Przywileje i immunitety
rzeczowe
Prawo używania flagi i godła na budynku i środkach transportu
Konieczność zgodności tych regulacji z państwem przyjmującym
Flaga polska powinna być wywieszona w dniach Święta Narodowego RP, państwa przyjmującego, wizyty oficjalnej w państwie przyjmującym Prezydenta, premiera, MSZ, żałoby w państwie przyjmującym
Konsul honorowy ma prawo do używania proporczyka z flagą pańdtwową jedynie przy składaniu wizyt oficjalnych(jeżeli przewisuje to prawo zwyczajowe danego miejsca)
Brak regulacji środków transportu regulacja państw wew
Większość nie stosuje żadnych oznaczen, niektóre państwa oznaczają samochody- CC
Nietykalność i ochrona urzędów konsularnych honorowe NIE!
Nakaz ochrony
Zakaz wejścia do pomieszczeń bez zgody kierownika urzędu konsularnego
„pomieszczenie konsularne”- budynki i części budynków i tereny prztległe do nich, niezależnie czyją są własnoscia, używane do celów urzędu konsularnego
NIETYKALNOŚĆ archiwów i dokumentow
Swoboda poruszania się i podróżowania po całym terytorium państwa przyjmującego(honorowe nie bo jest obywatelem państwa)
Swoboda porozumiewania się we wszystkich celach urzędowych i kontaktu z obywatelami państwa wysyłającego( honorowe i normalne)
Nietykalność poczty(honorowe i normlane)
Informowanie urzędów konsularnych przez państwo przyjmujące o zgonach, aresztowaniach, ustanowieniu opieki i kurateli, rozbicie statku lotniczego państwa wysyłającego
Prawo pobieranai opłat i innych należności konsularnych przewidzianych przez przepisy państwa wysyłającego( honorowe i zawowodwe)
Zwolnienie od opłat i podatków(oza opłatami za świadczenia usług)
Zwolnione są też pomieszczenia konsularne pod warunkiem ze właścicielem lub zajemcą jest państwo wysyłające
Osobowe
Immunitetu jurysdykcyjny
Konsul honorowy Z OBYWATELSTWEM / STAŁYM ZAMIESZKANIEM i zawodowy
Nietykalności osobistej w stosunku do czynności urzędowych
Konsul zawodowy Z OBYWATELSTWEM/ STAŁYM ZAMIESZKANIEM i honorowy
Ciekawostka: karane jest przekroczenie prędkości w drodze do budynku
Przywilej odmowy składania zeznań dot. wykonywania funkcji oraz odmowy przedstawienia urzędowej korespondencji i dokumentów i odmowy zeznań o char ekspertów w zakresie prawa wysyłającego
Jeżeli zostało wszczęte post karne przeciwko urzędnikowi to powinno być prowadzone tak, żeby nie utrudniało prowadzenia funkcji
Członkowie rodzin posiadające obywatelstwo państwa przyj nie korzystają w ogóle z przywilejów i immunitetów, chyba ze im je nada państwo przyjmujące
Konsulowie honorowi nieposiadający obywatelstwa korzystają z tego co Ci z obywatelstwem albo stałym zamieszkaniem + sa zwolnieni od świadczeń osobistych \, służby publicznej, obciązen wojkowych, oplat, podatków, nie muszą się rejestrować jako cudzoziemcy
NIE DOTYCZY RODZIN
Zakres czasowy. Członkowie urzędu konsularnego korzystają z niezbędnego zakresu przywilejów i immunitetów już z chwilą przekroczenia granicy własnego państwa i w trakcie przejazdu przez państwa trzecie do państwa docelowego. Dotyczy to też powrotu i wszystkich służbowych przejazdów. Natomiast Konwencja z 1963 roku mówi, że korzystają oni od chwili przybycia na terytorium państwa przyjmującego z momentem przekroczenia granicy tego państwa. Nowy kierownik urzędu konsularnego korzysta po udzieleniu mu exequatur, ale na zasadzie kurtuazji międzynarodowej korzysta on zazwyczaj z uprzywilejowanego statusu od chwili przekroczenia granicy państwa przyjmującego na podstawie posiadanego przez niego paszportu. Koniec tego statusu jest, gdy ma miejsce zakończenie funkcji lub gdy dana osoba opuszcza terytorium państwa przyjmującego, albo po upływie rozsądnego terminu, w którym miała opuścić te terytorium. Gdy osoba przedłuża swój pobyt, to państwo przyjmujące może wyznaczyć jej termin prekluzyjny, po upływie którego przywileje i immunitety wygasną. Jednak jest uznaną zasadą, że w odniesieniu do czynności dokonanych przez urzędnika konsularnego lub pracownika konsularnego w ramach jego funkcji konsularnych, immunitet jurysdykcyjny trwa bez ograniczenia w czasie.
+ SUTOR DO PRZECZYTANIA. ŁAKOTA MI POWIEDZIAŁA ZE NA KONSULTACJE MAM SIĘ PRZYGOTOWAĆ Z SUTORA, WIĘC DAJE WAM 2 WERSJE. PLUS np. Immunitet jurysdykcyjny możecie sobie przeczytać z Sutora, bo wyżej go tylko wymieniłam.
Swoboda poruszania się w prawie konsularnym należy do podstawowych zasad i warunków wypełniania funkcji konsularnych, zwłaszcza w obszarze okręgu konsularnego. Zakres terytorialny przywilejów i immunitetów obejmuje terytorium państwa przyjmującego, a w określonym stopniu także państwa tranzytu. Konwencja z 1963 roku wprowadza zasadę swobody poruszania się i podróżowania wszystkich członków urzędu konsularnego po całym terytorium państwa przyjmującego, a tym samym korzystanie z przywilejów i immunitetów konsularnych na całym terytorium tego państwa. Natomiast, gdy urzędnik konsularny przejeżdża przez terytorium lub znalazł się na terytorium państwa trzeciego, które udzieliło mu wizy, to państwo to ma obowiązek przyznać tej osobie oraz członkom jego rodziny niezbędne immunitety do przejazdu i powrotu. Konwencja z 1963 roku ( w przeciwieństwie do tej z 1961) nie wymaga nietykalności urzędników konsularnych i członków ich rodzin w tranzycie przez państwa trzecie. Jednak Konwencja nie wyklucza przyznania nietykalności przez państwo tranzytu. Konwencja zastrzega, że status uprzywilejowany przysługuje urzędnikowi konsularnemu podczas podróży w celu objęcia stanowiska lub powrotu na nie, bądź podczas powrotu do państwa wysyłającego. Podobnie jak w służbie dyplomatycznej nie korzysta on z tego statusu podczas niesłużbowego pobytu lub przejazdu przez państwo trzecie (np. turystycznego). Państwo trzecie zobowiązane jest przyznać uprzywilejowany status zarówno członkom urzędu konsularnego jak i środkom urzędowego porozumiewania się, kurierom konsularnym oraz bagażowi konsularnemu, gdy znajdą się na terytorium państwa trzeciego wskutek działania siły wyższej ( np. w związku z awarią samolotu).
W praktyce przeważa ujęcie nietykalności z Konwencji z 1963 roku, przyznającej nietykalność osobistą tylko urzędnikom konsularnym. Jedna ( w odróżnieniu od personelu dyplomatycznego) ich nietykalność jest ograniczona, gdyż mogą oni podlegać zatrzymaniu lub tymczasowemu aresztowaniu w razie popełnienia poważnego przestępstwa, jednakże tylko w wykonaniu kompetentnej władzy sądowej. W Polsce kodeks karny mówi, że kto się dopuści na konsula napaści to podlega karze pozbawiania wolności do 3 lat, a kto osobę konsula znieważa do roku pozbawienia wolności. Podobnie jak w przypadku dyplomatów, zamachy, szczególnie na nietykalność osobistą członków urzędów konsularnych, pociągają za sobą odpowiedzialność międzynarodową państwa przyjmującego.
Immunitet jurysdykcyjny, czyli immunitet od jurysdykcji karnej, cywilnej i administracyjnej państwa przyjmującego członków personelu konsularnego przyznawany jest w zakresie niezbędnym do swobodnego wykonywania funkcji konsularnych. Prawo do korzystania z immunitetu jurysdykcyjnego mają tylko szef urzędu konsularnego i pozostali urzędnicy konsularni i to tylko w odniesieniu do czynności dokonanych przez nich w ramach pełnionych funkcji konsularnych. Immunitet od jurysdykcji karnej-urzędnicy i pracownicy konsularni nie podlegają jurysdykcji karnej władz sądowych państwa przyjmującego w odniesieniu do czynności urzędowych. Gdy popełnią przestępstwo, podlegają zatrzymaniu lub tymczasowemu aresztowaniu. O zatrzymaniu lub tymczasowym aresztowaniu trzeba powiadomić niezwłocznie Ministra Spraw Zagranicznych. Immunitet od jurysdykcji cywilnej przyznany jest zarówno urzędnikom, jak i pracownikom konsularnym. Nie podlegają oni jurysdykcji władz sądowych i administracyjnych państwa przyjmującego w odniesieniu do czynności dokonanych w toku pełnienia ich funkcji urzędowych. Konwencja wyłącza jednak stosowanie tego immunitetu w sprawach, które wynikły z zawarcia przez urzędnika lub pracownika konsularnego umowy, w której nie występował on wyraźnie lub w sposób domniemany jako przedstawiciel swego państwa, lub też w przypadku wytoczenia przeciwko tym osobom powództwa o wynagrodzenie szkody spowodowanej w państwie przyjmującym przez pojazd, statek morski i powietrzny. Jeżeli konwencje dwustronne nie stanowią inaczej, immunitet od jurysdykcji cywilnej z wyjątkami rozciąga się jedynie na działalność urzędową. Natomiast immunitet od jurysdykcji administracyjnej, zwany policyjnym, dotyczy w większości spraw porządkowych, przestrzegania przepisów drogowych.
Obecnie prawo konsularne, stojąc na gruncie istnienia obowiązku składania zeznań członków urzędów konsularnych w sprawach nie mających związku z wykonywaniem funkcji konsularnych, podchodzi do tego obowiązku w sposób zróżnicowany. Członkowie urzędu konsularnego nie są obowiązani do składania zeznań, co do faktów związanych z wykonywaniem swych funkcji urzędowych ani też do przedkładania urzędowej korespondencji i dokumentów odnoszących się do tych funkcji. Nie są oni obowiązani także do składania zeznań w charakterze rzeczoznawców w zakresie prawa państwa wysyłającego. Urzędnicy konsularni mogą być wzywani w charakterze świadka, a w razie odmowy złożenia zeznań nie można stosować wobec nich żadnego środka przymusu ani sankcji. W ten sposób obowiązek ten ma bardziej charakter moralny, fakultatywny aniżeli prawny. Nie stoi za nim praktycznie żadna sankcja. Natomiast pracownicy i członkowie personelu służby nie mogą odmawiać złożenia zeznań, z wyjątkiem spraw odnoszących się do ich sankcji urzędowych. Władze miejscowe żądające zeznań powinny unikać utrudniania urzędnikowi konsularnemu wykonywania jego funkcji. W razie składania zeznań przysługuje członkowi urzędu konsularnego zwyczajowo kurtuazyjne traktowanie-wyklucza to np. uprzedzanie o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania. Co się tyczy doręczania pism sądowych członkom personelu urzędów konsularnych, to zgodnie z przeważającą praktyką międzynarodową, przestrzegane są także zwyczajowo zasady kurtuazji. Urzędnicy konsularni nie są obowiązani także do występowania w charakterze biegłego lub tłumacza w zakresie spraw związanych z wykonywaniem przez nich funkcji urzędowych. Nie są też zobowiązani do przedstawiania korespondencji i dokumentów odnoszących się do tych funkcji.
Kurierzy konsularni korzystają z takich samych przywilejów i immunitetów jak kurierzy dyplomatyczni. Korzystają oni przede wszystkim z nietykalności osobistej. Bagaż konsularny nie powinien być otwierany ani zatrzymywany, ale w przypadku zaistnienia podejrzenia, i że kurierska poczta konsularna zawiera inne przedmioty aniżeli korespondencję, dokumenty i przedmioty przeznaczone wyłącznie do użytku urzędowego, władze państwa przyjmującego mogą żądać, aby poczta ta została otwarta w ich obecności przez upoważnionego przedstawiciela państwa wysyłającego. Zgodnie z praktyką urzędnicy konsularni uprawnieni są do komunikowania się z władzami państwa przyjmującego przy wykonywaniu swych funkcji konsularnych i to zarówno z miejscowymi władzami okręgu konsularnego, jak i odpowiednimi władzami centralnymi państwa przyjmującego, jeżeli zezwalają na to przepisy wewnętrzne lub zwyczaje tego państwa bądź jeśli wynika to z umów międzynarodowych.
Posiadający obywatelstwo państwa wysyłającego członkowie urzędu konsularnego oraz żyjący z nimi we wspólnocie domowej członkowie ich rodzin zwolnieni są od wszelkich podatków i opłat zarówno osobistych, jak i rzeczowych, państwowych, regionalnych i komunalnych, komunalnych wyjątkiem tego rodzaju podatków, które włączone są zazwyczaj w cenę towarów lub usług oraz podatków i opłat dotyczących prywatnego majątku nieruchomego położonego na terytorium państwa przyjmującego. Członek urzędu konsularnego nie korzysta ze zwolnień od opłat i podatków w przypadku przekazania mu w formie darowizny mienia nieruchomego znajdującego się i zakupionego w państwie przyjmującym, jeżeli występuje on w imieniu własnym, a nie urzędu konsularnego. Ponadto członkowie urzędów konsularnych nie korzystają zazwyczaj ze zwolnień od opłat rejestracyjnych, sądowych, hipotecznych i stemplowych. Nie korzystają również ze zwolnień od opłat pobieranych z tytułu wynagrodzenia ze świadczenia określonych usług. Państwa na podstawie konwencji dwustronnych, zwyczajów lub kurtuazji i swych przepisów wewnętrznych przyznają także niektóre inne przywileje fiskalne członkom urzędów konsularnych.
Państwo przyjmujące zezwala na przywóz przedmiotów przeznaczonych do użytku służbowego urzędu konsularnego, jak i przedmiotów osobistego użytku urzędnika konsularnego oraz członków jego rodziny oraz udziela zwolnienia od wszelkich opłat celnych i podatków, z wyjątkiem opłat za składowanie, przewóz i podobne usługi. Zgodnie z przeważającą praktyką, pracownicy konsularni korzystają ze zwolnień celnych jedynie w odniesieniu do przedmiotów przywiezionych w okresie ich pierwszego instalowania się, a więc zazwyczaj w okresie 6 do 12 miesięcy od daty notyfikacji urzędowej o przybyciu członka urzędu konsularnego. W razie śmierci państwo przyjmujące zezwala na wywóz mienia ruchomego bez opłat celnych i podatków, z wyjątkiem przedmiotów nabytych w państwie przyjmującym, których wywóz w chwili śmierci był zakazany. Zwolniony też jest od cła wywóz za granicę i przywóz z zagranicy wartości dewizowych.
Członkowie urzędu konsularnego oraz członkowie ich rodzin zwolnieni są od wszelkich świadczeń osobistych, od wszelkiego rodzaju służby publicznej oraz obciążeń wojskowych, od wszelkich obowiązków w dziedzinie rejestracji cudzoziemców i zezwoleń na pobyt. Członkowie urzędu konsularnego państwa wysyłającego nie podlegają przepisom państwa przyjmującego o ubezpieczeniu społecznym. Konwencja z 1963 roku nakłada jednak na nich obowiązek ubezpieczenia się na wypadek szkody wyrządzonej osobom trzecim.
Urząd konsularny i pomieszczenia konsularne. Urząd konsularny nie ma podmiotowości, jak ambasada w prawie wewnętrznym państwa przyjmującego. Stanowi on jednak specyficzny organ państwa wysyłającego i aparat wykonawczy. Wchodzi w stosunki prawne z osobami prawymi i fizycznymi państwa przyjmującego. Posiada też pomieszczenia dla wypełnienia funkcji konsularnych. Na podstawie praktyki międzynarodowej potwierdzonej w konwencjach dwustronnych państwo wysyłające ma nabywać na własność, posiadać lub wynajmować tereny, budynki lub części budynków z przeznaczeniem na siedzibę urzędu konsularnego lub rezydencję szefa urzędu konsularnego oraz mieszkania członków tego urzędu. Pojęcie pomieszczeń konsularnych obejmuje też wszelkie urządzenia, mienie ruchome i aktywa urzędu konsularnego. W przypadku pomieszczeń dyplomatycznych była nietykalność całkowita, a w przypadku pomieszczeń konsularnych jest to nietykalność kwalifikowana. Zakres nietykalności pomieszczeń dyplomatycznych nie przewiduje wyjątków, a konsularnych tak- np. w czasie pożaru można wejść. Na władzach państwa przyjmującego ciąży obowiązek zapewnienia ochrony pomieszczeniom konsularnym przed jakimkolwiek zamachem, wtargnięciem i szkodami oraz zakłóceniami spokoju urzędu konsularnego lub uchybień jego godności. Konwencja stwierdza, iż pomieszczenia konsularne nie powinny być używane w sposób niezgodny z wykonywaniem funkcji konsularnych. Oprócz pomieszczeń konsularnych także wszelkie urządzenia, meble, aktywa, środki transportu nie podlegają rewizji, rekwizycji, konfiskacie, wywłaszczeniu i innym formom przymusu egzekucyjnego. Dopuszczona jest możliwość taka jedynie dla celu obrony narodowej, ale w takiej sytuacji powinny być podjęte wszelkie środki, aby uniknąć utrudnienia wykonywania funkcji konsularnych i niezwłocznie wpłacone odpowiednie odszkodowanie.
Przez pojęcie archiwów konsularnych rozumie się całą urzędową korespondencję, wszystkie pisma, dokumenty, książki, filmy etc. Archiwa te korzystają ze specjalnej ochrony i traktowania. Z nietykalności i zwolnienia od rewizji nie korzysta korespondencja prywatna członków urzędu konsularnego. Archiwa i dokumenty konsularne korzystają z całkowitej nietykalności. Archiwa konsularne korzystają z immunitetu nietykalności niezależnie od nietykalności pomieszczeń konsularnych.
Większość państw nie przyznają immunitetu nietykalności rezydencji konsula oraz pozostałych członków urzędu konsularnego. Wyjątek stanowi Konwencja Hawańska z 1928 roku, która rozciąga nietykalność nie tylko na pomieszczenia konsularne i archiwa, lecz również na oficjalne rezydencje konsulów. Konwencje konsularne niektórych państw rozciągają nietykalność pomieszczeń konsularnych wyjątkowo i jedynie na rezydencję kierownika urzędu konsularnego.
Zdecydowanie przeważa stanowisko, iż urzędy konsularne nie mają prawa udzielania schronienia w swych pomieszczeniach służbowych i rezydencjach osobom ściganym przez organy państwa przyjmującego. Dlatego też konwencyjne prawo konsularne nie przewiduje możliwości udzielania azylu w pomieszczeniach konsularnych. Konwencja Wiedeńska z 1963 roku pomija całkowicie to zagadnienie.
Konwencja ta natomiast zobowiązuje państwo przyjmujące do ułatwienia i pomagania w ramach obowiązujących w nim przepisów nabywaniu pomieszczeń dla urzędu konsularnego oraz mieszkań na członków urzędu konsularnego. Żadne podatki i opłaty, zarówno państwowe, jak i regionalne oraz komunalne, nie mogą być pobierane ani nakładane w państwie przyjmującym w odniesieniu do pomieszczeń konsularnych łącznie z rezydencją zawodowego kierownika urzędu konsularnego, których właścicielem lub najemcą jest państwo wysyłające lub osoba działająca w jego imieniu. Państwo wysyłające zwolnione jest z płacenia jakichkolwiek podatków lub innych podobnych opłat od mienia ruchomego służącego dla celów konsularnych. Poszczególne państwa na zasadzie wzajemności i kurtuazji zwalniają się od płacenia tzw. podatków pośrednich- VAT i akcyzy. Urząd konsularny może pobierać na terytorium państwa przyjmującego należności i opłaty za czynności konsularne i te sumy pobierane wolne są od wszelkich podatków i opłat.
Flaga państwa wysyłającego może być powieszona na budynku zajmowanym przez urząd konsularny i na rezydencji kierownika oraz na jego środkach lokomocji w czasie, gdy są używane do celów służbowych. Także tarcze z godłem państwa umieszczane są na budynku urzędu konsularnego.
Państwo przyjmujące zobowiązane jest szanować i ochraniać pomieszczenia konsularne, mienie urzędu konsularnego, a szczególnie archiwa konsularne. Państwo przyjmujące powinno, nawet w razie konfliktu zbrojnego, zapewnić członkom urzędu konsularnego i członkom personelu prywatnego ( nie-obywatele p.p.) oraz członkom ich rodzin ułatwienia niezbędne do opuszczenia jego terytorium w możliwie najkrótszym terminie.
Przywileje i immunitety konsularne trwają do chwili opuszczenia przez kierownika i personel urzędu konsularnego terytorium państwa przyjmującego i podczas przejazdu przez państwo trzecie.
Instytucja konsula honorowego nadal napotyka na niechęć znacznej liczby państw i dlatego dalej zachowuje się fakultatywny charakter jej stosowania. Honorowi urzędnicy konsularni korzystają z węższego zakresu przywilejów i immunitetów aniżeli zawodowi urzędnicy konsularni. Przyznany konsulom honorowym zakres przywilejów i immunitetów ma charakter ściśle funkcjonalny, a więc zapewniający im, przede wszystkim ochronę i ułatwienia konieczne do należytego i nieskrępowanego wykonywania powierzonych im przez państwo wysyłające funkcji konsularnych. Przywileje i immunitety przewidziane w Konwencji nie przysługują członkom rodziny honorowego urzędnika konsularnego lub pracownika konsularnego. Honorowy urzędnik konsularny nie korzysta z nietykalności, a jedynie z ogólnie sformułowanej ochrony, jaka może okazać się niezbędna z uwagi na jego urzędowe stanowisko. Natomiast podobnie jak zawodowi nie podlegają jurysdykcji władz sądowych i administracyjnych państwa przyjmującego tylko w odniesieniu do czynności dokonanych w ramach pełnionych przez nich funkcji konsularnych. Immunitetu jurysdykcyjnego nie stosuje się jednak w przypadku przywództwa cywilnego wynikłego z zawarcia (przez honorowego urzędnika konsularnego lub pracownika konsularnego) umowy, w której nie występowali oni wyraźnie lub w sposób domniemany w imieniu państwa wysyłającego, lub też w przypadku przywództwa cywilnego wytoczonego przez osobę trzecią ba skutek szkody powstałej w wyniku wypadku spowodowanego w państwie przyjmującym przez pojazd, statek lub statek powietrzny. W przypadku jednak konieczności zatrzymania lub tymczasowego aresztowania konsula honorowego, postępowanie przeciwko niemu powinno być wszczęte bezzwłocznie.
W przypadku pozbawienia wolności, zatrzymania w areszcie śledczym lub wszczęcia postępowania karnego przeciwko honorowemu urzędnikowi konsularnemu władze państwa urzędowania powinny o tym fakcie niezwłocznie powiadomić bądź szefa zawodowego urzędu konsularnego bądź szefa misji dyplomatycznej lub też bezpośrednio, drogą dyplomatyczną, państwo wysyłające.
Natomiast jeśli chodzi o zrzeczenie się immunitetu sądowego w związku z aktami dokonanymi w ramach pełnionych funkcji konsularnych, to analogicznie jak w przypadku zawodowego urzędnika konsularnego - może to uczynić państwo wysyłające.
Odnośnie składania zeznań w charakterze świadka Konwencja, w odróżnieniu od członków zawodowego urzędu konsularnego, członków honorowego zwalnia ich od składania zeznań, co do faktów związanych z wykonywaniem swych funkcji i przedkładania urzędowej korespondencji i dokumentów odnoszących się do tej funkcji.
Mogą także odmówić zeznań w charakterze rzeczoznawców, co do prawa państwa wysyłającego.
Co się tyczy zwolnień podatkowych, to tylko urzędnicy honorowego urzędu konsularnego zwolnieni są od wszelkich opłat i podatków wyłącznie od wynagrodzeń, które otrzymują od państwa wysyłającego z tytułu wykonywania funkcji konsularnych. Natomiast nie są oni zwolnieni od opłat i rewizji celnej. Odnośnie do zwolnień od świadczeń osobistych i rzeczowych na rzecz państwa przyjmującego, to tylko honorowi urzędnicy konsularni mogą być zwolnieni od wszelkich świadczeń osobistych, od wszelkiej służby publicznej oraz obowiązków wojskowych takich, jak związane z rekwizycją, kontrybucją i zakwaterowaniem. atr.67
Natomiast jeśli chodzi o zwolnienie od rejestracji cudzoziemców i zezwoleń na zamieszkanie, to ze zwolnień takich mogą korzystać tylko ci honorowi urzędnicy konsularni, którzy nie wykonują w państwie przyjmującym działalności zawodowej lub handlowej dla zysku osobistego art.65. Jak wiadomo, tego rodzaju honorowi urzędnicy konsularni należą do rzadkości.
Art. 59 Konwencji zapewnia specjalną ochronę pomieszczeń honorowego urzędnika konsularnego, zobowiązując państwo przyjmujące dostosowania wszelkich niezbędnych środków dla ochrony tych pomieszczeń przed jakimkolwiek wtargnięciem lub szkodą, zakłóceniem spokoju lub uchybieniem godności.
Konwencja nie wspomina jednak o nietykalności pomieszczeń konsularnych, honorowego urzędu konsularnego, w tym rezydencji a wiec dopuszcza możliwość wkroczenia do nich organów państwa przyjmującego, oczywiście wyłącznie na zasadach przewidzianych przez prawo tego państwa i zgodnie z regułami kurtuazji. Pomieszczenia HUK zwolnione są od wszelkich opłat i podatków państwowych, regionalnych lub komunalnych, z wyjątkiem opłat należnych za świadczenie określonych usług, pod warunkiem jednak, że ich właścicielem lub najemcą jest państwo wysyłające. HUK jako taki korzysta ze zwolnień od opłat celnych o [podatków w odniesieniu do wyliczonych w konwencji art62. podmiotów przeznaczonych wyłącznie do użytku służbowego HUKonsularnego m.in. Flaga, godło, szyld,itd,...materiały i urządzenia biurowe pod warunkiem że przedmioty te były dostarczane przez państwo, które mianowało HUK lub na zlecenie tego państwa.
Konsulowi honorowemu przysługuje prawo używania flagi państwowej i godła reprezentowanego przez konsula honorowego państwa, pieczęci urzędowej, blankietów urzędowych z wydrukowanym nagłówkiem, zawierającym oficjalną nazwę konsulaty honorowego.
Konwencja gwarantuje nietykalność archiwów i dokumentów honorowego urzędu konsularnego w każdym czasie i niezależnie od tego, gdzie się znajdują pod warunkiem, że są oddzielone od innych pism, i dokumentów, a zwłaszcza prywatnej korespondencji kierownika urzędu konsularnego i pozostałych osób pracujących z nim, jak również materiałów, ksiąg i dokumentów związanych z ich zawodem lub działalnością handlową.
HUK uprawniony jest do porozumiewania się z władzami państwa wysyłającego, misjami dyplomatycznymi oraz urzędnikami konsularnymi tego państwa. Może w tym celu posługiwać się kurierami dyplomatycznymi i konsularnymi, nadajnikiem radiowym (za uprzednią zgodą państwa przyjmującego) oraz korespondencją sporządzoną kodem lub szyfrem.
Wymiana poczty konsularnej miedzy dwoma HUK-ami znajdującymi się w różnych państwach jest dopuszczalna jedynie za zgodą obu państw przyjmujących. Państwa trzecie zobowiązane są przyznać korespondencji urzędowej i innym środkom urzędowego porozumiewania się znajdującym się w tranzycie, łączenie z korespondencją sporządzoną kodem lub szyfrem, taką samą swobodę i ochronę, jaką przyznaje państwo przyjmujące kurierom i poczcie zawodowej na podstawie art,. 54 ust.3 KW z 1963roku.
W odróżnieniu od konsula zawodowego, konsul honorowy i członkowie jego rodziny, a także pracownicy honorowego urzędu konsularnego, nie korzystają z przywilejów i immunitetów przy przejeździe przez terytorium państwa trzeciego. Konsulat honorowy może także pobierać opłaty za dokonane czynności konsularne. Polskie przepisy wewnętrzne nie uregulowały dotychczas przywilejów i immunitetów obcych konsulów honorowych na jej terytorium. Przy braku uregulowania statusu konsula honorowego w formie dwustronnych porozumień powinny mieć zastosowanie postanowienia Części III Konwencji Wiedeńskie z 1963 roku.