ANOREKSJA: ciągłe zamartwianie się własną wagą, ograniczanie jedzenia, nadmiar ćwiczeń fizycznych, niezdolność do zaprzestania odchudzania się, nawet gdy waga jest niebezpiecznie niska, palenie tytoniu i żucie gumy w celu zachowania niskiej wagi, utrata zainteresowania seksem, u kobiet, nieregularne miesiączki, lub ich zanik, zanik erekcji u mężczyzn i polucji u chłopców, także zmniejszenie jąder, spożywanie tylko "bezpiecznych" artykułów żywnościowych, o niskiej zawartości tłuszczu i kalorii, ujawnianie dziwacznych rytuałów podczas jedzenia, takich jak krojenie żywności na małe części lub skrupulatne odmierzanie porcji jedzenia, spędzanie większej ilości czasu na bawieniu się żywnością niż na jej spożywaniu, gotowanie i przygotowywanie posiłków dla innych bez ich spożywania, zakładanie na siebie kilku warstw odzieży w celu ukrycia utraty wagi ciała, chudej sylwetki, spędzanie mniejszej ilości czasu w kręgu rodziny i przyjaciół – stawanie się coraz bardziej społecznie odizolowanym i tajemniczym człowiekiem.
BULIMIA: *znaczenie jedzenia: istotna forma regresji i stwarzania intymności, ważne są „opanowane” zachowania związane z jedzeniem; *znaczenie objawów bulimicznych: przechodzenie od regresji i impulsywności do samokontroli, wyrażają potrzebę intymności i opieki w relacjach, przemilczanie trudności, tajemnice spójne z rodzinnym stylem ukrywania wad, koresponduje ze sprzecznymi wymaganiami rodzinnego superego; *objawy: ciągłe zamartwianie się własną wagą ciała, objadanie się, wywoływanie wymiotów/stosowanie środków przeczyszczających, nieregularne miesiączki, poczucie winy z powodu sposobu odżywiania przy jednoczesnym zachowaniu normalnej wagi, stawanie się coraz bardziej tajemniczym wobec żywności i jedzenia, spędzanie dużej ilości czasu na myśleniu i planowaniu następnego „wielkiego żarcia”, dokonywanie kradzieży żywności lub przechowywanie jej w dziwnych miejscach.
UZALEŻNIENIE: zachowanie szybko staje się nawykowe, jest częste, regularne i stereotypowe, zabiera znaczną część czasu, jest przyczyną problemów zdrowotnych, finansowych, zawodowych, małżeńskich i innych, ma charakter kompulsywny, trudno go zaprzestać trwale i całkowicie, związane jest z powracającym wewnętrznym przymusem do niego, zespół abstynencyjny po odstawieniu substancji lub zaprzestaniu kontaktu z daną sytuacją.
WSPÓŁUZALEŻNIENIE: *SYNDROM DDA – podwójna tożsamość: chronologicznie – dorosła, na poziomie emocjonalnym – dziecięca, niedojrzałość emocjonalno-społeczną. *Obraz świata: chaotyczny, zagrażający, obawa przed pozytywnymi oczekiwaniami, brak zaufania do innych, brak wiary w to, że jest się kochanym, niepewność dotycząca tego, co jest „normalne”, nieumiejętność bycia „tu i teraz” – postrzeganie rzeczywistości przez pryzmat raniących doświadczeń z dzieciństwa, poczucie piętna. *Obraz Ja i specyficzne cechy: zaburzone poczucie własnej wartości, niejasny obraz siebie, brak świadomości własnych potrzeb, brak poczucia bezpieczeństwa, nasilony lęk, brak zaufania do siebie, tendencja do traktowania siebie w sposób przedmiotowy, tendencje autodestrukcyjne do prób samobójczych, objawy przed utrata kontroli, uogólnione poczucie winy, brak umiejętności realizacji własnych dążeń, przewaga reagowania nad działaniem w konsekwencji koncentracji na innych, tendencja do schorzeń psychosomatycznych, tendencja do uzależnień. *Emocjonalność: cierpienie powodowane zalegającym smutkiem i obawą przed zagrożeniem, odrętwienie emocjonalne, poczucie winy przy robieniu czegoś dla siebie, podatność na zranienia, tendencja do przezywania życia w pozycji ofiary. *Objawy stresu posttraumatycznego: obecność w doświadczaniu jednostki zdarzenia niemieszczącego się w obszarze normalnych ludzkich doświadczeń, przeżywanie traumy w snach, wspomnieniach itp., niewrażliwość na otoczenie, celowe unikanie bodźców związanych z urazem, zespół rozwija się w różnym czasie od sytuacji urazowej. *Objawy u dda: trauma -> ponowne przezywanie urazu, odrętwienie psychiczne, okresowy lub przewlekły lęk i depresja, fałszowanie rzeczywistości, wzmożona czujność wobec otoczenia i kontrola, lęk przed zmianami i ich unikanie.
ZABURZENIA PSYCHOSOMATYCZNE: *czynniki psychiczne: zaburzenia organiczne, w których czynniki psychiczne są jednym z czynników etiopatologicznych; zaburzenia czynnościowe, w przypadku których nierzadko jedyną, uchwytną przyczyną występowania objawów są czynniki psychiczne: zaburzenia pod postacią somatyczną (objawy somatyczne, zaburzenia hipochondryczne, nerwice narządowe, bóle) – trzy główne cechy kliniczne; skargi somatyczne sugerujące poważną chorobę fizyczną, przy jednoczesnym braku zaburzeń somatycznych, które mogłyby tłumaczyć objawy; *czynniki psychologiczne i konflikty, które pozostają w związku z wystąpieniem, zaostrzeniem oraz podtrzymywaniem zaburzenia; brak kontroli pacjenta nad objawami somatycznymi i nadmierne koncentrowanie się na sprawach zdrowia; przewlekłe, zmienne skargi, początek zwykle w wieku dorastania, częściej u dziewcząt; *zaburzenia dysocjacyjne (konwersyjne) : utrata kontroli nad ciałem, zachowaniem, czuciem, pamięcią bez schorzeń somatycznych w związku czasowym ze stresem i silnymi mechanizmami zaprzeczania problemom: amnezja, fuga, stupor, trans i opętanie, zaburzenia ruchu, drgawki, utrata czucia, osobowość mnoga. *Zaburzenia psychosomatyczne: 1. czynnościowe: układ pokarmowy: nudności i wymioty psychogenne, układ krążenia: częstoskurcz napadowy, omdlenia, dolegliwości w okolicy serca, układ oddechowy: kaszel psychogenny, objaw zatkanego nosa, duszność psychogenna, skóra: świąd psychogenny, nadmierne pocenie się, układ moczowo-płciowy: moczenie się,, częste oddawanie moczu, zespół napięcia przedmiesiączkowego, pochwica, bolesne spółkowanie, układ mięśniowo-szkieletowy: drżenia, niedowłady, psychogenny kurcz karku, bóle głowy, inne: psychogenne zaburzenia mowy, bezgłos, mówienie szeptem, jąkanie. 2. organiczne: układ pokarmowy: choroba wrzodowa, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, układ krążenia i naczyń: choroba niedokrwienna serca, nadciśnienie, migrena, układ oddechowy: nieżyt naczynioruchowy nosa, nie sezonowy alergiczny nieżyt nosa, skóra: atopowe zapalenie skóry, pokrzywka, łuszczyca, układ wydzielania wewnętrznego.
SCHIZOFRENIA: *odsłonięcie myśli, urojenia oddziaływania, wpływu, owładnięcia, głosy komentujące dyskutujące, inne utrwalone urojenia o treści abstrakcyjnej; *utrwalone omamy lub + urojenia, neologizmy, przerwy, wstawki w toku myślenia, oderwane od wypowiedzi, zachowania katatoniczne (negatywizm, mutyzm itp.), apatia; *zaburzenia: myślenia, procesów poznawczych, mowy; *anhedonii – niezdolność do spontanicznego przeżywania pozytywnych uczuć (np. radości, zadowolenia i optymizmu w ogóle), nieuwagi , otępienia, zahamowania ekspresji twarzy, trudności prowadzenia aktywności społecznej (rodzinnej, małżeńskiej, zawodowej, czynności samoobsługowych), trudności w komunikacji interpersonalnej, dezorganizacja zachowania- np. nieodpowiednie do sytuacji reakcje uczuciowe (paratymia), i nieodpowiednia do przezywanych uczuć mimika (paramimia), katatonia- zaburzenie motoryki objawiające się bardzo niskim poziomem aktywności ruchowej (osłupienie), albo nadmiarem tej aktywności, nie podlegającym woli chorego. Zaburzenia myślenia: zaburzona jest treść myślenia, typowe jest myślenie magiczne, towarzyszy stale – polega na przypisywaniu pewnej mocy sprawczej swoim myślom (np. jeżeli rejestracja samochodu będzie zawierać liczbę 9 będzie to oznaczało, że mężczyzna w tym samochodzie ożenił się niedawno), zaburzenia toku myślenia (brak logiki, spowolnienie albo przyspieszenie), rozkojarzenie, gubienie wątku wypowiedzi, sałata słowna – jednostka rozpoczyna swoją wypowiedź adekwatnie do sytuacji, ale w pewnym momencie zaczyna rozwijać wielowątkowość, która tworzy pajęczą sieć, przeskakiwanie, poruszanie różnych tematów, zahamowanie wątku myślowego (powierzchowne skojarzenia, echo myśli, perseweracje, zatamowanie, nagła przerwa w toku wypowiedzi), over inclussion – charakteryzuje się tylko w stosunku do niektórych jednostek – zaburzony proces selekcji informacji percypowanych z otoczenia. Zaburzona tu jest również uwaga. Nie będzie tu działał filtr poznawczy (problem z izolacją bodźców istotnych). Bodziec peryferyjny może być ważniejszy niż główny – jednostka będzie doświadczać chaosu. Charakterystyczną cechą jest włączanie do wypowiedzi nieistotnych informacji, zacieranie granic między informacjami, trudności w definiowaniu pojęć, abstrahowaniu, cechy specyficzne dla charakteru pisma. Bardzo często osoby naużywają znaków przystankowych, dużych liter, są łamane w różnych kierunkach, bardzo często używane są cyfry, ozdabianie.

ANOREKSJA: ciągłe zamartwianie się własną wagą, ograniczanie jedzenia, nadmiar ćwiczeń fizycznych, niezdolność do zaprzestania odchudzania się, nawet gdy waga jest niebezpiecznie niska, palenie tytoniu i żucie gumy w celu zachowania niskiej wagi, utrata zainteresowania seksem, u kobiet, nieregularne miesiączki, lub ich zanik, zanik erekcji u mężczyzn i polucji u chłopców, także zmniejszenie jąder, spożywanie tylko "bezpiecznych" artykułów żywnościowych, o niskiej zawartości tłuszczu i kalorii, ujawnianie dziwacznych rytuałów podczas jedzenia, takich jak krojenie żywności na małe części lub skrupulatne odmierzanie porcji jedzenia, spędzanie większej ilości czasu na bawieniu się żywnością niż na jej spożywaniu, gotowanie i przygotowywanie posiłków dla innych bez ich spożywania, zakładanie na siebie kilku warstw odzieży w celu ukrycia utraty wagi ciała, chudej sylwetki, spędzanie mniejszej ilości czasu w kręgu rodziny i przyjaciół – stawanie się coraz bardziej społecznie odizolowanym i tajemniczym człowiekiem.
BULIMIA: *znaczenie jedzenia: istotna forma regresji i stwarzania intymności, ważne są „opanowane” zachowania związane z jedzeniem; *znaczenie objawów bulimicznych: przechodzenie od regresji i impulsywności do samokontroli, wyrażają potrzebę intymności i opieki w relacjach, przemilczanie trudności, tajemnice spójne z rodzinnym stylem ukrywania wad, koresponduje ze sprzecznymi wymaganiami rodzinnego superego; *objawy: ciągłe zamartwianie się własną wagą ciała, objadanie się, wywoływanie wymiotów/stosowanie środków przeczyszczających, nieregularne miesiączki, poczucie winy z powodu sposobu odżywiania przy jednoczesnym zachowaniu normalnej wagi, stawanie się coraz bardziej tajemniczym wobec żywności i jedzenia, spędzanie dużej ilości czasu na myśleniu i planowaniu następnego „wielkiego żarcia”, dokonywanie kradzieży żywności lub przechowywanie jej w dziwnych miejscach.
UZALEŻNIENIE: zachowanie szybko staje się nawykowe, jest częste, regularne i stereotypowe, zabiera znaczną część czasu, jest przyczyną problemów zdrowotnych, finansowych, zawodowych, małżeńskich i innych, ma charakter kompulsywny, trudno go zaprzestać trwale i całkowicie, związane jest z powracającym wewnętrznym przymusem do niego, zespół abstynencyjny po odstawieniu substancji lub zaprzestaniu kontaktu z daną sytuacją.
WSPÓŁUZALEŻNIENIE: *SYNDROM DDA – podwójna tożsamość: chronologicznie – dorosła, na poziomie emocjonalnym – dziecięca, niedojrzałość emocjonalno-społeczną. *Obraz świata: chaotyczny, zagrażający, obawa przed pozytywnymi oczekiwaniami, brak zaufania do innych, brak wiary w to, że jest się kochanym, niepewność dotycząca tego, co jest „normalne”, nieumiejętność bycia „tu i teraz” – postrzeganie rzeczywistości przez pryzmat raniących doświadczeń z dzieciństwa, poczucie piętna. *Obraz Ja i specyficzne cechy: zaburzone poczucie własnej wartości, niejasny obraz siebie, brak świadomości własnych potrzeb, brak poczucia bezpieczeństwa, nasilony lęk, brak zaufania do siebie, tendencja do traktowania siebie w sposób przedmiotowy, tendencje autodestrukcyjne do prób samobójczych, objawy przed utrata kontroli, uogólnione poczucie winy, brak umiejętności realizacji własnych dążeń, przewaga reagowania nad działaniem w konsekwencji koncentracji na innych, tendencja do schorzeń psychosomatycznych, tendencja do uzależnień. *Emocjonalność: cierpienie powodowane zalegającym smutkiem i obawą przed zagrożeniem, odrętwienie emocjonalne, poczucie winy przy robieniu czegoś dla siebie, podatność na zranienia, tendencja do przezywania życia w pozycji ofiary. *Objawy stresu posttraumatycznego: obecność w doświadczaniu jednostki zdarzenia niemieszczącego się w obszarze normalnych ludzkich doświadczeń, przeżywanie traumy w snach, wspomnieniach itp., niewrażliwość na otoczenie, celowe unikanie bodźców związanych z urazem, zespół rozwija się w różnym czasie od sytuacji urazowej. *Objawy u dda: trauma -> ponowne przezywanie urazu, odrętwienie psychiczne, okresowy lub przewlekły lęk i depresja, fałszowanie rzeczywistości, wzmożona czujność wobec otoczenia i kontrola, lęk przed zmianami i ich unikanie.
ZABURZENIA PSYCHOSOMATYCZNE: *czynniki psychiczne: zaburzenia organiczne, w których czynniki psychiczne są jednym z czynników etiopatologicznych; zaburzenia czynnościowe, w przypadku których nierzadko jedyną, uchwytną przyczyną występowania objawów są czynniki psychiczne: zaburzenia pod postacią somatyczną (objawy somatyczne, zaburzenia hipochondryczne, nerwice narządowe, bóle) – trzy główne cechy kliniczne; skargi somatyczne sugerujące poważną chorobę fizyczną, przy jednoczesnym braku zaburzeń somatycznych, które mogłyby tłumaczyć objawy; *czynniki psychologiczne i konflikty, które pozostają w związku z wystąpieniem, zaostrzeniem oraz podtrzymywaniem zaburzenia; brak kontroli pacjenta nad objawami somatycznymi i nadmierne koncentrowanie się na sprawach zdrowia; przewlekłe, zmienne skargi, początek zwykle w wieku dorastania, częściej u dziewcząt; *zaburzenia dysocjacyjne (konwersyjne) : utrata kontroli nad ciałem, zachowaniem, czuciem, pamięcią bez schorzeń somatycznych w związku czasowym ze stresem i silnymi mechanizmami zaprzeczania problemom: amnezja, fuga, stupor, trans i opętanie, zaburzenia ruchu, drgawki, utrata czucia, osobowość mnoga. *Zaburzenia psychosomatyczne: 1. czynnościowe: układ pokarmowy: nudności i wymioty psychogenne, układ krążenia: częstoskurcz napadowy, omdlenia, dolegliwości w okolicy serca, układ oddechowy: kaszel psychogenny, objaw zatkanego nosa, duszność psychogenna, skóra: świąd psychogenny, nadmierne pocenie się, układ moczowo-płciowy: moczenie się,, częste oddawanie moczu, zespół napięcia przedmiesiączkowego, pochwica, bolesne spółkowanie, układ mięśniowo-szkieletowy: drżenia, niedowłady, psychogenny kurcz karku, bóle głowy, inne: psychogenne zaburzenia mowy, bezgłos, mówienie szeptem, jąkanie. 2. organiczne: układ pokarmowy: choroba wrzodowa, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, układ krążenia i naczyń: choroba niedokrwienna serca, nadciśnienie, migrena, układ oddechowy: nieżyt naczynioruchowy nosa, nie sezonowy alergiczny nieżyt nosa, skóra: atopowe zapalenie skóry, pokrzywka, łuszczyca, układ wydzielania wewnętrznego.
SCHIZOFRENIA: *odsłonięcie myśli, urojenia oddziaływania, wpływu, owładnięcia, głosy komentujące dyskutujące, inne utrwalone urojenia o treści abstrakcyjnej; *utrwalone omamy lub + urojenia, neologizmy, przerwy, wstawki w toku myślenia, oderwane od wypowiedzi, zachowania katatoniczne (negatywizm, mutyzm itp.), apatia; *zaburzenia: myślenia, procesów poznawczych, mowy; *anhedonii – niezdolność do spontanicznego przeżywania pozytywnych uczuć (np. radości, zadowolenia i optymizmu w ogóle), nieuwagi , otępienia, zahamowania ekspresji twarzy, trudności prowadzenia aktywności społecznej (rodzinnej, małżeńskiej, zawodowej, czynności samoobsługowych), trudności w komunikacji interpersonalnej, dezorganizacja zachowania- np. nieodpowiednie do sytuacji reakcje uczuciowe (paratymia), i nieodpowiednia do przezywanych uczuć mimika (paramimia), katatonia- zaburzenie motoryki objawiające się bardzo niskim poziomem aktywności ruchowej (osłupienie), albo nadmiarem tej aktywności, nie podlegającym woli chorego. Zaburzenia myślenia: zaburzona jest treść myślenia, typowe jest myślenie magiczne, towarzyszy stale – polega na przypisywaniu pewnej mocy sprawczej swoim myślom (np. jeżeli rejestracja samochodu będzie zawierać liczbę 9 będzie to oznaczało, że mężczyzna w tym samochodzie ożenił się niedawno), zaburzenia toku myślenia (brak logiki, spowolnienie albo przyspieszenie), rozkojarzenie, gubienie wątku wypowiedzi, sałata słowna – jednostka rozpoczyna swoją wypowiedź adekwatnie do sytuacji, ale w pewnym momencie zaczyna rozwijać wielowątkowość, która tworzy pajęczą sieć, przeskakiwanie, poruszanie różnych tematów, zahamowanie wątku myślowego (powierzchowne skojarzenia, echo myśli, perseweracje, zatamowanie, nagła przerwa w toku wypowiedzi), over inclussion – charakteryzuje się tylko w stosunku do niektórych jednostek – zaburzony proces selekcji informacji percypowanych z otoczenia. Zaburzona tu jest również uwaga. Nie będzie tu działał filtr poznawczy (problem z izolacją bodźców istotnych). Bodziec peryferyjny może być ważniejszy niż główny – jednostka będzie doświadczać chaosu. Charakterystyczną cechą jest włączanie do wypowiedzi nieistotnych informacji, zacieranie granic między informacjami, trudności w definiowaniu pojęć, abstrahowaniu, cechy specyficzne dla charakteru pisma. Bardzo często osoby naużywają znaków przystankowych, dużych liter, są łamane w różnych kierunkach, bardzo często używane są cyfry, ozdabianie.