1.Bezpieczeństwem pracy nazywamy zespół warunków, które muszą być zachowane, aby pracownicy mogli pracować bezpiecznie i bez szkody dla zdrowia.

2. SEGMENT WYKONAWCZY-pracownicy SEGMENT NADZORU-PIP SEGMENT NAUKOWO-BADAWCZY- CIOP

3.Sektor wykonawczy łączy pracowników i ludzi kierujących pracownikami, którzy są odpowiedzialni za wykonanie zadan wynikających z przepisów. Funkcjonuje slużba BHP, jako wyodrębniona służba kontroli.

4.Za wypadek przy pracy uważa się:

-nagłe zdarzenie, wykonane przyczyna zewnętrzną, które nastąpiło w związku z pracą.

5.

1.Przyczyny organizacyjne 2. Przyczyny technologiczne 3. Przyczyny osobowe 4. Przyczyny techniczne

6.Wskaźnik częstości wypadków – liczba wypadków odnotowanych/liczba pracujących

Wskaźnik ciężkości wypadków- liczba dni niezdolności do pracy poszkodowanych/liczba wypadków

7. 1.Dokonać oględzin miejsca wypadku, sprawdzenie stanu technicznego maszyn

2. Przesłuchać poszkodowanych, jeśli pozwala stan zdrowia,

3.Przesłuchać świadków,

4. Zasięgnąć w miarę możliwości opinii lekarza lub specjalistów.

8. Za chorobę zawodową uważa się chorobę wymienioną w wykazie chorób zawodowych

a) została spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy,

b) w związku z sposobem wykonywania pracy „narażenie zawodowe”

9. Najwyższe dopuszczalne stężenie wyraża masę szkodliwego czynnika, mierzoną w miligramach na 1 m³ powietrza, którym oddychają pracownicy

10. Dwutlenek węgla- 1%

Tlenek węgla – 0,0026%

Siarkowodory- 0,0007%

Tlenek azotu- 0,00026%

11. – odszkodowania, -uszkodzenia środowiska

-naprawy zniszczeń, - postępowanie powypadkowe

-zakłócenia produkcyjne,

12. Ergonomia: interdyscyplinarna nauka, zajmująca się przystosowaniem narzędzi, maszyn, środowiska i warunków pracy do autonomicznych i psychofizycznych możliwości człowieka, zapewniając sprawne bezpieczne wykonywanie pracy.

13.

14. S=M-W-R-C-E-Res

M- wewnętrzno ustrojowa produkcja ciepła C-ciepło unoszenia

W- praca zewnętrzna E- ciepło parowania

R- ciepło promieniowania Res- straty ciepła przez oddychanie

15.Prawdopodobieństwo wystąpienia niepożądanych zdarzeń związanych z wykonywaniem pracy, powodujących straty oraz skutków dla zdrowia i życia pracowników.

16. Zbiór działań podejmowanych przez kierownictwo zakładu pracy (...) dla redukcji ryzyka utraty życia lub zdrowia do akceptowalnego poziomu z punktu widzenia obowiązującego prawa, ekonomii i etyki.

17. powodujące wypadki przy pracy,

- powodujące choroby zawodowe.

18.

gazy trujące- tlenek węgla, tlenki azotu, siarkowodór

gazy duszące- dwutlenek węgla

gazy podrażające- dwutlenek siarki

19. Dwutlenek węgla nie jest gazem trującym lecz duszącym, pozbawiającym organizm ludzki tlenu.

Przy zawartości:

-         4 % objętościowo dwutlenku węgla w powietrzu pojawiają się bóle i zawroty głowy, szum w uszach, następuje wzrost ciśnienia krwi oraz pojawia się niepokój, lęk,

-         przy 5 % do 8 % CO₂ występuje znaczne przyśpieszenie i pogłębienie oddychania, występują duszności,

-        powyżej 8 % CO₂ we wdychanym powietrzu występuje utrata przytomności, sinica, porażenie oddychania,

-         przy dużych stężeniach CO₂ przy równoczesnym braku tlenu śmierć następuje w ciągu 5 do 10 minut.

20. Zatrucie tlenkiem węgla powoduje szereg objawów, takich jak:

-         uczucie ucisku i bóle głowy,

-         uczucie tętnienia w skroniach i zaburzenia równowagi,

-         zawroty głowy,

-         zaburzenia wzroku,

-         nudności,

-         wymioty,

-         ogólne osłabienie,

-         utrata przytomności,

-         śmierć.

21. Najbardziej trwałymi w powietrzu są NO₂ i N₂O₄.

-      Objawy zatrucia tlenkami azotu występują po kilku, a nawet po kilkunastu godzinach.

-     Oddychając powietrzem skażonym tlenkami azotu nie odczuwa się żadnych groźniejszych objawów, prócz kaszlu i podrażnienia błon śluzowych.

-      Po kilku lub kilkunastu godzinach występują objawy silnych duszności, silnego kaszlu z wyksztusinami pienistej krwawej plwociny, wymioty, sinica i śmiertelna trwoga. Zatrucia z takimi objawami najczęściej kończą się śmiercią.

22. Jest to gaz wybuchowy, niezwykle niebezpieczny, wypiera tlen i ma charakter duszący.

23. Jest to zawartość metanu w nie naruszonym złożu węglowym.

24. kategorii pierwszej zagrożenia metanowego, jeżeli stwierdzono występowanie metanu  
pochodzenia naturalnego w ilości od 0,1 do 2,5 m³/Mg w przeliczeniu na czystą substancję węglową,

kategorii drugiej zagrożenia metanowego, jeżeli stwierdzono występowanie metanu pochodzenia naturalnego w ilości od 2,5 do 4,5 m³/Mg w przeliczeniu na czystą substancję węglową,

kategorii trzeciej zagrożenia metanowego, jeżeli stwierdzono występowanie metanu pochodzenia naturalnego w ilości od 4,5 do 8 m³/Mg w przeliczeniu na czystą substancję węglową,

kategorii czwartej zagrożenia metanowego, jeżeli stwierdzono występowanie metanu pochodzenia naturalnego w ilości powyżej 8 m³/Mg w przeliczeniu na czystą substancję węglową lub wystąpił nagły wypływ metanu albo wyrzut metanu i skał.

25.

26.- ze stopniem „a” niebezpieczeństwa wybuchu, tj. takie w których nagromadzenie metanu w powietrzu powyżej 0,5 % jest wykluczone,

-ze stopniem „b” niebezpieczeństwa wybuchu, tj. takie w których w normalnych warunkach przewietrzania nagromadzenie metanu w powietrzu powyżej 1 % jest wykluczone,

-ze stopniem „c” niebezpieczeństwa wybuchu, tj. takie w których nawet w normalnych warunkach przewietrzania nagromadzenie metanu w powietrzu może przekroczyć 1 %.

27.Odbywa się za pomocą stałego nadzoru zawartości metanu w wyrobiskach, technik wentylacyjnych , oraz prowadzenia badań i prognozowania zawartości metanu w powietrzu.

28. Pyłem węglowym są ziarna węgla przechodzące przez sito o wymiarach oczka 1 x 1 mm.

29. W wyrobiskach zaliczanych do klasy A lub klasy B zagrożenia wybuchem pyłu węglowego należy utrzymywać strefy zabezpieczające przed przeniesieniem się wybuchu. W strefach zabezpieczających należy zmywać wodą lub opylać pyłem kamiennym wyrobiska na całym ich obwodzie, łącznie z obudową, na długości co najmniej 200 m od miejsca możliwego zapoczątkowania wybuchu.

30.- nawilżanie pokładu węgla,

-stosowanie środków do pozbawiania lotności pyłu węglowego w miejscach jego powstawania,

-stosowanie środków dla zapobiegania lub ograniczenia zasięgu rozprzestrzenia się pyłu węglowego.

31.  -miejsca wykonywania robót strzałowych,

- miejsca urabiania węgla w wyrobiskach eksploatacyjnych lub korytarzowych,

-miejsca stwierdzonych nagromadzeń metanu w ilości 1,5 % i powyżej,

-strefy znacznego nagromadzenia pyłu węglowego na długości powyżej 30 m w rejonie, gdzie są maszyny i urządzenia elektryczne,

-czynne pola pożarowe,

-zbiorniki węgla,

-składy materiałów wybuchowych,

-strefy szczególnego zagrożenia tąpaniami w polach metanowych trzeciej i czwartej kategorii,

-wyrobiska z transportem linowym, kołowym lub kolejkami o nachyleniu powyżej 10°, w których zainstalowane są kable i przewody elektryczne z obwodami nieiskrobezpiecznymi.

 

 . Do klasy A zagrożenia pyłowego zalicza się pokłady węgla lub ich części oraz wyrobiska górnicze, w których:

1. nie występuje niebezpieczny pył węglowy lub

2. w strefie zagrożenia nie ma odcinków wyrobisk dłuższych niż 30 m z niebezpiecznym pyłem węglowym.

 

Do klasy B zagrożenia pyłowego zalicza się pokłady węgla lub ich części oraz wyrobiska górnicze, w których:

1. występuje niebezpieczny pył węglowy lub

2. w strefie zagrożenia są odcinki wyrobisk z niebezpiecznym pyłem węglowym dłuższe niż 30 m.

32. Możliwość wystąpienia chorób płuc, podrażnienia – pył całkowity, pył respirabilny , szkodliwość zależy od zawartości wolnej krzemionki, kształtu i wielkości włókien.

33.-odpowiednia wentylacja

-stosowanie kurtyn

-stosowanie masek

34.-pylice płuc

-wysięk opłucnowy

-astma oskrzelowa

35.Jest to możliwość wystąpienia nagłego wyrzutu gazów oraz skał pod dużym ciśnieniem w przestrzeń wyrobiska górniczego.

36. -skłonne do występowania wyrzutów metanu i skał,

-zagrożone wyrzutami metanu i skał.

37.      1. słyszalny:

a.       16 Hz - 16 000 Hz

2.      niesłyszalny:

a.       2 Hz - 50 Hz hałas infradźwiękowy,  (dźwięk o tak małej częstotliwości, że niesłyszalny dla ucha ludzkiego)

b.      10 000 Hz - 100 000 Hz hałas ultradźwiękowy (dźwięk o tak dużej częstotliwości, że niesłyszalny dla ucha ludzkiego).

38.-wymiena maszyn na takie które spełniają większe wymogi

-przenoszenie maszyn poza obszary gdzie pracują ludzie

-automatyzacja produkcji

-stosowanie wygłuszeń maszyn

-stosowanie słuchawek ochronnych

-zmniejszenie czasu ekspozycji.

39. niskoczęstotliwościowe drgania akustyczne rozprzestrzeniające się w ośrodkach stałych i przekazywane do organizmu pracownika przez określoną część jego ciała będącą w bezpośrednim kontakcie z drgającym ośrodkiem

40. ogólny poziom jasności,

•oświetlenie miejscowe,

• kontrasty cienie i barwy światła,

• rodzaj wykonywanej pracy,

• wielkość obserwacji przedmiotów.

41.  oświetlenie ogólne,

oświetlenie miejscowe,

oświetlenie złożone,

 oświetlenie zapasowe, bezpieczeństwa, ewakuacyjne.

42. środowisko cieplne, w którym przebywa człowiek obejmuje zespół czynników fizycznych, a mianowicie:

o       temperaturę,

o       wilgotność względną,

o       prędkość ruchu powietrza i promieniowanie cieplne.

43.   średnia temperatura promieniowania,

   średnia temperatura powietrza,

   względna prędkość ruchu powietrza,

   bezwzględna wilgotność powietrza.

44. Jest to stan w jakim znajduje się pracownik kiedy nie odczuwa gorąca albo zimna. Temperatura otoczenia jest zadowalająca.

45.

-stosowanie procesów produkcyjnych nie emitujących dużych ilości ciepła (np. obróbki "na zimno", a nie obróbki "na gorąco"),

-stosowanie podwieszonych, wentylowanych stropów,

-stosowanie maszyn i urządzeń, które nie pogarszają parametrów środowiska powietrznego, nie stanowią źródeł emisji ciepła (np. palniki można zastąpić grzaniem indukcyjnym),

-automatyzacja procesów technologicznych lub poszczególnych urządzeń (np. spawania),

 izolowanie lub chłodzenie urządzeń będących źródłami ciepła,

-umieszczanie urządzeń będących źródłami ciepła w oddzielnych pomieszczeniach (gdzie stały pobyt ludzi byłby zbyteczny) lub na zewnątrz pomieszczeń,

-ekranowanie źródeł promieniowania cieplnego (ekrany wodne, osłony z materiałów izolacyjnych lub chłodzących, z płyt aluminiowych lub metalowych z folią aluminiową, szkła absorpcyjnego),

-zmniejszanie lub likwidowanie powierzchni o wysokiej temperaturze,

-stosowanie obudów maszyn i urządzeń odprowadzających gorące powietrze na zewnątrz (możliwość odzysku energii),

46.

-endogeniczne (natura)

-egzotermiczne (człowiek)

47.O₂,CO₂,CO,H₂,CH₄

48. Metody określania zagrożeń wybuchem gazów pożarowych:

W polskich kopalniach określa się niebezpieczeństwo wybuchu gazów pożarowych na podstawie współczynnika Le Chatelier'a ujęte­go wzorem

Jeżeli L > 0,6, to istnieje realna groźba wybuchu przy minimalnej ilości tlenu 02.

49.Gaszenie aktywne: z wykorzystaniem środków gaśniczych, Gasząc aktywnie trzeba mieć na uwadze możliwość gromadzenia

się metanu w stropie wyrobiska i jego okresowego wypalania się długimi językami. Czasem może dochodzić do małych, niebezpiecznych dla ratowników, wybuchów. Gdy aktywne gaszenie pożaru (trwające 6-8 godzin) nie przynosi efektów, należy przystąpić do izolowania pożaru tamą o konstrukcji przeciwwybuchowej.

50. Gaszenie pasywne- przez otamowanie. Przed przystąpieniem do gaszenia aktywnego lub pasywnego należy dokładnie określić stężenie metanu w rejonie, ponieważ od jego wielkości zależy sposób prowadzenia akcji. Przy zawartości metanu do 5%, w celu niedopuszczenia do powstania mieszaniny wybuchowej, wyrobiska należy intensywnie przewietrzać. Natomiast, gdy stężenie metanu przekracza 15% (górna granica wybuchowości metanu), należy ograniczyć dopływ powietrza do ogniska pożaru.