Opalizacja - gra kolorów wskutek rozszczepienia światła przez niektóre ciała stałe, płynne i kamienie np. opale; mienienie się ich barwami tęczy.

Siatka dyfrakcyjna to układ wielu linii przepuszczających lub odbijających światło. Za pomocą siatki dyfrakcyjnej można wyznaczyć długość fali światła. Siatka dyfrakcyjna rozszczepia światło białe na poszczególne barwy. Może być podstawą działania spektrometru.

Zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne polega na wybijaniu elektronów z powierzchni metalu. Do wyjaśnienia mechanizmu tego zjawiska stosuje się kwantowy model światła. Wartość energii przenoszonej przez pojedynczy foton jest wprost proporcjonalna do częstotliwości promieniowania.

Lasery to urządzenia emitujące światło w wyniku zjawiska emisji wymuszonej. Światło laserowe jest monochromatycznej i rozchodzi się wzdłuż jednego kierunku.

Korpuskularna natura światłofotomu – światło emitowane jest w postaci określonej formy energii zwanych fotomami – kwantami promieniowania

Dualizm korpuskularno falowy a)zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne wskazuje na korpuskularny charakter promieniowania elektromagnetycznego b)zjawisko dyfrakcji i interferencji świadczą o naturze falowej tego promieniowania c)powyższe własności dowodzą o dwoistej naturze promieniowania elektromagnetycznego

Postulat I - w atomie istnieją dozwolone stany stacjonarne, w których nie wypromieniowuje on energii.

Postulat II – elektron może krążyć jedynie po orbitach stacjonarnych, dla których moment pędu jest całkowitą wielokrotnością stałej Placka podzielone przez 2pi mvr=(nh)/2pi l=m*v*r – moment pędu p->=m*v-> n=1,2,3 …. N h=6,63*10^-34J*s – stała Plancka

Postulat III – w przejściu elektrony z jednego stanu stacjonarnego do drugiego towarzyszy emisja lub pochłonięciu kwantu energii E_f=h*v

Wnioski: Energia, moment pędu, promień odbity elektronu są skwantowane – przyjmują wartości dyskretne (określone)

Joseph John Thomson uważał, że każdy atom jest zbudowany z jednorodnej kuli elektryczności dodatniej. Wewnątrz tej kuli znajdują się ujemne elektrony poruszające się dookoła jej środka po pewnych orbitach. Całkowita ilość ładunków ujemnych zgromadzonych na elektronach jest równa dodatniemu ładunkowi zgromadzonemu na kuli. Dostarczając energię elektronom zwiększamy ich prędkość, a tym samym orbity, po których krążą. Po dostarczeniu wystarczającej energii elektrony mogą opuścić atom.

Według Rutherforda atom składał się z malutkiego jądra, w którym zgromadzony był cały ładunek dodatni. Wokół jądra po pewnych orbitach krążą ujemne elektrony. Niektóre cząsteczki alfa mające ładunek dodatni, znalazły się bardzo blisko również dodatniego jądra. Siły działające między jądrem, a cząsteczką były wystarczająco duże, aby została ona zatrzymana i odepchnięta w przeciwnym kierunku.

Dyfrakcja to zjawisko polegające na zaburzeniu prostoliniowego rozchodzenia się promieni świetlnych. Dyfrakcji ulega światło tylko na takich przeszkodach (szczelinach), których rozmiary są porównywalne z długością fali świetlnej

Interferencja polega na nakładaniu się fal pochodzących z różnych źródeł. Aby powstał stabilny i możliwy do zaobserwowania obraz interferencyjny, to światło pochodzące z tych źródeł musi być spójne. Takie warunki można uzyskać, kierując światło pochodzące z jednego źródła na dwie szczeliny, z których każda będzie stanowiła odrębne źródło światła spójnego.

Emisja – 1proces uwalniania energii polegający na wysyłaniu promieniowania elektromagnetycznego przez wzbudzone atomy lub cząsteczki 2uwalanianie elektronów z powierzchni ciała stałego lub płynnego

Absorbcja – 1zjawisko w którym substancja zatrzymuje promieniowanie o określonej długości fal 2 częściowa strata energii spowodowana przejściem fal elektromagnetycznych lub dźwiękowych przez ośrodek

Opalizacja - gra kolorów wskutek rozszczepienia światła przez niektóre ciała stałe, płynne i kamienie np. opale; mienienie się ich barwami tęczy.

Siatka dyfrakcyjna to układ wielu linii przepuszczających lub odbijających światło. Za pomocą siatki dyfrakcyjnej można wyznaczyć długość fali światła. Siatka dyfrakcyjna rozszczepia światło białe na poszczególne barwy. Może być podstawą działania spektrometru.

Zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne polega na wybijaniu elektronów z powierzchni metalu. Do wyjaśnienia mechanizmu tego zjawiska stosuje się kwantowy model światła. Wartość energii przenoszonej przez pojedynczy foton jest wprost proporcjonalna do częstotliwości promieniowania.

Lasery to urządzenia emitujące światło w wyniku zjawiska emisji wymuszonej. Światło laserowe jest monochromatycznej i rozchodzi się wzdłuż jednego kierunku.

Korpuskularna natura światłofotomu – światło emitowane jest w postaci określonej formy energii zwanych fotomami – kwantami promieniowania

Dualizm korpuskularno falowy a)zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne wskazuje na korpuskularny charakter promieniowania elektromagnetycznego b)zjawisko dyfrakcji i interferencji świadczą o naturze falowej tego promieniowania c)powyższe własności dowodzą o dwoistej naturze promieniowania elektromagnetycznego

Postulat I - w atomie istnieją dozwolone stany stacjonarne, w których nie wypromieniowuje on energii.

Postulat II – elektron może krążyć jedynie po orbitach stacjonarnych, dla których moment pędu jest całkowitą wielokrotnością stałej Placka podzielone przez 2pi mvr=(nh)/2pi l=m*v*r – moment pędu p->=m*v-> n=1,2,3 …. N h=6,63*10^-34J*s – stała Plancka

Postulat III – w przejściu elektrony z jednego stanu stacjonarnego do drugiego towarzyszy emisja lub pochłonięciu kwantu energii E_f=h*v

Wnioski: Energia, moment pędu, promień odbity elektronu są skwantowane – przyjmują wartości dyskretne (określone)

Joseph John Thomson uważał, że każdy atom jest zbudowany z jednorodnej kuli elektryczności dodatniej. Wewnątrz tej kuli znajdują się ujemne elektrony poruszające się dookoła jej środka po pewnych orbitach. Całkowita ilość ładunków ujemnych zgromadzonych na elektronach jest równa dodatniemu ładunkowi zgromadzonemu na kuli. Dostarczając energię elektronom zwiększamy ich prędkość, a tym samym orbity, po których krążą. Po dostarczeniu wystarczającej energii elektrony mogą opuścić atom.

Według Rutherforda atom składał się z malutkiego jądra, w którym zgromadzony był cały ładunek dodatni. Wokół jądra po pewnych orbitach krążą ujemne elektrony. Niektóre cząsteczki alfa mające ładunek dodatni, znalazły się bardzo blisko również dodatniego jądra. Siły działające między jądrem, a cząsteczką były wystarczająco duże, aby została ona zatrzymana i odepchnięta w przeciwnym kierunku.

Dyfrakcja to zjawisko polegające na zaburzeniu prostoliniowego rozchodzenia się promieni świetlnych. Dyfrakcji ulega światło tylko na takich przeszkodach (szczelinach), których rozmiary są porównywalne z długością fali świetlnej

Interferencja polega na nakładaniu się fal pochodzących z różnych źródeł. Aby powstał stabilny i możliwy do zaobserwowania obraz interferencyjny, to światło pochodzące z tych źródeł musi być spójne. Takie warunki można uzyskać, kierując światło pochodzące z jednego źródła na dwie szczeliny, z których każda będzie stanowiła odrębne źródło światła spójnego.

Emisja – 1proces uwalniania energii polegający na wysyłaniu promieniowania elektromagnetycznego przez wzbudzone atomy lub cząsteczki 2uwalanianie elektronów z powierzchni ciała stałego lub płynnego

Absorbcja – 1zjawisko w którym substancja zatrzymuje promieniowanie o określonej długości fal 2 częściowa strata energii spowodowana przejściem fal elektromagnetycznych lub dźwiękowych przez ośrodek

Opalizacja - gra kolorów wskutek rozszczepienia światła przez niektóre ciała stałe, płynne i kamienie np. opale; mienienie się ich barwami tęczy.

Siatka dyfrakcyjna to układ wielu linii przepuszczających lub odbijających światło. Za pomocą siatki dyfrakcyjnej można wyznaczyć długość fali światła. Siatka dyfrakcyjna rozszczepia światło białe na poszczególne barwy. Może być podstawą działania spektrometru.

Zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne polega na wybijaniu elektronów z powierzchni metalu. Do wyjaśnienia mechanizmu tego zjawiska stosuje się kwantowy model światła. Wartość energii przenoszonej przez pojedynczy foton jest wprost proporcjonalna do częstotliwości promieniowania.

Lasery to urządzenia emitujące światło w wyniku zjawiska emisji wymuszonej. Światło laserowe jest monochromatycznej i rozchodzi się wzdłuż jednego kierunku.

Korpuskularna natura światłofotomu – światło emitowane jest w postaci określonej formy energii zwanych fotomami – kwantami promieniowania

Dualizm korpuskularno falowy a)zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne wskazuje na korpuskularny charakter promieniowania elektromagnetycznego b)zjawisko dyfrakcji i interferencji świadczą o naturze falowej tego promieniowania c)powyższe własności dowodzą o dwoistej naturze promieniowania elektromagnetycznego

Postulat I - w atomie istnieją dozwolone stany stacjonarne, w których nie wypromieniowuje on energii.

Postulat II – elektron może krążyć jedynie po orbitach stacjonarnych, dla których moment pędu jest całkowitą wielokrotnością stałej Placka podzielone przez 2pi mvr=(nh)/2pi l=m*v*r – moment pędu p->=m*v-> n=1,2,3 …. N h=6,63*10^-34J*s – stała Plancka

Postulat III – w przejściu elektrony z jednego stanu stacjonarnego do drugiego towarzyszy emisja lub pochłonięciu kwantu energii E_f=h*v

Wnioski: Energia, moment pędu, promień odbity elektronu są skwantowane – przyjmują wartości dyskretne (określone)

Joseph John Thomson uważał, że każdy atom jest zbudowany z jednorodnej kuli elektryczności dodatniej. Wewnątrz tej kuli znajdują się ujemne elektrony poruszające się dookoła jej środka po pewnych orbitach. Całkowita ilość ładunków ujemnych zgromadzonych na elektronach jest równa dodatniemu ładunkowi zgromadzonemu na kuli. Dostarczając energię elektronom zwiększamy ich prędkość, a tym samym orbity, po których krążą. Po dostarczeniu wystarczającej energii elektrony mogą opuścić atom.

Według Rutherforda atom składał się z malutkiego jądra, w którym zgromadzony był cały ładunek dodatni. Wokół jądra po pewnych orbitach krążą ujemne elektrony. Niektóre cząsteczki alfa mające ładunek dodatni, znalazły się bardzo blisko również dodatniego jądra. Siły działające między jądrem, a cząsteczką były wystarczająco duże, aby została ona zatrzymana i odepchnięta w przeciwnym kierunku.

Dyfrakcja to zjawisko polegające na zaburzeniu prostoliniowego rozchodzenia się promieni świetlnych. Dyfrakcji ulega światło tylko na takich przeszkodach (szczelinach), których rozmiary są porównywalne z długością fali świetlnej

Interferencja polega na nakładaniu się fal pochodzących z różnych źródeł. Aby powstał stabilny i możliwy do zaobserwowania obraz interferencyjny, to światło pochodzące z tych źródeł musi być spójne. Takie warunki można uzyskać, kierując światło pochodzące z jednego źródła na dwie szczeliny, z których każda będzie stanowiła odrębne źródło światła spójnego.

Emisja – 1proces uwalniania energii polegający na wysyłaniu promieniowania elektromagnetycznego przez wzbudzone atomy lub cząsteczki 2uwalanianie elektronów z powierzchni ciała stałego lub płynnego

Absorbcja – 1zjawisko w którym substancja zatrzymuje promieniowanie o określonej długości fal 2 częściowa strata energii spowodowana przejściem fal elektromagnetycznych lub dźwiękowych przez ośrodek