Zwierzęta jako obiekt przywiązania – stworzenie długiej emocjonalnej więzi
Zwierzęta jako obiekt przeniesienia – szybki transfer pozwalający na adaptację do innych, nowych warunków; most do lepszego poziomu funkcjonowania
Teoria społecznego zabezpieczenia a przywiązanie - Robert Weis – dobrostan psychiczny jednostki zależy od społecznej integracji – zwierzęta uczą nas opiekuńczości
Definicje stresu:
Teoria bodźcowa - Coyne i Holroyd - charakterystyczna reakcja na bodźce płynące z otoczenia takie jak: stresująca praca, nawał zajęć
reakcji na sytuacje stresującą – Selye - fizjologiczne i psychologiczne skutki określonego wydarzenia
proces, obejmujący zarówno stresujące wydarzenie jak i psychologiczne, fizjologiczne reakcje na te doświadczenia Lazarus, Folkman.
– Dana sytuacja jest stresująca dopiero
wtedy gdy jest oceniana jako wykraczająca poza zakresdostępnych zasobów radzenia sobie z nią.
Zwierzęta a rodzaje wsparcia:
może udzielać wsparcia społecznego tylko na poziomie pewnych składowych np.
emocjonalnym – przez poświęcenie uwagi,
instrumentalnym – asystując przy radzeniu sobie z problemem.
WYNIKI BADAŃ I NAZWISKA
| Nazwisko | Wyniki badań |
|---|---|
K. Allen, J. Blascovich, J. Tomaka i R. Kelsey (1991) |
Badani wykonujący zadanie w obecności przyjaciela byli bardziej zestresowani, a poziom wykonania zadania był gorszy w porównaniu z wynikiem uzyskanym przez nich podczas pierwszego pomiaru w laboratorium. Badani wykonujący sterującą czynność w towarzystwie swojego psa wykazali się najmniejszą fizjologiczną reaktywnością w porównaniu z pozostałymi grupami. |
K. Allen, J. Blascovich (1996) |
Najwyższy poziom stresu zaobserwowano w grupie, która wykonywała zadanie w obecności współmałżonka (p<.01). Najmniejszy poziom stresu odnotowano w grupie, która uczestniczyła w badaniu ze swoim psem (p<.01). |
| Allen, K., Shykoff, B. i Izzo, J.L. (1999) | W szóstym miesiącu badania zauważono znaczącą różnicę miedzy grupami. Grupa eksperymentalna, która posiadała zwierze miała znacząco niższe mierzone wskaźniki fizjologiczne: tętno oraz skurczowe i rozkurczowe ciśnienie krwi (Maklerzy) |
| K. Allen (2000) | (obecności psa na reaktywność sercowo‐naczyniową u osób opiekujących się małżonkiem z urazem mózgu) Wskaźniki fizjologiczne świadczą, iż osoby posiadające psa doznają 4‐krotkie mniejszego wzrostu ciśnienia krwi podczas wykonywania stresujących czynności w porównaniu z osobami nie mającymi zwierzęcia. |
| Siegel (1990) | właściciele zwierząt (objęci rządowym programem pomocy osobom starszym) w czasie roku widywali się z lekarzem rzadziej, gdy mieli stresujący żywot od osób bez zwierząt. |
Garrity, Stallones, Marx & Johnson, 1989 |
Podzielili badanych na trzy grupy wiekowe (21‐64) i grupy posiadaczy – nieposiadaczy oraz bardziej przywiązanych i mniej przywiązanych. Korzyści z interakcji znaleziono tylko u ludzi starszych. |
| Alan (1991) | badała właścicielki psów pracujące nad stresującymi zadaniami aretmetycznymi zarówno w domu jak i laboratorium. Stres najwyższy przy pracy przy przyjacielu, najniższy przy zwierzęciu |
| (Rowan & Beck, 1994) | Posiadanie zwierzęcia w domu wywiera wpływ ochronny, jeśli chodzi o choroby serca |
| (Wilson, 1991) | I zmniejsza niepokój |
| Siegel 1990 | Zwierzęta redukują stres i zmniejszają odczucie samotności. Osoby obciążone stresem które nie miały zwierząt wymagały znacznie więcej kontaktu fizycznego niż posiadacze zwierząt. |
| badania Ory i Goldberg (1983) | posiadacze zwierząt do których byli przywiązani i nie‐ posiadacze byli bardziej zadowoleni z życia niż posiadacze zwierząt do których nie odczuwano przywiązania. |
| (Melson, 1988; Rost & Hartmann, 1994) | Wiele czynników dotyczących dziecka, rodziny i środowiska ma wpływ na posiadanie zwierzęcia. Posiadanie zwierzęcia jest bardziej prawdopodobne, gdy dziecko nie ma rodzeństwa lub ma niewiele rodzeństwa, czy też żyje na wsi, lub żyje w domu jednorodzinnym. Nie mniej jednak, większość dzieci z zachodnich, uprzemysłowionych krajów żyje w towarzystwie zwierząt. |
| (Salmon & Salmon, 1983). | Bardziej prawdopodobne, że rodziny z dziećmi będą posiadały zwierzęta domowe, niż rodziny bezdzietne |
| (Melson, 1988; Poresky & Hendrix, 1990). | Badania nad dziećmi i zwierzętami domowymi wykazały, że posiadanie zwierzęcia (obecność zwierzęcia w domu) nie jest związane w znaczący sposób ze stopniem rozwoju dzieci. Nie jest to zaskakujące, bo to jakość związku ze zwierzęciem, a nie tylko możliwość interakcji z nim mogą być znaczące. |
| Anderson, Reid & Jennings, 1992 | związek pomiędzy posiadaniem zwierzęcia a niższym poziomem czynników zagrażających wystąpieniu chorób układu sercowo-naczyniowego (niższe wskaźniki, zwłaszcza u mężczyzn). |
| Friedmann, Katcher, Thomas, Lynch, & Messent, | Niższa częstość uderzeń serca i niższe ciśnienie rozkurczowe ma bezpośredni związek z kontaktem ze zwierzęciem |
| Friedmann, Katcher, Lynch & Thomas, 1980 | Lepsza rekonwalescencja po zawale mięśnia sercowego u posiadaczy zwierząt |
| Serpell, 1991 | Nabycie zwierzęcia związane z rzadszym występowaniem niewielkich dolegliwości i wyższym wskaźnikami dobrego samopoczucia psychicznego |
| Hayens 1991 | wprowadzanie zwierząt w środowisko leczenia daje wspaniałe rezultaty włączając w to zmniejszenie fluktuacji kadr medycznych, przepisywania leków psychotropowych, stosowania przemocy, oraz mniejszej umieralności pacjentów. |
Jackson et al., 1994 |
niewidomi, którzy mają psa przewodnika są wyselekcjonowaną podgrupą ludzi niewidomych, którzy są młodsi i zdrowsi oraz byli niepełnosprawni pod względem widzenia przez dłuższy czas niż przeciętny człowiek niewidomy. |
| Delafield, 1975 | Niewidomi posiadający psy wydają się mieć wyższą samoocenę od tych, którzy ich nie posiadają |
| Watson i Weinstein (1993) | Model bezpośredni (posiadanie zwierzęcia) – twierdzą, że pracujące kobiety, które opiekują się kotami i/lub psami mniej doświadczały cierpienia (depresji, niepokoju, złości, gniewu) |
| Straede i Gates (1993), | posiadacze kotów są psychologicznie zdrowsi (pomiar za pomocą General Questionnaire (Goldberg, 1972)). |
elastyczna afiliacja - Zwierzęta mogą zaspakajać różne potrzeby opiekuna w ciągu jego życia
Predictive Model – model proroczy - określania potencjalnych
korzyści (z obcowania ze zwierzętami) u osób w różnym wieku. (Wilson i Netting (1987))
Testy badające postawę wobec zwierząt:
PAI – Pet Attitude Inventory – Inwentarz postaw
wobec zwierzęcia (Wilson, Netting i New, 1985).
Inwentarz mierzy postawy i przywiązanie, a także
sprawdza historię życia zwierzęcia.
ATAT – Animal Thematic Apperception Test (Friedmann
i Lockwood, 1991) – także do sprawdzania postaw
wobec zwierząt.
Testy badające więź/przywiązanie względem zwierzęcia:
CENSHARE Pet Attachment
Survey (Holcombe, Willims, i Richards, 1985),
Lexinhton Attachment to Pets Scale (Johnson,
Garrity i Stallones), Companion Animal Bonding Scale
(Poresky, Henrix, Mosier i Samuelson, 1987)
Quality of life - Jakość życia jest wielowymiarowym konstruktem
teoretycznym powiększającym definicję zdrowia.
Pojawił się on w Światowej Organizacji Zdrowia
WHO w 1947 roku. QL rozpatruje zdrowie w
indywidualnej perspektywie widzenia swego stanu
zdrowia, ogólnego samopoczucia, zadowolenia z
życia, sytuacji finansowej i pracy.
Wykorzystanie w medycynie:
opisania natury i funkcji psychosomatycznych i
społecznych problemów związanych z kondycją
człowieka.
tworzenia norm zdrowia /braku zdrowia określonych
grup społecznych.
oceny wszelkich interwencji wpływających na
opisywane wymiary.
jako narzędzie monitorujące
10 dziedzin określających QL:
stan fizyczny (ewentualnie symptomy choroby)
status funkcjonalny
aktywność w roli życiowej
aktywność społeczna
status emocjonalny
status poznawczy – wykształcenie
sen oraz odpoczynek
energia i witalność
postrzeganie swego zdrowia
generalna satysfakcja z życia
Kontakt człowiek zwierzę – założenia
Definicja więzi jest szersza niż przywiązania. Więź to
relacja oparta na uczuciu przyciągania jednej osoby
przez drugą – relacja bardzo indywidualna
Teoria przywiązania bazuje na dwóch zasadach (Bowlby,1969)
Zasada I – przywiązanie jako system motywacyjny
Zachowania związane z przywiązaniem dziecka do
rodzica są kontrolowane przez motywację o
podstawach biologicznych. Brak bezpieczeństwa,
będzie powodował wzrost zachowań okazujących
przywiązanie, gdyż dziecko nie jest w stanie wpływać
na zagrożenie braku bezpieczeństwa
Dziecko nie ma możliwości aby wpłynąć na poczucie własnego bezpieczeństwa.
Zachowania okazujące przywiązanie będą
wywoływane przez brak poczucia spokoju i
niepewność. Mają na celu przywrócenie stanu
harmonii i pewności.
Zasada II – Wewnętrzna praca
Pierwsze etapy przywiązania młodego osobnika
zaczynają się dzięki organizacji dotychczasowych
doświadczeń i oczekiwań dotyczących społecznych
interakcji.
Według niektórych badaczy przywiązanie może mieć
duże znaczenie jeżeli weźmie się pod uwagę poczucie
bezpieczeństwa (np. Main, Caplan, Cassidy, 1985).
Według innych , wpływ przywiązania ma drugorzędne
znaczenie w tworzeniu przyszłych relacji
międzyludzkich (Bretherton, 1985, 1987)
Dzięki temu powstają schematy poznawcze
związane z relacjami interpersonalnymi, relacja
przywiązania może teraz zmieniać obiekty.
Ukształtowane schematy poznawcze determinują
przebieg interakcji społecznych.
Teoria Aktywności
W teorii aktywności zdaniem gerontologów, choć
ludzie się starzeją to ich psychologiczne i społeczne
potrzeby nie ulegają zmianie.
Ci którzy potrafią na emeryturze być aktywnymi
znaleźć substytut pracy i wyszukiwać nowe
znajomości w miejsce umierających przyjaciół są
bardziej zadowoleni z życia. (Havighurst, 1968)
Zdaniem Lemon, Bengston, i Peterson, 1972) jakość
relacji międzyludzkich ma większe znaczenie od ilości
dla satysfakcji z życia.
Badania Longino i Kart’s (1982)
dowodzą związku między satysfakcją z życia, a
codzienną aktywnością z przyjaciółmi i rodziną.(choć
są wyjątki od tej reguły substytucyjnej Kart, 1982).
DEFINICJE SAMOOCENY
| Ainsworth, 1969 | “emocjonalna więź, którą osoba lub zwierzę tworzy w stosunku do innej osoby”, zachowania mogą się różnić, ale przywiązanie trwa w czasie i przestrzeni |
|---|---|
| Harter, 1983 | zróżnicowany, zmienny stosunek do samego siebie oraz jako cecha ogólna Harter postrzega samoocenę jako zróżnicowany i zmienny stosunek do siebie, na który mają wpływ zmiany ról, oczekiwań i skutków oraz reakcje innych. |
| Rosenberg (1979) i Coopersmith (1967) | samooceny jako właściwości ogólnej, w którym samoocena postrzegana jest jako cecha osobowości, scharakteryzowana jako duża stabilność przy zmianie sytuacji i jest zdefiniowana jako ogólny pozytywny lub negatywny stosunek do siebie. |
EKOLOGICZNA teoria wpływu posiadania zwierzęcia przez dziecko na jego rozwój – 4 teorie:
Poczucie bezpieczeństwa (UFNOŚĆ)
Ułatwiają zabawę, rozwój i poczucie niezależności (INICJATYWA NIEZALEŻNOŚCI)
Pomagają się uczyć i nabywać poczucie własnych możliwości (PRACOWITOŚĆ)
Pomagają odszukać tożsamość ze względu na nieosądzanie (TOŻSAMOŚĆ)
Osobowość typu A - Początkowo zdefiniowana przez Friedmann’a & Rosenman’a w 1974
w celu opisania zachowania osób, stanowiących większość w ich praktyce kardiologicznej. Pacjenci ci charakteryzowali się wysokim poczuciem rywalizacji, żądzą uznania i sukcesu, poczuciem zaniepokojenia i niecierpliwością, tendencją do wrogości i agresji.
Osobowość typu A a posiadanie zwierzęcia!!!
Stwierdzono, że wyniki ogólne na skali Typu A są wyższe u posiadaczy zwierząt niż u osób ich nie-posiadających. Może to wynikać z faktu, że nie ma pełnego obrazu osobowości typu A. Ale np. koncepcja, że osoby z osobowością typu A prowadzą “zajęty” tryb życia i zawsze muszą mieć coś do zrobienia, pasuje do obrazu osoby posiadającej zwierzę domowe.
Respondenci mieszkający z małymi dziećmi mieli raczej inne zwierzęta, niż psy lub koty, osoby mieszkające ze starszymi dziećmi lub tylko z partnerem mieli częściej psy lub koty (mniej więcej po równo). Osoby samotne raczej nie miały żadnego zwierzęcia.
Brak różnic w stylu życia u posiadających i nieposiadających zwierzęta domowe (palenie, picie, członkostwo w klubach). Wyjątek stanowi liczba wypalanych dziennie papierosów – większa u posiadających zwierzęta niż u nieposiadających.
Chorzy na Alzheimera a posiadanie zwierząt (AD)
Skala demencji Burke’a - oceny stopnia upośledzenia w związku z AD.
Stwierdzono istotne statystycznie różnice przy obecności psa dla następujących zmiennych: częstość uśmiechu, kontakt dotykowy, spojrzenia, serdeczności i pochwał oraz długość trwania kierowania się w stronę bodźca, uśmiechu, kontaktu dotykowego i spojrzeń.
Obecność psa miała dodatni wpływ na zwiększenie komunikacji niewerbalnej – wzrost spojrzeń, uśmiechu, kontaktu dotykowego i serdeczności. Spojrzenia i uśmiechy mogą być uważane za wskaźniki przyjemności i zainteresowania, podczas gdy dotyk jest ważnym aspektem komunikacji.
Zastosowanie zwierząt w terapii chorych na AD jest łatwą do wprowadzenia interwencją, która zaspokaja potrzebę komunikacji, jak również potrzebę kontaktu fizycznego.
ROZWÓJ ZASTOSOWANIA ZWIERZĄT:
Gwałtowny rozwój badań nad wpływem zwierząt na człowieka – lata 80
Warsztaty: „Korzyści zdrowotne z posiadania
zwierząt domowych” (wrzesień, 1987)
W latach 90. wzrosła potrzeba profesjonalnego podejścia i wiary‐ godności danych, która zaowocowała pierwszym pełnym standardem.
Obecnie istnieje drugie wydanie Standardów praktycznych Delta Society, 1996 określających i definiujących rolę zwierząt w programach terapeutycznych.
AAA ‐ Animal Assisted Activity ‐Aktywność z Udziałem Zwierząt ‐ program kierowany do osób pracujących w opiece społecznej; dedykowana różnym środowiskom, przez przeszkolonych profesjonalistów lub półprofesjonalistów, a także przeszkolonych
woluntariuszy w połączeniu ze zwierzętami spełniającymi kryteria.
wymaga zwierząt tworzących zespół (woluntariusz + zwierzę)
wizytujących ludzi w ich naturalnym środowisku (miejscu zamieszkania)
AAT ‐ Animal Assisted Therapy ‐Terapia z Udziałem Zwierząt ‐ program przeznaczony dla zawodowych psychoterapeutów
gdzie zespół musi być stały.
AAT jest celową, bezpośrednią interwencją w której zwierzęta
spełniające kryteria stanowią integralną część procesu leczenia.
AAT jest kierowana przez specjalistę w
ramach jego profesji
AAT może przebiegać zarówno w grupie jak i indywidualnie.
Proces terapii jest dokumentowany i
oceniany.
AAT jest prowadzona wyłącznie przez profesjonalistów, którzy włączają zwierzęta jako część swojej praktyki.
Największym pełnym programem treningowym dla woluntariuszy i
psychoterapeutów (AAA/T) w USA (i prawdopodobnie na świecie) jest
Pet Partners Program® (LICENCJA NA PRACĘ Z DANYM ZWIERZAKIEM NA 2 LATA)
test PPAT – raz na dwa lata dokonuje się pomiaru sprawności i skuteczności zespołu człowiek+zwierzę
Szybkie mapowanie - to proces zachodzący u poznających nowe słowa dzieci. Wystarcza jedna ekspozycja bodźca, by powiązać słowo z desygnatem (badania Juliane Kaminski nad „rozumieniem” komend przez psy)
Jeszcze bardziej interesujące doświadczenie przeprowadzili brazylijscy badacze z uniwersytetu w Săo Paulo. W badaniu tym suczka o imieniu Sofia nauczyła się komunikować swoje potrzeby za pomocą prostej „klawiatury” w postaci małej skrzynki z przegródkami, w której sześciu częściach znajdują się abstrakcyjne symbole oznaczające realizowanie konkretnych potrzeb, np. „chcę dostać piłkę”, „proszę o wodę”, „jestem głodna”, a nawet „chcę być głaskana”. Dwa pola z ośmiu nie mają żadnych znaczeń. Suczka komunikuje swoje potrzeby za pomocą gestu włożenia nosa lub łapy w konkretną przegródkę
| Gatunki | Rodzaj specjalizacji |
|---|---|
owczarki niemieckie, rottweilery, sznaucery olbrzymy, owczarki belgijskie malinois oraz wilczury czechosłowackie |
Psy patrolowe |
| owczarki niemieckie i labradory | Psy tropiące |
owczarki niemieckie, rottweilery, labradory, foksteriery oraz pudle |
Psy do wykrywania materiałów wybuchowych i broni |
owczarki niemieckie i labradory |
Psy do wykrywania zwłok ludzkich |
labradory, beagle, owczarki niemieckie oraz spaniele |
Psy do wykrywania narkotyków |
kiedyś głównie bernardyny, obecnie także psy lżejsze owczarki belgijskie, niemieckie, labradory i berneńskie psy pasterskie |
Psy lawinowe |
owczarki niemieckie i belgijskie, boksery i briardy – owczarki z brie |
Psy ratujące z katastrof |
nowofundlandy, retrievery i portugalskie psy wodne. |
Psy do ratownictwa wodnego |
labradory, goldeny, owczarki niemieckie, bernardyny, sznaucery i rottweilery. |
Psy‐przewodniki niewidomych |
Psy tego typu są uczone wykonywania komend optycznych – wydawanych ręką, szkolenie obejmuje również reakcje zwierząt w postaci zdecydowanych form zachowania a nie szczekania. Szkolenia takie mają miejsce tylko w kilku krajach (USA, Holandia i Wielka Brytania) |
Psy (asystujące) dla osób słabosłyszących |
goldeny, setery, samojedy, border collie oraz mieszańce |
Psy (asystujące) dla osób chorych na padaczkę |
goldeny i labradory; W Polsce najczęściej wykorzystywane są następujące rasy: Golden retriver Labrador retriver Syberian huski Malamuty Samojedy Owczarki szkockie Owczarki niemieckie |
Psy (terapeuci) do Canisoterapii |
szkolenie PT1 - (na Psa Towarzysza 1.go stopnia)
JEDNOSTKI CHOROBOWE PODDAWANE TERAPI Z UDZIAŁEM ZWIERZĄT:
Choroba Heinego ‐ Medina jest to wirusowa choroba
zakaźna wywoływana przez wirus polio (wirus zapalenia rogów przednich rdzenia kręgowego).
Odkrywcą szczepionki przeciw polio (paraliżowi dziecięcemu) był Jonas Salk.
Padaczka (Epilepsja)
Napad padaczkowy zaś wyrazem przejściowych zaburzeń czynności mózgu polegających na nadmiernych i gwałtownych, samorzutnych wyładowaniach bioelektrycznych w komórkach nerwowych.
Biochemicznymi przyczynami pojawiania się tych wyładowań
mogą być:
zaburzenia równowagi pomiędzy neuroprzekaźnikami
pobudzającymi i hamującymi
obniżony próg pobudliwości neuronów spowodowany
np. zaburzeniami elektrolitycznymi
zaburzenia pracy pompy
Rodzaje napadów padaczkowych:
(petit mal) mające formę krótkich napadów nieświadomości (absences) i drgawek ogniskowych typu ruchowego, czuciowego i psychoruchowego.
miokloniczne, podczas których następują szybkie skurcze mięśni w różnych grupach mięśniowych. Chory może wówczas tracić przytomność (ale nie zawsze).
akinetyczne razem z utratą przytomności ma miejsce nagłe zwiotczenie
mięśni oraz upadek ciała.
padaczka wieku dziecięcego (np. w zespole Westa, zespole Lennoxa‐Gastaut, zespole Doose i innych
Mózgowe porażenie dziecięce MPD (nazywana również chorobą
Little'a) – jednostka chorobowa określająca różnorodne zaburzenia ruchu i postawy, wynikające z trwałego, niepostępującego uszkodzenia mózgu
we wczesnym stadium rozwoju.
U pacjentów – różnego stopnia niedowłady; ruchy mimowolne, zaburzenia zborności ruchów i równowagi, opóźnienie rozwoju umysłowego, zaburzenia zachowania, padaczka, uszkodzenia sensorów, zaburzenia mowy.
Rodzaje:
Porażenie kurczowe połowicze (Hemiplegia)
Obustronne porażenie kurczowe (Diplegia spastica)
Obustronne porażenie połowicze (Hemiplegia
bilateralis)
Postać móżdżkowa
Postać pozapiramidowa
Stwardnienie rozsiane
Autyzm
Konie wykorzystywane do hipoterapii: halfingery, koniki norweskie, konie huculskie, Konie śląskie. W hipoterapii niedopuszczalne jest używanie
koni pełnej krwi angielskiej i pełnej krwi arabskiej bez względu na cechy fizyczne i psychiczne
Kursy hipoterapeutyczne prowadzone są przez PTHip od 1993 roku
RODZAJE TERAPII Z KONIEM:
Fizjoterapia
Psychopedagogiczna -zalecana i nadzorowana przez lekarza, prowadzona przez fizjoterapeutę
Psychopedagogiczna jazda konna
Terapia z koniem
Prowadzona jest przez pedagogów, psychologów i psychiatrów.
Jazda dla osób niepełnosprawnych
Umożliwia aktywność sportową osobom niepełnosprawnym, wyrabia u nich nawyk i potrzebę aktywnego spędzania wolnego czasu w kontakcie ze
zwierzęciem i przyrodą. Zajęcia prowadzone są przez instruktorów jazdy konnej specjalnie przygotowanych i instruktorów rekreacji ruchowej ze specjalnością hipoterapii.
Wskazania do terapii jazdą konną dla osób takich jak:
Neurotycy i psychopaci
Alkoholicy i narkomani
Pacjenci z zaburzeniami zachowania
Dzieci i młodzież z zaburzeniami neurotycznymi
Chorzy z zaburzeniami psychosomatycznymi
Schizofrenicy
Terapeutyczna jazda konna
Koń staje się tu katalizatorem przemian psychicznych
Aby proces ten był skuteczny – zajęcia powinny przebiegać przynajmniej 1 raz w tygodniu – 1 godzinę.
Efektywność procesu jest silnie uzależniona od równolegle biegnącej psychoterapii.
Efekty jazdy konnej daje się zauważyć już po 10 tygodniach (10 godzinach).
Uważa się że to sukces użycia konia w psychoterapii polega na dostarczeniu zupełnie nowej stymulacji sensorycznej, afektywnej i społecznej jaka towarzyszy konnej jeździe.
W początkowych fazach pracy nie ma wysokich wymagań jeździeckich – pacjentom pozwala się po prostu na dobrą zabawę z
koniem.
Potem pojawia się u pacjentów potrzeba poprawności wykonania – zaczyna się pracę nad techniką jazdy, dosiadem itd.
Zauważono że mowa pacjentów poprawia się gdy tempo ćwiczeń zostaje zwiększone, zostaje wprowadzony kłus, potem galop lub program skoków.