Podany tekst proszę zadiustować tak, by nowa wersja była jak najbliższa oryginalnej.

UWAGA: w tekście mogą znajdować się błędy ortograficzne i interpunkcyjne.

Ziemniaki początkowo nie cieszyły się najlepszą sławą. Były nazywane nawet „diabelskimi jabłkami” a to dlatego, bo jego bulwy uważano trującymi. Prawdopodobnie wynikało to z tego, że nasi pra-przodkowie próbowali zajadać je na surowo, co w rezultacie doprowadziło do biegunek, zatruć, a nawet poważniejszych konsekwencji. W końcu nauczono się przyrządzać te warzywa, stając się podstawą menu ubogich chłopców i potężnych władców.

Jego ojczyzną jest zachodnia część Ameryki południowej, czyli dzisiejszej Boliwii, Ekwadoru, Chile i Peru. To właśnie na tych terenach zaczęto je uprawiać 4 tyś. lat temu i stąd też trafiały one pod strzechy Europy. W Polsce znalazły się dzięki Królowi Janowi III Sobieskiemu, który przysłał je w ofierze królowej Marysience, jako … roślinę ezgotyczną, hodowaną w najznamienitszych ogrodach możnowładców europejskich.

Do celów konsumpcyjnych zaczęto używać ziemniaki dopiero za czasów Augusta II Na przełomie XIX i XXw. ziemniaki znane były na wszystkich kontynentach. Dziś są na świecie najbardziej znanym warzywem uprawianym w ponad dwustu odmian.