Bacillus subtilis – Laseczka sienna - Gram-dodatnia bakteria należąca do rodziny Bacillaceae. Gram-dodatnia ruchliwa laseczka, o średnicy 0,7–0,8 µm i 2–3 µm długości. Najlepiej rośnie w warunkach tlenowych. Ma małe wymagania. Endospory są kuliste, powstają w centrum macierzystej komórki. Struktura, proces powstawania i właściwości endospor tego gatunku zostały poznane lepiej niż jakiejkolwiek innej bakterii. Są one wyjątkowo odporne na niekorzystne warunki zewnętrzne, np.:
endospory są odporne na wysoką temperaturę – we wrzącej wodzie sukcesywnie giną, ale 10% wytrzymuje w niej godzinę, a 1% dwie godziny
mogą przetrwać działanie ciśnienia rzędu 2 mld Pa przez 45 minut
w próżni kosmicznej zachowują żywotność przez dobę
Laseczka sienna występuje pospolicie, zwłaszcza w glebie. Jest saprofitem, rozkładającym organiczne związki pochodzenia roślinnego (głównie węglowodany i pektyny).
Sarcina lutea- jest sferyczną gram (+) bakterią, otoczoną pojedynczą ścianą komórkową złożoną z węglowodanów i białek. Gdy rośnie na agarze przybiera żółty kolor. Rośnie najlepie w 25 stopniach C jedynie w warunkach tlenowych.
Jest bakterią często znajdowaną w glebie, pyle, wodzie i powietrzu jak również w piwie i wyrobach mleczarskich. S.lutea może żyć używając nieorganicznych form azotu. Bakteria ta może zasiedlać powierzchnię ludzkiej skóry i jest edną z przyczyn powstawania przykrego zapachu.
Bakteria ta nie jest normalnie groźna dla człowieka. Odnotowano jedynie że może powodować infekcje skórne u osób z obniżoną odpornością. Np. u osób zarażonych HIV.
Escherichia coli Pałeczka okrężnicy– Gram-ujemna względnie beztlenowa bakteria należąca do rodziny Enterobacteriaceae. Wchodzi w skład fizjologicznej flory bakteryjnej jelita grubego człowieka oraz zwierząt stałocieplnych. W jelicie ta symbiotyczna bakteria spełnia pożyteczną rolę, uczestnicząc w rozkładzie pokarmu, a także przyczyniając się do produkcji witamin z grupy B i K. Pałeczka okrężnicy w określonych warunkach wykazuje chorobotwórczość dla człowieka, wywołując głównie schorzenia: układu pokarmowego i moczowego.
Escherichia coli jest Gram (-), względnie beztlenową pałeczką o długości ok. 2 μm i średnicy ok. 0,8 μm. Wewnątrz komórki tej bakterii znajduje się 1-4 identycznych łańcuchów DNA (w zależności od jej aktywności podziałowej) oraz od 15 tys. do 30 tys. rybosomów. Inne organella komórkowe pałeczki okrężnicy to m.in.: wakuole, ziarnistości i drobiny substancji tłuszczowych. Bakteria ta posiada wici, fimbrie, pilusy oraz fimbrie płciowe (pod warunkiem posiadania plazmidów płciowych - F+). Ważne klinicznie geny oporności zlokalizowane są na plazmidach w tym często na plazmidach F+, co sprzyja ich poziomemu przekazywaniu. Podział komórek w sprzyjających warunkach trwa około 20 minut.
Wytrzymałość E. coli na czynniki środowiskowe jest stosunkowo mała. Ginie ona po 20 minutach ogrzewania w temperaturze 60 °C, wrażliwa jest na wszystkie znane środki dezynfekcyjne. Jednakże w środowisku o temp. niższej i odpowiedniej wilgotności utrzymuje się miesiącami. W kale o temp. 0 °C może zachować żywotność ponad rok.
Pseudomonas fluorescens – gatunek bakterii tlenowych z rodzaju Pseudomonas. Ich nazwa wzięła się od zdolności do wytwarzania fluorescencyjnego barwnika peptydowego piowerdyny, powodującej świecenie w promieniach UV.
Wymiary tych bakterii wahają się w granicach: szerokość 0,51 ±0.03 µm oraz długość 1,50 ±0,49µm a nawet do 3 µm. Źródłem ich energii są węglowodany, a optymalna temp., w której żyją wynosi 25-30 °C. Upłynniają żelatynę, a niektóre z ich biotypów są zdolne do denitryfikacji.
Powszechnie: w powietrzu, wodzie, glebie, ściekach. W miejscach bogatych w sole mineralne, kwasy organiczne oraz cukry. Są składnikami prawidłowej mikroflory organizmu – są wykrywane w przewodzie pokarmowym człowieka i innych zwierząt, jako saprofity.
Szczepy tych bakterii mogą powodować zakażenia dróg oddechowych i moczowych, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, kości, szpiku, stawów, oka lub ucha. Przyczyniają się do powstawania ropni, zapalenia osierdzia, wsierdzia, czasem zatruć pokarmowych. Dla zdrowych osób są nieszkodliwe, mogą jednak powodować ciężkie schorzenia u chorych z upośledzoną odpornością.
Pałeczka krwawa, pałeczka cudowna (Serratia marcescens) – urzęsiona, nieprzetrwalnikująca, bezotoczkowa bakteria Gram ujemna. Bakteria stanowi florę fizjologiczną człowieka i może być patogenna tylko dla pacjentów z osłabioną odpornością. Wchodzi ona w skład flory komensalnej przewodu pokarmowego człowieka. Powoduje oportunistyczne zakażenia dróg moczowych i ran, w tym także pooperacyjnych. S. marcescens może ponadto powodować zapalenie spojówek, wnętrza oka, rogówek oraz infekcje przewodu łzowego. Jest ważną przyczyną zakażeń szpitalnych, częściowo dzięki dużej oporności na dezynfekcję. U pacjentów z chorobami nowotworowymi może wywoływać zapalenie płuc, posocznicę lub zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych oraz biegunkę u dzieci. Większość szczepów wykazuje oporność na całą gamę antybiotyków wskutek obecności czynników R na plazmidach.
Jest to ruchliwy organizm w kształcie pałeczki, mogący wzrastać w przedziale temperatur 5–40 °C i w pH o poziomie 5–9. Charakterystyczną cechą wyróżniającą te pałeczki od innych Enterobacteriaceae jest wytwarzanie 3 enzymów hydrolitycznych DNazy, żelatynazy i lipazy. Dzięki wytwarzaniu czerwonego pigmentu (prodigiozyny) oraz zdolności wzrostu na skrobi zawartej w chlebie.