Projektowanie nawierzchni.
Nawierzchnia drogowa jest to układ warstw, których zadaniem jest:
Zapewnienie odpowiedniego poziomu satysfakcji (komfortu jazdy) użytkowników,
Przeniesienie przewidywanych obciążeń w obliczonym okresie eksploatacyjnym,
Zapewnienie odporności na działanie czynników atmosferycznych.
Nawierzchnia podatna:
Warstwa ścieralna
Warstwa wiążąca
Podbudowa zasadnicza
Podbudowa pomocnicza
Ulepszone podłoże gruntowe
Podłoże gruntowe
Nawierzchnia sztywna
Płyta betonowa
Warstwa poślizgowa
Podbudowa zasadnicza
Podbudowa pomocnicza
Ulepszone podłoże gruntowe
Podłoże gruntowe
Projektowanie konstrukcji nawierzchni:
Czynniki niszczące nawierzchnię.
Podłoże gruntowe.
Odwodnienie dróg.
Materiały stosowane w nawierzchni.
Metody obliczania trwałości konstrukcji nawierzchni.
Czynniki niszczące nawierzchnię:
Obciążenie – ruch,
Woda,
Temperatura,
Mróz.
Ad. Ruch:
Tylko pojazdy ciężkie (powyżej 3,5 t),
Nawierzchnie podatne i półsztywne
projektuje się na 20 lat,
Nawierzchnie sztywne projektuje się na 30 lat,
Do projektowanie dane o ruchu z połowy okresu eksploatacji,
Pojazdy przeliczamy na osie obliczeniowe,
Wzór „czwartej” potęgi
Osie porównawcze
80 kN ESAL
100 kN
115 kN
130 kN
Standardowa oś porównawcza:
NS = Fj · Nj
gdzie:
NS – ilość osi standardowych odpowiadająca N osiom rzeczywistym,
Nj – ilość osi rzeczywistych o określonym nacisku (j-tym),
Fj – współczynnik równoważności osi
Współczynnik równoważności osi:
$$F_{j} = ({\frac{Q_{j}}{Q_{s}})}^{4}\backslash n$$
$$F_{j} = \alpha({\frac{Q_{j}}{Q_{s}})}^{4}$$
α– Współczynnik dynamiczny
α = 1,01 – 1,08 zawieszenie pneumatyczne
α = 1,25 – 1,54 zawieszenie mechaniczne
n –zależy od typu konstrukcji
Woda:
Rów
Podciąganie
Przez nawierzchnię
Z topniejącego śniegu
Woda przy krawędzi:
Temperatura:
Zmiany temperatury – naprężenia termiczne
Wysoka – starzenie się warstw asfaltowych
Niska – spękania termiczne
Nawierzchnie sztywne „paczą się”
Nawierzchnie podatne:
Koleiny
„Pocenie się nawierzchni”
Starzenie nawierzchni
Niskie temperatury:
Spękania
Wysadziny
Podłoże i warstwy konstrukcji nawierzchni:
Ulepszone podłoże jest stosowane tam gdzie:
Podłoże naturalne ma zbyt małą nośność (CBR <10%)
Podłoże jest wrażliwe na mróz (wysadzinowe, niepewne)
Podłoże jest wrażliwe na wodę i nieprzepuszczalne
Parametry opisujące podłoże gruntowe:
Nośność określana modułem lub CBR gruntu,
Wysadzinowowść gruntu,
Parametry geotechniczne – kat tarcia
wewnętrznego i kohezja
POPRAWIENIE ODWODNIENIA WGŁĘBNEGO – WARSTWA ODSĄCZAJĄCA
Warstwa odsączająca z piasku, pospółki
Piasek i pospółka o dużej wodoprzepuszczalności (nie mogą być zaglinione, zapylone)
Współczynnik filtracji co najmniej k = 8 m/dobę
Grubość warstwy 15 – 30 cm
Spadek poprzeczny 2 – 4%
Rozłożona na całej szerokości korpusu
PODBUDOWA Z KRUSZYW
Pospółka,
Kruszywo naturalne,
Kruszywo łamane
Podbudowa nie przenosi rozciągania,
Podbudowa sztywna:
Dwie fazy pracy nawierzchni:
Faza I – do spękania warstw podbudowy
Faza II – po spękaniu warstw podbudowy
Warstw asfaltowe, stałe materiałowe.
Asfalt – moduł sztywności asfaltu Sb
Mieszanki mineralno – asfaltowe moduł sztywności Smix
Moduł sztywności asfaltu zależy od:
Czasu obciążania (częstotliwość, długość odciążenia)
Temperatury nawierzchni
Rodzaju asfaltu (cechy asfaltu po starzeniu, nomogram Van der Poela)
Nomogram:
Do nomogramu:
Indeks penetracji oraz T800 ≈ TPiK
Inne dane:
T800 i penetracja,
2 x penetracja,
Penetracja i indeks penetracji.
Indeks penetracji:
PI=[20-500A]/[1+50A]
62
Gdzie:
A = [log (penT2) –log (penT1)]/[T2-T1]
lub:
A = [log (800) –log (penT1)]/[TPiK-T1]
MODUŁ SZTYWNOŚCI MMA:
Zależy od:
Modułu sztywności asfaltu Sb,
Proporcji objętościowych MMA
Zawartości objętościowej asfaltu,
Zawartości wolnych przestrzeni,
Zawartości objętościowej mieszanki mineralnej.
Proporcje objętościowe:
Objętościowa zawartość asfaltu:
Vb = Mb x gęstość mma
(2,4 - 2,5 g/cm3)
Zawartość wolnych przestrzeni
Vv – z badań
Objętościowa zawartość mieszanki mineralnej:
Va = 100 - Vb x Vv
Podział metod projektowania Konstrukcji:
Empiryczne (Doświadczenia z eksploatowanych dróg z odcinków doświadczalnych, i torów próbnych; Lata 60 XX wieku Miedzy innymi : metoda CBR, metoda AASHTO, OSŻD, PJ-IBD
Mechanistyczne (analiza konstrukcji nawierzchni; trwałość zmęczeniowa; mechaniczne właściwości materiałów i podłoża (moduły sprężystości lub sztywności), współczynnik Poisona).
Metoda empiryczna: Polska wersja metody CBR:
Procedura projektowania:
1. Określenie CBR gruntu
2. Określenie ruchu (osie 80 kN)
3. Określenie Hz wym
4. Przyjęcie konstrukcji
5. Obliczenie Hz proj
6. Sprawdzenie Hz proj ≥ Hz wym
CBR ↔ ZALETY
• prostota
• łatwość użycia
• dość ”rozsądne” wyniki
• częściowo sprawdzona
CBR ↔ WADY
• nieuwzględniona wysadzinowość
• niemożliwe użycie dla dużego wsp. ruchu
- naciski 115 kN i większe
- natężenie bardzo duże
• nieprzydatna dla nowych materiałów i
technologii
Metoda PJ-IBD (metoda ”POLSKA”)
Prof. Jan Pachowski, 1965 rok, obowiązywała do 1977
podstawa do opracowania ”starego” katalogu typowych nawierzchni → 1977-1997
schemat konstrukcji nawierzchni
Elementy teorii:
Teoria sprężystości
Teoria lepko sprężystości
Wytrzymałość zmęczeniowa
Mechanika spękań
Mechanika gruntów
Badania:
Stałych sprężystych
Wytrzymałości zmęczeniowej
Na torach próbnych
Nawierzchni: (ALF, HVS, FWD)
Trwałość zmęczeniowa konstrukcji Nawierzchni = Ilość przejść osi obliczeniowych do wystąpienia zniszczeń uznanych za graniczne.
KRYTERIA ZMĘCZENIOWE (1):
Nawierzchnie podatne:
Instytut Asfaltowy (USA)
Shell,
Uniwersytet Nottingham (Anglia),
Centrum Badań Drogowych w Belgii,
KRYTERIA ZMĘCZENIOWE (2):
Wg Instytutu Asfaltowego:
Kryterium warstw asfaltowych: Spękania zmęczeniowe na 20% powierzchni warstw asfaltowych.
Kryterium deformacji podłożą: Koleina strukturalna o głębokości 12,5 mm (1/2 cala), mierzone łatą o długości 1,2 m.
Metoda instytutu asfaltowego:
N –liczba obciążeń do zniszczenia
εt – odkształcenie rozciągające
|E*| – moduł mieszanek mineralno-asfaltowych, MPa
VB – zawartość objętościowa asfaltu,%
VV – zawartość wolnych przestrzeni,%
Kryterium gruntowe:
Ndef = (k/ εz)(1/m)
Gdzie:
k = 1,05x10-2,
m = 0,223,
εz – odkształcenie ściskające w podłożu.
Kryteria zmęczeniowe:
Oparte o:
Odkształcenia początkowe przy zginaniu,
Wskaźnik odkształcenia
Wskaźnik naprężenia,
Stan składowych naprężeń głównych.
Analiza stanu naprężeń i odkształceń:
Metody analityczne i MES
Trwałość zmęczeniowa nawierzchni podatnych:
Sprawdzenie trwałości ze względu na:
Trwałość zmęczeniową warstw asfaltowych
Trwałość podłoża gruntowego
Decyduje mniejsza wartość
Trwałość zmęczeniowa nawierzchni półsztywnych:
Dwa etapy pracy nawierzchni:
Do spękania – jak nawierzchni półsztywna
Trwałość warstw związanych cementem
Po spękaniu – jak nawierzchnia podatna.
Trwałość zmęczeniową warstw asfaltowych
Trwałość podłoża gruntowego
Decyduje mniejsza wartość!!!!
Projektowanie Konstrukcji Nawierzchni
1. Określenie warunków gruntowych i
przyjęcie parametrów dla gruntu.
2. Określenie odciążenia (ruch).
3. Przyjęcie wstępne konstrukcji
nawierzchni.
4. Określenie trwałości, wg jednego z
wybranych kryteriów ze względu kryteriów, na:
Trwałość zmęczeniowa warstwy związanej cementem (jeżeli występuje)
Trwałość zmęczeniową warstw asfaltowych
Trwałość podłoża gruntowego
5. Jeżeli obliczona trwałość (ilość osi) jest większa od wymaganej to konstrukcja jest dobrze przyjęta. Jeżeli nie to wówczas trzeba jeszcze raz przyjąć grubości i ponownie określić trwałość zmęczeniową.
Ograniczenia metod mechanistycznych:
Dają dobre wyniki dla przyjętych założeń.
Problem z oszacowaniem prognozowanego ruchu.
Problem z określeniem warunków temperaturowych.
Problem z określeniem stałych materiałowych poszczególnych materiałów.
Konieczność weryfikacji przyjętych założeń
Skały i kruszywa:
SKAŁY
• ZWARTE - wymagane jest ich mechaniczne rozdrobnienie
• LUŹNE - kruszywa naturalne
• MAGMOWE (WYBUCHOWE)
• OSADOWE
• PRZEOBRAŻONE (METAMORFICZNE)
MAGMOWE
Skały magmowe powstają poprzez zastygnięcie i krystalizację płynnej magmy. Proces ten może zachodzić w głębi skorupy ziemskiej - skały głębinowe lub na powierzchni - skały wylewne.
Skały magmowe: bazalt, diabaz, gabro, granit, melafir, porfir, sjenit.
SKAŁY OSADOWE
• pochodzenia mechanicznego (okruchowe),
• pochodzenia organicznego (organogeniczne),
• pochodzenia chemicznego (chemiczne).
Skały osadowe stanowią 5% wagowo litosfery ale pokrywają 75% powierzchni ziemi.
Skały osadowe pochodzenia mechanicznego:
Skały osadowe pochodzenia organicznego:
Powstają w wyniku osadzania się szczątków pochodzenia roślinnego i zwierzęcego na dnie mórz.
• luźne: muły wapienne, muły krzemionkowe
• zwarte: wapienie, margle, dolomity, kreda, rogowce, krzemienie, fosforyty
• asfalt naturalny, ropa naftowa
Skały osadowe pochodzenia chemicznego:
Powstają w wyniku osadzania się lub krystalizacji minerałów z roztworów wodnych w czasie ich odparowywania: anhydryt, gips, sól kamienna, sól potasowa.
Skały metamorficzne:
Powstają w wyniku przeobrażenia skał magmowych lub osadowych na skutek zmian warunków fizykochemicznych w skorupie ziemskiej (temperatura, ciśnienie).
• Skały o teksturze warstwowej: gnejsy, łupki, fility
• Skały o teksturze bezładnej: kwarcyty, amfibolity, marmury
Granit:
• Struktura: drobno-grubokrystaliczna
• Odczyn: kwaśny
• Barwa: jasna do ciemnoszarej, żółta, czerwona
• Gęstość: 2,6 ÷ 2,75 Mg/cm3
• Wytrzymałość na ściskanie 100÷240 MPa
• Stosowane są do wyrobu krawężników, oporników, kostek kamiennych, płyt okładzinowych, stopni ponieważ przez strukturę krystaliczną zachowują na powierzchni dobrą szorstkość i łatwa jest ich obróbka. Gorsza przyczepność do bitumów ale ostatnio powszechnie stosowane są także do produkcji grysów.
• Odmianą jest granodioryt
Bazalt:
• Struktura: skrytokrystaliczna lub drobnoziarnista
• Tekstura: bezkierunkowa, zwarta
• Odczyn: zasadowy
• Barwa: ciemna do czarnej
• Gęstość: 2,7 ÷ 3,3 Mg/cm3
• Wytrzymałość na ściskanie 120÷300 (500) MPa
• Stosowane są do wyrobu grysów do mas bitumicznych, dobra przyczepność do bitumów, małe właściwości emulgacyjne, mała ścieralność, znaczna polerowalność, nie nadają się na kostki i krawężniki
Skały luźne:
• Występują na terenie całego kraju
• Żwiry – dodatek do mas bitumicznych gorszej jakości, do betonów cementowych, do niższych warstw konstrukcji nawierzchni
• Piaski – j.w.
• Pospółki – j.w.
Wapień:
• Głównym składnikiem jest CaCO3
• Wytrzymałość na ściskanie 10÷200 MPa
• Odmiany: zbity, bitumiczny czarny, skalisty
• Ma duże znaczenie gospodarcze, stosowany jest do wyrobu wapna, cementu, wypełniacza a bardziej wytrzymały do produkcji kruszyw, ma bardzo dobrą przyczepność do bitumów
Kwarcyt:
• Skała nieuwarstwiona
• Powstała z piasków kwarcowych lub piaskowców krzemionkowych
• Wytrzymałość na ściskanie 230÷300 MPa
• Przełom muszlowy
• Zawartość krzemionki 98÷99%
• Najbardziej kwaśne i najtwardsze skały, stosowane jako materiał brukarski i tłuczeń
Inne podziały:
Skały dzielimy ze względu na:
• możliwość uzyskiwania poleru
• odporność na działanie atmosfery przemysłowej
• wskaźnik emulgacji PN-62/S-04010
• promieniotwórczość naturalną ITB 234
Cechy mechaniczne skał:
• wytrzymałość na ściskanie,
• wytrzymałość na rozciąganie,
• odporność na uderzenia (udarność),
• ścieralność.
Wyroby kamienne:
• Brukowiec
• Kostka kamienna
• Krawężniki
• Płyty posadzkowe
• Bloki, formaki, płyty surowe
• Kamień łamany
• Płyty chodnikowe
• Znaki km, hm, graniczniki
Brukowiec:
• PN-60/B-11104
• Typy: O, P, N
• Wielkości 15 i 18 cm (we wszystkich typach)
• 3 klasy
– Wytrzymałość na ściskanie 100÷160 MPa
– Ścieralność 5÷2 mm
– Zwięzłość 7÷12 cm
– Nasiąkliwość 2÷0,5%
– Mrozoodporność całkowita
Kostka kamienna:
• PN-60/B-11100
• 4 Typy
• Wielkości 12, 14, 16 i 18 (kostka regularna i rzędowa) 5, 6, 8 i 10 (kostka nieregularna)
• 2 klasy
– Wytrzymałość na ściskanie 120÷160 MPa
– Ścieralność 4÷2 mm
– Zwięzłość 8÷12 cm
– Nasiąkliwość 1÷0,5%
– Mrozoodporność całkowita
• 3 gatunki
Krawężniki:
• PN-B-11213:1997
• Typy: uliczny, mostowy, drogowy
• Odmiany: prosty, łukowy narożny, łukowy wrożny
• 3 klasy, 3 gatunki
• Wytrzymałość na ściskanie 60÷130 MPa
• Ścieralność 7,5÷2,5 mm
• Nasiąkliwość 3÷0,5%
• Mrozoodporność całkowita
Kruszywa – rozdrobniony materiał skalny
• To wspólny termin dla materiałów mineralnych:
– piaski,
– żwiry,
– kruszywa łamane
• Kruszyw w MMA: 92-96%, BC: 70-80%
• Kruszywa: naturalne, sztuczne, z recyklingu
• naturalne – pozyskiwane z formacji skalnych: otwartych i zamkniętych oraz z wyrobisk i z dna zbiorników wodnych
• sztuczne: po procesie przemysłowym i produkt uboczny (keramzyty, żużle)
• Z recyklingu: po przeróbce materiałów użytych w budownictwie
Normy:
• PN-EN 13043:2004 „Kruszywa do mieszanek bitumicznych i powierzchniowych utrwaleń stosowanych na drogach, lotniskach i innych powierzchniach przeznaczonych do ruchu”
Kruszywa mineralne:
• PN-87/B-01100
• Grupy (podgrupy): kruszywa naturalne: niekruszone, kruszone kruszywa łamane: zwykłe, granulowane
• Rodzaje: drobne do 4 mm grube 4÷63 mm bardzo grube 63÷250 mm
• Typy: ciężkie ponad 3000 kg/m3 zwykłej gęstości 1800÷3000 kg/m3 lekkie poniżej 1800 kg/m3
• Asortymenty, odmiany, gatunki, klasy, marki – według norm przedmiotowych
Ze względu na zastosowanie wyróżniamy:
• Kruszywa do betonów i zapraw
• Kruszywa budowlane
• Kruszywa do nawierzchni drogowych
• Kruszywa do nawierzchni kolejowych
• Kruszywa specjalne (filtracyjne, podsadzkowe)
• Kruszywa przemysłowe (do produkcji szkła, cementu, porcelany)
Kruszywa naturalne
• Kruszywa rzeczne – charakteryzują się dużą czystością, większość ziarn ma owalny kształt, znaczna jednorodność uziarnienia
• Kruszywa kopalne – zawierają znaczne ilości zanieczyszczeń obcych oraz pylastych i ilastych, charakteryzują się większą różnorodnością uziarnienia, powierzchnia ziarn jest bardziej urozmaicona
Uszlachetnienie kruszyw
• odwadnianie
• sortowanie
• rozdrabnianie nadziarna
• płukanie
• odpylanie
• wzbogacanie:
– doziarnienie w celu uzyskania ciągłej krzywej uziarnienia
– dodanie cementu, wapna lub popiołów lotnych w celu obniżenia plastyczności, stworzenia sztywnego szkieletu mineralnego
– dodatek środków chemicznych w celu poprawy przyczepności do bitumów
– dodanie kruszyw łamanych w celu zwiększenia nośności
Kruszywa łamane:
• Kruszywa łamane zwykłe uzyskuje się przez jednokrotneprzekruszenie surowca skalnego. Zawierają one znaczne ilości ziern niekształtnych.
• Kruszywa łamane granulowane powstaje przez powtórne rozdrobnienie kruszywa łamanego zwykłego w granulatorach. Ich ziarna mają kształt zbliżony do brył foremnych (sześcian, ośmiościan), ostre krawędzie i szorstkie powierzchnie.
Kruszywa sztuczne:
Kruszywa specjalnie produkowane lub otrzymywane jako produkty uboczne (PN-78/B-01101):
• kruszywa z surowców mineralnych poddanych obróbce termicznej: keramzyt, glinoporyt
• kruszywa z odpadów przemysłowych poddanych obróbce termicznej: gralit, łupkoporyt, popiołoporyt, pumeks hutniczy, żużel granulowany
• kruszywa z odpadów przemysłowych nie poddanych obróbce termicznej: elporyt, łupkoporyt, żużel wielkopiecowy, żużle hutnicze, żużel paleniskowy, popiół lotny
• kruszywa organiczne: kruszywa z tworzyw sztucznych
Żużle wielkopiecowe:
Żużle wielkopiecowe powstają podczas wytopu surówki w wielkich piecach. Ich skład chemiczny jest zbliżony do magmy z której powstawały skały. Ich właściwości zależą od sposobu schładzania żużla.
• Żużel kawałkowy (krystaliczny) – chłodzony naturalnie 3÷12 dni. Na skutek powstających naprężeń termicznych pęka w kawałki o wielkości ~15 cm. Może być stosowany analogicznie jak kruszywa łamane.
• Żużel granulowany – szybko chłodzony dużą ilością wody. Na skutek naprężeń termicznych pęka w drobne granulki (piaszczyste) o strukturze bezpostaciowej lub szklistej. Ma słabe właściwości wiążące.
• Żużel pumeksowy – chłodzony małą ilością wody, tak aby powstała para i gazy tworzyły strukturę gąbczastą odporna na spękania termiczne.
Badania kruszyw:
• Gęstość, gęstość pozorna, gęstość nasypowa
• Szczelność, porowatość, jamistość
• Uziarnienie
• Zagęszczalność
• Kształt ziarn
• Zawartość ziarn słabych
• Wytrzymałość na miażdżenie
• Ścieralność
• Polerowalność
• Kształt i tekstura
• Kruchości piasku
• Zawartość pyłów mineralnych
• Zawartość zanieczyszczeń obcych
• Zawartość zanieczyszczeń organicznych
• Nasiąkliwość
• Mrozoodporność
• Zawartość siarki
• Wskaźnika rozkruszenia
• Rozpadu krzemianowego, wapniowego, żelazawego
• Przyczepność do bitumów
• Emulgacja
• Powierzchnia właściwa
Uziarnienie:
• PN-91/B-06714/15
• Rozdzielenie kruszywa na poszczególne frakcje za pomocą zestawu sit:
• 31,5; 25, 20, 16, 12,8; 10; 8; 6,3; 4; 2; 0,84; 0,42; 0,3; 0,18; 0,15; 0,075 mm
• 63; 31,5; 16; 8; 4; 2; 1; 0,5; 0,25; 0,125; 0,063
• Badanie uziarnienia: na sucho, na mokro
• Frakcja podstawowa – kruszywo ograniczone 2 sąsiednimi sitami
• Grupa frakcji – zbiór kilku sąsiednich frakcji podstawowych
• Nadziarno – kruszywo o wymiarach większych niż górne sito ograniczające
• Podziarno – kruszywo o wymiarach mniejszych niż dolne sito ograniczające
• Kruszywa jednofrakcyjne (frakcjonowane) – wymaga się aby jak największa część kruszywa była we frakcji podstawowej
• Kruszywa wielofrakcyjne – o uziarnieniu ciągłym lub nieciągłym
• Miarą uziarnienia jest wskaźnik różnoziarnistości Wymaga się aby dla piasku U>5, dla żwirów i pospółek U>4
Zagęszczalność
• PN-88/B-04481
• Miarą zagęszczalności są
– maksymalna gęstość szkieletu
– wilgotność optymalna
• Zależy od krzywej uziarnienia i kształtu ziarn
• Stosuje się dla kruszyw do podbudów
Kształt ziarn
• PN-78/B-06714/16
• Optymalne są ziarna kubiczne (sześcian, ośmiościan). Ziarna niekształtne (wydłużone i płaskie) łatwo pękają przy nacisku. Ich ilość ogranicza się do ~30%.
• Za ziarna niekształtne uważa się ziarna, których jeden wymiar jest co najmniej 3 razy większy do innego.
• Badanie wykonuje się dla ziarn powyżej 4 mm.
Zawartość części piaszczystych i ilastych
• Są one naturalna domieszką kruszyw naturalnych. W kruszywach
łamanych występują zwłaszcza wtedy gdy produkowane je ze skał
zwietrzałych.
• Zwiększają zapotrzebowanie na spoiwa. Obniżają wytrzymałość
betonów.
• Obniżają przyczepność bitumów do kruszyw. Zwiększają
zapotrzebowanie na bitum.
• Mogą powodować emulgację bitumu.
• Istotną rolę odgrywa także jakość cząstek drobnycg:
– plastyczność,
– pęcznienie.
• 5% wagowo cząstek bentonitowych daje takie obniżenie wytrzymałości jak 21% cząstek kaolinitowych
Oznaczenie zawartości pyłów mineralnych:
• Metoda płukania
• Metoda przesiewu na mokro
Zawartość zanieczyszczeń obcych:
PN-76/B-06714/12
Zanieczyszczenia obcą są to:
• kawałki drewna,
• cagieł,
• gruzu budowlanego,
• węgla,
• gruntu.
Ich zawartość ocenia się wizualnie w procentach
Wagowych
Zawartość zanieczyszczeń organicznych:
• PN-78/B-06714/26
– Kruszywo zalewa się roztworem 3% NaOH
– Odstawia na 24 godziny
– Ciecz wzorcowa:
• stężona = 2 g taniny + 98 ml 1% alkoholu etylowego
• rozcieńczona = 2,5 ml cieczy stężonej + 97,5 ml 3% NaOH
– Porównuje barwę roztworu z cieczą wzorcową
– Jeżeli barwa roztworu nad kruszywem jest ciemniejsza do barwy wzorcowej kruszywo zawiera zbyt dużo części organicznych
• Stosuje się także metody wyprażania i utleninia
• Ich obecność w kruszywie powoduje zmniejszoną przyczepność bitumów oraz zaburzenia wiązania spoiw
Nasiąkliwość:
• PN-77/B-06714/18
• Badania wykonuje się dla kruszyw >4 mm
• Próbkę należy wysuszyć i zważyć. Następnie ułożyć na sicie i zalać wodą do 1/2 wysokości najmniejszych kruszyw, po 3 godzinach do 2/3 wysokości a po następnych 3 godzinach kruszywo należy zalać wodą całkowicie. Po 48 godzinach próbkę wyjmuje się, osusza powierzchniowo i waży.
Mrozoodporność:
Badania wykonuje się dla kruszyw >4 mm
METODA BEZPOŚREDNIA PN-78/B-06714/19
• Wykonuje się cykle zamrażania i odmrażania jak dla materiałów skalnych, z tą tylko różnicą, że kruszywa umieszcza się na sitach
METODA KRYSTALIZACJI PN-78/B-06714/20
• j.w.
METODA ZMODYFIKOWANA
• Badania przeprowadza się jak w metodzie bezpośredniej ale
kruszywo przechowuje się w 2% NaCl
• Ilość cykli zamrażania i odmrażania zależy od zastosowania:
– 25 dla mas bitumicznych
– 150 dla betonowych nawierzchni lotniskowych
Ścieralność
Badanie mające określić odporność kruszywa na ścieranie przez ruch drogowy oraz wzajemne ścieralnie pod wpływem tego ruchu.
Metody badań:
• Bęben Los Angeles
• Bęben Devala
• Bęben Micro-Devala
• Aparat Proctora
Polerowalność
Aparat do przyspieszonego polerowania:
– koło pneumatyczne p = 0,316 Pa
– obciążenie koła 400 kN
– grysy 10/12 osadza się do lekko wypukłych płyt stalowych
– 14 form mocuje się do koła obrotowego
– badanie: 6 h pomiędzy próbki a koło sypie się proszek korundowy i leje się woda
Ocenę polerowalności dokonuje się za pomocą wahadła Według przepisów brytyjskich Od 45 do 75°
Emulgacja:
• Emulgacja jest to tworzenie emulsji z bitumu i wody pod wpływem emulgatora.
• Emulgatorem mogą być drobne cząstki gliniaste lub pyły ze ścieralnia kruszywa.
• Jeżeli kruszywo ma właściwości emulgacyjne nie może być stosowane do mas bitumicznych.
• Zgodnie z polskimi wymaganiami wymagane jest badanie wskaźnika emulgacji dla wypełniaczy, dla kruszyw nie. Przez wielu inżynierów badanie to jest krytykowane.
Zawartość siarki
• Siarka w postaci siarczków lub siarczanów zawarta w kruszywie w połączeniu z glinianem wapniowym z cementu tworzy sole wielokrotne, które mają właściwości pęczniejące
• Osłabia to wiązanie cementów oraz wytrzymałość betonów i stabilizacji
• Sól Candlota – bakcyl cementowy
• Niekiedy ogranicza się także zawartość siarki w warstwach leżących w sąsiedztwie warstw z cementem
Rozpad krzemianowy i żelazawy
• ROZPAD KRZEMIANOWY
–krzemian dwuwapniowy 2CaO•SiO2 występuje w 3 odmianach α, β i γ. Trwała w normalnej temperaturze jest odmiana γ. Pozostałe odmiany gdy zmieniają formę zwiększają objętość o ~10% - powoduje to rozpad żużla na mączkę żużlową. Kruszywo umieszcza się w perforowanej puszce nad gotującą wodą 24 h, oblicza się ubytek masy
• ROZPAD ŻELAZAWY przyczyną jest duża zawartość FeS siarczku żalazawego, który pod wpływem wilgoci przechodzi w Fe(OH)2 i dalej Fe(OH)3 zwiększając objętość o ~38%. Powoduje to rozsadzenie ziarn żużla. Bada się poprzez zanurzenie na 30 dni w wodzie – oblicza się ubytek masy.
LEPISZCZA BITUMICZNE
KLASYFIKACJA:
LEPISZCZA WĘGLOWODOROWE |
---|
ASFALTY |
NATURALNE |
-JEZIORNE |
-SKALNE |
Skład chemiczny:
– C -82÷88%
– H -8÷15%
– S -0÷7%
– O -0÷3%
– N -0÷1%
• Metale
– V - 0,22%
– Ni - 0,12%
– Fe - 0,11%
– Ca - 0,05%
FORMY WYSTĘPOWANIA ASFALTÓW
zwykłe asfalty drogowe, emulsje asfaltowe, asfalty upłynnione, asfalty modyfikowane
BADANIA ASFALTÓW
Gęstość, Zawartość parafiny, Penetracja, Temperatura pięknienia, Ciągliwość, Temperatura łamliwości, Lepkość, Wygrzewanie, Jednorodność, Moduł sztywności, Badania reologiczne, Temperatura zapłonu, Temperatura palenia
PENETRACJA
Głębokość na jaką zagłębi się igła penetracyjna
• obciążenie 100 g,
• temperatura 25°C,
• czas 5 s
• jednostka penetracji 0,1 mm
WRAŻLIWOŚĆ TERMICZNA
INDEKS PENETRACJI PI
PI = (200-500A) / (1+50A)
A = {log[Pen(T1)] - log[Pen(T2)] } / (T1-T2)
• Pen(T) – penetracja w temperaturze T
• PI < -2.0 – duża wrażliwość
• najczęściej –1.0 to +1.0
TEMPERATURA MIĘKNIENIA METODĄ „PIERŚCIEŃ I KULA”
Umowna na temperatura przejścia asfaltu ze stanu lepko-sprężystego w stan płynny
• Temperatura, przy której asfalt umieszczony w pierścieniu dotknie podstawy aparatu pod ciężarem kulki
• Prędkość przyrostu temperatury 5°C/min
• Pen (TPiK) = 800 j.pen.
TEMPERATURA ŁAMLIWOŚCI WG FRAASSA
Umowna temperatura przejścia asfaltu ze stanu lepkosprężystego w stan kruchy (sprężysty)
• Na płytkę stalową 41×20 mm nanieść 0,4 g asfaltu
• Płytkę umieścić w aparacie i wyginać do długości 36,5 mm
• Prędkość oziębiania 1°C/min
• Zginanie przeprowadza się co 1 min
• Pojawienie się rysy lub pęknięcia oznacza temperaturę łamliwości
• Pen (TFraassa) = 1,25÷1,5 j.pen.
CIĄGLIWOŚĆ
Długość próbki asfaltu w chwili jej zerwania
• Temperatura 25°C, 15°C, ...
• Prędkość rozciągania υ=5 cm/min dla t≥25°C; υ=0,5 cm/min dla t≤25°C
TEMPERATURA ZAPŁONU WG MARCUSSONA
Najniższa temperatura, przy której asfalt wydziela ilość pary wystarczającą do wytworzenia z powietrzem mieszaniny zapalającej się przy zbliżeniu płomienia
• Szybkość ogrzewania 3÷4°C/min
• Co 1°C zbliżamy płomień palnika
• Temperatura przy której pary zapalą się z lekkim wybuchem jest temperaturą zapłonu
PARAFINA
Parafiny powszechnie uważa się za szkodliwe:
– wzrost wrażliwości temperaturowej
– zmniejszenie ciągliwości
– zmniejszenie przyczepności do kruszyw
– występowanie spękań nawierzchni (w niskich temperaturach)
– trudności przy zagęszczaniu,
– mniejsza odporność na deformacje.
• Postacie: krystaliczna, bezpostaciowa (rozproszona)
• Zazwyczaj podaje się wymóg <2%
• Różnice oznaczeń między różnymi metodami są 3-krotne
LEPKOŚĆ
LEPKOŚĆ DYNAMICZNA (dla cieczy w ruchu) – siła potrzebna do pokonania tarcia wewnętrznego cieczy powstającego przy przesuwaniu względem siebie dwóch warstw cieczy o powierzchni A, odległych od siebie o dx, z prędkością dυ [Pa•s = 101 P (puaz)]
η = Fdv/Adx
• LEPKOŚĆ KINEMATYCZNA – iloraz lepkości dynamicznej i gęstości cieczy [m2/s = 104 St (stokes)]
LEPKOŚCIOMIERZ KAPILARNY
• Mierzy się czas wypełnienia rurki kapilarnej, pomiędzy 2 zaznaczonymi punktami
• η = t × stała kapilary
STARZENIE ASFALTÓW
Proces powodujący twardnienie asfaltów - zwiększenie ich lepkości i zmniejszenie ich elastyczności w danej temperaturze.
Twardnienie asfaltu jest wynikiem redukcji ilości związków o mniejszej masie cząsteczkowej i wzrostu ilości związków o dużej masie cząsteczkowej, głównie asfaltenów.
CZYNNIKI POWODUJĄCE STARZENIE
wysoka temperatura, promieniowanie UV, utlenianie.
Największa część zmian zachodzi w procesie produkcji i wbudowania mieszanek mineralno-asfaltowych.
MODUŁ SZTYWNOŚCI
• Służy do wyznaczania sztywności mas bitumicznych i nośności nawierzchni
• Jest miarą wrażliwości temperaturowej
• Jest miarą zachowań reologicznych
E=σ/ε
S(T, t) = σ/ε(T, t)
ŚRODKI POPRAWIAJĄCE ADHEZJĘ
• Dodatki kationowe: aminy tłuszczowe tłuszczowe. Są bardziej uniwersalne i efektywne.
• Dodatki anionowe: sole tłuszczowe sodu lub potasu (mydła).
• Wapno hydratyzowane
• Można je dozować do asfaltów jak i do kruszyw (lepsze efekty, mniejsze zużycie).
ASFALTY MODYFIKOWANE
• Modyfikatory: Elastomery, Plastomery, Kompozyty elastomer + plastomer
• Najczęściej stosowane są elastomery SBS (styren-butadien-styren) o budowie liniowej
• Butadien nadaje sprężystość i ciągliwość
• Styren zwiększa odporność termiczną: lepkość, PiK
• Przestrzenna sieć tworzy się w temperaturze około 100°C
KLASYFIKACJA ASFALTÓW MODYFIKOWANYCH
• Klasyfikacja TWT-PAD-97:
– ze względu na penetrację:
• DE 30, DE 80, DE 150, DE 250
– ze względu na temperaturę mięknienia (dodatek modyfikatora)
• A, B, C
CEL MODYFIKACJI ASFALTÓW
• wydłużenie okresu eksploatacji nawierzchni drogowey p j g j;
• poprawa właściwości użytkowych asfaltu i mieszanki mineralno – asfaltowej, tak aby spełniała wymagania odporności na: deformacje trwałe lepko sprężyste, pękanie temperaturowe, zmęczenie, starzenie, działanie zewnętrznych czynników destrukcyjnych
KORZYŚCI ZE STOSOWANIA ELASTOMEROASFALTÓW
-większy przedział plastyczności; efekt: większa odporność na kloleinowanie w lecie i spękania w zimie
-sprężystość (nawrót sprężysty) – zwiększa się: wytrzymałość zmęczeniowa, odporność na spękania, odporność na okleinowanie
-większa odporność na kolienowanie
-lepsza adhezja p ja do kruszyw
- dobra ciągliwość (+sprężystość)
-zwiększona lepkość (+wyższa TPiK)
WŁAŚCIWOŚCI ASFALTÓW WYNIKAJĄCE Z MODYFIKACJI PLASTOMERAMI
• modyfikacja kopolimerem etylenu PE:
– zmniejszenie penetracji;
– wzrost TPiK;
– zmniejszenie wrażliwości temperaturowej;
• modyfikacja kopolimerem PIB:
– zmniejszenie kruchości asfaltu w niskiej temperaturze;
• modyfikacja kopolimerem EVA:
– lepsze właściwości lepiszcza w podwyższonych temperaturach użytkowych;
– zmniejszenie wrażliwości temperaturowej
•modyfikacja mieszaniną PIB i EVA:
– lepiszcze o polepszonych właściwościach w niskich i wysokich temperaturach:
- wzrost TPiK
-obniżenie temperatury łamliwości
-rozszerzenie zakresu plastyczności
ASFALTY UPŁYNNIONE
• Produkuje się z asfaltu i lżejszych węglowodorów:
– asfalt+benzyna – AU szybkowiążący
– asfalt+nafta – średniowiążący
– asfalt+oleje – AU wolnowiążący
• Przez dobór dodatku oraz proporcje można otrzymać asfalt upłynniony o pożądanej lepkości
• Stosuje się aby uprościć technologię, nie wymaga podgrzewania na budowie, jest bezpieczniejszy
• PN-70/C-96171 Asfalt upłynniony AUG do stabilizacji PN C gruntów
• PN-74/C-96173 Asfalt upłynniony AUN do nawierzchni drogowych
– AUN 250/400
– AUN 10/15
EMULSJE ASFALTOWE
• BN-71/6771-02, EmA-94
• Cząsteczki asfaltu ( 0,1÷5 μm) ą μ ) rozproszone w wodzie
• Rodzaje: anionowa (zasadowe), kationowa (kwaśne)
• Rodzaje 2:szybkorozpadowe S do 5 min
-średniorozpadowe ŚR 5 min ÷ 5 h
-wolnorozpadowe W 5 h ÷ 24 h
-nadstabilne ≥24 h
• Skład: woda 30÷50%
asfalt ~D200 50÷70%
emulgator 0,4÷1%
• Emulgator:
– zmniejszenie napięcia międzyfazowego – umożliwienie wymieszania cieczy niemieszalnych
– zapewnienie stabilności
– współdziałanie przy wytrącaniu asfaltu na ziarnach kruszywa
• Rodzaje emulgatorów:
– związki kwasów tłuszczowych
– sole aminowe
BADANIA EMULSJI
• zawartość wody (asfaltu) - destylacja, suszarka
• lepkość (wg Englera i BTA)
• jednorodność - pozostałość na sicie 0,63 i 0,16 mm – przesiew na
mokro
• kwasowość (pH) – papierkiem wskaźnikowym
• sedymentacja
• czas rozpadu
• przyczepność
• trwałość – wszystkie badania po 3 miesiącach (jednorodność 28 dni)
• odporność na wstrząsy
• odporność na niskie temperatury
• rozcieńczalność wodą
• indeks rozpadu
• kohezja - metoda Vialit w temperaturze -15°C i 60°C
• stabilność na cemencie - emulsje nadstabilne
SKŁAD MMA
Mieszana mineralno-asfaltowa (MMA) składa się z:
*Asfalt – dozowany w postaci płynnej: po ogrzaniu lub w postaci emulsji albo asfaltu upłynnionego,
*Kruszywo – dozowane po wysuszeniu, ogrzaniu i odpyleniu,
*Wypełniacz – dozowany na zimno bezpośrednio do mieszalnika,
*Dodatki –(o ile są potrzebne) dozowane zależnie od środka –modyfikatory; adhezyjne z asfaltem (zbiornik lub do przewodów podających do produkcji), stabilizatory – do kruszywa w mieszalniku.
Wypełniacz - mączka mineralna – drobno zmielony materiał skalny, przechodzący w większości przez sito 0,074 mm
Zadania wypełniacza:
* Utworzenie wraz z asfaltem zaprawy bitumicznej (mastyksu), wiążącej grubsze ziarna kruszywa.
*Wypełnienie wolnych przestrzeni pomiędzy grubszymi ziarnami kruszywa.
*Zmniejszenie wrażliwości temperaturowej lepiszcza.
*Zapewnienie odpowiedniej urabialności MMA.
RODZAJE WYPEŁNIACZY
*Podstawowy - mączka kamienna pochodząca ze skał osadowych zasadowych, co najmniej 90% węglanu wapnia. Produkowany z wapieni, marmurów i dolomitów.
*Zastępczy- mączka kamienna pochodząca z innych rodzajów skał lub odpadów przemysł.(popioły lotne, pyły cementowe, pyły z odpylania w otaczarce MMA).
*Specjalny- spełnia dodatkowe funkcje w masie bitumicznej: nadanie większej ciągliwości, stabilności, adhezji – np. mączka gumowa, wapno hydratyzowane.
*Bitumowany - produkowany ze skał nasyconych asfaltem, przemiał grysów lakierowanych lub otoczenie mączki w mieszarce.
DODATKI
*Środki adhezyjne – substancje, które zmniejszają napięcie powierzchniowe asfaltu, poprawiając zwilżalność kruszywa asfaltem. Ilość – do 1% do asfaltu. (nazwy handlowe „Teramin”, „Wetfix”).
*Stabilizatory- stosowane przede wszystkim w mieszankach SMA w postaci włókien celulozowych.nMają za zadanie utrzymanie nadmiaru mastyksu na
grubych ziarnach kruszywa i niedopuszczenie do jegonspłynięcia w czasie przechowywania SMA i transportu. Mogą być również stosowane włókna mineralne i odpady skórzane i włókiennicze. (rzadko!).
KLASYFIKACJA MMA
Mieszanki mineralno-asfaltowe (MMA) stanowią zróżnicowaną grupę materiałów drogowych. MMA możemy dzielić ze względu na różne właściwości.
Podział ze względu na warunki wytwarzania i wbudowania:
*produkowane i wbudowywane na gorąco,
*produkowane i wbudowywane na zimno.
*Podział ze względu na uziarnienie (drobnoziarniste – do #6,3 mm,
średnioziarniste – do #16 mm, gruboziarniste – do #25,0 mm.
Podział ze względu na sposób wbudowania:
*Wałowane (wymagające zagęszczania, wałowania),beton asfaltowy, beton
smołowy, mastyks grysowy SMA, asfalt piaskowy, asfalt drenażowy, piaski
bitumowane, mieszanka mineralno-cementowo-emulsyjna MCE.
*Samozagęszczalne (zagęszczające się pod własnym ciężarem)
asfalt lany, mastyks izolacyjny, masy zalewowe.
Podział ze względu na zawartość wolnych przestrzeni (wypełnienie):
*O strukturze zamkniętej (ścisłe) - ≤ 4,5% wolnych przestrzeni. Stosowane do
warstwy ścieralnej.
*O strukturze częściowo zamkniętej (półścisłe) – 4,5÷8% wolnych przestrzeni.
Stosowane do warstw wiążących i podbudowy.
*O strukturze otwartej – 8÷20% wolnych przestrzeni. Rzadko stosowane do
podbudów oraz warstw wyrównawczych.
Ze względu na strukturę (uziarnienie kruszywa):
*MMA Makadamowa - zastosowana w 1832 r w Szkocji przez Johna McAdama.
Uziarnienie kruszywa jednofrakcyjne
Obecne zastosowanie: oddzielnie wbudowane asfalt i kruszywo – powierzchniowe utrwalenie; oraz grysy lakierowane.
*Mieszanka betonowa- Mieszanka o ciągłym, równomiernie stopniowanym
uziarnieniu kruszywa, wytworzona i wbudowana w całości.
*Mieszanka pośrednia(nieciągła)- Ziarna mniejsze wypełniają przestrzenie
pomiędzy większymi ale ich nie rozpychają.
PODZIAŁ MMA
Mieszanki mineralne:
*Typ betonowy: beton asfaltowy, asfalt lany, asfalt piaskowy
*Typ makadamowy: powierzchniowe utrwalenie
*Typ pośredni: mastyks grysowy SMA, beton asfaltowy o nieciągłym uziarnieniu,
mieszanki do cienkich warstw na gorąco
PROJEKTOWANIE MMA
MMA musi spełniać różne wymagania, czasami sprzeczne. Wymagania podawane w przepisach dla MMA są (powinny być) sformułowane w taki sposób, aby
zapewnić odporność MMA na dwa podstawowe rodzaje uszkodzeń:
*Deformacje plastyczne wynikają przede wszystkim z oddziaływania pojazdów
na niewłaściwie zaprojektowaną (niestabilną) MMA.
*Spękania mogą wynikać z różnych przyczyn:
-oddziaływania pojazdów (spękania zmęczeniowe),
-bardzo gwałtownego ochłodzenia warstwy z MMA-spękania niskotemperaturowe
-przemieszczeń w niżej leżących warstwach nawierzchni (spękania odbite),
-osiadań, zróżnicowanej sztywności części nawierzchni. Podstawowe czynniki uwzględniane w wymaganiach projektowych dla MMA i materiałów:
która warstwa nawierzchni?,obciążenie ruchem, klimat.
*działanie wody i mrozu,
*zniszczenia pogorszające eksploatację (szorstkość, hałaśliwość itp).
Ogólne zasady projektowania:
*Projekt musi gwarantować spełnienie wymagań stawianych MMA w konkretnej sytuacji.Osiąga się to przez zastosowanie materiałów spełniających
wymagania i połączeniu ich w odpowiednich proporcjach.Czyli:
-Jakie kruszywo? (rodzaj, uziarnienie i wielkość, właściwości - ścieralność, nasiąkliwość, kształt i tekstura, czystość itd).
-Jaki asfalt? (rodzaj, wrażliwość termiczna - reologia).
- Jaka optymalna kombinacja kruszywa i asfaltu? (zawartość asfaltu w stosunku do kruszywa).
PROJEKTOWANIE MMA
1. Ocena przydatności materiałów przewidzianych do zastosowania jako składniki mieszanki.
2. Ustalenie składu i uziarnienia mieszanki mineralnej oraz ewen. korekta składu.
3. Ustalenie rodzaju i ilości lepiszcza potrzebnego do otoczenia kruszywa, jego związania i wypełnienia wolnych przestrzeni.
4. Ocena właściwości fizycznych i mech. oraz ewentualna korekta składu.
Projekt uziarnienia MM najczęściej wykonuje się:
*Metodą modelowej krzywej uziarnienia.
* Metodą krzywych granicznych.
-Najbardziej rozpowszechniona i obowiązująca w normach większości krajów.
-Jest rozwinięciem i praktycznym zastosowaniem metody krzywej modelowej:
Krzywe graniczne = krzywa modelowa + tolerancje.
-Krzywa uziarnienia MM musi mieścić się w polu dobrego uziarnienia
wyznaczonego przez krzywe graniczne.
-Kształt krzywej uziarnienia MM powinien być podobny do kształtu krzywych
granicznych (np. dla MM o ciągłym uziarnieniu nie należy projektować składu
tak, że krzywa będzie załamana).
-Uwaga: przebieg krzywej uziarnienia, a tolerancje wykonawcze.
Projektowanie zawartości asfaltu: Zawartość lepiszcza w MMA należy tak dobrać aby wszystkie ziarna kruszywa zostały otoczone cienką warstwą oraz aby nastąpiło wypełnienie wolnych przestrzeni między ziarnami kruszywa w stopniu zależnym od wymaganej struktury.
*Metody obliczeniowe – stosowane w celu:
-Gdy met. doświadczalne nie mogą być z jakichkolwiek względów zastosowane.
-By wyznaczyć przybliżoną zawartość asfaltu do dalszych badań doświadczalnych
*Metody empiryczne – szeroko stosowane, gdyż duża ilość zmiennych parametrów kruszywa, asfaltu i ich wzajemnych relacji nie pozwala na jednoznaczne wyznaczenie właściwej ilości asfaltu metodami obliczeniowymi.
Projektowanie zawartości lepiszcza na podstawie badań mechanicznych
*Przygotowanie mieszanki mineralnej zgodnie z projektem.
*Dodanie do MM lepiszcza o zawartości obliczonej (wstępnie) oraz ±0,5%, ±1%,
*Wykonanie próbek z 5 różnymi zawartościami lepiszcza.
*Badanie cech mechanicznych wykonanych próbek.
*Wybór optymalnej zawartości lepiszcza gwarantującej zachowanie wszystkich
wymaganych parametrów mech. lub Ewen. korekta składu mieszanki kruszywa.
METODA MARSHALLA Opracowana przez Korpus Inżynierski Armii USA.
*Stosowana do projektowania składu mas bitumicznych stosowanych na gorąco (głównie zawartości asfaltu) o uziarnieniu do 25 mm oraz do kontroli produkcji.
*Badania:
-Określenie parametrów fizycznych MM i MMA,
-Stabilność „SM” – siła potrzebna do zniszczenia próbek walcowych ściskanych po pobocznicy,
-Odkształcenie „OM” – deformacja próbek w czasie ściskania,
-Wskaźnik Marshalla „SM/OM”.
WYBÓR OPTYMALNEJZAWARTOŚCI ASFALTU
* Optymalna zawartość asfaltu - taka dla której są spełnione wymagania dla wszystkich parametrów:
-zawartość wolnych przestrzeni (VV) oraz gęstość pozorna (ρo ),
-zawartość wolnych przestrzeni wypełnionych asfaltem (VVWA),
-stabilność(SM), odkształcenie(OM) oraz wskaźnik sztywności wg Marshalla
*Zazwyczaj istnieje pewien przedział zawartości asfaltu dla którego wszystkie te parametry są spełnione:
-średnia dla SMmax i ρo max
- średnia arytmetyczna dla SMmax, OMŚR, ρo max, VV ŚR, VVWA ŚR
BADANIA MMA
*Wykonuje się szereg badań MMA, mających na celu ocenę ich zachowania w nawierzchni.Do ważniejszych należą:
-badanie modułu sztywności przy ściskaniu prostym – statyczne i dynamiczne,
-badanie wytrzymałości przy ściskaniu trójosiowym,
-badanie wytrzymałości na pośrednie rozciąganie (tzw. metoda brazylijska),
- badanie okleinowania oraz badania zmęczeniowe.
CECHY WARSTWY ŚCIERALNEJ Z SMA:
-wysoka odporność na odkształcenia trwałe, dobra odkształcalność
-dobra odporność na zmęczenie; obniżona emisja hałasu
-dobra szczelność oraz dobre właściwości przeciwpoślizgowe,
Zastosowanie SMA:
-drogi o dużym natężeniu ruchu samochodów ciężarowych,
-drogi o ruchu skanalizowanym,
-pasy ruchu powolnego, wydzielone pasy ruchu autobusowego,
-skrzyżowania, wzniesienia, mosty, parkingi dla ciężkich pojazdów
-drogi startowe i płaszczyzny postojowe na lotniskac
SKŁAD MMA
Mieszana mineralno-asfaltowa (MMA) składa się z:
*Asfalt – dozowany w postaci płynnej: po ogrzaniu lub w postaci emulsji albo asfaltu upłynnionego,
*Kruszywo – dozowane po wysuszeniu, ogrzaniu i odpyleniu,
*Wypełniacz – dozowany na zimno bezpośrednio do mieszalnika,
*Dodatki –(o ile są potrzebne) dozowane zależnie od środka –modyfikatory; adhezyjne z asfaltem (zbiornik lub do przewodów podających do produkcji), stabilizatory – do kruszywa w mieszalniku.
Wypełniacz - mączka mineralna – drobno zmielony materiał skalny, przechodzący w większości przez sito 0,074 mm
Zadania wypełniacza:
* Utworzenie wraz z asfaltem zaprawy bitumicznej (mastyksu), wiążącej grubsze ziarna kruszywa.
*Wypełnienie wolnych przestrzeni pomiędzy grubszymi ziarnami kruszywa.
*Zmniejszenie wrażliwości temperaturowej lepiszcza.
*Zapewnienie odpowiedniej urabialności MMA.
RODZAJE WYPEŁNIACZY
*Podstawowy - mączka kamienna pochodząca ze skał osadowych zasadowych, co najmniej 90% węglanu wapnia. Produkowany z wapieni, marmurów i dolomitów.
*Zastępczy- mączka kamienna pochodząca z innych rodzajów skał lub odpadów przemysł.(popioły lotne, pyły cementowe, pyły z odpylania w otaczarce MMA).
*Specjalny- spełnia dodatkowe funkcje w masie bitumicznej: nadanie większej ciągliwości, stabilności, adhezji – np. mączka gumowa, wapno hydratyzowane.
*Bitumowany - produkowany ze skał nasyconych asfaltem, przemiał grysów lakierowanych lub otoczenie mączki w mieszarce.
DODATKI
*Środki adhezyjne – substancje, które zmniejszają napięcie powierzchniowe asfaltu, poprawiając zwilżalność kruszywa asfaltem. Ilość – do 1% do asfaltu. (nazwy handlowe „Teramin”, „Wetfix”).
*Stabilizatory- stosowane przede wszystkim w mieszankach SMA w postaci włókien celulozowych.nMają za zadanie utrzymanie nadmiaru mastyksu na
grubych ziarnach kruszywa i niedopuszczenie do jegonspłynięcia w czasie przechowywania SMA i transportu. Mogą być również stosowane włókna mineralne i odpady skórzane i włókiennicze. (rzadko!).
KLASYFIKACJA MMA
Mieszanki mineralno-asfaltowe (MMA) stanowią zróżnicowaną grupę materiałów drogowych. MMA możemy dzielić ze względu na różne właściwości.
Podział ze względu na warunki wytwarzania i wbudowania:
*produkowane i wbudowywane na gorąco,
*produkowane i wbudowywane na zimno.
*Podział ze względu na uziarnienie (drobnoziarniste – do #6,3 mm,
średnioziarniste – do #16 mm, gruboziarniste – do #25,0 mm.
Podział ze względu na sposób wbudowania:
*Wałowane (wymagające zagęszczania, wałowania),beton asfaltowy, beton
smołowy, mastyks grysowy SMA, asfalt piaskowy, asfalt drenażowy, piaski
bitumowane, mieszanka mineralno-cementowo-emulsyjna MCE.
*Samozagęszczalne (zagęszczające się pod własnym ciężarem)
asfalt lany, mastyks izolacyjny, masy zalewowe.
Podział ze względu na zawartość wolnych przestrzeni (wypełnienie):
*O strukturze zamkniętej (ścisłe) - ≤ 4,5% wolnych przestrzeni. Stosowane do
warstwy ścieralnej.
*O strukturze częściowo zamkniętej (półścisłe) – 4,5÷8% wolnych przestrzeni.
Stosowane do warstw wiążących i podbudowy.
*O strukturze otwartej – 8÷20% wolnych przestrzeni. Rzadko stosowane do
podbudów oraz warstw wyrównawczych.
Ze względu na strukturę (uziarnienie kruszywa):
*MMA Makadamowa - zastosowana w 1832 r w Szkocji przez Johna McAdama.
Uziarnienie kruszywa jednofrakcyjne
Obecne zastosowanie: oddzielnie wbudowane asfalt i kruszywo – powierzchniowe utrwalenie; oraz grysy lakierowane.
*Mieszanka betonowa- Mieszanka o ciągłym, równomiernie stopniowanym
uziarnieniu kruszywa, wytworzona i wbudowana w całości.
*Mieszanka pośrednia(nieciągła)- Ziarna mniejsze wypełniają przestrzenie
pomiędzy większymi ale ich nie rozpychają.
PODZIAŁ MMA
Mieszanki mineralne:
*Typ betonowy: beton asfaltowy, asfalt lany, asfalt piaskowy
*Typ makadamowy: powierzchniowe utrwalenie
*Typ pośredni: mastyks grysowy SMA, beton asfaltowy o nieciągłym uziarnieniu,
mieszanki do cienkich warstw na gorąco
PROJEKTOWANIE MMA
MMA musi spełniać różne wymagania, czasami sprzeczne. Wymagania podawane w przepisach dla MMA są (powinny być) sformułowane w taki sposób, aby
zapewnić odporność MMA na dwa podstawowe rodzaje uszkodzeń:
*Deformacje plastyczne wynikają przede wszystkim z oddziaływania pojazdów
na niewłaściwie zaprojektowaną (niestabilną) MMA.
*Spękania mogą wynikać z różnych przyczyn:
-oddziaływania pojazdów (spękania zmęczeniowe),
-bardzo gwałtownego ochłodzenia warstwy z MMA-spękania niskotemperaturowe
-przemieszczeń w niżej leżących warstwach nawierzchni (spękania odbite),
-osiadań, zróżnicowanej sztywności części nawierzchni. Podstawowe czynniki uwzględniane w wymaganiach projektowych dla MMA i materiałów:
która warstwa nawierzchni?,obciążenie ruchem, klimat.
*działanie wody i mrozu,
*zniszczenia pogorszające eksploatację (szorstkość, hałaśliwość itp).
Ogólne zasady projektowania:
*Projekt musi gwarantować spełnienie wymagań stawianych MMA w konkretnej sytuacji.Osiąga się to przez zastosowanie materiałów spełniających
wymagania i połączeniu ich w odpowiednich proporcjach.Czyli:
-Jakie kruszywo? (rodzaj, uziarnienie i wielkość, właściwości - ścieralność, nasiąkliwość, kształt i tekstura, czystość itd).
-Jaki asfalt? (rodzaj, wrażliwość termiczna - reologia).
- Jaka optymalna kombinacja kruszywa i asfaltu? (zawartość asfaltu w stosunku do kruszywa).
PROJEKTOWANIE MMA
1. Ocena przydatności materiałów przewidzianych do zastosowania jako składniki mieszanki.
2. Ustalenie składu i uziarnienia mieszanki mineralnej oraz ewen. korekta składu.
3. Ustalenie rodzaju i ilości lepiszcza potrzebnego do otoczenia kruszywa, jego związania i wypełnienia wolnych przestrzeni.
4. Ocena właściwości fizycznych i mech. oraz ewentualna korekta składu.
Projekt uziarnienia MM najczęściej wykonuje się:
*Metodą modelowej krzywej uziarnienia.
* Metodą krzywych granicznych.
-Najbardziej rozpowszechniona i obowiązująca w normach większości krajów.
-Jest rozwinięciem i praktycznym zastosowaniem metody krzywej modelowej:
Krzywe graniczne = krzywa modelowa + tolerancje.
-Krzywa uziarnienia MM musi mieścić się w polu dobrego uziarnienia
wyznaczonego przez krzywe graniczne.
-Kształt krzywej uziarnienia MM powinien być podobny do kształtu krzywych
granicznych (np. dla MM o ciągłym uziarnieniu nie należy projektować składu
tak, że krzywa będzie załamana).
-Uwaga: przebieg krzywej uziarnienia, a tolerancje wykonawcze.
Projektowanie zawartości asfaltu: Zawartość lepiszcza w MMA należy tak dobrać aby wszystkie ziarna kruszywa zostały otoczone cienką warstwą oraz aby nastąpiło wypełnienie wolnych przestrzeni między ziarnami kruszywa w stopniu zależnym od wymaganej struktury.
*Metody obliczeniowe – stosowane w celu:
-Gdy met. doświadczalne nie mogą być z jakichkolwiek względów zastosowane.
-By wyznaczyć przybliżoną zawartość asfaltu do dalszych badań doświadczalnych
*Metody empiryczne – szeroko stosowane, gdyż duża ilość zmiennych parametrów kruszywa, asfaltu i ich wzajemnych relacji nie pozwala na jednoznaczne wyznaczenie właściwej ilości asfaltu metodami obliczeniowymi.
Projektowanie zawartości lepiszcza na podstawie badań mechanicznych
*Przygotowanie mieszanki mineralnej zgodnie z projektem.
*Dodanie do MM lepiszcza o zawartości obliczonej (wstępnie) oraz ±0,5%, ±1%,
*Wykonanie próbek z 5 różnymi zawartościami lepiszcza.
*Badanie cech mechanicznych wykonanych próbek.
*Wybór optymalnej zawartości lepiszcza gwarantującej zachowanie wszystkich
wymaganych parametrów mech. lub Ewen. korekta składu mieszanki kruszywa.
METODA MARSHALLA Opracowana przez Korpus Inżynierski Armii USA.
*Stosowana do projektowania składu mas bitumicznych stosowanych na gorąco (głównie zawartości asfaltu) o uziarnieniu do 25 mm oraz do kontroli produkcji.
*Badania:
-Określenie parametrów fizycznych MM i MMA,
-Stabilność „SM” – siła potrzebna do zniszczenia próbek walcowych ściskanych po pobocznicy,
-Odkształcenie „OM” – deformacja próbek w czasie ściskania,
-Wskaźnik Marshalla „SM/OM”.
WYBÓR OPTYMALNEJZAWARTOŚCI ASFALTU
* Optymalna zawartość asfaltu - taka dla której są spełnione wymagania dla wszystkich parametrów:
-zawartość wolnych przestrzeni (VV) oraz gęstość pozorna (ρo ),
-zawartość wolnych przestrzeni wypełnionych asfaltem (VVWA),
-stabilność(SM), odkształcenie(OM) oraz wskaźnik sztywności wg Marshalla
*Zazwyczaj istnieje pewien przedział zawartości asfaltu dla którego wszystkie te parametry są spełnione:
-średnia dla SMmax i ρo max
- średnia arytmetyczna dla SMmax, OMŚR, ρo max, VV ŚR, VVWA ŚR
BADANIA MMA
*Wykonuje się szereg badań MMA, mających na celu ocenę ich zachowania w nawierzchni.Do ważniejszych należą:
-badanie modułu sztywności przy ściskaniu prostym – statyczne i dynamiczne,
-badanie wytrzymałości przy ściskaniu trójosiowym,
-badanie wytrzymałości na pośrednie rozciąganie (tzw. metoda brazylijska),
- badanie okleinowania oraz badania zmęczeniowe.
CECHY WARSTWY ŚCIERALNEJ Z SMA:
-wysoka odporność na odkształcenia trwałe, dobra odkształcalność
-dobra odporność na zmęczenie; obniżona emisja hałasu
-dobra szczelność oraz dobre właściwości przeciwpoślizgowe,
Zastosowanie SMA:
-drogi o dużym natężeniu ruchu samochodów ciężarowych,
-drogi o ruchu skanalizowanym,
-pasy ruchu powolnego, wydzielone pasy ruchu autobusowego,
-skrzyżowania, wzniesienia, mosty, parkingi dla ciężkich pojazdów
-drogi startowe i płaszczyzny postojowe na lotniskach
PRODUKCJA MMA
Najszerzej stosowane MMA wałowane (betony asfaltowe, SMA) produkuje się w wytwórniach, które noszą nazwę OTACZAREK. (Asfalt lany jest również produkowany w odpowiednich otaczarkach w przypadku stosowania do wykonania nawierzchni.)
Otaczarki dzielą się na dwie grupy:
otaczarki o działaniu cyklicznym (tradycyjne),
otaczarki bębnowe (ciągła produkcja MMA, powstały w USA na przełomie lat 1970-tych i 80-tych).
W Polsce stosuje się otaczarki o działaniu cyklicznym.
PRODUKCJA MMA W OTACZARKACH CYKLICZNYCH
Kolejność czynności w czasie produkcji MMA w otaczarce o działaniu cyklicznym:
wstępne dozowanie kruszywa,
podgrzanie i suszenie oraz odpylenie kruszywa,
podgrzanie asfaltu,
rozsianie gorącego kruszywa na frakcje,
dokładne dozowanie kruszywa (frakcji kruszywa),
dozowanie wypełniacza,
mieszanie „suche”,
dozowanie asfaltu,
mieszanie „mokre”.
Wyprodukowana MMA jest magazynowana w zasobniku gotowej mieszanki lub podawana na samochód.
OTACZARKA CYKLICZNA
Podstawowa zaleta otaczarek o działaniu cyklicznym to dokładne dozowanie składników – kruszywo jest dozowane dwustopniowo. Pozwala to na dobrą kontrolę produkcji i uzyskiwanie zakładanej receptą MMA, nawet w przypadku wahań w uziarnieniu kruszyw stosowanych do produkcji.
Elementy otaczarki podające i przygotowujące kruszywo:
zasobniki kruszyw,
przenośnik taśmowy (ew. również kubełkowy),
suszarka przeciwprądowa,
Z suszarką połączony jest system odpylający.
SUSZENIE I ODPYLANIE KRUSZYWA
Suszenie kruszywa służy usunięciu z niego wody i zapewnieniu dobrego, trwałego pokrycia asfaltem. (energochłonny proces – paliwa na 1Mg kruszywa/5%/160°C).
Urządzenie odpylające ma za zadanie oczyszczenie gazów spalinowych przed wydostaniem się ich do atmosfery. Obecnie w otaczarkach stosuje się przeważnie cyklony lub (i) filtry workowe.
WIEŻA
Wieża otaczarki cyklicznej obejmuje:
przenośnik kubełkowy gorącego kruszywa,
przesiewacz (sita),
zasobniki gorącego kruszywa,
pojemnik wagowy,
mieszalnik.
MMA jest z wieży podawana do zasobnika gotowej mieszanki
Ponadto w skład otaczarki wchodzą:
silos na wypełniacz,
zbiornik asfaltu,
urządzenie dozujące asfalt.
Gotowa MMA może być przechowywana w zasobniku wiele godzin – bardzo dobra izolacja termiczna.
Współczesne otaczarki są sterowane komputerowo; jest możliwość produkcji kilku recept w czasie zmiany.
Pokój (kabina) sterowania w nowoczesnej otaczarce
PRODUKCJA MMA - wymagania
Wymagania OST dla betonu asfaltowego:
Dozowanie składników, w tym wstępne powinno być wagowe i zautomatyzowane.
Dopuszcza się objętościowe dozowanie asfaltu o ile będą uwzględniane zmiany jego gęstości (lepkości) w zależności od temperatury.
Środek adhezyjny (o ile jest stosowny) należy podawać do asfaltu.
Asfalt w zbiorniku powinien mieć temperaturę:
D50 – od do
D70 – od do
D100 – od do
Kruszywo powinno być wysuszone i tak podgrzane, by MMA po dodaniu wypełniacza (jest zimny) miała wymaganą temperaturę, jednak temperatura kruszywa nie powinna być wyższa o więcej niż od max. temperatury MMA.
Najwyższe temperatury lepiszcza
OTACZARKA BĘBNOWA
brak „wieży” otaczarki,
suszenie kruszyw i mieszanie z asfaltem odbywa się w jednym bębnie (oddzielone strefy),
prostsza budowa niż otaczarki cyklicznej – niższa cena, mniejsze koszty utrzymania,
mniejsza energochłonność niż otaczarki cyklicznej (do 30%),
możliwość uzyskania większych wydajności,
łatwiejszy recykling odzyskanych MMA,
jednostopniowe dozowanie kruszywa – trudniejsze uzyskanie zakładanej recepty, konieczna duża jednorodność kruszyw,
niebezpieczeństwo przegrzania asfaltu.
Po stosunkowo dużym zainteresowaniu otaczarkami bębnowymi w latach 1980-tych obecnie nadal szeroko stosuje się otaczarki o działaniu cyklicznym ze względu na dobrą jakość uzyskiwanych MMA. Otaczarki bębnowe są popularne szczególnie w USA.
TRANSPORT MMA
Wymagane jest spełnienie następujących warunków:
sprawny załadunek i wyładunek MMA,
ochrona MMA przed zanieczyszczeniem i ochłodzeniem w czasie transportu; MMA w czasie transportu należy przykryć brezentem.
ciągłość dostaw MMA na plac budowy – wykorzystanie wydajności układarki.
Stosuje się samochody samowyładowcze (wywrotki) z wyładunkiem do tyłu.
Czas od załadunku do rozładunku nie powinien przekraczać 2 godzin, jednak nadrzędny jest warunek zachowania przez MMA temperatury umożliwiającej wbudowanie (rozłożenie i zagęszczenie).
UKŁADANIE MMA
MMA są układane z zastosowaniem specjalnych maszyn – UKŁADAREK (inne nazwy - rozkładarka, rozściełacz).
Układarka umożliwia:
znaczny postęp robót,
rozłożenie MMA warstwą o równomiernej grubości i szerokości,
wstępne zagęszczenie warstwy.
Występują układarki na podwoziu gąsienicowym i kołowym.
BUDOWA UKŁADARKI MMA
Rama z podwoziem kołowym (gąsienicowym),
Silnik,
Stanowisko operatora,
Zasobnik MMA,
Przenośnik zgrzebłowy,
Ślimak,
Deska zagęszczająca (ubijająca lub wibracyjna) –może dawać do 90-95% wymaganego zagęszczenia warstwy, jest to tzw. „deska pływająca”,
Urządzenia sterujące – odczyt poziomu układania, możliwość wprowadzania korekt.
Kontrola MMA przed dopuszczeniem do układarki:
kontrola temperatury – w przypadku przekroczenia wartości min. lub max. - odrzucić,
ocena wizualna MMA – jednorodność otoczenia ziaren asfaltem, ew. rozsegregowanie MMA, zanieczyszczenia obce, kształt MMA na samochodzie. Warunki atmosferyczne: min. , wiatr<16 m/s. Samochód podjeżdża do układarki tyłem i dotyka kołami rolek w układarce. Następnie podnosi skrzynię i zrzuca MMA do zasobnika układarki.
Wykonanie spoiny podłużnej:
O ile to tylko możliwe zaleca się układać MMA całą szerokością jezdni, bez „zimnej” spoiny podłużnej.
Można użyć jednej układarki lub dwóch (trzech), układających równoległe pasy i pracujących z przesunięciem około 15-.
ZAGĘSZCZANIE MMA
„Szorstkie” MMA należy zagęszczać wibracyjnie. Tarcie wewnętrzne spada o 80-85%.
„Delikatne” MMA należy zagęszczać lekkim walcem, niekiedy odczekać, aż nieco spadnie temperatura MMA.
WALCE stosowane do zagęszczania MMA:
stalowe, trójkołowe,
na kołach ogumionych,
wibracyjne – nadają się w szczególności do trudno zagęszczalnych MMA.
Gładkie stalowe (statyczne)
Trójkołowe (D2>D1)
Tylne koła są napędowe. Bęben przedni – jednolity. Ślady kół tylnych i bębna przedniego częściowo się pokrywają.
WALCE WIBRACYJNE
AMPLITUDA: dla MMA 0,4 – . Łatwiej zagęszczalne MMA i cieńsze warstwy – MNIEJSZA
AMPLITUDA. Trudniej zagęszczalne MMA i grubsze warstwy – WIĘKSZA AMPLITUDA.
CZĘSTOTLIWOŚĆ: dla MMA 40-60 Hz. Większa częstotliwość pozwala uniknąć sfalowań powierzchni warstw z MMA.
PRĘDKOŚĆ
NAWIERZCHNIE Z KOSTKI
Co to jest kostka betonowa?
prefabrykat betonowy
wykonany metodą wibroprasowania z betonu nie zbrojonego
niebarwionego lub barwionego
kształt umożliwiający wzajemne przystawianie elementów
Zastosowanie nawierzchni z kostki betonowej
Drogi (Drogi główne, Drogi osiedlowe)
Obiekty komercyjne
Powierzchnie przemysłowe(fabryki i magazyny, Terminale kontenerowe, Naprawa uszkodzeń na drogach miejskich, Skrzyżowania, Przejścia dla pieszych, Postoje dla taksówek, Strome skarpy, Obiekty wojskowe, Kopalnie, Oczyszczalnie ścieków, Kamieniołomy, Lotniska i porty)
Obiekty mieszkalne
Zastosowania specjalne
Materiały do produkcji kostki betonowej
Cement
Cement portlandzki CEM I 42,5 i 52,5 (R)
Cement portlandzki krzemionkowy lub żużlowy CEM II
Kruszywo
Najwyższej ja jakości kruszywa frakcjonowane, żwirowootoczakowe i łamane 2/8 i 2/16
Piaski 0/2
Dodatki mineralne
Domieszki chemiczne
Pigmenty
Woda
METODY PRODUKCJI KOSRKI BETONOWEJ
Metoda stacjonarna A
Zalety:
Duża wydajność
Nieskomplikowana technologia
Możliwość bieżącej kontroli jakości
Bardzo dobre warunki dojrzewania betonu
Wady:
Konieczność posiadania dużej pow. Produkcyjnej
Wysokie koszty Inwestycyjne
Metoda Stacjonarna B
Zalety:
Wysoka wydajność
Nieduża powierzchnia produkcyjna
Stosunkowo niskie nakłady inwestycyjne
Wady:
Brak możliwości kontroli produkcji
Możliwość powstawania dużej liczby braków
Najgorsze warunki dojrzewania kostki
Wysoki stopień skomplikowania technologii
Metoda przejezdna C
Zalety:
Niskie nakłady inwestycyjne
Możliwość stosunkowo szybkiego uruchomienia produkcji
Możliwość bieżącej kontroli wyrobów
Wady:
Niska wydajność wibroprasy
Zmienne warunki dojrzewania wyrobów
Konieczność dostarczania mieszanki betonowej do miejsca formowania wyrobów
WYMAGANIA DLA KOSTKI BRUKOWEJ
Wymagania ogólne
Wymiar poziomy od jakiegokolwiek brzegu co
najmniej 50mm
Stosunek najdłuższego boku do grubości mniejszy lub równy 4
Jedna lub 2 warstwy betonu
Grubość warstwy górnej minimum 4cm
Krawędzie ścięte lub zaokrąglone
Odchyłki w wymiarach do 2mm
Ścięcia ponad 2mm uważa się za ukosowanie
Kształt i wymiary
Odporność na działanie wody i mrozu
Oznaczenie Wytrzymałości
Oznaczenie odporności na ścieranie
Koło ścierające
Proszek elektro-korundowy
Prędkość wysypywania proszku 2,5litra/60s
Wymiar próbki co najmniej 100x70 mm
Badana powierzchnia płaska z tolerancją ±
Ścieralność ≤23mm
Oznaczenie szorstkości
Wahadło brytyjskie
5 kostek o tej samej powierzchni
Temp 20±
Przed badaniem próbka w wodzie 30min
Zwilżamy powierzchnię próbki
Uruchamiamy wahadło 5 razy
3 ostatnie wahnięcia odczytujemy na skali
Obracamy próbke o 180° i powtarzamy badanie
Cechy wizualne
Wygląd
Tekstura
Zabarwienie (barwiona może być warstwa ścieralna lub cały element)
Charakterystyka nawierzchni
Konstrukcja podatna
Podbudowa wykonana z KŁSM, KNSM
Podbudowa z MMA
Konstrukcja sztywna
Podbudowa wykonane z kruszyw naturalnych lub łamanych stabilizowanych cementem
Podbudowa wykonana z chudego betonu
Uzyskiwanie sztywności wraz z upływem czasu
Przenoszenie obciążeń z kostki na kostkę wywołuje w niej tylko naprężenia ściskające i ścinające
W nawierzchni powstają nieistotne naprężenia zginające
Nawierzchnia praktycznie nie wrażliwa na spękania
Warstwa jezdna ma mały i pomijalny wpływ na nośność nawierzchni (ciężkie konstrukcje podatne)
Obciążenia nawierzchni
Obciążenia dla dróg i placów postojowych
Dobowe obciążenie ruchem
Rodzaj ruchu
Obciążenia dla portów
Obciążenia od kontenerów
Obciążenia od maszyn transportowych
Obciążenia od kontenerów
Wymiary stopki narożnikowej (178x162mm),wystającej poniżej spodu kontenera
Ciśnienie kontaktowe przekazywane na nawierzchnię przez stopkę narożnikową
2,59MPa – 1 kontener
12,5MPa – 8 kontenerów
Liczba kontenerów w stosie
Redukcja ciężaru w zależności od liczby kontenerów w stosie
Obciążenie na nawierzchnię w zależności od konfiguracji składowania
Ogólne zasady projektowe
Obciążenia nawierzchni są bardzo duże, zarówno od maszyn, jak i od stosu kontenerów
Obciążenia od sąsiadujących kół maszyn, położonych blisko siebie, nakładają się
Przy ruchu ciężkich maszyn występują duże efekty dynamiczne
Nawierzchnie poddawane są wielokrotnym obciążeniom
Do obliczania naprężeń w poszczególnych warstwach nawierzchni może być stosowany program BISAR
Konstrukcja nawierzchni
Warstwa ścieralna z kostki betonowej
Podsypka
Podbudowa zasadnicza
Podbudowa pomocnicza
Warstwa mrozoochronna
Ulepszone podłoże
Podłoże gruntowe
Ulepszone podłoże
Stosowane w przypadku małej nośności podłoża gruntowego CBR<5%
Stabilizacja gruntu rodzimego lub dowiezionego z dodatkami spoiw hydraulicznych
Wykonanie warstwy z kruszywa naturalnego o CBR>20% i k>8m/dobę
Warstwa wzmacniająca z kruszywa zbrojonego geosiatką
Podbudowa pomocnicza
Do podbudów pomocniczych stosowane są:
KŁSM o CBR>50%
Żużle hutnicze
KNSM
KN stabilizowane spoiwami hydraulicznymi (cement, wapno, popioły lotne)
Podbudowa zasadnicza
Konstrukcje ciężkie:
Beton cementowy B30 i B40
Beton cementowy B30 i B40 z włóknami stalowymi 20-40 kg/m3 lub włóknami polipropylenowymi
Chudy beton (klasy 7,5;10;15;20 MPa)
Kruszywo związane cementem (klasy 4,5;7;10;15 MPa)
KŁSM wysokiej jakości CBR>80%
MMA
Konstrukcje lekkie:
KŁSM
KNSM
Tłuczeń kamienny
Podsypka piaskowa
Grubość warstwy 3-5cm
Piasek łamany lub KŁ o uziarnieniu 0/5 lub 0/8
Piasek naturalny lub KN o uziarnieniu 0/4 lub 0/8
W przypadku stosowania podbudów bez środków wiążących powinny być spełnione warunki:
Materiał fugujący
Łatwość wypełniania szczelin między kostkami
Odporność na wywiewanie pod wpływem ruchu
samochodowego
Warunek wymagany dla zapewnienia odpowiedniej filtracji:
Zasady układania kostki betonowej
Przygotowanie podbudowy
Wykonanie podsypki
Ręczne układanie kostki
Mechaniczne układanie kostki
Przycinanie kostki
Wykonanie obrzeży i odwodnienia
Wypełnienie fug i zagęszczenie nawierzchni
Uszkodzenia nawierzchni:
Pęknięcia i ubytki
Zmiażdżenie
Wykruszenia
Wykwity
Podsumowanie
Zalety
Wysoka jednorodność i jakość kostki
Przy zastosowaniu mechanicznego układania wysoka równość i jednorodność
Charakterystyka pracy
Wady
Niski komfort jazdy dla ruchu szybkiego
Na skomplikowanych nawierzchniach ręczne układanie
Odporność na czynniki chemiczne
Szybka budowa przy zastosowaniu mechanicznej układki
Możliwość ponownego użycia kostek
Wyraźne zalety estetyczne
Na lotniskach możliwość wywiewania pod wpływem gazów spalinowych piasku ze spoin