Rodzaje diet leczniczych

Opracowała:

Sylwia Elżbieta Megger

Kierunek: Opiekun Medyczny

Semestr I, Grupa „a”

Dieta bogatoresztkowa

Liczne badania wykazują, że istnieje związek między zmniejszoną podażą błonnika pokarmowego a chronicznym zaparciem, zespołem jelita nadpobudliwego i uchyłkowatością jelita grubego. Te same związki przyczynowe mogą być prawdopodobne w powstawaniu i rozwoju raka jelita grubego, a także miażdżycy, otyłości, cukrzycy i kamicy żółciowej

Dieta wysokobiałkowa

Dieta bogatobiałkowa stanowi zmodyfikowaną dietę podstawową w której zawartość białka wynosi 1,2-2,0 g/kg należnej masy ciała tj. 100-120 g/dobę, w skrajnych przypadkach  np. rozległych oparzeniach  do 3 g/kg masy ciała i więcej, tj. do 150 g/dobę. Wartość biologiczna tego białka mierzona wskaźnikiem białkowo-energetycznym powinna wynosić 7-9%. Oznacza to, że co najmniej ½ - 2/3 białka powinno być białkiem zwierzęcym w zależności od potrzeb, może być Stosowana w stosunku do innych składników pokarmowych, np. dieta  bogatobiałkowa i bogatopotasowa, bogatobiałkowa i bogatotłuszczowa, bogatobiałkowa i małoenergetyczna itp.

Dieta lekkostrawna

Podstawą żywienia leczniczego jest dieta ogólna łatwo strawna, pełnowartościowa pod względem składników odżywczych potrzebnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Różnica w porównaniu z żywieniem normalnym polega na wykluczeniu z racji pokarmowej produktów niestrawnych lub trudno strawnych. Przy sporządzaniu potraw należy brać pod uwagę takie techniki, które ułatwiaj a trawienie. Dla zapewnienia w diecie odpowiedniej ilości składników odżywczych: białka, tłuszczów, węglowodanów, związków mineralnych i witamin, należy w żywieniu ludzi zdrowych i chorych uwzględniać produkty z 12 grup pokarmowych i korzystać z norm wyżywienia zalecanych dla osiemnastu grup ludności.

 

Dieta ogólna – podstawowa

Dieta podstawowa stosowana jest u osób nie wymagających żywienia dietetycznego, będących w szpitalach, sanatoriach i innych zakładach leczniczych. Powinna ona spełniać wymagania racjonalnego żywienia ludzi zdrowych, tzn. ma spełniać zapotrzebowanie pacjenta na energię oraz wszystkie niezbędne składniki odżywcze potrzebne do prawidłowego funkcjonowania organizmu, utrzymania należnej masy ciała i zachowania zdrowia. Dieta ogólna stanowi podstawę do planowania diet leczniczych

Dieta łatwostrawna - płynna i papkowata

Dieta łatwostrawna wskazana jest zwłaszcza osobom z chorobami jamy ustnej i przełyku. Chory nie jest w stanie przyjmować stałego pożywienia, w związku z czym zalecane  jest podawanie jedzenia w formie płynnej.

Dieta łatwostrawna

Charakterystyka diety :

Dieta ta jest modyfikacją żywienia racjonalnego ludzi zdrowych. Ma szerokie zastosowanie w zakładach leczniczych. Powinna pokryć zapotrzebowanie energetyczne i dostarczyć takiej samej ilości składników pokarmowych, jak dieta podstawowa.

Różnica między żywieniem osób zdrowych a wymagających diety polega tylko na doborze produktów , które czynią potrawę łatwo przyswajalną. Podstawą tej diety jest ograniczenie, a nawet wykluczenie produktów i potraw tłustych, smażonych, pieczonych w tradycyjny sposób, długo zalegających w żołądku, wzdymających, ostro przyprawionych.

W diecie łatwo strawnej należy ograniczyć podaż błonnika pokarmowego, ale pewna ilość tego składnika jest potrzebna, gdyż wchłania on wodę, rozluźnia masy kałowe i wpływa na ich wydalanie.

Błonnik pokarmowy można zredukować lub uczynić go mniej drażniącym przez:

• dobór delikatnych warzyw i dojrzałych owoców,

• obieranie,

• gotowanie,

• przecieranie przez sito i miksowanie produktów,

• podawanie przecierów i soków,

• stosowanie oczyszczonych produktów zbożowych.

Z pieczywa pełnoziarnistego w diecie tej można stosować jedynie chleb pszenny – graham. Wyjątek stanowią stany pooperacyjne i zapalenie żołądka oraz jelit, w których pieczywo razowe będzie całkowicie z diety wyeliminowane. Posiłki należy spożywać 4 – 5 razy w ciągu dnia, regularnie w określonych godzinach i niewielkich objętościach.

Ostatni posiłek zaleca się najpóźniej 2 godziny przed snem.