Teoretyczne podstawy kształcenia (wykład) 29.02.
Podstawowe terminy
Uczenie się – świadomy proces nabywania wiadomości, umiejętności i nawyków
Nauczanie – planowe kierowanie procesem uczenia się
Kształcenie – proces nauczania – uczenia się wpływający na wszechstronny rozwój zdolności poznawczych: myślenia, spostrzegania, uwagi, pamięci, wyobraźni
Rozwój systemów dydaktycznych
Jan Amos Komeński (1592 – 1670) sztuka nauczania (wychowania), system klasowo-lekcyjny, zasada poglądowości
Jan Fryderyk Herbart (1776 – 1841), teoria nauczania wychowującego, nauczanie przez przyswajanie, szkoła tradycyjna
John Dewey (1859 – 1952), sztuka uczenia się, uczenie się przez działanie, nauczanie problemowe
Pedagogika – nauka o wychowaniu
Dydaktyka ogólna – nauka pedagogiczna badająca działalność osób uczących się i nauczających
Dydaktyka przedmiotowa – teoria i praktyka nauczania i uczenia się konkretnego przedmiotu
Metodyka nauczania - ___________________
Funkcje dydaktyki
Eksplanacyjna, diagnostyczna i prognostyczna
Instrumentalno-techniczna
Normatywna – ustalanie celów kształcenia, kryteriów doboru materiału, wymagań w zakresie opanowania wiedzy
Programy nauczania
Cele kształcenia
Materiał nauczania (tematy)
Instrukcja metodyczna
Materiał nauczania – uproszczona wersja dyscypliny naukowej
Cele kształcenia
Cele ogólne (ideały, zamiar)
Cele szczegółowe (operacyjne)
Instrukcja metodyczna
Standardy osiągnieć uczniów
Sposoby oceniania
Treść nauczania
Ogół nauczanych czynności teoretycznych i praktycznych, objętych programem nauczania i określonych pod względem:
Cel, czyli typu czynności wykonywanych przez uczniów
Materiału, na którym czynności mają być przeprowadzone
Poziomu wymagan ( wiadomości i umiejętności) koniecznych do opanowania danej czynności
Treści nauczania podlegają wymaganiom:
Nauki
Psychologii
Dydaktyki
Koncepcjom programowym
Treść nauczania
Jest naczelnym pojęciem teorii oceniania szkolnego;
Wiąże cele nauczania, materiały nauczania i wymagania programowe;
Za element treści nauczania uważamy pojedynczą czynność ucznia a nie wiadomości;
Jest przetwarzana w procesie dydaktycznym z postaci planowej – przez poznawaną – na opanowaną przez ucznia.
Układ treści kształcenia w kursie nauczania
Liniowy
Spiralny
Koncentryczny
Pedagogiczne teorie doboru treści kształcenia 07.03.2012
Historycznie: Współcześnie:
- Materializm dydaktyczny (encyklopedyczny) -teoria problemowo-kompleksowa
- Formalizm dydaktyczny -strukturalizm
- Utylitaryzm dydaktyczny - strukturalizm
- egzemplaryzm
- materializm funkcjonalny
- programowanie dydaktyczne
14.03.2012
W jaki sposób ocenić program nauczania
Kryteria doboru treści kształcenia
- Należność - zainteresowanie
- istotność - użyteczność
- rzetelność - wyuczalność
- wykonalność
DZIEDZINA UCZEŃ
Treść nauczania wg prof. B. Niemerko
Cel nauczania
Materiał nauczania
Wymagania programowe
Funkcje podręcznika
Informacyjna (uporządkowany przekaz)
Badawcza (pytania, pobudzenie do myślenia, ukierunkowanie na syntezę)
Transformacyjna (przykłady zastosowania, modelowe rozwiązania, ćwiczenia)
Samokształceniowa
Pomoce dydaktyczne
Podręczniki, dokumentacje, leksykony
Oprogramowanie – cechy klas programów
Programy do demonstracji zagadnień
Slajdy, instrukcje, karty pracy, plansze, pomoce elektroniczne: adresy stron www, pliki do ćwiczeń
System oświaty – to ogół odpowiednio powiązanych ze sobą placówek i instytucji wych. Bezpośredniego i pośredniego, umożliwiających obywatelom zdobywanie ogólnego i zawodowego wykształcenia oraz wszechstronny rozwój osobowości (W. Okoń)
Cele i treści systemu oświat
Cele:
Realizacja praw do edukacji
Dostosowanie organizacji kształcenia (dobór formy i typu)
Dostosowanie nauczania (do wieku, osiągniętego rozwoju, potrzeb, możliwości i aspiracji)
Dbanie o odpowiednią jakość kształcenia
Udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej
Treści – zawarte w odpowiednich podstawach programowych dla poszczególnych typów szkół ( kształcenie ogólne i dla zawodów)
Znaczenie terminu: program
Poza oświatą
- słownik języka polskiego:
„wykład pewnych założeń i wytycznych działania mającego…
„plan, układ zamierzonych czynności, prac”
- wielka encyklopedia powszechna
„Program (inform.) – algorytm wraz ze strukturami danych, na których operuje, zapisany w określonym języku oprogramowania; program jest przepisem, według którego komputer (…) wykonuje czynności przewidziane w algorytmie”
W naukach pedagogicznych i oświacie zamiennie używa się terminów: plan (program nauczania; program kształcenia;
Program nauczania bywa rozumiany jako „odpowiednio uporządkowany zbiór terminów z wybranych dziedzin wiedzy i życia, przydatny dla nauczania” (W. Okoń)
W pracy szkół i nauczycieli program nauczania traktowany jest jako podstawowy dokument, określający ich obowiązki i prawa, normujący ich pracę
Różnice znaczeniowe w sposobach pojmowania terminu program
Różnica pomiędzy rozumieniem ogólnym terminu PROGRAM a tym, jak on jest pojmowany w oświacie i w pedagogice europejskiej polega na tym, że:
W pierwszym przypadku najważniejsze są działania
W drugim (gruncie oświaty) – akcentuje się głownie treści, mniejszą wagą przywiązują do samych czynności i ich skutków.
Program nauczania (wg B. Niemierko, A. Nitko oraz A. Pasner)
Program nauczania to zestaw tekstów, które zawierają:
Zakres i porządek treści nauczania
Wytyczne programowe (sylabus)
Wykaz materiału (uproszczona wersja dyscypliny naukowej)
Podręczniki szkolne i przewodniki dla nauczycieli
Planowane zajęcia z uczniami
Standardy wymagań
Hanna Komorowska
Aurrialum (łac.) znaczy „tor wyścigu rydwanów” aurrialum czyli program zakłada:
- cel – drogę do celu – środek realizacji celu.
Hilda Tab, Ralph Tyler
Program to plan działań, czyli dokument wskazujący strategie osiągania założonych celów.
J. Galen Saylor
Program to plan dostarczenia osobie nauczanej uporządkowany zbiór sposobów do uczenia się.
David Pratt
Program to uporządkowany zbiór zamiarów formalnego edukowania i/lub szkolenia.
John Wieles, Joseph Bondi
Program to plan uczenia się, w którym cele określają czego się uczyć
Caswell, Campbel
Program to wszystko, czego doświadczają pod kierunkiem nauczycieli.
Shepard, Ragan
Program składa się z doświadczeń dzieci przeżywanych pod kierunkiem szkoły
Eisner
Program szkolny to program jaki szkoła proponuje uczniom
Hass
Program to całość doświadczeń, które jednostka ma w planie kształcenia (…) przygotowanym na podstawie (…) teorii i badań lub dawniejszej i obecnej praktyki edukacyjnej
Program możemy rozpatrywać w dwóch. Jako przedmioty (j. polski, matematyka) lub treści (sposób organizowania treści, fakty uogólnienia)
*Beauchamp
Jedynie definicje uwzgledniające
Plan
System
Pole badań
Prawidłowo posługują się określeniem program.
Obecnie
Podstawowy dokument na podstawie którego są realizowane zadania edukacyjne, określone w podstawie programowej
Możliwe jest korzystanie z jednego, dwóch rodzajów programów: program nauczania dopuszczonego do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania zamieszczonego na wykazie ogłoszonym na stronie internetowej MENiS
Własnego programu autorskiego dopuszczonego do realizacji w danej szkole przez dyrektora tej szkoły, po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej i rady szkoły, a jeżeli nie została ona powołana opinii rady rodziców lub innego przedstawicielstwa rodziców i po spełnieniu warunków określonych w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej
W przysłanym rozporządzeniu są zdefiniowane: program wych. Przedszkolnego, program nauczania do zajęć edukacyjnych z zakresu kształcenia ogólnego, progam nauczania dla zawodu oraz program nauczania dla profilu; jest również określona wymagana zawartość każdego z tych programów oraz warunki dopuszczenia programów do użytku szkolnego lub do realizacji w danej szkole.
Literatura
Allam C. Ornstein, Francis P. Hunkins
„Program szkolny, założenia, zasady, problematyka” WSiP, W-wa 98
Hanna Komorowska
„O programie prawie wszystko” WSiP, W-wa 99
ĆWICZENIE
Co bierzemy pod uwagę dokonując oceny dokumentu zwanego programem w celu dopuszczenia do użytku szkolnego
Zgodność z podstawami programowymi
Poprawność konstrukcyjna programu
Poprawność merytoryczna programu
Poprawność dydaktyczna programu z punktu widzenia:
Dyrektora szkoły
Nauczyciela
Uczniów
Pytania kontrolne dla oceniającego
Czy dotyczy przedmiotu (jakiego konkretnego) nauczania, czy bloku? (Jakie przedmioty wchodzą w jego skład?)
Czy precyzuje typ/etap szkoły dla którego jest przeznaczony?
Obecnie
Podstawowy dokument, na podstawie którego realizowane są zadania edukacyjne określone w podstawie programowej
Możliwe jest korzystanie
Modele programu
Do jakich zachowań skłania program?
Uczyć się by przyswoić
Model analityczny
Uczyć się by znaleźć odpowiedzi
Model hermetyczny
Uczyć się by zmienić
Model krytyczny
Podstawowe ujęcie programu
Do czego odnosi się program
Program jako wykaz treści nauczania (np. program sytuacyjny, gramatyczny, leksykalny)
Program jako zestaw planowanych czynności
Program jako zestaw zamierzonych efektów pedagogicznych
Program jako zestaw pojęć i zadań do wykonania
Program jako rejestr doświadczeń
Paradygmaty prac programowych
W jakim stopniu rodzaj programu zależy od przedmiotu nauczania?
Paradygmat dominujący (proces uzyskiwania wiedzy od nauczyciela z podręcznika)
Paradygmat teoretyczny
Paradygmat praktyczny
Paradygmat – uzasadnienie, celowość /wg. Tylera
Paradygmat dominujący – kreowanie programu dyd.
Po co się uczyć? (zamiary)
Czego się uczyć? (doświadczenie dyd.)
Jak uczyć? (organizacje doświadczeń)
Jak oceniać? (ocenę zamiarów i ich realizacji)
Kreowanie programu wg Hildy Tata
Diagnoza potrzeb
Formułowanie celów
Dobór treści
Układ treści
Dobór doświadczeń dyd.
Organizacja czynności uczenia się
Ocena i instrukcja oceny
Kreowanie programu wg Saylora i Aleksandra
Zadania, cele, dziedziny
Wzorzec programu
Realizacja programu
Ocena programu
Paradygmat teoretyczny – kreowanie programu doświadczalnego wg Schwabla
Formułujemy problem
Przewidujemy tok postepowania
Określamy rodzaj rozwiązania
Przewidujemy sposób ogłoszenia wyników
Paradygmat praktyczny – kreowanie programu zadaniowego
Określenie punktu wyjścia
Zaplanowanie interakcji w klasie
Zorganizowanie sytuacji dyd.
Określenie produktu, czyli określonych treści
Podkreślają wspólność celów dla wszystkich uczniów, a zniechęcają do indywidualnych celów uczenia się
Nagradzają konformizm i karzą za twórczość
Zachęcają do realizacji, a nie współpracy
Naleganie na wysokie stopnie prowadzi do oszustw
Pozują bardziej do nauczania przedmiotowego nie do edukacji humanistycznej nakierowanej na dziecko
Liczne ankiety mówią, że nauczyciel bezstronny, sprawiedliwy, obiektywny, bez uprzedzeń jest pożądany. Te cechy uczniowie cenią najwyżej.
Efekt samospełniającej się przepowiedni
Subiektywizm w ocenianiu poziomu i jakości pracy
Reglamentowanie czasu odpowiedzi i liczby pytań nagradzający właściwy tok rozumowania
Preferencja zadań rozwiązywanych na czas
Błędy generalizowania
Błąd wzmacniania negatywnych stanów rzeczy
Ocenianie jest bardzo zaniedbaną dziedziną edukacji
Panuje niewiara w możliwość rozwiązywania problemów związanych z ocenianiem
Istotnym mankamentem w tej dziedzinie jest zły system kształcenia nauczycieli
Przyzwyczailiśmy się do braków oceniania i nauczyliśmy się lekceważyć stopnie w teorii dydaktycznej, w procesie nauczania, na egzaminach, w decyzjach oświatowych
Nauczyciele uciekają od oceniania:
Rezygnacja
Zaniedbanie
Artystyczne uduchowienie
Nadgorliwość
tęczowy blask perfekcji
uduchowienie
Metoda kija i marchewki
Nadużycia wychowawcze
WNIOSEK PODSTAWOWY:
Ocenianie dojrzało do nagany
Nauczyciel powinien umieć dobrać narzędzie do rodzaju decyzji dydakt., która ma być podjęta
Powinien umieć stosować narzędzia pomiaru osiągnięć uczniów oraz interpretować uzyskane przy ich pomocy wyniki
Umieć wykorzystać ewaluacji osiągnięć uczniów
Umieć zdobywać trafne, oparte na pomiarze , procedury oceniania osiągnieć uczniów
Powinien umieć przedstawiać wyniki ewaluacji uczniom, rodzicom, dyrekcji szkoły i innym nauczycielom
Umieć rozpoznać nieetyczne, nierealne i niewłaściwe metody badania osiągnięć szkolnych uczniów
Analiza treści nauczania:
Operacyjne określenie celów
Hierarchizacja wymagań
Zapobieganie materializmowi dydaktycznemu
Dobór metod nauczania i organizowania sytuacji dydaktycznych odpowiednich do założonych celów, indywidualizacja nauczania
Porównanie osiągnięć planowanych z osiągnięciami rzeczywistymi przy użyciu stosowanych narzędzi pomiaru
Jak zakomunikuje uczniom , rodzicom, czego nauczyli się uczniowie?
Psychologiczne i pedagogiczne aspekty oceniania
Ocenianie – czynność, w wyniku której wydaje się sąd o przedmiocie, osobie lub zjawisku, odwołując się do jednego lub kilku kryteriów, niezależnie od przedmiotu oceny i obejmuje nie tylko osiągnięcia szkolne.
Akt oceny jest zjawiskiem ogólnym i obejmuje nie tylko osiągnięcia szkolne
W szkolnictwie – stosowanie procedur oceniania jest nastawione na ewaluację (sprawdzanie i ocenianie) realizacji celów społecznych i pedagogicznych
Cel edukacyjny – ujawnia się w pytaniu o to, jak daleko jest uczeń względem stawianych mu wymagań, których źródłem jest program kształcenia przyjęty lub opracowany przez nauczyciela
Cel rozwojowy – ujawnia się w pytaniu o to, jak daleko jest uczeń względem własnych możliwości (pytany o to, czy dokonują się jakieś zmiany w uczniu, w jakim kierunku zmierzają, jaki jest ich zakres, tempo, dynamika), a nie tylko na jakim poziomie rozwoju jest aktualnie
Obejmuje czynności gromadzenia i scalanie informacji o uczniach i klasie przy pomocy różnych środków;
Jego efektem jest rozpoznanie poziomu osiągnięć klasy i poszczególnych uczniów, skuteczności metod pracy nauczyciela z uczniami oraz rozpoznanie napotkanych trudności
Ocenianie jest procesem zbierania informacji, formułowania sądów o informacjach, podejmowaniem na ich podstawie odpowiednich decyzji
wg Ch. Gallowaya
Oznacza poznawanie uczniów w sposób systematyczny
Jest to ocenianie wewnętrzne, w trakcie procesy dydaktyczno-wychowawczego, jego celem jest śledzenie rozwoju ucznia
Zwane inaczej zewnętrznym, oceny dokonują osoby, które nie są nauczycielami ocenianych uczniów;
Jego celem jest podsumowanie pewnego cyklu kształcenia (egzamin, konkurs)
Egzamin
Sprawdza czy osiągnięty został poziom uczenia się sformułowany w celach pedagogicznych. Kończy się stopniem dla którego powinien być określony poziom odniesienia (wymagania)
Konkurs
Jego celem jest selekcja najzdolniejszych, ustalenie rozwój, pozycji kandydata, zróżnicowanie kandydatów. Na podstawie ocen kandydatów ustala się pewną normę, na podstawie której określa się kolejność zajętych przez nich miejsc
Opiera się na informacjach zebranych przed rozpoczęciem nauki (diagnoza wstępu) lub podczas nauczania, Ma służyć nauczycielowi do planowania pracy z uczniami oraz ułatwić wybór właściwej strategii nauczania
Ma na celu stwierdzenie, w jakim stopniu osiągnięcia ucznia klasy i nauczyciela odpowiadają założonym celom dydaktycznym
Jest to określenie, jakiej wartości odpowiada informacja uzyskana w trakcie kontroli
Rodzaj funkcji | Implikacje f. w stosunku do oceny |
---|---|
Dydaktyczna | Powinna być informacją o stopniu opanowania treści nauczania (czynności) przez ucznia |
Dydaktyczno-prognostyczna | Powinna informować o stopniu znajomości zagadnienia niekoniecznie w oparciu o program wyłącznie szkolny, jest również pomocna przy planowaniu czynności nauczyciela, a także informuje o przyszłych wynikach ucznia na podstawie bieżących ocen dydaktycznych |
Sterująco-metodyczna | Powinna uzmysłowić nauczycielowi konieczność zmiany lub kontynuacji metod pracy z uczniem |
Psychologiczna | Powinna obejmować kontekst zachowania psychicznego i fizycznego ucznia |
Wychowawcza | Powinna uwzględnić zaangażowanie, staranność, wkład pracy, warunki środowiskowe itp. |
Selektywna | Powinna odróżniać uczniów dobrze przygotowanych do dalszej nauki od tych, którzy tej umiejętności jeszcze nie posiedli |
Społeczna | Powinna kształtować stosunki w klasie oraz określić przygotowanie i predyspozycje ucznia do dalszej nauki, pracy (świadectwo kompetencji zawodowej). |
ĆWICZENIA
Belgia
Nauka w klasach podstawowych trwa 6 lat i jest podzielona na 2 części 1-3, 4-6
Żeby zostać wykładowcą akademickim trzeba mieć tytuł doktora
Studia medyczne trwają 4 lata
Kończą się tytułem inżyniera lub licencjatu
Obowiązują dwa języki flamandzki i belgijski
Niemcy
W każdym landzie obowiązuje kontrola szkoły
3-6 przedszkole
6-10 lub 6-12 podstawówka
Od 10-12, 12-15, rok szkolny 6 lub 5 dni w tygodniu
Zaw. 16-18, szkoła zaw. + praktyki 15-18/19
W szkole średniej uczniowie są podzieleniu ze względu na zainteresowania. Każdy uczeń I klasy uzyskuje promocje do klasy II, bez względu na wyniki
Nauczyciele przedszkola są po szkole średniej
Irlandia
System szkolenia
4 letnie studia wyższe
Roczna praktyka
Ograniczona ilość miejsc, które ustala Ministerstwo Edukacji (wiedzą jaka ilość nauczycieli będzie potrzebna w danym roku
Należy koncentrować się na doskonaleniu kształcenia nauczycieli (wakacyjne szkolenia)
Roczny okres próbny dla nauczycieli szkół średnich
Wyznaniowy charakter
Nie jest zarejestrowane wychowanie przedszkolne
O zapotrzebowaniu kadry decyduje Minister Edukacji
Emerytura – 65 lat i praca w zawodzie 35 lat
Szkoła początkowana od 6 do 12 (klasy 1-6)
Obowiązek szkolny od 6 roku życia
Przedszkola z utworzoną klasą Mortesori lub xxxxxxxxx dla 5 latków (od godz. 800 do 1800)
Jeżeli dziecko z drugiej klasy musi zostać dłużej w szkole wtedy jest przyjmowane do Mortesori
Islandia
Szkoła podstawowa od I do X klasy
Egzaminy w IV, VI i X