Ćwiczenia Bierne

Staw barkowo-obojczykowy*Unoszenie i obniżanie barków – 1 leżenie tyłem PW. Leżenie tyłem Chwyt: obejmujemy oba barki podchwytem w ten sposób, że kciuki znajdują się na bocznych powierzchniach barków, palce wskazujące są wsunięte w doły pachowe, a pozostałe palce znajdują się na łopatkach Ruch: Unoszenie i obniżanie barków. 2 W siadzie: PW. Siad Chwyt: podchwytem w ½ przedramion przedramienia chorego są zgięte podtrzymywane chwytem) Ruch: unoszenie i obniżenie barków *wysunie cofanie barków: - 1.Leżenie przodem PW. Leżenie przodem, po głowę i klatkę piersiową podkładamy wałek z koca. Chwyt: jedną ręką w ten sposób, że palce II i V obejmują bark od przodu, a kciuk spoczywa na wyrostku barkowym łopatki, przedramię chorego spoczywa na przedramieniu terapeuty, który drugą ręką stabilizuję klatkę piersiową w okolicy międzymostkowej Ruch: Wysuwanie i cofanie barku 2 W siadzie PW:. Siad chwyt: nachwyt w ten sposób, ze palce II i IV spoczywają na bocznej powierzchni barków, a kciuki na grzebieniach łopatek Ruch: wysuwanie i cofanie barków *Obwodzenie barków 1 Leżenie przodem PW:. Leżenie przodem, pod głowę i klatkę piersiową podkładamy wałek z koca Chwyt: jedna ręka w ten sposób, że palce II-IV obejmują bark od przodu, a kciuk spoczywa na wyrostku barkowym łopatki (ramię chorego spoczywa, na przedramieniu terapeuty), drugą ręką stabilizuję klatkę piersiową w okolicy miedzy łopatkowej Ruch: krążenie barkiem. 2. W siadzie PW. Siad chwyt: jedna ręka podchwytem w ten sposób, że palce II i IV wsuwa się do dołu pachowego, a kciuk spoczywa na tylnej powierzchni barku. Drugą ręką obejmuje się bark od góry Ruch: Krążenie barków Staw Barkowy 1.Pozycja siedząca *Zginanie i prostowanie ramienia PW:. Siad Chwyt:. Jedna ręka obejmujemy chwytem pachowym staw promieniowo-nadgarstkowy i rękę w ten sposób, że wyprostowany palec wskazujący terapeuty spoczywa na dłoni chorego, drugą ręka stabilizuje się bark. Bark stabilizuje się przy zginaniu ramienia do kąta ok., 70% ponieważ dalej ruch odbywa się wraz z łopatką i obojczykiem, oraz przy prostowaniu ramienia od pozycji zerowej do tyłu Ruch: zginanie i prostowanie ramienia. Podczas ruchu zginania ramienia przedramię chorego przylega do przedramienia terapeuty po przekroczeniu pozycji zerowej, a przy prostowaniu aż do osiągnięcia pozycji zerowej. *Odwodzenie i przywodzenie Pw. Siad Chwyt: Jedna ręką podchwytem za staw promieniowo-nadgarstkowy w ten sposób, że wyprostowany palec wskazujący terapeuty spoczywa na dłoni chorego. Wyprostowane przedramię chorego spoczywa na przedramieniu terapeuty, który drugą ręką stabilizuje bark do chwili odwodzenia ramienia do kata, 90° ponieważ powyżej tego kata odwodzenie ramienia odbywa się razem z łopatką i obojczykiem Ruch: odwodzenie i przywodzenie ramienia. *zginanie i prostowanie na poziomie ramienia PW. Siad ramię odwiedzone pod kątem 90°, przedramię zgięte, podtrzymywane podchwytem Chwyt: jedna ręką podchwytem za staw promieniowo-nadgarstkowy i rękę w ten sposób, że wyprostowany palec wskazujący terapeuty spoczywa na dłoni chorego. Zgięte przedramię chorego spoczywa na przedramienia terapeuty, który drugą ręką stabilizuje bark po stronie kończyny górnej niećwiczonej. Ruch: skręcenie ramienia na zewnątrz i do wewnątrz. *odwodzenie ramienia PW: siad Chwyt jedna ręką za rękę chorego jak przy powitaniu, drugą ręką podchwytem za staw łokciowy ruch: krążenie ramieniem przy zgiętym przedramieniu 2 pozycja leżąca * zginanie i prostowanie ramienia PW. Leżenie tyłem, kg. Ćwiczenia poza brzegiem stołu Chwyt: jedną ręką obejmujemy podchwytem staw promieniowo nadgarstkowy i rękę w ten sposób, że wyprostowany palec wskazujący terapeuty spoczywa na dłoni chorego, a drugą ręką chwytamy podchwytem w 1/3 dalszej ramienia. Opisanym chwytem rozpoczynamy zginanie ramienia i w czasie wykonywania tego ruchu podchwyt w 1/3 dalszej ramienia zmieniamy stopniowo na nachwyt. Tym ze chwytem rozpoczynamy prostowanie ramienia zmieniając w czasie jego wykonywania nachwyt w 1/3 dalszej ramienia na podchwyt Ruch: zginanie i prostowanie ramienia *odwodzenie i przywodzenie ramienia PW:. Leżenie tyłem chwyt: jedną ręką podchwytem w 1/3 dalszej ramienia w ten sposób, ze zgięte przedramię chorego spoczywa na przedramieniu terapeuty, który drugą ręką stabilizuje bark do kąta 90° Ruch: odwodzenie i przywodzenie ramienia. *Zginanie i prostowanie poziome przedramienia PW.leżenie tyłem, ramię odwodzone pod katem 90°, przedramię zgięte, podtrzymywane chwytem Chwyt: Jedną ręką nachwytem w ⅓ dalszej ramienia, drugą ręką obejmujemy staw promieniowo-nadgarstkowy i rękę w ten sposób, ze palec wskazujący terapeuty spoczywa na dłoni chorego Ruch: zginanie i prostowanie ramienia. *Skręcenia ramienia na zewnątrz i do wewnątrz PW: leżenie tyłem, ramię kończyny górnej ćwiczonej odwodzone pod kątem 90°, przedramię zgięte pod kątem 90°, przedramię chwytem Chwyt: jedną ręką obejmujemy podchwytem staw promieniowo-nadgarstkowy w ten sposób, że wyprostowany palec wskazujący terapeuty spoczywa na dłoni chorego, drugą ręką podchwytem staw łokciowy. Ruch: krążenie ramieniem przy zgiętym przedramieniu. Staw łokciowy 1. Pozycja siedząca PW:. SIAD, ramię zgięte pod kątem 90° spoczywa na stole, przedramię poza brzegiem stołu Chwyt.: jedną ręką obejmujemy podchwytem staw promieniowo-nadgarstkowy w ten sposób, że kciuk terapeuty spoczywa na dłoni chorego między jego kciukiem a palcem wskazującym, drugą ręką podchwytem w ⅓ dalszej ramienia. Ruch: zginanie przedramienia z równoczesnym jego odwracaniem oraz prostowania z równoczesnym jego nawracaniem. 2. W pozycji leżącej PW. Leżenie tyłem. Chwyt: jedna ręką obejmujemy podchwytem staw promieniowo nadgarstkowy w ten sposób, ze wyprostowany palec wskazujący terapeuty spoczywania dłoni chorego, drugą ręką podchwytem w ⅓ dalszej ramienia. Ruch: Zginanie przedramienia z równoczesnym jego odwracaniem oraz prostowanie przedramienia z równoczesnym jego nawracaniem. Staw promieniomo-nadgarstkowy i śródnadgarstkowy *zginanie dłoniowe i grzbietowe ręki 1. W pozycji siedzącej PW. Siad, przedramię spoczywa na stole w nawróceniu CHWYT: jedną ręką nachwytem w ⅓ dalszej przedramienia, drugą ręką za śródręcze w ten sposób, że kciuk znajduje się na dłoni, a pozostałe palce na grzbiecie ręki chorego RUCH: Zginanie dłoniowe i grzbietowe ręki. 2. W pozycji leżącej PW: leżenie tyłem CHWYTY jedną ręką nachwytem w ⅓ dalszej przedramienia, drugą ręką za śródręcze w ten sposób, że kciuk znajduje się na dłoni, a pozostałe palce na grzbiecie ręki chorego. *Odwodzenie łokciowe i promieniowe ręki 1. W pozycji siedzącej PW.: siad, przedramię spoczywa na stole w nawróceniu, na wałku z koca CHWYT: jedną ręką za rękę nachwytem w ⅓ dalszej przedramienia. RUCH.: odwodzenie łokciowe i promieniowe ręki. 2. W pozycji leżącej. Chwyty jedną ręką za rękę nachwytem w ⅓ dalszej przedramienia. RUCH.: odwodzenie łokciowe i promieniowe ręki. *odwodzenie ręki CHWYT: jedną ręką nachwytem w ⅓ dalszej przedramienia, drugą ręką za śródręcze w ten sposób, że kciuk znajduje się na dłoni, a pozostałe palce na grzbiecie ręki chorego Ruch: krążenie ręką. Stawy śródręczno-paliczkowe i międzypaliczkowe palców II-V Przy wykonywaniu ćwiczeń biernych w stawach palców rąk pozycjie wyjściowe i chwyty są takie same w pozycjach siedzącej i leżącej. *Zginanie i prostowanie palców II-V w stawach śródręczno-pliczkowych a) jednoczesne ćwiczenie palców II-V PW.: siad przedramię spoczywa na stole w nawróceniu. Na wałku z koca. Palce ręki po za stołem. Chwyt: jedną ręką nachwytem za śródręcze w ten sposób, że kciuk znajduje się po stronie dłoniowej, a pozostałe palce po stronie grzbietowej ręki. Drugą ręką nachwytem za palce II-V przy zginaniu, a podchwytem przy prostowaniu palców, Ruch: zginanie i prostowanie palców II-V w stawach śródręczno-paliczkowym i międzypaliczkowym. b) ćwiczenie każdego palca oddzielnie PW.: Siad, przedramię spoczywa na stole w nawróceniu, na wałku z koca chwyt.: jedną ręką nachwytem w ten sposób, że kciuk znajduje się po stronie grzbietowej ręki, drugą ręką za boczną i przyśrodkową (lub dłoniową i grzbietową) powierzchnię paliczka bliższego palca. RUCH.: zginanie i prostowanie palca w stawie śródręczno-paliczkowym. *Odwodzenie i przywodzenie kciuka PW.: Siad, ręka spoczywa na stole w pozycji zerowej CHWYT: jedną ręką podchwytem za śródręcze, drugą ręką za boczną i przyśrodkową powierzchnię I kości śródręcza. Ruch: odwodzenie i przywodzenie kciuka równolegle i prostopadle do płaszczyzny dłoni. *Odwodzenie Kciuka PW.: Siad, przedramię i ręka spoczywa na stole w pozycji zerowej Chwyt.: Jedna ręką podchwytem za śródręcze, drugą ręką za boczną i przyśrodkową powierzchnię I kości śródręcza. Ruch: odwodzenie Kciuka. *Zginanie i prostowanie kciuka PW.: Siad, przedramię i ręka spoczywa w pozycji zerowej Chwyt i ruch: przy zginaniu i prostowaniu w stawie śródręczno-paliczkowym chwytamy jedną ręką za boczną i przyśrodkową powierzchnie paliczka bliższego kciuka, drugą ręką za I kość śródręcza. Przy zginaniu i prostowaniu w stawie międzypaliczkowym chwytamy jedną ręką za paliczek dalszy, drugą ręką za paliczek bliższy kciuka. Staw Biodrowy *Zgięcie uda PW.: Leżenie tyłem, stabilizacja pasmami miednicy i uda kończyny dolne niećwiczonej CHWYT.: Jedną ręką podchwytem w dole podkolanowym, drugą ręką podchwytem za PIĘTĘ, podeszwa stopy chorego przylega do przedramienia terapeuty. Ruch: Równoczesne zginanie uda i goleni. W końcowej fazie zginanie uda podchwyt w okolicy stawu kolanowego zmieniamy nachwyt, wywierając lekki nacisk na przednia powierzchnię kolana.*Rotacja w Stawie biodrowym pw.: Leżenie tyłem, stabilizacja pasmami miednicy i uda kończyny dolne niećwiczonej CHWYT.: Jedną rękę położę na kolanie, a druga złapię za piętę. Zegnę nogę chorego w kolanie i uniosę ją w stronę klatki piersiowej, żeby kolano z biodrem utworzyło kąt 90 stopni. Następnie pociągnę stopę w swoim kierunku, a potem w stronę drugiej nogi. RUCH.: Rotacja w stawie biodrowym *Odwodzenie i przywodzenie w stawie biodrowym PW.: Leżenie tyłem, stabilizacja pasmami miednicy i uda kończyny dolne niećwiczonej Chwyt: Jedną ręką złapię nogę pacjenta pod kolano, a drugą złapię pod staw skokowy lub położę na biodro w celu jego stabilizacji. Trzymając kolano prosto przesunę nogę w kierunku brzegu łóżka na zewnątrz, tak, żeby noga tworzyła około 45 stopni z tułowiem. Następnie wróć do pozycji wyjściowej. Ruch: odwodzenie i przywodzenie w stawie biodrowym. Staw Kolanowy * Zgięcie i wyprost w stawie kolanowym PW.: Leżenie tyłem, stabilizacja pasmami miednicy i uda kończyny dolne niećwiczonej Chwyt: Umieszczę jedną rękę pod kolanem, drugą ręką uchwycę piętę. Ruch: Podniosę nogę, zginając ją w kolanie i w biodrze. przysuwając kolano w stronę klatki piersiowej w taki sposób, aby kolano i biodro były jak najbardziej zgięte w stawach. Druga noga powinna spoczywać swobodnie na materacu. Staw skokowo goleniowy *Zginanie grzbietowe i podeszwowe stopy PW.: leżenie tyłem kończyna dolna niećwiczona wyprostowana, goleń kończyny dolnej ćwiczonej zgięta (wałek z koca pod kolanem) Chwyt: jedna ręką nachwytem tuż powyżej stawu skokowo-golanowego, nie uciskając ścięgien, drugą ręką podchwytem za przedstopie Ruch.: Zginanie grzbietowe i podeszwowe stopy. Przy zginaniu podeszwowym podchwyt za przedstopie można zmienić na nachwyt. *Odwracanie i nawracanie stopy PW.: leżenie tyłem, pięta poza stołem CHWYT.: jedną ręką nachwytem za przedstopie od strony brzegu bocznego przy odwracaniu, a od strony brzegu przyśrodkowego przy nawracaniu stopy, drugą ręką stabilizujemy nachwytem dalszą część goleni. RUCH.: odwracanie stopy z równoczesnym przywodzeniem i zginaniem podeszwowym oraz nawracanie stopy z równoczesnym odwodzeniem i zginaniem grzbietowym. *odwracanie i nawracanie stopy PW.: Leżenie tyłem, pięta poza stołem CHWYT.: obejmujemy oburącz piętę podchwytem RUCH.: odwracanie i nawracanie stepu. * Odwodzenie STOPY PW.: leżenie tyłem, goleń kd. Ćwiczonej zgięta (wałek z koca pod kolanem). CHWYT.: jedna ręką nachwytem tuż powyżej stawu skokowo-goleniowego, nie uciskając ścięgien, drugą ręką podchwytem za przodostopie Ruch.: krążenie stopą na zewnątrz i do wewnątrz. *Zginanie grzbietowe i podeszwowe palców stopy w stawach śródstopno-paliczkowych i międzypaliczkowych PW.: Leżenie tyłem CHWYT.: jedną ręką podchwytem za palce stopy przy zginaniu grzbietowym, a nachwytem przy zginaniu podeszwowym palców, drugą ręką nachwytem za śródstopie. RUCH: zginanie grzbietowe i podeszwowe palców.

Budowa stawów 1. Kręgosłup 1. więzadło podłużne przednie rozpoczyna się na guzku gardłowym części podstawnej k. potylicznej i biegnie po przedniej powierzchni trzonów kręgów i tarcz międzykręgowych, zachodząc na powierzchnie boczne trzonów kręgów; koń¬czy się na powierzchni miednicznej k. krzyżowej.2. więzadło podłużne tylne rozpoczyna się na stoku k. potylicznej i przednim brzegu otworu wielkiego, biegnie wzdłuż tylnej powierzchni trzonów kręgów i tarcz międzykręgowych (łączy się ściśle z tarczami międzykręgowymi, rozszerzając się na nich, a zwężając na trzonach kręgów) i kończy w górnym odcinku kanału krzyżowego.3. więzadło nadkolcowe łączy wyrostki kolczyste kręgów po-cząwszy od C7 aż do grzebienia krzyżowego pośrodkowego.4. więzadło karkowe (przyczepia się do grzebienia potylicznego ze-wnętrznego, guzka tylnego kręgu szczytowego oraz wierzchołków wyrostków kolczystych kręgów C2 - C7. 5.Więzadła żółte albo międzyłukowe przylegają bezpośrednio od tyłu do torebek stawów międzykręgowych, które wzmacniają. Górne więzadło żółte leży między pierwszym a drugim kręgiem szyjnym, dolne — między piątym kręgiem lędźwiowym a kością krzyżową. Są to błony grubości ok. 2 mm. łączące zwrócone ku sobie brzegi dwóch sąsiadujących łuków kręgów. Więzadła żółte zamykając szpary między łukami kręgów przyczyniają się do zamknięcia kanału kręgowego. 2. Staw krzyżowo-biodrowy utworzony jest przez powierzchnie uchowate kości biodrowej i kości krzyżowej. Jest to staw płaski o ograniczonej ruchomości. *więzadło krzyżowo biodrowe brzuszne przebiegają od powierzchni pierwszego i drugiego kręgu krzyżowego do brzegu powierzchni uchowatej kości biodrowej *więzadło biodrowe-grzbietowe przebiegją od grzebienia krzyżowego pośredniego do talerza biodrowego *więzadło krzyżowo biodrowe międzykostne łączą guzowatości kości krzyżowej i biodrowej *więzadło biodrowo lędźwiowe Stanowi ono mocne, płaskie pasmo włókniste rozpoczynające się na wyrostkach poprzecznych czwartego i piątego kręgu lędźwiowego; część włókien kieruje się stąd do tylnej części grzebienia biodrowego; część druga, większa, przyczepia się na powierzchni wewnętrznej talerza kości biodrowej i na powierzchni górnej części bocznych kości krzyżowej.3. Staw biodrowy Staw kulisty panewkowy. Główką stawową jest powierzchnia stawowa głowy kości udowej panewką jest powierzchnia księżycowata panewki kości miednicznej oraz obrąbek panewkowy, który przyczepia się do brzegu zewnętrznego powierzchni księżycowatej panewki kości miednicznej. Część tego obrąbka, przechodzi ponad wcięciem panewki i nosi nazwę więzadła poprzecznego panewki. Więzadła:*więzadło biodrowo-udowe biegnie od okolicy kolca biodrowego przedniego dolnego i górnego brzegu panewki kości miednicznej ( należącego do trzonu kości biodrowej). Dzieli się na dwa pasma : pasmo poprzeczne przyczepia się do podstawy krętarza większego i górnej części kresy międzykrętarzowej; pasmo podłużne dochodzi do dolnej części kresy międzykrętarzowej sięgając do podstawy krętarza mniejszego. *więzadło kulszowo-udowe biegnie od tylnego brzegu panewki kości miednicznej (na trzonie kości kulszowej) i dochodzi do przedniego brzegu krętarza większego. *więzadło łonowo-udowe ( biegnie od trzonu i gałęzi górnej kości łonowej do górnego brzegu krętarza mniejszego. Ruchy W stawie biodrowym wykonujemy : zgięcie, prostowanie, odwodzenie, przywodzenie, obrót do wewnątrz i na zewnątrz oraz obwodzenie. 4. Staw kolanowy Utworzony jest przez powierzchnie stawowe kłykci kości udowej i wklęsłe powierzchnie stawowe kości kłykci piszczelowej i powierzchnia stawowa Rzepkowa powierzchnie stawowe uzupełniają łękotki stawowe. Łękotki są to dwa przysuwane półksiężycowate pierścienie zbudowane z chrząstki właściwej. Wyróżniamy łękotkę przyśrodkową i boczną. Najistotniejszymi różnicami anatomicznymi między łąkotkami jest większy stopień krzywizny łąkotki przyśrodkowej, jej większa ruchomość, posiada również silny przyczep do wiązadła pobocznego przyśrodkowego. Natomiast łąkotka boczna nie posiada żadnego kontaktu z więzadłem pobocznym strzałkowym. Funkcje łąkotek to pogłębienie powierzchni stawowej piszczeli, przenoszenie obciążeń i osłanianie chrzestnych powierzchni stawu, rozprzestrzenianie mazi stawowej, ograniczanie maksymalnego zgięcia i wyprostu stawu, funkcja amortyzująca. Więzadła W stawie kolanowym najważniejszą rolę odgrywają więzadła krzyżowe i poboczne; >więzadło poboczne piszczelowe. Jest to płaskie pasmo włókniste długości około 10 cm i biegnące od nadkłykcia przyśrodkowego do przyśrodkowej powierzchni piszczeli, nieco do tyłu od przyczepu gęsiej stopki. Główną funkcją tego więzadła jest ograniczenie nadmiernej koślawości oraz rotacji zewnętrznej piszczeli. >więzadło poboczne strzałkowe- Biegnie od nadkłykcia udowego ku dołowi i nieco, do tyłu przyczepiając się do bocznej powierzchni głowy kości strzałkowej. Główna rola tego więzadła polega na ograniczaniu szpotawości kolana. >więzadło krzyżowe przednie- Jest to bardzo silne więzadło, które biegnie od powierzchni przyśrodkowej kłykcia bocznego kości udowej i przyczepia się na polu międzykłykciowym przednim kości piszczelowej. Najważniejsza rola tego więzadła polega na ograniczaniu przedniego przemieszczania piszczeli względem kości udowej, ograniczaniu nadmiernego zgięcia i wyprostu oraz koślawienia i szpotawienia w wyproście i zgięciu. >więzadło krzyżowe tylne- Rozpoczyna się na powierzchni wewnętrznej przyśrodkowego kłykcia k. udowej, biegnąc skośnie do dołu, przyczepia się do pola międzykłykciowego tylnego na kości piszczelowej. Więzadło to składa się z dwóch oddzielnych części, zróżnicowanych anatomicznie i funkcjonalnie. Taka budowa więzadła gwarantuje jego podstawową funkcję, jaką jest zabezpieczenie tylnego przemieszczania piszczeli oraz ograniczanie maksymalnego wyprostu i zgięcia. Staw skokowy składa sie dokładnie z dwóch stawów: 1. Staw skokowo- goleniowego który jest stawem skokowym górnym. 2. Staw skokowo- piętowo- łodkowego, czyli staw skokowy dolny. Budowa: Staw skokowo- goleniowy: Powierzchnie stawowe w tym stawie tworzą bloczek kości strzałkowej i wcięcie utworzone przez nasady dolne kości piszczelowej i strzałkowej. Torebka stawowa jest napięta po bokach, a nieco luźniejsza od przedniej i tylnej strony. Torebka stawowa przytrzymuje kości, wchodzące w skład stawu oraz zapobiega dostaniu się sąsiednich tkanek między kości stawu. Wzmacnia staw, chroni przed nadmiernymi ruchami w stawie, natomiast torebkę stawową wzmacniają więzadła. Więzadła: W stawie skokowo- gloeniowym występują następujące więzadła, które ten staw wzamcniają:- więzadło trójgraniaste - zaczyna się na kostce przyśrodkowej i kończy na kości łódkowatej, piętowej i skokowej.- w. skokowo- strzałkowe przednie - zaczyna się na kostce bocznej i kończy na bocznej powierzchni bloczka kości skokowej.- w. skokowo- strzałkowe tylne - łączy kostkę boczną z tylnym wyrostkiem kości skokowej.- w. piętowo- strzałkowe- łączy kostkę boczną z boczną powierzchnią kości piętowej. Funkcja: Staw ten jest typowym stawem zawiasowym. Ruchy, które się odbywają w tym stawie to zginanie i prostowanie stopy w płaszczyźnie strzałkowej ( czyli podczas zginania palce stopy kierują się ku dołowi (zgięcie podeszwowe) i przy prostowaniu palce kierują się ku górze (zgięcie grzbietowe)). Staw skokowo- piętowo- łódkowy Budowa: Więzadło skokowo- piętowe, które występuje pod postacią wiezadła skokow- piętowego tylnego i przyśrodkowego, dzieli anatomicznie staw skokowy dolny na dwie komory: staw skokowy przedni i tylny. Czynnościowo natomiast te dwa stawy tworzą jedną całość. -Staw skokowy przedni inaczej staw skokowo- piętowo- łódkowy jest utworzony przez powierzchnię stawową kosci piętowej oraz przez głowę kości skokowej tylną, wklęsłą powierzchnię stawową kości łódkowatej. Torebkę stawową wzmacniają więzadła: - w. piętowo- łódkowe podeszwowe dźwiga głowę kości skokowej. - w. skokowo- łódkowe - łączy powierzchnię grzbietową szyjki kości skokowej z powierzchnią grzbietową kości łódkowatej. - w. rozdwojone- rozdziela się na więzadło piętowo- łódkowe i piętowo- sześcienneWięzadło rozdwojone wzmacnia tzw. staw poprzeczny stepu. Funkcja: Ruchy w stawie skokowo- piętowo- łódkowym polegają na nawracaniu i odwracaniu stopy ( nawracanie- unoszenie brzegu bocznego stopy, odwracanie- unoszenie brzegu przyśrodkowego stopy)Ruch nawracania stopy łączy się z odwodzeniem stopy i prostowaniem w stawie skokowo- goleniowym, a ruch odwracania łączy sie z przywodzeniem i zginaniem stopy. Zakresy ruchów: odwracania i nawracanie - 30 stopni. zginanie i prostowanie w całości ten ruch wynosi ok 100 stopni ( na staw skokowy górny przypada ok. 40- 50 stopni, a reszta na staw skokowy dolny). Przy współpracy tych stawów ( skokowego górnego i dolnego) możliwe jest wykonywania ruchów obwodzenia. Staw mostkowo-obojczykowy łączy obojczyk i klatkę piersiową. Staw mostkowo-obojczykowy posiada dwie powierzchnie stawowe. Jedną z nich stanowi koniec mostkowy obojczyka, a drugą wcięcie obojczykowe mostka oraz chrząstka pierwszego żebra. Powierzchnie stawowe są kształtu siodełkowatego. Między nimi znajduje się krążek stawowy, który jest zbudowany z chrząstki włóknistej. Staw barkowo-obojczykowy – staw łączący wyrostek barkowy łopatki z obojczykiem. Powierzchnie stawowe: koniec barkowy obojczyka, brzeg przyśrodkowy wyrostka barkowego łopatki. Torebka stawowa jest luźna, z przodu grubsza niż z tyłu, wzmocniona więzadłami; przyczepia się do kości wzdłuż granic powierzchni stawowych. Krążek stawowy nieraz wypełnia całą jamę stawową i przekształca staw w połączenie chrząstkozrostowe. Wzmacniany jest przez: więzadło barkowo-obojczykowe między powierzchnią górną końca barkowego obojczyka a przylegającą częścią wyrostka barkowego łopatki więzadło kruczo-obojczykowe czworoboczne stanowi część przednio-boczną, odchodzącą od kresy czworobocznej obojczyka stożkowate stanowi część tylno-przyśrodkową, odchodzącą od guzka stożkowatego obojczyka. Staw Ramienny utworzony jest przez głowę kości ramiennej i wydrążenie stawowe łopatki. Torebka stawowa jest obszerna i luźna co wiąrze się z dużym zakresem ruchów w tym stawie. Torebkę wzmacnia wiezadło kruczo ramienne biegnące od wyrostka kruczego łopatki do guzka większego i mniejszego kości ramiennej. Staw ramienny określany jest jako kulisty wolny ponieważ panewka nie ogranicza zakrsu ruchów w tym stawie. Torebkę wzmacnia więzadło kruczo ramienne biegnące od wyrostka kruczego łopatki do guzka większego i mniejszego kosci ramiennej. Staw ramienny określany jest jako kolisty wolny ponieważ panewka nie ogranicza zakresu ruchów. W stawie tym możemy wyróżnić ruchy: - zginania i prostowania w płaszczyźnie strzałkowej – odwodzenia i przywodzenia w płaszczyśnie czołowej –obrotowe (wewnątrz i do zewnątrz) –ruchy obwodzenia STAW ŁOKCIOWY jest stawem złożonym, budują go bowiem 3 kości : ramienna, łokciowa i promieniowa. Obejmuje on wspólną torebką 3 stawy :- staw ramienno-łokciowy– czynnościowo zawiasowy -staw ramienno-promieniowy -czynnościowo kulisty -staw promieniowo-łokciowy bliższy –czynnościowo obrotowy. W stawie ramienno-łokciowym (zawiasowy) główkę stanowi bloczek kości ramiennej, a panewkę wcięcie bloczkowe kości łokciowej. W stawie ramienno-promieniowym (kulisty) główkę stanowi główka kości ramiennej, a panewkę dołek głowy kości promieniowej. W stawie promieniowo-łokciowym bliższym (obrotowy) główkę stanowi obwód głowy kości promieniowej ,a panewkę – wcięcie promieniowe kości łokciowej. Ruchomość stawu łokciowego jest duża. Zachodzi w nim zginanie, prostowanie i obracanie, przy czym obrót jest niezależny od zgięcia czy prostowania. Staw promieniowo – nadgarstkowy panewka (utworzona przez powierzchnię stawową nadgarstka kości promieniowej), powierzchnia wypukła (wszystkie kości szeregu bliższego nadgarstka z wyjątkiem kości grochowatej). dwuosiowy:

oś poprzeczna -zginanie dłoniowe i grzbietowe ręki,oś dłoniowo grzbietowa - odwodzenie ręki w kierunku łokciowym i promieniowym.