AKTUALNY SCHEMAT STANOWISKA.
WZORY WYJŚCIOWE I WYNIKOWE.
Wzory wyjściowe.
Składowe jednostkowej siły masowej:
X = ω2x
Y = ω2y
Z = −g
Równanie równowagi płynu:
Xdx + Ydy + Zdz = 0
Prędkość obrotowa:
$$\omega = \frac{2\pi n}{60}$$
Wzory wynikowe.
Równanie swobodnej powierzchni cieczy:
z = H + z′
Teoretyczne równanie swobodnej powierzchni cieczy:
$$z_{\text{teor.}} = H + \frac{\omega_{1}^{2}}{2g}\left( x^{2} - \frac{1}{2}R^{2} \right)$$
TABELA POMIARÓW I WYNIKÓW OBLICZEŃ.
n1 = 185 obr/min | ω1 = 19,36 rad/s | |
---|---|---|
x [mm] | z’ [mm] | z [mm] |
0 | 19,10 | 84,19 |
4 | 18,59 | 84,7 |
8 | 17,59 | 85,7 |
12 | 16,04 | 87,25 |
16 | 14,15 | 89,14 |
20 | 11,74 | 91,55 |
24 | 7,44 | 95,85 |
28 | 2,75 | 100,54 |
32 | -2,14 | 105,43 |
36 | -7,64 | 110,93 |
40 | -13,39 | 116,67 |
44 | -20,65 | 123,94 |
n2 = 205 obr/min | ω2 = 21,46 rad/s | |
---|---|---|
x [mm] | z’ [mm] | z [mm] |
0 | 24,62 | 78,67 |
4 | 24,4 | 78,89 |
8 | 23,09 | 80,2 |
12 | 21,05 | 82,24 |
16 | 17,96 | 85,33 |
20 | 14,06 | 89,23 |
24 | 11,52 | 91,77 |
28 | 4,09 | 99,2 |
32 | -2,19 | 105,48 |
36 | -7,29 | 110,58 |
40 | -15,44 | 118,73 |
44 | -25,09 | 128,38 |
n3 = 227 obr/min | ω3 = 23,76 rad/s | |
---|---|---|
x [mm] | z’ [mm] | z [mm] |
0 | 29,43 | 73,86 |
4 | 28,48 | 74,81 |
8 | 26,95 | 76,34 |
12 | 24,49 | 78,8 |
16 | 21,49 | 81,8 |
20 | 17,66 | 85,63 |
24 | 10,84 | 92,45 |
28 | 4,15 | 99,14 |
32 | -2,97 | 106,26 |
36 | -10,94 | 114,23 |
40 | -19,94 | 123,23 |
44 | -30,1 | 133,39 |
PRZYKŁADOWE OBLICZENIA (dla pomiaru nr 1).
Prędkość kątowa:
$$\omega_{1} = \frac{2\pi n}{60} = \frac{2 \bullet \text{π\ } \bullet 185}{60} = 19,36\ \frac{1}{s}$$
Doświadczalna współrzędna powierzchni swobodnej cieczy:
z = H − z′ = 103,29 – 19,10 = 84,19 mm
Teoretyczna współrzędna powierzchni swobodnej cieczy:
H = 103,29 mm
$z_{\text{teor.}} = H + \frac{\omega_{1}^{2}}{2g}\left( x^{2} - \frac{1}{2}R^{2} \right) = 103,29 + \frac{{19,37}^{2}}{2 \bullet 9810}\left( \left( 0 \right)^{2} - \frac{1}{2}\left( 45 \right)^{2} \right) = 83,95\ mm$
6. WNIOSKI.
- Doświadczenie posłużyło do wyznaczenia doświadczalnych i teoretycznych współrzędnych powierzchni swobodnej cieczy dla trzech różnych prędkości kątowych w zakresie od 19 do 24 rad/s.
- Uzyskane wyniki pomiarów pozwoliły zaobserwować rosnące nachylenie powierzchni swobodnej cieczy wraz ze zwiększaniem prędkości obrotowej.
- Przecięcie charakterystyk teoretycznych wyznaczyło wysokość cieczy w sytuacji, gdy prędkość kątowa jest równa zeru.
- Obliczenia wskazują, że stosowane wzory w dużym przybliżeniu obrazują rzeczywiste kształtowanie się powierzchni swobodnej cieczy w ruchu wirowym.