42. Omów podstawowe dokumenty Rady Europy z zakresie obrony mniejszości narodowych.
Rada Europy, jako organizacja międzynarodowa mająca na celu integrację państw członkowskich i wcielanie w życie ideałów wynikających ze wspólnego dziedzictwa jest świadoma problemów jakie są związane z obecnością mniejszości narodowych na terenach państw. Ab y spróbować się zmierzyć z tą kwestią, w ramach Rady Europy podpisana została Konwencja ramowa o ochronie mniejszości narodowych z 1995 roku.
Za główne cele podpisania konwencji uznano fakt, iz burzliwe wydarzenia europejskiej historii udowodniły, że ochrona mniejszości narodowych jest niezbędna dla stabilizacji i trwałości systemu demokratycznego na kontynencie. Pluralistyczne społeczeństwo zamieszkujące Europę powinno szanować różnorodność zarówno etniczną jak i kulturalną, językowa i religijną. W związku z tym istnieje silna potrzeba ochrona mniejszości oraz kształtowania warunków pozwalając jej wyrażać rozwijać oraz zachować tę tożsamość. Strony konwencji powołują sie również na zobowiązania odnoszące sie do mniejszości narodowych zawarte w konwencjach i deklaracjach ONZ i KBWE.
Konwencja uznaje, iż każda osoba należąca do mniejszości narodowej ma prawo do decydowania o tym , cze będzie traktowana jako osoba należąca lub nienależąca do takiej mniejszości a wybór ten nie pociągnie za sobą żądnych negatywnych konsekwencji.Ochrona ma polegać na zagwarantowania mniejszością prawo do równości wobec prawa i braku dyskryminacji ze względu na przynależność do mniejszości. Oprócz takiej podstawowej ochrony strony zobowiązują się również do wspierania i tworzenia warunków potrzebnych do utrzymania i rozwoju ich odmiennej kultury, obyczajów i języka oraz do powstrzymania się od jakichkolwiek prób asymilacji mniejszości ze społeczeństwem miejscowym. Podkreślone są również prawa mniejszości do zrzeszania się, własnej religii, opinii i języka. Postanowione zostaje również, że na obszarach zamieszkałych tradycyjnie lub w znacznej ilości przez osoby należące do mniejszości państwo ma zagwarantować (o ile to możliwe) umożliwienie używania języka mniejszości w kontaktach z administracja lokalna oraz w pisowni tradycyjnych nazw miejscowości, ulic itp.
Zarazem konwencja podkreśla, że realizowanie jej postanowień nie może byc sprzeczne z istniejącym prawem międzynarodowym, a w szczególności suwerennej integralności państwowej.
W ramach Rady europy podpisana została również Europejska Karta Języków regionalnych lub mniejszościowych z 1992 roku. Karta jako podstawową przyczynę potrzeby ochrony języków regionalnych i mniejszościowych podaje fakt, że obecnie wielu tego typu językom grozi zapomnienie i wyginięcie. Strony konwencji zobowiązują się w swoim dokumencie ratyfikacji wymienić wszystkie języki, które powinny zostać objęte ochroną w ramach karty oraz zobowiązać się do przestrzegania podstawowych i ogólnych wytycznych zapisanych w części II Karty. Zarazem sygnatariusz umowy jest zobowiązany wybrać co najmniej 3/5 punktów z III części Karty, które opisują szczegółowe środki ochrony i promocji języków regionalnych i mniejszościowych.
Na terenie Polski obowiązuje obecnie ustawa z 6 stycznia 2005 roku o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym wymieniająca 9 mniejszości narodowych (białoruską; czeską; litewską; niemiecką; ormiańską; rosyjską; słowacką ukraińską; żydowską). i 4 etniczne (karaimską; łemkowską; romską; tatarską)