Metody pracy wychowawczej w przedszkolu
Wszechstronne wychowanie dziecka przedszkolnego dokonuje się przez rozwijanie jego aktywności i kierowanie działaniem. Na własną aktywność dziecka liczymy w tych dziedzinach, w których przejawia się ona z dużą siłą i powszechnie wyrażając się potrzebą poznawania świata, ruchu, twórczego działania - w powiązaniu ze zdobywaniem samodzielnych doświadczeń.
Metodą nazywa się sposób i tok, czyli kolejność działania stosowany, świadomie, celowo i konsekwentnie. Metoda obejmuje następujące po sobie czynności, które są jej podporządkowane.
Metoda samodzielnych doświadczeń
polegająca na pobudzaniu własnej inicjatywy dziecka nawiązującego
kontakty z otoczeniem, przyrodą, sztuką. Na własnych doświadczeniach
opiera się nauczycielka, kierując jego rozwojem w różnych dziedzinach,
zaszczepiając mu poszanowanie norm współżycia.
Metoda zadań stawianych dziecku,
które ono wykonuje samodzielnie i często z zaangażowaniem własnej
pomysłowości.
Tą metodą posługuje się nauczycielka w odniesieniu do zabaw
dydaktycznych, prac konstrukcyjnych, których temat inspiruje stawiając też
czasem zadania wymagające odtworzenie wzoru, przy podejmowaniu prac
użytecznych i rozwijaniu sprawności ruchowej.
Metoda ćwiczeń,
pobudzająca dzieci do powtarzania różnych czynności. Ćwiczenia mają wpływ na rozwój czynności fizycznej, utrwalają pożądane wyniki i umiejętności praktyczne, są jedną z dróg kształcenia prawidłowej wymowy.
Metody czynne
Rozmowy, opowiadania, zagadki, uczenie dzieci wierszy i piosenek na
pamięć.
Objaśnienia i instrukcje,
Towarzyszące nabywaniu sprawności ruchowej przez dzieci, nawyków higienicznych, umiejętności technicznych, stosowane także przy stawianiu różnych zadań
Sposoby społecznego porozumienia,
Wpływania na postępowanie dziecka, odwoływanie się do umów, wyrażanie aprobaty, pochwały lub nagany, tłumaczenie, przekonywanie, nakazy i zakazy.
Środki żywego słowa, 1
Które pobudzają uczucia i procesy poznawcze sprzyjając przyswajaniu przez dzieci treści wychowania estetycznego, umysłowego, społeczno- moralnego i zdrowotnego.
Metody oglądowe (oparte na obserwacji)
Obserwacje i pokaz,
Którymi kieruje nauczycielka nawiązując do obserwacji podejmowanych przez dziecko z własnej inicjatywy np. Przyglądanie się zwierzętom, pojazdom, roślinom itp.
Przykład osobisty -
wzór postępowania nauczycielki, lub osób dorosłych lub postaci z bajek,
baśni, utworów literackich.
Udostępnienie dzieciom sztuki
plastycznej, utworów muzycznych (oglądanie obrazków, wystaw, widowisk teatralnych, spektakli, słuchanie koncertów)
Formy pracy z dziećmi
Zajęcia organizowane przez nauczycielkę
Z grupą lub prowadzone w zespołach oraz indywidualnie.
Czas trwania zajęć:
Dzieci 3 - letnie 5 - 10 minut
Dzieci 4 - letnie 10 - 15 minut
Dzieci 5 - letnie 15 - 20 minut dwa zajęcia w ciągu dnia
Dzieci 6 - letnie 20 - 25 minut dwa zajęcia w ciągu dnia.
Zabawa
I inne rodzaje dowolnej działalności dziecka podjętej z jego własnej inicjatywy.
Czynności samoobsługowe dzieci
i ich prace związane z trybem dnia.
4. Uroczystości, imprezy, spacery, wycieczki.
5. Kontakty okolicznościowe nauczycielki z dziećmi,
nawiązywane w różnych nieprzewidzianych okolicznościach.
Podział zabaw:
dydaktyczne,
tematyczne,
badawcze,
konstrukcyjne,
manipulacyjne,
ruchowe z elementami rzucania, łapania, toczenia, skakania, biegania,
ruchowe ze śpiewem i muzyką, tańce, pląsy.
gry - stolikowe, zręcznościowe, umysłowe. 2