41) Identyfikacja kryminalistyczna:

Identyfikacja to tyle, co stwierdzenie tożsamości, identyczności. Natomiast identyfikacja kryminalistyczna to:

- ustalenie relacji tożsamości przedmiotu (lub klasy przedmiotów) z cechami jego wzorca

- oraz wykazanie tożsamości osoby (lub rzeczy) podejrzanej o udział w zdarzeniu z osobą (lub rzeczą), która pozostawiła badany ślad.

Cechą jest element odróżniający lub charakteryzujący pod jakimś względem osoby lub przedmioty, ich czynności i stany oraz procesy lub zjawiska zachodzące w otaczającej rzeczywistości. Dla identyfikacji kryminalistycznej szczególnie ważne są:

-cechy swoiste- przysługujące wszystkim przedmiotom danego rodzaju i tylko im;

-cechy diagnostyczne (wyróżnione spośród cech swoistych)- szczególnie wyraźne właściwości, ułatwiające rozpoznanie przedmiotów danego rodzaju wśród innych.

Identyfikacja kryminalistyczna jest ustalaniem relacji tożsamości cech śladu i cech wzorca. Zachodzi więc konieczność dokonania przyporządkowań parami tych cech z zastosowaniem rozumowania per analogia. Przyporządkowania tego dokonuje się na podstawie wiedzy o typowości przypadku, zawartej zwykle w tzw. „wiadomościach specjalnych”, np. doświadczeniu sądowo- lekarskim. Wiedza o typowości przypadku pozwala na przeprowadzenie wartościowania stwierdzonych cech śladu. Na I etapie tego wartościowania dokonuje się wyróżnienia cech swoistych, a wśród nich- cech diagnostycznych. Wśród cech diagnostycznych natomiast dokonuje się wyróżnienia cech, które charakteryzować mogą tylko jeden przedmiot.

cechy swoiste

cechy diagnostyczne

cechy, charakteryzujące tylko 1 przedmiot

W zależności od tego, czy tym ostatnim cechom przyporządkujemy odpowiednie cechy przedmiotu „podejrzanego” o pozostawienie śladu, czy jedynie cechy klasy przedmiotów, z których każdy mógł dany ślad pozostawić, odpowiednio mamy do czynienia z:

- identyfikacją indywidualną - np. ślad ma cechy, charakteryzujące tylko jedno, konkretne narzędzie (ta konkretna siekiera)

- identyfikacją grupową - np. identyfikacja klasy narzędzi, z których każde mogło ślad pozostawić (jakaś siekiera). Tu w zależności od liczby przedmiotów reprezentujących daną klasę, mówimy o identyfikacji szeroko- lub wąskogrupowej.

Identyfikacja osoby polega na wykazaniu tożsamości osoby podejrzanej z osobą, która pozostawiła ślady na miejscu zdarzenia. Ta identyfikacja również może być indywidualna, kiedy identyfikuje się jedną, konkretną osobę, lub grupowa, kiedy określi się jedynie pewne cechy osoby, np. płeć, kolor włosów, przybliżony wiek.

Każda identyfikacja grupowa, teoretycznie przybliża do identyfikacji indywidualnej. Trzeba mieć jednak świadomość, że identyczne grupowe cechy może posiadać wiele innych, niż badany przedmiotów, niemających żadnego związku z dochodzonym przestępstwem.

---