ENDOPROTEZY

Ogólna charakterystyka protez

• Trzpień

• Głowa kości udowej

• Panewka

Podział protez

• endoproteza cementowa całkowita (trzpień z główką i panewka stawowa), stosowana u pacjentów po 65 roku życia; jej trwałość to ok. 10-15 lat

• endoproteza cementowa połowicza (sam trzpień z główką; bez panewki stawowej); stosowana u pacjentów między 70 a 75 rokiem życia np. Austin – Moore`a lub Thompsona; jej trwałość to ok. 5-7 lat

• endoproteza bezcementowa całkowita (trzpień z główką i panewka stawowa z wkładem polietylenowym, metalowym, lub ceramicznym), stosowana u pacjentów do 65 roku życia; jej trwałość to ok. 25 lat

• endoproteza hybrydowa, w której jeden element endoprotezy osadzany jest na cemencie (trzpień), a drugi mocowany techniką bezcementową (panewka).

Endoprotezy totalne- zużycie

• Metal-metal - szybkie zużycie 10-15 lat

• Polietylen-metal – niższy współczynnik tarcie 25 lat

• Endoprotezy ceramiczne – bardzo niski współczynnik tarcia ok. 50 lat

Technika operacyjna

• Otworzenie stawu biodrowego

• Zwichnięcie głowy kości udowej

• Przecięcie szyjki kości udowej

• Usunięcie głowy kości udowej

• Przygotowanie loży pod sztuczną panewkę

• Usunięcie chrząstki stawowej z panewki przy użyciu frezarki

• Umieszczenie próbnego przymiaru panewki ( duplikat panewki znajdujący się w komplecie endoprotezy)

• Sprawdzenie czy loza pod panewkę jest odpowiednich rozmiarów

• Preparowanie kanału w kości udowej przy pomocy specjalnych raszp, dzięki którym usuwamy zbędny materiał z kanału i nadajemy mu odpowiedni kształt

• Jeżeli kształt i długość jest odpowiednie to operator wkłada trzpień protezy

• Założenie głowy na trzpień protezy

• Wprowadzenie głowy protezy do panewki

• Przed zamknięciem stawu robi się kontrolne rtg żeby sprawdzić czy wszystko jest w porządku

Powikłania pooperacyjne

• Zakrzepica

• Zatorowość płucna

• Infekcje stawu biodrowego

• Zwichnięcia stawu poluzowanie protezy

• Zapalenie kości

Korzyści z operacji

• Zniesienie bólu

• Odzyskanie prawidłowego stereotypu chodu

• Poprawa czynności ruchowej biodra

• Ustawienie kończyny w pozycji fizjologicznej

Rehabilitacja

• Regularne ćwiczenia mające na celu powrót pacjenta do aktywności dnia codziennego

• Ćwiczenia 20-30 minut 2 razy dziennie podzielone na trzy części:

-profilaktyka przeciwzakrzepowa

-zwiększenie siły mięśniowej

-poprawa zakresu ruchu kończyny

Kapoplastyka, zalety:

• metoda znacznie mniej inwazyjna - minimalny ubytek kości

• zachowany zostaje anatomiczny układ kośćca, dzięki czemu siły i naprężenia w trakcie ruchu rozkładają się tak samo jak w zdrowym stawie, odtworzeniu ulega biomechanika stawu

• małe ryzyko obluzowania

• małe ryzyko zwichnięcia

• eliminacja problemu nierównej długości kończyn

• łatwa i bezpieczna możliwość rewizji

• szybka rehabilitacja