BEZDOMNOŚĆ
- wprowadzenie do tematu, definicje, statystyki, aspekty prawne
- pomoc instytucjonalna (instytucje systemu pomocy społecznej)
- programy wsparcia, pomocowe, przeciwdziałanie, metody pracy w polu pracy socjalnej
- pytania do dyskusji dla grupy
- nawiązania do tematu z artykułów
- Bezdomność – ujęcie definicyjne, sytuacja osób bezdomnych w Polsce;
- Aspekty prawne pomocy bezdomnym;
- Pomoc instytucjonalna;
- Programy wsparcia bezdomnych.
W zapisie Ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, osobę bezdomną zdefiniowano jako (…) niezamieszkującą w lokalu mieszkalnym w rozumieniu przepisów o ochronie praw lokatorów i mieszkaniowym zasobie gminy i niezameldowaną na pobyt stały, w rozumieniu przepisów o ewidencji ludności i dowodach osobistych, a także osobę niezamieszkującą w lokalu mieszkalnym i zameldowaną na pobyt stały w lokalu, w którym nie ma możliwości zamieszkania (art. 6). W działaniach na rzecz osób bezdomnych i zagrożonych tym problemem organizacje spoza sektora administracji samorządowej i państwowej posługują się (implicite lub explicite) bardziej rozbudowanymi definicjami. Jednym z podstawowych dokumentów, opisujących zjawisko bezdomności w Europie, jest typologia wypracowana przez European Federation of National Associations Working with the Homeless FEANTSA (Europejską Federację Narodowych Organizacji Pracujących na rzecz Ludzi Bezdomnych), w której wyróżniono cztery obszary bezdomności i wykluczenia mieszkaniowego (ETHOS):
bez dachu nad głową – ludzie mieszkający w przestrzeni publicznej (np. na ulicy) lub zakwaterowani interwencyjnie (np. w noclegowni);
bez mieszkania – osoby mieszkające w placówkach dla bezdomnych (np. w schroniskach), ośrodkach dla imigrantów, a także ludzie mający opuścić instytucje totalne lub quasi-totalne (np. więzienia, szpitale psychiatryczne);
ludzie mieszkający w niezabezpieczonych lokalach, np. czasowo u przyjaciół lub rodziny, zamieszkujący nielegalnie, zagrożeni eksmisją lub przemocą;
ludzie mieszkających w nieodpowiednich lokalach – w pomieszczeniach przeludnionych lub niespełniających standardów mieszkaniowych2.
W 2012 r. kilka głównych polskich organizacji, zajmujących się problematyką bezdomności (Pomorskie Forum na rzecz Wychodzenia z Bezdomności, Towarzystwo Pomocy im. św. Brata Alberta, Sieć Barka, Stowarzyszenie MONAR, Caritas Kielce, Stowarzyszenie „Otwarte Drzwi”), na podstawie wspomnianych rozróżnień definicyjnych przyjęło polską typologię. Dodano w niej operacjonalizacje kategori