Nr i tytuł ćwiczenia: 4-1 Adsorpcja kwasu octowego na węglu aktywowanym |
---|
Imię i nazwisko osoby prowadzącej ćwiczenia: dr inz. B. Parczewska-Plesner |
Data wykonania ćwiczenia |
26.03.2010 |
Uwagi prowadzącego: |
Cel ćwiczenia:
Zapoznanie z metodą oznaczania adsorpcji z roztworów oraz ze sposobami wyznaczania współczynników adsorpcji k i n w równaniu izotermy Freundlicha w roztworach rozcieńczonych.
Wstęp teoretyczny:
Adsorpcja jest to proces wiązania się cząsteczek, atomów lub jonów na granicy faz fizycznych, powodujący zmiany stężenia. Absorpcja jest to zaś zjawisko przenikania jednej substancji w głąb drugiej.
Procesy adsorpcji możemy podzielić na dwie kategorie:
adsorpcje fizyczną. zjawisko lub proces adsorpcji na skutek działania sił oddziaływania międzycząsteczkowego - sił van der Waalsa
Jej cechami są:
Energia oddana do otoczenia wynosi max. 80kJ/mol
Adsorpcja jest wielowarstwowa
Proces nie jest związany z energią aktywacji
Wielkość adsorpcji zależy od rodzaju adsorbatu a nie adsorbenta
Zachodzi w temp. niższej niż temp. wrzenia adsorbenta
adsorpcje chemiczną, która polega na tworzeniu się silnych wiązań chemicznych między adsorbentem i adsorbatem
Jej cechy to:
Ilość energii oddana do otoczenia wynosi od 40 do 400 kJ/mol
Adsorpcja jest jednowarstwowa
Proces jest związany z energią aktywacji
Wielkość adsorpcji jest charakterystyczna zarówno dla adsorbatu jak i adsorbenta
Może zachodzić w wysokich temperaturach
Izoterma adsorpcji jest to ilości zaadsorbowanej substancji i stężenia lub ciśnienia adsorbatu przy ustalonej temperaturze.
Do opisu adsorpcji z rozcieńczonych roztworów dwuskładnikowych stosuje się równanie izotermy Freundlicha postaci:
a=kcrn
a-adsorpcja rzeczywista
cr- stężenie końcowe adsorbatu w roztworze
k, n- współczynniki zależne od rodzaju adsorbentu i adsorbatu
Do wyznaczania współczynników k oraz n stosuje się następujące metody:
analityczna: polega na przeprowadzeniu równania a=kcrn do postaci logarytmicznej: loga=logk+nlogcr
a następnie rozwiązaniu układu równań:
log a1=log k+ n logcr1
log a2=log k+ n logcr2
graficzna: polega na sporządzeniu wykresu zależności log a=f (log cr) dla 6 pomiarów wartości adsorpcji dla różnych stężeń adsorbantu. Punkt przecięcia prostej z osią y odpowiada wartości log k, natomiast współczynnik kierunkowy prostej równy tangensowi kąta nachylenia prostej do osi x-wartość współczynnika n.
a= V(c0-cr)/m + Vwcr
a-adsorpcja rzeczywista
c0-stęzenie początkowe adsorbatu w roztworze
Cr-stężenie końcowe adsorbatu
m-masa adsorbentu
V-objętość roztworu
Vw-objętość właściwa warstwy powierzchniowej adsorbentu(iloczyn powierzchni właściwej adsorbentu i grubości tej warstwy)
Wykonanie ćwiczenia:
na stanowisku pracy mamy przygotowanych 6 roztworów kwasu octowego o następujących stężeniach: 0,02; 0,04; 0,08; 0,14; 0,22; 0,33 mol/dm3 znajdujących się w sześciu ponumerowanych kolbach
z wyżej wymienionych kolb roztworów kwasu octowego pobieramy biuretą odpowiednio: z 1 i 2-40 cm3; z 3-25cm3; z 4-20cm3; z 5-10cm3; z 6-5cm3 roztworów i wlewamy do sześciu kolb stożkowych
wyznaczamy dokładne stężenia pobranych roztworów poprzez miareczkowanie 0,1003mol/dm3 roztworem NaOH wobec fenoloftaleiny(do momentu pojawienia się jasnoróżowej barwy)
obliczamy stężenia każdego z sześciu przygotowanych roztworów
odważamy w łódeczce na wadze technicznej po 1 g węgla aktywowanego i przenosimy do sześciu ponumerowanych czystych butelek, do których następnie wlewamy po 100cm3 przygotowanych roztworów kwasu octowego o określonych wcześniej stężeniach
butelki umieszczamy w wytrząsarce mechanicznej i wytrząsamy przez ok. 20min.
zawartość butelek przesączamy za pomoca sączka do czystych ponumerowanych kolb stożkowych
z otrzymanych przesączów pobieramy do miareczkowania analogiczne objętości jak przed adsorpcją i miareczkujemy roztworem NaOH wobec fenoloftaleiny
wyniki miareczkowań zestawiamy w tabeli
obliczamy molowe stężenie powierzchniowe a kwasu octowego
sporządzamy wykres zależności log a=f (log cr)
wyznaczamy wartość n oraz k metodą analityczną i graficzną
Obliczenia:
Stężenie kwasu octowego przed adsorpcją (mol/dm3) :
1 roztwór: Cm=0,1003$\frac{\text{mol}}{\text{dm}^{3}}$*9,4cm3/40cm3=0,02357$\frac{\text{mol}}{\text{dm}^{3}}$
2roztwór: Cm=0,1003*17,2/40=0,04313
3roztwór: Cm=0,1003*19,5/25=0,07823
4roztwór: Cm=0,1003*28,0/20=0,14042
5roztwór: Cm=0,1003*22,5/10=0,2257
6roztwór: Cm=0,1003*16,0/5=0,32096
Po adsorpcji:
1roztwór: Cm=0,1003*6,5/40=0,01630
2roztwór: Cm=0,1003*13,0/40=0,03260
3roztwór:Cm=0,1003*16,2/25=0,06499
4roztwór:Cm=0,1003*24,5/20=0,1229
5roztwór:Cm=0,1003*20,0/10=0,2006
6roztwór:Cm=0,1003*15,2/5=0,3049
Molowe stężenie powierzchniowe - a (mol/g):
1roztwór: a=0,01dm3(0,02357$\frac{\text{mol}}{\text{dm}^{3}}$-0,01630$\frac{\text{mol}}{\text{dm}^{3}}$)/1g=0,0000727$\frac{\text{mol}}{g}$
2roztwór: a=0,01(0,04313-0,03260)/1=0,000107
3roztwór:a=0,01(0,07823-0,06499)/1=0,0001324
4roztwór:a=0,01(0,14042-0,1229)/1=0,0002343
5roztwór:a=0,01(0,2257-0,2006)/1=0,000251
6roztwór:a=0,01(0,32096-0,3049)/1=0,00160
Wyznaczanie współczynnika k oraz n metodą graficzną: | Wyznaczanie współczynnika k oraz n metodą analityczną: |
---|---|
-0,3=n(1,884)+log k -1,4=n(0,909)+log k -0,3=n(1,884)- 0,909n - 1,4 log k= -0,909n - 1,4 n=1,128 log k= -0,909*1,128-1,4 n=1,128 log k= -2,4254 n=1,128 k=0,003755 |
-4,14=n(-1,79)+log k -2,79=n(-0,52)+log k log k=1,79n-4,14 -2,79= -0,52n+(1,79n-4,14) 1,35=1,27n n=1,063 log k=1,79*1,063-4,14 log k= -1,8955 n=1,063 k=0,01272 |
Nr roztworu | Liczba cm3 NaOH | Stężenie kwasu octowego(mol/dm3) | a(mol/g) | log a | log cr |
---|---|---|---|---|---|
Przed adsorpcją | Po adsorpcji | Przed adsorpcją | Po adsorpcji | ||
1. | 9,4 | 6,5 | 0,02357 | 0,01630 | 0,0000727 |
2. | 17,2 | 13,0 | 0,04313 | 0,03260 | 0,000107 |
3. | 19,5 | 16,2 | 0,07823 | 0,06499 | 0,0001324 |
4. | 28,0 | 24,5 | 0,1404 | 0,1234 | 0,0002343 |
5. | 22,5 | 20,0 | 0,2257 | 0,2006 | 0,000251 |
6. | 16,0 | 15,2 | 0,3209 | 0,3049 | 0,001606 |
Wnioski:
1. Po przeprowadzeniu doświadczenia obserwujemy, że stężenie kwasu octowego jest niższe po adsorpcji na węglu aktywowanym niż przed tym procesem. Wnioskujemy wiec, że część kwasu octowego została zaadsorbowana przez węgiel.
2. Analizując wyniki otrzymane w ćwiczeniu stwierdzamy, że po adsorpcji zużywamy mniej objętości NaOH niż przed adsorpcją.
3.Wykonując obliczenia metoda analityczna otrzymałyśmy wartości współczynników: n=1,063; k=0,01272
4. Dokonując obliczeń metoda graficzna otrzymałyśmy następujące wartości współczynników: n=1,128, k=0,003755.