I. ZNAKI I ICH KLASYFIKACJA
Semiotyka strukturalna
Semiotyka niestrukturalna – bada znak w izolacji. Traktuje znak jako przedmiot autonomiczny, jednostkowy
TRÓJKĄT, DEJEN/OGDEN/RICHARDS
Znak składa się z
SYMBOL: coś co pozostaje w pewnym związku czy w pewnej relacji z innym przedmiotem, z rzeczą do której się odnosi.
DESYGNAT: symbol posiada swój desygnat, czyli rzecz z którą wchodzi w relacje
ODNIESIENIE/POJĘCIE ALBO ZNACZENIE
Informacja jaką symbol przekazuje odbiorcy ze względu na określony desygnat
TEORIA TRÓJKĄTA:
SMIONTYKA STRUKTURALNA
Teoria, która zakłada, że skoro znak nie występuje w praktycznie w izolacji, to należałoby go traktować jako element zbioru lub SYSTEMU >>> zbiór którego poszczególne elementy wchodzą wzajemne relacje.
TEORIA JĘZYKOZNAWCZA FERDYNANDA DESOSIRA
Znak ma charakter dualny, albo dualistyczny. Składa się z dwóch części, z dwóch aspektów
(charakter binarny)
SIGNIFIE’ (sinifie) > Plan treści , obraz treści – pojęcie
SIGNIFIANT > (sinigią) > plan wyrażenia, obraz abstrakcyjny – plan fonetyczny
Znak w tym ujęciu jest ABSTRAKTEM. Będzie się uzewnętrzniał w jakiejś postaci materialnej, ale ( i tu już chuj nie mam )
Znaki wchodzą wzajemne relacje między sobą. Znaczenie danego znaku jest budowane jako opozycja wewnętrzna pomiędzy dwoma znakami
Kot=pies
Kot- pies
Współczesne językoznawstwo :
Kot-kod-kat
Opozycja bezdźwięczna opozycja dźwięczna
Opozycja między fonemami zamiana fonemu.
II. TEORIA W ZAKRESIE SEMIOTYKI STRUKTURALNEJ
>>TEORIA ANDERSA PEIREC’a
Budowana na teorii filozoficznej pragmatycznej.
znak ma charakter triadyczny (trójkąt)
TRÓJKŁONOWA XDDDDD RELACJA ZNAKÓW W RAMACH KTÓREJ MOŻNA WYLICZYĆ :\
MATERIALNY NOŚNIK/ ŚRODEK PRZEKAZU/ WEHIKUŁ/ ZNAK
To wszystko co podlega percepcji, cały świat empiryczno- zmysłowy może być znakiem. POD WARUNKIEM, ŻE ELEMENT ZOSTANIE WŁĄCZONY DO TRIADY
PRZEDMIOT ZNAKU/ DESYGNAT
To na co znak wskazuje. To czego ukazanie jest celem, funkcją znaku. Desygnatem nie musi być świat empiryczno-zmysłowy, ale także nasz świat wyobraźni, świat fantazji, fikcji xDDDD a ona ma : Świat fantazji, wyobraźni fikcji,również może być przedmiotem znaku.
INTERPRETANT
Coś ci jest inne od interpretatora. Interpretant to znaczenie znaku, łączący wehikuł z desygnatem, inny znak.
JĘZYK > SYSTEM OTWARY >> LEKSYKA
SYSTEM FONOLOGICZNY >> system zamknięty
Systemy nie są obiektywnie istniejące. Są konstruowane przez użytkowników systemu >> interpretantów
Z1- Z2
Z3 >> jeden znak może mieć wiele interpretantów.
Z4 >>znak posiada więc różne znaczenia
Z5 Interpretantów dla jednego znaku jest wiele = wieloznaczność
Z1
Z2
Z3
Z4
U Desosira > semioza zamknęta
U Pierca > otwarta, bo uzależniona przez użytkowników.
Znak> otwartość znaczeń
BADACZ MOŻE
WEJŚCIE DO SEMIOZY
OBJERZENIE INTERPRETATORÓW
DOPATRZENIE W JAKI SPOSÓB ODGRYWA SIĘ RELACJ POIĘDZY ZNAKAMI
Sama semioza jest otwarta na wszystkie strony jak pizda Shashy Grey
Proces nadawania znaczeń jest dynamiczny. Świat jako semioza, która jest nieustannie otwarta.
Jest to teoria wszechogarniająca >> WSZYSTKO INTERPRETUJE WSZYSTKO
Semioza> świat znaków różnych tworzy wszystko i interpretuje wszystko
Zróżnicowanie znaku ze względu na:
Wehikuł
Desygnat
Interpretant
WEHIKUŁ > CHARAKTERYSTYKA WEHIKUŁU
SIN SIGN konkretna rzecz, egzemplarz, pojedyncza rzecz.
znak pojedynczy
Np.: Konkretne wyobrażenia- muzyka ( leci etiuda Chopena a w waszej wyobraźni penis Leonarda Dicaprio , konkrety, obrazki, czaicie bazę)
QUALI SIGN <abstrakt
kwalifikowany znak <wygląd konkretnego znaku
Znak kwalifikowany
klasa znaków realnych, pewne uogólnienie
Np.: 7 7 VII
LEGI SIGN
Wyabstahowane do pojęcia. Treść tego > po prostu siedem
DESYGNAT > ze względu na stopień przywiązania wehikułu z desygnatem
IKONA/ Znaki ikoniczne > relacja podobieństwa formy Np.: portret, diagram, wykres.
Odtwarzanie własności przedmiotu
INDEKS/ Znaki indeksowane > wskazuje. Są wskaźnikami.
Np.: chorągiewka wskazuje i manifestuje obecność wiatru.
SYMBOL/ Znaki symboliczne > elementy wchodzące w arbitralny związek z desygnatem. Związek konwencjonalny jest tu istotny.
INTERPRETANT
REMATY
Remat otawrty
Taka relacja pomiędzy wehikułem, a jego znaczeniem w którym jest otwarty kontekst interpretacyjny. ( dany znak może mieć różne znaczenia, jest na nie otwarty)
X jest czerwony
otwarty obszar interpretantów. Można wskazać różne przedmioty. OTWARTA MOŻLIWOŚĆ ZNACZENIOWA
DICENT
Znaki z zamkniętym kontekstem interpretacyjnym. Jednoznaczeniowe. TYLKO JEDEN INTERPRETANT!
Np.: Znaki drogowe
ARGUMENTY
Definicja budowana na podstawie typu dicentów.
II.KOMUNIKACJA JĘZYKOWA. KOMUNIKACJA ORALNA, PISANA, DRUKOWANA I ELEKTRONICZNA
DESOSIR & PEIRCE >> NAJDOSKONALCZY SYSTEM
JĘZYK NATURALNY > System prymarny modelujący inne systemy
KULTURA MÓWIONA KULURA PISEMNA KULTURA DRUKOWANA KULTURA ELETRONICZNA
ORALNA CYROGRAFICZNA TYPOGRAFICZNA POSTYPOGRAFICZNA
KULTURA MÓWIONA
ORALNA
Komunikacja przedpiśmienna > powstała i funkcjonowała do momentu powstania komunikacji piśmiennej
Mowa jest zdarzeniem. Elementem mowy jest słowo- głoska. Słowo jest ulotne.
Akt mowy jako elementarna jednostka komunikacji.
Zdarzenie dokonuje się tu i teraz.
JA- TY > indywidualne, jednostkowe, lub stanowi zbiór osób AUDYTORIUM
95000-45000 p.n.e >narodziła się mowa
WALTER ONG
Mowa służy do przekazywania informacji, ale również utrzymywaniu więzi. Zasadniczą cechą komunikatu mówionego jest addytywność, para klizm, metafora. To co go cechuje to składnia zdań prostych i złożonych współrzędnie.
ADDYTYWNOŚĆ> DODAWANIE> składnia zdań prostych i złożonych współrzędnie
paralelizm epifora anafora.
> BIBLIA > GENEALOGIA > dużo konstrukcji z mowy pierwotnej
PRZEKAZYWANIE :Utrwalanie informacji
TŁUMACZENIE PO LUDZKU: kiedyś kurwa gadali cholernie zawile, układali takie długie zdania niczym penisy murzynów. Porównania homeryckie to były dla nich kurwa małe Pikusie. Jebać Sienkiewicza. Gadali kiedyś jak Yoda, albo kurwa używali takich tasiemców jak Piątkowska przez jedną stronę swojej pracy pisemnej. Z tym kojarzyć addytywność w razie w. Addytywność > dodawanie > dodawanie wyrazów które są na chuj potrzebne.
X SPOŁODZIŁ Y > nie wiem o chuj chodzi, ja też mam tak napisanie w zeszycie.
REDUNDYWNOŚĆ>OBFITOŚĆ / REDUNDACJA
Powtarzane informacje. Wielokrotnie powtarzane. Dla zapamiętania.
Sytuacja powtarzania tego, co zostało przed chwilą powiedziane.
Sto razy powtarzali jedno i to samo jak dla debila, bo kurwa nie umieli pisać, bo byli ograniczeni, mieli niedojebane małe mózgi i małe czoła, wyglądali jak małpy i sto tysięcy razy musieli sobie powtarzać wyrazy, żeby je zapamiętać. LOL
NAGROMADZENIE
zamiast analizy. Myślenie analityczne w konsekwencji powstania pisma. Cechuje formulizm, nagromadzenie formuł, budujemy z nich świat
Zamiast analizy nagromadzenie elementów stałych.
FORMULIZM> Zbieranie tego co wspólne, co łatwo zapamiętać i powtórzyć.
Bajki zaczynamy na przykład od „Dawno dawno temu”, powielamy schematy, że księżniczka jest zajebiście piękna, więzi ją smok skurwiel i ratuje ją książę z wielkim pytonem. ŚWIAT Z FORMUŁ !!!
TRADYCJONALIZM albo ZACHOWAWCZOŚĆ
Liczy się to co stare, z pewną uwagą dostrzegamy rzeczy nowe, zapamiętywanie dotyczy tego, co już istniejące.
ZABARWIENIE AGONISTYCZNE
Liczy się to, kto lepszy w ukazywaniu myśli:
Informacje krótkie pozwalające ukazać wiedzę ze zwróceniem uwagi na samego siebie.
>przyśpiewki chłopców na weselu> pokazuje to zabarwienie zmagazynowaną wiedzę.
Liczy się kto lepszy w pokazaniu wiedzy i swoich umiejętności.
NIE MA : analizy, abstrakcji, idei, pojęciowości.
SĄ: konkrety, przedmioty
Ta kultura nie jest ideą abstrakcyjną. Konkretność zamiast abstrakcji.
HOMEOSTAZA
Utrzymywanie równowagi. Pozbywanie się wspomnień nie mających już znaczenia. Zapamiętywanie treści nowych. Pozbywanie się zbędnej tradycji, systematyczne adaptowanie treści nowych, które są już potrzebne.
Osoba opowiadająca dla audytorium
RAPSOD= Wypowiedź złożona z formuł. Zszywka konwencji doskonale znanych.
Rapsod opowiada treści istotne dla środowiska np. mity założycielskie, utrwala jednocześnie więzi społeczno kulturowe.
Typowe cechy dla komunikowania mitycznego> założyciel- skąd pochodzi, jakie są nasze cele itp. Utrzymywanie kultury i więzi społecznych środowiska.
By zapamiętać należy powtarzać.
KULTURA PISEMNA
CYROGRAFICZNA
>Pismo jako odręczny zapis
>3500-2500 p.n.e
MANUSKRYPT > pismo pisane ręką, odręcznie.
Glina i tabliczki glinowe. Zapis, słowo zostaje utrwalone. Staje się depozytem. By zapamiętać, należy utrwalić. Jest komunikacją służebną wobec kultury mówionej.
Najpierw pismo utrwalone w pismach mów, np. edyktów. Zapis tego co powiedział król.
Pismo- komunikacja służebna dla komunikacji mówionej.
PLATON> pismo rujnuje pamięć > pismo nie potrafi się bronić.
PIKTOGRAMY > pismo obrazkowe słowo=obrazek
gwiazdka ^^ - oznacza tylko gwiazdkę i nic poza tym
IDEOGRAMY> odtwarzają nie obraz lecz pojęcie związane z daną rzeczą
Piorunek^^- oznacza burzę, a nie tylko Piorunka xD
PISMO złożone z sylabariuszy, obrazki związane z określonymi sylabami.
ALFABET> przechodzimy ze słów i pojęć na poziom niższy, przypisujemy słowu jedną literę.
PAPIER w XVII w wcześniej papirus, najwcześniej tablica klinowa.
Dzieje komunikacji
Era znaków i sygnałów>>> zaczynają wchodzić ze sobą w interakcje, lecz nie ma cech systemu językowego, bardziej przypominając komunikację zwierzą, quazikomunikaty, sygnały, dźwięki, zapachy
Era mowy i języka >>> od około 90 000 lat temu .
Funkcjonuje człowiek z Cro-Magnon, którego istnienie i szczątki datuje się na 90 000 lat temu (muzeum brytyjskie)
Od 90000-140000 lat temu
Mowa może wyrażać treści abstrakcyjne, czyli więcej niż znak.
Era pisma>>> ok.5000 lat temu pojawia się pismo.
W dorzeczu Eufratu i Tygrysu pojawiają się najstarsze systemy pisma.
Starożytny Egipt – pismo obrazkowe, hieroglify
Kraje które przyjęły chrześcijaństwo w obrządku
> zachodnim oparły alfabet na łacinie
> wschodnim- alfabet gecki
WALTER ONG >> Wyróżniał 3 etapy komunikacji
Era oralności
Era pisma
Era typografii (druku)
ERA DRUKU I KOMUNIKOWANIA > ok. 500 lat temu
Książkę uznaje się za pierwsze medium
ERA TELEKOMUNIKACJI I INFORMATYZACJI >> połowa wieku XIX,
ma związek z szeregiem wynalazków technicznych, które usprawniły komunikacje
np. telegraf, telefon, TV
ERA KOMPTUEROWA
lata 90 XXw.
Internet – droga połowa lat 90 XXw
Ewolucja wzbogaca repertuar środków służących do komunikowania (nie wypieranie, lecz przyrost)
Komunikacja mediów- w jednym urządzeniu łączą się wszystkie funkcje
Media dziś są instrumentem władzy społecznej, głowny środek przekazu.
>Miejsce prezentacji świata polityki
>Klucz do sławy i zdobycia popularności
>Środek wyrażania opinii na temat świata
>Wpływają na ustalanie się norm i zachowań społecznych
>Są powszechnym sposobem spędzania wolnego czasu
III. KOMUNIKACJA POZAWERBALNA. KODY PREZENTACYJNE.MOWA CIAŁA.KOMUNIKACJA GESTYCZNA
Odmiana komunikacji = niewerbalnej
Kinezyka > środki służące komunikacji, które są związane z wchem np. gest, mimika
PARAJĘZYK- drugi typ komunikacji niewerbalnej, chodzi o operowanie głosem, ton, tempo wypowiedzi
OKULESTYKA- wszystko to, co się wiąże z okiem w komunikacji, patrzenie w oczy odbiorcy, mruganie wytrzeszczanie oczu O.O
AUTOPREZENTACJA >strój, makijaż, wygląd zewnętrzny
PROKSEMIKA > wiąże się z przestrzenią, wszystkie czynniki, które służą komunikacji. Typ dystansu określa relację nadawcy i odbiorcy.
> dystans intymny >> od 14-15 cm
>dystans intelektualny?>> od 45-120 c
>społeczny>> od 120-560 cm
>polityczny>> od 560-750 cm
HAPTYKA>> związana z dotykiem, poklepywanie po ramieniu, trzymanie za rękę.
CHRONEMIKA>> działania związane z czasem np. punktualność, czas trwania czegoś
Elementy otoczenia np. temperatura, oświetlenie, kolor, umeblowanie.
MOWA CIAŁA> przekonanie, że komunikacja gestyczna nie ma charakteru systematycznego > zachowanie ze znaczenia
JĘZYK CIAŁA> znaki mające charakter systematyczny
KLASYFIKACJA ZNAKÓW
EKAMAN I FRIESEN > badacze wyodrębniają 6 typów znaków i gestów
EMBLEMATY> gesty zróżnicowane kulturowo. W każdej kulturze może wyodrębnić emblematy. Zastępują zwroty, albo frazy. Ich znaczenie da się uczynić w słowie.
ZWYCIĘSTWO > znak o naturze politycznej. Tego typu gest będzie znaczył to samo wszędzie.
ILUSTRATORY/KOMENTARZE > mogą nieść dodatkowe znaczenie niewyrażone werbalnie.
do wypowiedzianych słów
„było wczoraj fajnie”
WSKAŹNIK EMOCJI > pokazuje stan emocji
„stram, że się wydawało”> zwężenie buzi
REGULATORY KONWERSACJI > gesty, które pozwalają wskazać rolę w komunikowaniu, sygnalizowanie wymiany ról
ADAPTORY > gest służący do osiągnięcia najbardziej komfortowej sytuacji dla mówiącego.
AUTOADAPTORY> gesty, które regulują psychiczne napięcie, ze względu na pożądany przeze mnie sposób zachowania.
>intencjonalne
Jak rozmowa nie ma sensu i chcesz ją zamknąć „klepnięcie w łopatki” – a już wystarczy > to tyn adaptator
MASKOWANIE > zachowanie niewerbalne, które ukrywa mój prawdziwy przekaz. Element wypowiedzi ironicznej.
„i co ty powiesz?”
KLASYFIKACJA MARKA KNAPPA
Gesty są sytuowane w stosunku do kanału werbalnego
POWTARZANIE> powielanie informacji w kanale werbalnym i niewerbalnym
>pada słowo i gest
ZASTĄPIENIE ELEMENTU WERBALNEGO SEKWENCJĄ NIEWERBALNĄ
„wiysz co idź se lepij na browara”
machnięcie ręką – (nie warto dalej rozmawiać)
SŁOWO-GEST-SŁOWO
AKCENTOWANIE > tekstu mówionego gesty batuty> gesty uderzenia
akcentujemy pokazując gestami słowa ważne
GESTY IONICZNE > w sposób naturalny próbując oddać podobieństwo do obiektu i przedmiotu o którym mówią
GESTY METAGORYCZNE > są znaczeniami procesów myślowych, próbujemy nimi oddać idee i pojęcia o której mówi.
KLASYFIKACJA MC NEILL’A
Gesty są uzależnione od komunikacji mówionej, towarzyszą kodowi mówionemu
DEIKTYCZNE/ DEIKSY> gesty którymi pokazujemy obiekt o którym mówimy
„uważaj mówię o tym stole , a nie o tamtym”
Albo realne albo wyimaginowane
UDERZENIA/ BATUTY> gesty intencjonalne, które są krótkimi ruchami rąk, segmentują logicznie naszą wypowiedź. Próbują ułatwić zrozumienie tego, o czym mówią
KOHEZYWNE > gesty dzięki którym łączymy bliskie obszary treściowo, ale wykonujemy je wtedy kiedy wypowiedź nie ma logicznego toku, ale posługujemy się dygresją, potem wracamy do toku głównego. Wykonujemy gesty kohezyjne żeby wrócić do tematu
KONCEPCJE MOWY CIAŁA
GESTY WŁAŚCIWE> znaki, znaczenia, obdarzone znaczeniem wykorzystuje dłońmi. Gest w wąskim znaczeniu.
TRZY PRZESTRZENIE
OBRZEŻA0