Projekt azymutalnego systemu radionawigacyjnego

na torze podejściowym do Portu Północnego Gdańsk

1. Wymagania przyjęte do projektowania.

1. Tor podejściowy do Portu Północnego Gdańsk charakteryzuje się następującymi parametrami:

Kierunek toru wodnego: 253,6°;

Długość toru wodnego: 6300 m;

Szerokość toru wodnego: 350 m.

1. Za miejsca wystawienia stacji brzegowych przyjmuje się następujące pozycje:

a. ϕ = 54°24'04'' N λ = 18°41'56'' E

b. ϕ = 54° 26,7'  N λ = 18° 34,2' E

1. Projektowany system radionawigacyjny będzie służył do zabezpieczenia określania pozycji na torze podejściowym do Portu Północnego Gdańsk , zatem jego maksymalny zasięg działania określono na 5,2 Mm.

2. Wielkość powierzchni strefy działania określono na 84,9 Mm².

3. Maksymalny dopuszczalny błąd systemu określono na…. Mm.

4. Błąd pomiaru parametru nawigacyjnego, jakim w systemie azymutalnym jest kąt namiaru, określono na σ_N = 1°.

Obliczenia.

W celu wyznaczenia strefy dokładności systemu azymutalnego, należy obliczyć wartości współczynników k=f(z₁,z₂), a następnie otrzymane wartości stabelaryzować (Tabela 2). Następnie liczymy maksymalne wartości błędu pozycji dla przyjętej minimalnej wartości kąta θ i warunku z₁=z₂. Kolejnym krokiem jest obliczenie wartości współczynnika geometrycznego systemu - k. Następnie korzystając z przygotowanej wcześniej tabeli (Tab.2), wybieramy pary kątów z₁=z₂, dla wybranych współczynników k. Później, na mapie używając trójkątów nawigacyjnych lub kątomierza, wyznaczamy miejsca geometryczne tych punktów spełniających warunek: k=f(z₁,z₂)const. Ostatnim krokiem jest połączenie otrzymanych punktów, w celu wykreślenia linii równych dokładności dla błędu M_max.

1. Strefa działania.

1. Maksymalny zasięg działania dla długości linii bazy wynoszącej b = 5,2 Mm:

2. Wielkość powierzchni strefy działania:

Q_s =  π • r² = 3,14 • 27,04 = 84,9 Mm²

1. Linie równych odległości.(moje dane policzone)

1. Maksymalny błąd systemu:

M_max = 1, 25Mm

1. Wspolczynnik geometryczny systemu:

gdzie:

M_max - maksymalna wartość błędu określania pozycji,

- wartość błędu średniego namiaru (przyjęto 1°),

b - odległość między znakami nawigacyjnymi, długość linii bazy [Mm].

Rysunek 1 Zależność geometryczna w azymutalnej strefie dokładności.

1. Dla określonego współczynnika k = 0,076 odnajduję z₂ dla danego z (z interwałem 5° dla z₁)

z1	10	20	30	40	50	60	70	80	90	100
z2	150	135	123	110	98	88	76	66	57	47

1. Wyznaczone kąty wykreślam na mapie tworząc strefę dokładności.

2. Obliczam pozostałe błędy średnie pozycji M i współczynnik dokładności k. Znajduję dla danych k wartości z₁, z₂ i wykreślam kąty na mapie tworząc kolejne strefy dokładności.

Dla k = 0,115

z1	10	20	30	40	50	60	70	80	90	100
z2	155	146	128	116	101	93	82	72	62	53

Dla k = 0,038

z1	10	20	30	40	50	60	70	80	90	100
z2	135	120	105	93	80	70	60	51	43	35

1. Parametry elips błędów dla linii równych dokładności.

Obliczone parametry elips błędów dla wyrysowanych linii równych dokładności:

Zadany błąd średni M [kbl]	Kąt przecięcia się lini Ѳ [°]	v1	v2	Półoś a [m]	Półoś b[m]	α [°]