Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Data wykonania ćwiczenia:
Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn 28.11.2011r.
Rok II gr. A5 Prowadzący:
Wykonali: Damian Gut, Mgr inż. Grzegorz Olszyna.
Habinka Przemysław,
Herbuś Kamil,
Hutnik Mateusz
NAPĘDY MASZYN
"Wyznaczanie sprawności zespołu napędowego pod obciążeniem”
Sprawozdanie z laboratorium 1.
Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia było wyznaczenie sprawności układu napędowego, w zależności od obciążenia oraz obrotów silnika w zależności od momentu obciążenia użytecznego.
Charakterystyka układu
W ćwiczeniu wykorzystano układ, którego skład wchodzi:
silnik trójfazowy asynchroniczny R27 DRS80S4/PT o mocy 0.75kW, firmy SEW – EURODRIVE,
sprzęgło oponowe 127 – 28/65-2-/55 – 060ASO,
hamulec elektromagnetyczny proszkowy P170H z regulatorem prądu firmy EMA-ELFA,
przemiennik częstotliwości ACS800 firmy ABB,
zestaw do pomiaru momentu obrotowego i prędkości obrotowej.
Schemat stanowiska:
Silnik napędza reduktor, który z kolei poprzez sprzęgło oponowe napędza wał, na który nakłada obciążenie hamulec elektromagnetyczny. Obciążenie możemy regulować za pomocą dwóch cewek, które powodują zbieranie się proszku elektromagnetycznego i wzrost oporu na wale. Z kolei za pomocą przemiennika częstotliwości ( tzw. Falownika ) możemy regulować prędkość kątową wirnika silnika.
Wyniki Badania:
Tabela 1. Pomiary parametrów do wyznaczenia sprawności zespołu napędowego.
|
|
|
|
|
---|---|---|---|---|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Obliczenia
Parametry obliczone na podstawie uzyskanych wyników:
Wartość przełożenia: $i = \frac{n_{\text{zs}}}{n} = \frac{800}{79,7} = 10,04$
nzs – obroty znamionowe silnika
n – obroty układu roboczego (hamulca) przy obrotach nzs silnika.
Obliczenie sprawności układu w zależności od obciążenia:
Przy obliczaniu wykorzystano następujące zależności:
Przelicznik rad/min – rad/s
$$\text{\ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ ω} = \frac{\pi}{30} = 0,105$$
Moment znamionowy silnika:
$$\text{\ \ \ \ \ \ \ \ \ \ M}_{z\ \text{sil}.} = \frac{N_{z}}{N_{\text{zs}}} \bullet \frac{1}{\omega} = \frac{750\ W}{1400\ \text{obr}/\min} \bullet 9,55 = 5,12\text{Nm}$$
Moc użyteczna:
Nuz = Mp • ωp • ω [W]
ωp – prędkość kątowa tarczy hamulca
Mp - moment
Moc dostarczana przez silnik:
Nsil. = ωsi • ω • xi • Mzs [W] xi − obciazenie silnika
ωsi - prędkość kątowa wirnika silnika
Sprawność układu:
$\eta = \frac{N_{uz.}}{N_{\text{sil}.}}$ Nuz. - moment użyteczny, Nsil. - moment zadany przez silnik,
Wyniki
Tabela 2. Wyniki obliczeń.
|
|
|
|
xi |
[W] |
|
|
---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Wnioski i uwagi.
Z przeprowadzonego doświadczenia możemy wywnioskować, iż nie cała energia wyprodukowana przez silnik jest energią wykorzystywaną przez urządzenie napędzane. Część tej energii pochłaniają: siła tarcia i oporu ruchu w samym silniku oraz przekładni (reduktorze) a także opory i tarcie w pozostałych elementach takich jak np. punkt podparcia wału.
Większość tej energii zostaje rozproszona w postaci ciepła, które powstaje w wyniku tarcia. Niewielką część magazynują w postaci energii kinetycznej wirujące elementy wału, przekładni oraz wirnika.
Wydajność badanego układu rośnie wraz z obciążeniem nadawanym przez hamulec do wartości ok. 90% obciążenia silnika. Następnie następuje gwałtowny spadek wydajności i prędkości kątowej wału przy wartości obciążenia 100%.
Możemy stąd wywnioskować, iż dobór silnika do określonych obciążeni pozwala optymalnie wykorzystać energię oraz, że optimum pracy silnika mieści się w granicach 80-95 % obciążenia. Sterowanie silnika i zmiana parametrów jego pracy przy pomocy przemiennika częstotliwości pozwala na zmniejszenie lub wykluczenie roli przekładni ( multiplikatora/reduktora) w układzie napędowym. Owocuje to zmniejszeniem strat energii na jej elementach. Odpowiedni dobór parametrów pracy silnika elektrycznego do stawianych mu wymagań, zwiększa sprawność układu i pozwala oszczędzić energię.