowią skały płonne - od warstwy kruszconośnej w piaskowcu, nie będzie ona stanowiła części złoża bilansowego.

Gęstośc przestrzenna (γ_a) piaskowca – 2,3 [kg/m³]

Zawartość miedzi w złożu obliczamy wyliczając średnią ważoną dla poszczególnych typów litologicznych – w naszym przypadku jedynie dla piaskowca.

Z_P = 0,78[%] Cu

Aby uzyskac zawartość jednostkową miedzi w całym złożu skorzystamy z poniższego wzoru.

Q_j = M ∙ Z∙ γ_a ∙ 0,01 [Mg/m²]

gdzie:

M - miąższość warstw

Z - zawartość Cu

γ_a - gęstość przestrzenna

Q_j = 2,1[m] ∙ 0,78[%]∙ 2,3[kg/m³] ∙ 0,01

Q_j = 0,037812 [Mg/m²] = 37,81[kg/m²]

Wnioski:

Zawartośc jednostkowa złoża wynosi 37,18 [kg/m²], a więc spełnia ono kryterium bilansowości. Gdyby do złoża bilansowego została zaliczona kruszconośna warstwa w łupku dolomitycznym, której miąższość wynosi 0,26[m], a średnia ważona zawartość miedzi 2,59%, to zawartość jednostkowa miedzi w całym złożu wyniosła by ponad 50[kg/m²]. Jednakże, konieczna byłaby wtedy eksploatacja warstwowa, lub do pozyskiwanego urobku zostałby włączona warstwa skał nad spągiem bilansowej warstwy w piaskowcu, co przyczyniłoby się do zwiększenia kosztów wydobycia, a zarazem złoże straciło by status złoża bilansowego.