Wstęp

Elektroforeza jest techniką analityczną stosowaną w chemii i biologii molekularnej. Istotą elektroforezy jest rozdzielenie mieszaniny związków chemicznych na możliwie jednorodne frakcje przez wymuszanie wędrówki ich cząsteczek w polu elektrycznym. Cząsteczki różnych substancji różnią się zwykle ruchliwością elektroforetyczną. Wyróżniamy kilka rodzajów tej analizy:

• żelowa (ośrodkiem, w którym przemieszczają się badane substancje jest żel elektroforetyczny)

• kapilarna (Rozdział mieszanin prowadzony jest w cienkiej i długiej rurce szklanej, przypominającej z wyglądu światłowód. Rurka ta wypełniana jest buforem.)

• bibułowa (nośnikiem jest bibuła nasączona roztworem buforowym)

W moim doświadczeniu zajmę się ostatnim rodzajem elektroforezy. W elektroforezie bibułowej bibuła nasączona roztworem buforowym jest nieruchomym ośrodkiem, względem którego poruszają się cząsteczki aminokwasów. Kierunek poruszania się cząsteczek aminokwasów w polu elektrycznym zależy od znaku ich ładunku elektrycznego. W polu elektrycznym o stałym natężeniu E, w ośrodku o tych samych właściwościach: temperaturze, lepkości, przenikalności elektrycznej i pH, ruchliwości cząsteczek zależą od ładunku, wielkości i kształtu cząsteczki. Umożliwia to identyfikację aminokwasów w mieszaninie przez porównywanie ich przesunięć podczas elektroforezy z przesunięciami odpowiednich wzorców.

---