LA, Administracja, Legislacja Administracyjna


LA

Pojęcie legislacji administracyjnej

Zadania te związane są ze stałą i planową organizacją życia publicznego, podejmowaną dla osiągnięcia dobra wspólnego

Prawne formy działania administracji publicznej

Pojęcie

Legislacja w powyższym znaczeniu to:

Czyli legislacja to nie tylko sam akt prawny umocowany przez podmiot prawa ustanawiający prawo, ale również zespół czynności zmierzających do sporządzenia aktu generalnego i projektowanie aktu.

Współdziałanie organów administracji publicznej przy tworzeniu aktu prawnego poprzez wyrażenie:

Stanowienie prawa przez podmioty administracji publicznej musi być zgodne z prawem. Czyli musi być przestrzegana zasada art. 7 konstytucji.

Sądowa kontrola sprawowana przez sądy administracyjne oraz Trybunał Konstytucyjny jest integralną częścią legislacji administracyjnej.

Legislacji administracyjna

Akt prawny

Pojęcie aktów prawnych rozumiane jest dwojako - szeroko i wąsko

Szerokie znaczenie to zarówno akty o charakterze generalnym, jak i akty indywidualne, które są źródłem norm prawnych.

Sensu stricto to wyłącznie akty stosowania prawa o charakterze konkretnym i indywidualnym. Są to m.in. decyzje administracyjne czy też orzeczenia sądów.

Akt normatywny -

trzeba rozumieć „pisany tekst, który formułuje w języku prawnym w postaci przepisów prawnych normy prawne”. Normy te muszą jednak mieć charakter generalno-abstrakcyjny, umożliwiający zastosowanie ich w konkretnych, indywidualnych sytuacjach. Muszą być one także wydane przez kompetentny organ państwowy lub inny organ publiczny wyraźnie umocowany przez państwo do stanowienia tego typu aktów.

Źródła prawa w Polsce

Polski system źródeł prawa powszechnie obowiązującego ma w założeniu ustrojodawcy charakter zamknięty.

Dotyczy to dwóch sfer: przedmiotowej i podmiotowej.

W aspekcie przedmiotowym chodzi o stworzenie zamkniętego katalogu źródeł prawa, mających walor powszechnie obowiązujący. Jednocześnie źródła te mają ściśle ustaloną hierarchię, która jest wyznaczana przez moc prawną danego aktu, a więc jego miejsce w systemie prawa

Oznacza to, że istnieje system zależności pomiędzy poszczególnymi aktami prawnymi, które wynikają z ich wzajemnego powiązania treściowego, a w przypadku braku takich powiązań dopuszczają możliwość usunięcia z systemu prawa norm sprzecznych z normami zajmującymi nadrzędne miejsce w hierarchii źródeł prawa.

Nie może to jednak nastąpić w sposób automatyczny, lecz musi tego dokonać kompetentny organ, jakim jest w Polsce Trybunał Konstytucyjny.

Konsekwencją takiej budowy systemu źródeł prawa jest :

zapewnienie spójności systemu prawa, co ogranicza ryzyko istnienia w systemie norm wewnętrznie sprzecznych, uniemożliwiających realne ich stosowanie, a

wykluczenie ryzyka multicentryczności systemu prawa, które może rodzić problemy dotyczące stosunku norm zawartych w różnych systemach prawnych

PROBLEM związany z aktami prawa miejscowego, których stanowienie wynika z ustaw szczególnych. Wydanie takiego aktu wymaga wyraźnego umocowania ustawowego, a tym samym nie można mówić o naruszeniu zasady podmiotowego zamknięcia systemu, gdyż pomimo wielości podmiotów uprawnionych do wydawania aktów prawa miejscowego są one jednak wyraźnie określone, choć nie na poziomie konstytucyjnym, a ustawowym.

Multicentryczność systemu źródeł prawa

Źródła prawa w Polsce

Konstytucja

To generuje jej cechy:

Konstytucja zawiera istotne postanowienia związane z legislacją.

Chodzi o określenie podmiotów właściwych do wydawania poszczególnych aktów normatywnych, a także wskazanie zasadniczych elementów procedury ich stanowienia.

W dużej mierze regulacja tych kwestii, w szczególności w odniesieniu do aktów stanowionych przez organy samorządowe oraz terenową administrację rządową, odbywa się w innych, z reguły ustawowych, aktach prawnych.

Umowy międzynarodowe

art. 91 ust. 3 Konstytucji stanowi, że „jeżeli wynika to z ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską umowy konstytuującej organizację międzynarodową, prawo przez nią stanowione jest stosowane bezpośrednio, mając pierwszeństwo w przypadku kolizji z ustawami".

Tym samym określone zostało również miejsce aktów tak zwanego wtórnego prawa UE, a więc rozporządzeń, dyrektyw i decyzji wydawanych przez Radę UE

Zasadą jest bowiem, że tylko rozporzą­dzenia UE rodzą bezpośrednie skutki na gruncie systemu prawa krajowego, co wy­nika z konieczności ich stosowania. Co więcej, obowiązują one na terenie wszyst­kich państw członkowskich, wiążąc w pełni te państwa, zarówno pod względem celów, jakie mają być osiągnięte, jak i środków, które mają służyć realizacji tych celów.

Decy­zje, których kształt zbliża je do decyzji administracyjnych są one kierowane do konkretnych adresatów i to oni związani są treścią takich aktów.

Dyrektywy wskazują jedynie cele, jakie mają zostać osiągnięte, pozostawiając państwom członkowskim swobo­dę określenia środków, za pomocą których owe cele zostaną zrealizowane.

Konieczne staje się podjęcie działalności prawotwórczej na poziomie krajo­wym w celu implementacji norm zawartych w dyrektywach. Niewyko­nanie treści dyrektywy stwarza możliwość nie tylko wszczęcia postępowania prze­ciwko państwu niedokonującemu implementacji, ale też może stać się podstawą odpowiedzialności odszkodowawczej państwa, o ile normy dyrektywy przewidują taką możliwość.

Ustawy oraz umowy międzynarodowe

w przypadku kolizji pomiędzy nimi
pierwszeństwo mają te ostatnie.

Dotyczy wyłącznie umów międzynarodowych, których ratyfikacja została dokonana za zgodą wyrażoną w formie ustawy (względnie referendum).

Pozostałe umowy międzynarodowe, mają już moc prawną niższą od ustaw, pierwszeństwo w stosunku do rozporządzeń i innych przepisów wykonujących ustawy.

Zgodnie z Konstytucją mamy trzy kategorie umów międzynarodowych:

Ustawa

Ustawa, zgodnie z zasadą priorytetu ustawy jest podstawowym aktem normatywnym rozwijającym postanowienia Konstytucji.

Oznacza to, że wszystkie kwestie, chociażby tylko zasygnalizowane w ustawie zasadniczej, wymagają rozwi­nięcia w ustawach.

Podkreśla się, że ustawa jest jedynym aktem, obok Konstytucji, uchwalanym przez organy przedstawicielskie, czyli Sejm i Senat, jako wyraz woli powszechnej.

Samo uchwale­nie ustawy dokonywane jest w skomplikowanej, wieloetapowej procedurze, która w założeniu ma prowadzić do uchwalania prawa jak najwyższej jakości, nie tylko pod względem formalnym, związanym z poprawnością tworzenia poszczególnych norm, ale także merytorycznym, zapewniającym spójność poszczególnych ustaw występujących w porządku prawnym.

Normy ustawowe - powinny one mieć generalny i abstrakcyjny charakter, choć, co trzeba zauważyć, występują ustawy mające charakter konkret-no-indywidualny (ustawy budżetowe czy ustawy tworzące pań­stwowe uczelnie wyższe lub zmieniające nazwy takich uczelni).

Rozporządzenie z mocą ustawy

Rozporządzenie wykonawcze

Aby rozporządzenie mogło zostać wydane, musi istnieć podstawa praw­na stanowiąca upoważnienie ustawowe wskazujące na związek pomiędzy rozporzą­dzeniem a ustawą, której przepisy mają zostać wykonane poprzez wydanie tego rozporządzenia.

Upoważnienie ustawowe to zawarte w ustawie umocowanie ściśle określonego organu do wydania aktu wykonawczego, przy czym organ ten musi posiadać konstytucyjną kompetencję do jego stanowienia. Istotą upoważ­nienia ustawowego jest bezwzględny zakaz jego subdelegacji.

Upoważnienie musi zawierać zakres spraw przekazanych do uregulowania oraz wy­tyczne dotyczące treści aktu, determinujące treść rozporządzenia.

Wytycz­ne te mogą mieć zarówno charakter negatywny (określenie rozwiązań niepożąda­nych przez ustawodawcę), jak i pozytywny (określenie celów, których realizacja ma zostać osiągnięta właśnie dzięki sposobowi ich ujęcia w akcie wykonawczym).

Utrata mocy obowiązującej (derogacja) rozporządzenia następuje :

Akty prawa miejscowego

Obszar ich obowiązywania został zawężony - wyłącznie do części terytorium kraju, nad którym sprawuje nadzór organ stanowiący takie akty.

Do wydawania aktów prawa miejscowego zostały umocowane dwie kategorie organów - organy samorządu terytorialnego oraz organy terenowej administracji rządowej, i to zarówno administracji zespolonej, jak i administracji niezespolonej.

Konstytucja nie precyzuje jednak (co zresztą byłoby bezcelowe), ja­kie konkretne organy są uprawnione do stanowienia poszczególnych aktów zali­czanych do kategorii prawa miejscowego, tym bardziej że większość tych organów w ogólne nie została ujęta w przepisach Konstytucji.

Adresatem norm zawartych w aktach prawa miejscowego stają się wszystkie osoby przeby­wające, chociażby czasowo, na obszarze podlegającym nadzorowi organu, który wydał dany akt prawa miejscowego (wyjątki podatki opłaty lokalne).

Akty prawa miejscowego nie mają charakteru samoistnego, gdyż są one wy­dawane, podobnie jak rozporządzenia, na podstawie upoważnienia zawartego w ustawie i w jego granicach.

Upoważnienie ustawowe do wydania aktów prawa miejscowego musi być bardziej ogólne niż upoważnienie do wydania rozporządze­nia. Przede wszystkim nie ma potrzeby, aby zawierało ono wytyczne do treści pra­wa miejscowego.

Konstytucja nie wskazuje kształtu, jaki powinno przyj­mować upoważnienie do wydania aktu prawa miejscowego.

W odróżnieniu od rozporządzeń zakres treściowy aktów prawa miejscowego nie musi, a wręcz nawet nie powi­nien być jednolity, z uwagi na konieczność uwzględniania lokalnej specyfiki.

W różnych rejonach Polski tożsame kwestie mogą być normowane w spo­sób odmienny przez organy uprawnione do wydania aktu prawa miejscowego, co w żadnym wypadku nie będzie powodowało sprzeczności poszczególnych regu­lacji (z uwagi na ową odrębność terytorialną).

Akty prawa miejscowego - zakresu podmiotów

Akty prawa miejscowego - nazewnictwo

No­menklatura w tym zakresie nie jest jednolita.

Akty prawa miejscowego nie mają jednolitego charakteru.

Podstawowym ich podziałem jest podział na akty wykonawcze oraz przepisy po­rządkowe



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
LA cwiczenia, Legislacja administracyjna
Wykaz aktow prawa miejscowego stanowionych przez organy jednostek samorzadu terytorialnego, Legislac
konspekt 5, Administracja UKSW Ist, Legislacja administracyjna
konspekt 6, Administracja UKSW Ist, Legislacja administracyjna
legislacja administracyjna zagadnienia, Dokumenty- notatki na studia, Legislacja administracyjna
Legislacja admininistracyjna 01 , Legislacja admininistracyjna 01
LEGISLACJA ADMINISTRACYJNA ZALICZENIE
Kazusy PWSZ Elblag Kazus I, legislacja administracyjna
stosowanie, legislacja administracyjna
1 Legislacja administracyjna
wykład nowelizacja tekst jednolity Legislacja administracyjna
wykład zagadnienia różne Legislacja administracyjna
Legislacja administracyjna wyklad 3
LEGISLACJA ADMINISTRACYJNA
konspekt 4, Administracja UKSW Ist, Legislacja administracyjna
STANOWIENIE I OGLASZANIE PRAWA MIEJSCOWEGO, Legislacja administracyjna
legislacja administracyjna, PRAWO ADMINISTRACYJNE
Zrodla prawa powszechnie obowiazujacego, Legislacja administracyjna
Legislacja Administracyjna-wykłady, Studia Administracja GWSH, Legislacja Administracyjna

więcej podobnych podstron