POJECIE JAKOŚCI- po raz pierwszy zdefiniował Platon jako „pewien stopień doskonałości”. Inne definicje jakości: -Stopień doskonałości wyrobu lub usługi. –Zgodność ze specyfikacją czyli zero braków. – właściwość jednostki odnoszą się do jednostki zaspokajania wymagań jakościowych. – zespół cech i charakterystyk wyrobu lub usługi które noszą w sobie zdolność zaspokajania określonej potrzeby. – wysoka wartość produktu, wartość spełniająca bądź przewyższająca oczekiwani klienta. – wytrzymałość, długie życie produktu, podnoszenie parametrów produktu. – kompozycja charakterystyk, marketingu, produkcji, projektowania produktu lub usług, która w użytkowaniu zaspokoi potrzeby klienta. – doskonałość, przydatność do użytku po akceptowalnej cenie. SKŁADNIKI OKREŚLAJĄCE JAKOŚĆ WYROBU. 7 sposobów na określenie jakości: 1usrerki, 2poprawki, 3opóxnienia w dostawach,4 odrzuty, 5 straty, 6 przestoje, 7 nadwyżki. 7 sposobów na określenie jakości wyrobu zapoczątkowane w Japonii. 1 zaangażowanie całego przedsiębiorstwa w sterowanie jakością. 2 powszechne szkolenia dotyczące działań w sterowaniu jakością. 3 rozległe wykorzystanie metod statystycznych. 4 działalność kół jakości. 5 ocena skuteczności sterowania jakością. 6 bezkompromisowe stosowanie zasady „jakość przede wszystkim”. 7 określenie i realizacja w całej firmie polityki jakości. PODSTAWOWE KORZYŚCI Z NOWELIZACJI NORM ISO. Znowelizowanie norm ISO Piera się na 8 zasadach zarządzania jakością które mogą być wykorzystane przez kierownictwo do doskonalenia funkcjonowania i przynieść wymierne korzyści. 1) Orientacja na klienta – poprzez określenie potrzeb i oczekiwań klientów i spełnienie nie tylko obecnych ale również identyfikowanie przyszłych potrzeb klienta. 2 ) Liczba norm ISO została zmniejszona tym samym łatwiejszy jest ich wybór i stosowanie. 3) podeście proceduralne zarządzania zostało zmienione na podejście procesowe, struktura normy oparta została na podejściu procesowym które odzwierciedla lepiej rzeczywisty sposób działania organizacji niż 20 elementowa struktura normy z ‘94r. 4) układ treści jest bardziej logiczny, dzięki czemu nowa struktura jest łatwiejsza do stosowania i zrozumienia. 8 ZASAD ZRZĄDZANIA JAKOŚCI. 1) Orientacja klienta – poprzez określenie potrzeb i oczekiwań i spełnienie obecnych jak i przyszłych potrzeb. 2) Przywództwo – przez myślenie o celu i kierunku działania organizacji oraz wewn środowisku pracy i traktowanie sposobu w jaki organizacja osiąga swe cele dotyczące jakości jako kluczowego atrybutu systemu zarządzania jakością. 3) Zaangażowanie ludzi – przez wykorzystanie pełnego potencjału twórczego i energii całej załogi ( każdy pracownik ma swoich klientów wewn. osoby , którym przekazuje swój produkt, powinien z nimi uzgadniać ich wymagania bo to jest pierwszym warunkiem spełnienia ich oczekiwań. 4) Podejście procesowe – przez powiązanie polityki, celów, procesów, pomiarów, wyników i doskonalenia, wyraźne określenie celu działania i doskonalenie funkcjonowania procesu. 5)Podejście systemowe do zarządzania – przez identyfikowanie, planowanie i zarządzanie wzajemnie powiązanymi i wzajemnie oddziaływującymi procesami system zarządzania jakością nie jest zbiorem elementów procedur, zadań a jest zbiorem wzajemnie powiązanych i wzajemnie oddziaływujących procesów które ułatwiają organizacji osiągniecie celów. 6)Ciągłe doskonalenie – przez ciągał doskonalenie wynikające z wyników, pomiarów i analizy procesów, aktywne poszukiwanie poprawy w funkcjonowaniu na wszystkich szczeblach w organizacji. 7) Podejmowanie decyzji na podstawie faktów –przez obiektywną ocenę danych z pomiaru procesów i podejmowanie decyzji w firmie na podstawie danych i informacji. 8) Wzajemne korzystne powianie z dostawcami – przez stworzenie partnerskich relacji z dostawcami, skoncentrowanych na wspólnych celach a nie traktowanie dostawcy jako przeciwnika. PODEJŚCIE PROCSOWE podejście określające jedną z 8 zasad zarządzania jakością, mówiącej o tym ze pożądany wynik osiąga się z większa efektywnością wówczas gdy działania i związane z nimi zasoby zarządzane są jako proces. Korzyści – zmniejszenie kosztów i skrócenie czasów cyklu dzięki skutecznemu wykorzystaniu zasobów. – poprawa wyników ich spójność i możliwość przewidywania wyników. – skoncentrowanie się na możliwościach doskonalenia i ustalanie ich priorytetów. Zastosowanie tej zasady zwykle prowadzi do: - systematycznego określenia działań niezbędnych do uzyskania por zadanego wyniku. – ustanowienia wyraźnych odpowiedzialności i rozliczania za zarządzanie kluczowymi działaniami. – analizowania i pomiarów kluczowych działań. – identyfikowania oddziaływań miedzy kluczowymi działaniami miedzy różnymi funkcjami w organizacji. – skoncentrowania się na czynnikach takich jak zasoby, metody i materiały, które poprawią kluczowe działania organizacji. – oceny ryzyka, konsekwencji i wpływów działań na klientów, dostawców i inne strony zainteresowane. PROCESY PODSTAWOWE I WSPIERAJĄCE Procesy podstawowe – aktywność ma bezpośredni związek z produkcją i produktem przedsiębiorstwa i dzięki temu dostarcza zyski. Procesy wspierające –proces którego aktywność nie wpływa bezpośrednio na zyski, jednakże jest konieczny aby przeprowadzić procesy główne. METODY I NARZEDZIA STOSOWANE W SPC. Karty kontroli – główne narzędzie stosowane w SPC. Służy do monitorowania przebiegu procesu w czasie jego trwania – produkcja seryjna. Związane również z potrzebą pobierania próbek potrzebnych do analizy nieprawidłowości zachodzących w procesie produkcji. Są one graficzną metodą ukazywania nieprawidłowości zachodzących w procesie prod. Służą do kontrolowania procesów, mają na celu zwiększenie wydajności produkcji oraz jakości wyrobu. Wieloźródłowe karty kontrolne – są stosowane w momencie gdy mamy do czynienia z problemem monitorowania identycznych problemów z wielu źródeł. Wielowymiarowe karty kontrolne – w przypadku procesów ciągłych z wieloma zmiennymi zależnymi. Powoduje to ze zamiast obserwować wiele kart kontrolnych dla różnych wielości fizycznych tworzona jest jedna karta kontrolna. NORMALIZACJA I NORMA. Normalizacja – działalność zmierzająca do uzyskania optymalnego w danych okolicznościach stopnia uporządkowania w danym zakresie, poprzez ustalenie postanowień przeznaczonych do powszechnego i wielokrotnego stosowania, dotyczących istniejących bądź mogących wystąpić problemów. Norma – dokument określający zasady, wytyczne lub charakterystyki odnoszące Siudo różnych rodzajów działalności lub ich wyników nie będący aktem prawnym. Normę stanowi grupa przyjętych, na zasadzie porozumienia zainteresowanych organizacji lub osób, postanowień do dowolnego zastosowania. KORZYSCI - racjonalizacja produkcji i usług przez stosowanie uznanych reguł technicznych lub rozwiązań organizacyjnych. – usuwanie barir technicznych w handlu i zapobieganie ich powstawaniu. – zapewnienie ochrony zdrowia, zycia, środowiska i interesu konsumentów oraz bezpieczeństwa pracy. – poprawa funkcjonalności, kompatybilności i zmienności wyrobów, procesów i usług oraz regulowanie ich różonodności. – zapewnienie jakości i niezawodności wyrobów, procesów i usług. – działanie na rzecz uwzględnienia interesów krajowych w normalizacji Europejskiej i międzynarodowej. – ułatwienie porozumienia się przez określenie terminów, definicji, oznaczeń i symboli do powszechnego stosowania. SPIRALA JAKOŚCI I ŁAŃCUCH JAKOŚCI. Spirala – jest to model współzależności działań, które wpływają na jakość wyrobu lub usługi od etapu identyfikacji potrzeb do stwierdzenia czy te potrzeby zostały zaspokojone. Początek obrotu spirali to działania marketingowe związane z badaniem potrzeb rynku na danym etapie jego rozwoju, projektowanie i rozwój wyrobu. Koniec obrotu to likwidacja wyrobu po zużyciu (wykorzystaniu) i dokumentowanie doświadczeń uzyskanych w wyniku użytkowania produktu. Wiedza nabyta stanowi impuls do rozpoczęcia następnego obrotu – nowy pomysł na usprawnienie zastał dostrzeżony lub zasygnalizowany przez potrzeby rynku i powinien być zbadany. Łańcuch jakości – pokazuje relacje miedzy otoczeniem zewn. a przedsiębiorstwem. Surowce z otoczenia zewn wnikają do przedsiębiorstwa gdzie w szeregu czynności i procesów przechodzą od stanowiska do kolejnego stanowiska pracy, nabierają nowych wartości i przekształcają się w finalny produkt. Produkt ten przenika do otoczenia zewn i zaspokaja określone potrzeby odbiorców i konsumentów. CERTYFIKACJA SYSTEMU JAKOSCI – procedura w wyniku której instytucje niezależne od organizacji, dostawcy i odbiorcy udziela pisemnego zapewnienia, ze należycie zidentyfikowany wyrób, proces lub usługa, SA zgodne z określona normą lub właściwymi przepisami prawnymi. Wiąże sie bezpośrednio ze specyficznym rodzajem auditu zewn. tzw auditu certyfikującego. W Polsce certyfikowanie przeprowadzają instytucje polskie, jak też polskie przedstawicielstwa zagranicznych towarzystw certyfikujących. Wyróżniamy 4 rodzaje certyfikatów : - systemu jakości, wyrobu, usługi i produktu.