Środki artystyczne
Epitety- określają rzeczowniki- przymiotnika; działają na wyobraźnię
np. drewniana szafa,
biały ptak
Porównanie- udowadnia pewne właściwości rzeczy, zjawisk itp. na podstawie jakiegoś podobieństwa; łączniki jak, jakby, niby, jako, na kształt
np. wszystko przepasane jakby wstęgą,
wdział więc, jak mógł najprędzej
Przenośnia- (metafora) łączy wyrazy i zmienia ich znaczenie
np. pola malowane zbożem,
bursztynowy świerzop
Apostrofa- bezpośredni zwrot do kogoś lub czegoś z prośbą o coś
np. Tymczasem przenoś moją duszę utęsknioną...
Wszak to me zaręczyny, zagrajże Jankielu...
Anafora- powtarzanie tego samego wyrazu lub zwrotu na początku kilku kolejnych zdań, wersów, strof
np. Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak śnieg biała
Gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina pała;
Na piasku: bez trzewika była i pończoszki;
Na piasku drobnym, suchym, białym na kształt śniegu
Personifikacja- (uosobienie) nadaje zjawiskom przyrody, zwierzętom, rzeczom, roślinom cechy jedynie ludzkie
np. Tu kapusta, sędziwie schylając łysiny,
Siedzi i zda się dumać o losach jarzyny
Antropomorfizm- przypisywanie przyrodzie żywej i martwej ludzkich cech i motywów postępowania; wyobrażanie sobie bogów na podobieństwo człowieka
np. Gdzieniegdzie otyłego widać brzuch harbuza,
Wtoczył się jak gość między buraki czerwone
Onomatopeja- (dźwiękonaśladownictwo) naśladowanie rozmaitych odgłosów za pomocą dźwięków mowy
np. jęczy,
syk
Peryfraza- zastąpienie nazwy lub wyrażenia przez rozbudowany równoważnik znaczeniowy
Przerzutnia- rozdzielenie zdania lub cząstki składowej między koniec jednego wersu i początek drugiego
Animizacja- (ożywienie) nadaje przedmiotom i zjawiskom cechy istot żywych
np. w domu dostatek mieszka i porządek,
ciche grusze siedzą
Oksymoron- zestawienie wyrażeń o przeciwnym znaczeniu, pełniące funkcje metafory lub paradoksu
Epifora- powtarzanie tego samego wyrazu lub zwrotu na końcu kilku kolejnych wersów, zdań, zwrotek
np. Wciąż tę zdradziecką strunę, melodyję zmąca,
Muzyk bieży do prymów, urywa takt, zmąca,
Epitet – określenie rzeczownika, najczęściej jest nim przymiotnik.
Apostrofa – bezpośredni, uroczysty zwrot do osoby, pojęcia, przedmiotu.
Anafora = powtórzenie – powtórzenie wyrazu na początku dwóch kolejnych wersów lub w jednym wersie.
Metafora = przenośnia – niezwykłe połączenie wyrazów, które zaskakuje nas swoją oryginalnością; przekształca znaczenie podstawowe wyrazu.
Porównanie – zestawienie dwóch rzeczy, zjawisk na zasadzie podobieństwa, człony porównania połączone są jednym ze słów: „jak”, „jakby”, „niby”, „na kształt”.
Ożywienie = animizacja – nadanie przedmiotom lub pojęciom abstrakcyjnym cech istot żywych.
Uosobienie = personifikacja – nadanie przedmiotom lub zjawiskom cech ludzkich.
Dźwiękonaśladownictwo = onomatopeja – naśladowanie odgłosów przyrody za pomocą dźwięków mowy.
Przerzutnia – przeniesienie części zdania z jednego wersu do drugiego, najczęściej w celu podkreślenia wagi danej wypowiedzi.
Wiersz sylabiczny – wiersz, który w każdym wersie ma jednakową liczbę sylab i występuje w nim średniówka.
Średniówka – wewnętrzny podział w wersie słyszalny podczas czytania jako pałza, odstęp; stosowany w utworach poetyckich, których wersy mają jednakową liczbę sylab (więcej niż 8).
Wiersz niesylabiczny – wiersz, który ma w każdym wersie różną liczbę sylab.
Wiersz biały – wiersz pozbawiony rymów.