TECHNOLOGIA BUDOWY DRÓG - OBRONA PROJEKTU

PROJEKT NR 1

- wysokość nasypu h_n [m]

- kąt tarcia wewn. gruntu nasypu Ф_n [◦]

- kąt tarcia wewn. słabej w-wy Ф_S [◦]

- ciężar obj. gruntu nasypu γ_n [kN/m³]

- ciężar obj. torfu γ_t [kN/m³]

- ciężar obj. słabej w-wy γ_S [kN/m³]

- spójność torfu c_t [kN/m²]

- spójność słabej w-wy c_S [kN/m²]

- zagłębienie stropu słabej warstwy h_t [m]

1). Wyznaczenie osiągalnej siły przyczepności Tp = (0,5 ·a· γn· (hn)2· tgδ) / Fp

a - wsp. przyczepności (adhezji) = 1,0

γ_n - ciężar obj. gruntu nasypu [kN/m³]

h_n - wysokość nasypu [m]

tgδ - kąt tarcia gruntu nasypu po zbrojeniu

Fp - wsp. bezpieczeństwa na zarwanie przyczepności min 1,2

2). Jakie parametry uwzględniamy przy liczeniu naprężeń w stropie kożucha torfiastego oraz przy liczeniu naprężeń działających w stropie słabej warstwy.

1. Wyznaczenie naprężeń w stropie torfu:

- wysokość nasypu h_n [m]

- ciężar obj. gruntu nasypu γ_n [kN/m³]

- równomiernie rozłożone obciążenie ruchowe g=10[kN/m²]

2. Wyznaczenie naprężeń w stropie słabej w-wy:

- ciężar obj. torfu γ_t [kN/m³]

- zagłębienie stropu słabej warstwy h_t [m]

4). Kiedy jest słuszność stosowania geosyntetyków w nasypie?

Maty i siatki antyerozyjne - w celu zbrojenia i ochrony przeciw erozyjnej.

Geowłókniny - w celu poprawy stateczności.

Geotkaniny - wzmacnianie i separacja słabego podłoża.

Geosiatki - zbrojenie gruntów słabonośnych, umacniania stromych skarp, zboczy i nasypów.

Gabiony - do wzmacniana, zapobiegania osuwaniem się ziemi.

Geomembrany - do zabezpieczenia przed wodą gruntową.

Geokraty - do wzmacniania słabych podłoży gruntowych; rozwiązywania problemów konstrukcyjnych w złożonych warunkach gruntowo-wodnych dla stromo nachylonych skarp; budowy nasypów.

1). Wyznaczenie wsp. bezp. stateczności nasypu:

- stateczność krótkotrwała F_TK

- stateczność długotrwała F_SK

- stateczność wewnętrzna F_SD

2). Wyznaczenie ciężaru nasypu W= 0,5 · L· h_n ·γ_n

L - rzut poziomy skarpy nasypu [m]

h_n - wysokość nasypu [m]

γ_n - ciężar obj. gruntu nasypu [kN/m³]

PROJEKT NR 2

1). L = (N₁· r₁· N₂· r₂· N₃ · r₃) · f₁· f₂· f₃

L - liczba osi obliczeniowych na dobę na obliczeniowy pas ruchu

N₁ - śr. dobowy ruch sam. cięż. bez przyczep w przekroju drogi, w połowie okresu eksploatacji

N₂ - śr. dobowy ruch poj. członowych (sam. cięż. z przyczepami i ciągników siodłowych z naczepami) w przekroju drogi, w połowie okresu eksploatacji

N₃ - śr. dobowy ruch autobusów w przekroju drogi, w połowie okresu eksploatacji

r_1, r_2, r_3, - wsp. przeliczeniowe na osie obliczeniowe określ. zgodnie z tab.b.

f₁ - wsp. obliczeniowego pasa ruchu określ. zgodnie z tab.a₁.

f₂ - wsp. szer. pasa jezdni określ. zgodnie z tab.a₂.

f₃ - wsp. pochylenia podłużnego jezdni określ. zgodnie z tab.a₃.

2). W jaki sposób doprowadza się grupę nośności G2 do G1.

Wyróżniamy 4 grupy nośności podłoża nawierzchni: G1 (grunty niespoiste), G2 (grunty słabo spoiste), G3 (spoiste mieszane), G4 (spoiste). Podłoże nawierzchni zakwalifikowane do grupy nośności od G2 do G4 możemy doprowadzić do grupy nośności G1 w następujący sposób:

- wymieniając w-wę gruntu słabego podłoża naw. na w-wę gruntu lub materiału niewysadzinowego.

- wzmacniając podłoże przez wykonanie pod konstrukcją. w-wy z gruntów stabilizowanych spoiwem. - ulepszając grunt w górnej w-wie podłoża, stabilizując grunt spoiwem (cementem, wapnem, popiołem).

---