Mikroekonomia

Równowaga przedsiębiorstwa na różnych rynkach

Konkurencja doskonała

Konkurencja => rywalizacja => walka => współzawodnictwo

Konkurencja rynkowa – proces przy pomocy którego uczestnicy rynku , dążą do realizacji swych interesów, próbują przedstawić korzystniejsze od innych oferty pod względem ceny lub innych parametrów wpływających na decyzję zawarcia transakcji.

Konkurencja efektywna – rywalizacja między porównywalnymi podmiotami gospodarczymi , które wywierają na siebie na tle silną presję , że wszyscy są zmuszeniu do maksymalizacji wysiłku.

Konkurencja nieefektywna – sytuacja, w której rynek jest zdominowany przez jeden lub kilka podmiotów o zróżnicowanej sile.

KONKURENCJA TOCZY SIĘ MIĘDZY :

1. Sprzedającymi

2. Kupującymi

3. Sprzedającymi i kupującymi

WSZYSTKIE FORMY KONKURENCJI MOŻNA PODZIELIĆ NA:

1. KONKURENCJĘ CENOWA

2. KONKURENCJĘ POZACENOWA

BIORĄC POD UWAGE UDZIAŁ I ZNACZENIE ( SIŁĘ) POSZCZEGÓLNYCH PODMIOTÓW GOSPODARCZYCH NA RYNKU WYRÓŻNIAMY NASTĘPUJĄCE STRUKTURY RYNKU:

1. Rynek konkurencji doskonałej

2. … monopolu ( czystego pełnego, całkowitego

3. … konkurencji niedoskonałej

a)… konkurencji monopolistycznej

b)… konkurencji oligopolistycznej

Siła przedsiębiorstwa- zdolność firmy do wpływania na ceny wytwarzanych przez siebie wyrobów poprzez zmianę wielkości produkcji

SPRZEDAJĄCY - Chcą sprzedawać po jak najwyższej cenie KONKURUJĄ O PIENIĄDZE NABYWCÓW !!!!

KUPUJĄCY – konkurują o dostęp do Towaru , chcą kupić jak najtaniej

Model rynku konkurencji doskonałej zakłada że :

1. Produkt będący przedmiotem transakcji na danym rynku i jest jednorodny ( homogenicznym)

2. Liczba sprzedawców i nabywców , którzy zawierają między sobą transakcje jest tak duża , siła ekonomiczna jednego z nich w porównaniu z rozmiarami rynku jest tak mała że żaden z nich nie ma wpływu na cenę. Cena dla uczestników rynku jest parametrem zewnętrznym – datą ( zmienną niezależną )

3. Istnieje swoboda wejścia na rynek i wyjścia z niego co oznacza że:

1. Nie ma żadnych ograniczeń ,a by produkcję danego towaru podejmowali dowolni przedsiębiorcy i sprzedawali jako swój towar na danym rynku

2. Nie ma żadnych ograniczeń , aby przedsiębiorcy likwidowali swoje firmy i interesy na danym rynku

1. Wszyscy uczestnicy rynku mają swobodny dostęp do wszelkich informacji dotyczących sytuacji rynkowej ,, które są darmowe

2. Wszystkie czynniki produkcji sa doskonałe podzielne i doskonałe mobilnie

3. Istnieje doskonała podzielność produkcji ,który może być dostarczany na rynek i kupowany w dowolnie małych ilościach

4. Rząd nie ingeruje w samoczynnie działający mechanizm rynkowy

5. Sprzedający dąży do maksymalizacji zysku, natomiast kupujący do maksymalizacji użyteczności

Rynek konkurencji doskonałej w czystej postaci w rzeczywistości gospodarczej nie występuje, przykładem najbliższym rynkowi konkurencji doskonałej są rynki zbóż , owoców, warzyw i kwiatów.

Produkt jednorazowy homogeniczny – niezależnie kto go wyprodukował jest taki sam

Na rynku konkurencji doskonałej cenę ustalą wzajemne odziaływania popytu i podaży.

Optimum produkcyjne przedsiębiorstwa (firmy) na rynku konkurencji doskonałej możemy wyznaczyć za pomocą dwóch metod

1. Krzywej utargu całkowitego i kosztu całkowitego

2. Za pomocą krzywych utargu krańcowego i końcowego oraz kosztów przeciętnych i kosztu krańcowego , my wyznaczymy optimum firmy druga metodą.

KONKURENCJA DOSKONAŁA – KRZYWA UTARGU CAŁKOWITEGO

WYKRES1

Krzywa popytu na produkt przedsebiosrstwa jest nieskończenie elastyczna co informuje, ze na danej cenie przedsięviosrstwo może sprzedać całą produkcję , którą dostarczy n rynek Cena jest dla przedsiębiorstwa parametrem zewnętrznym co oznacza ze zmiana wielkośći sprzedaży w tym przedsiębiorstwie nie ma wpływu na cenę rynkową.

Utarg całkowity (TR ) , KTÓRY STANOWI SUMĘ PIENIĘDZY UTRZYMUJĄ PRODUCENTA ZA SPRZEDANE WYROBY, obliczamy według:

TR = q * p; gdzie q oznacza ilość a na p cenę

Rośnie on proporcjonalnie do wielkości produkcji ( sprzedaży ) (q). W związku z tym krzywa utargu całkowitego (TR) jest linią prostą . Ponieważ cena nie ulega zmianie wraz ze wzrostem sprzedaży każda jednostka wyrobu daje ten sam przyrost utargu całkowitego ( TR )

KONKURENCJA DOKSKONAŁA – KRZYWA UTARGU MARGINALNEGO I KRZYWA UTARGU PRZECIĘTNEGO

WYKRES 2

W takiej sytuacji krzywe utargu przeciętnego ( AR) I UTARGU MARGINALNEGO PPOKRYWAJĄ SIĘ ZE SOBĄ ORAZ KRZYWĄ POPYTU LEŻĄ NA TEJ SAMEJ POZIOMEJ LINII.

Utarg przeciętny ( AR) jest utargiem przypadającym na jednostkę sprzedawanego wyrobu ( AR = =TR/q) a utarg marginalny (MR) odpowiada zwiększeniu utargu całkowitego (TR) wynikającego ze wzrostu sprzedaży o jednostkę utarg (AR)jest równy utargowi marginalnemu ( MR) oraz równa się cenie (p)

KONKURECJA DOSKONAŁA - KRÓTKOOKRESOWA RÓWNOWAGA

Rysunek przedstawia wyznaczanie równowagi firmy przy pomocy utargu przeciętnego ( AR), który jest równy cenie oraz utargowi marginalnemu (MC). Optymalna wielkość produkcji , która zapewnia maksymalizację zysku przedsiębiorstwa , osiągana jest przy wielkości produkcji q_e1 gdy koszt marginalny ( MC) RÓWNA SIĘ UTRGOWI MARGINALNEMU ( MR) tj. w punkcie E.

Punkt ten jest wyznacza krótkookresową równowagę przedsiębiorstwa konkurencji doskonałej. Krótkookresowa równowaga przedsiębiorstwa jest zatem osiągana przy wielkości produkcji q_e1 bowiem nie ma ona innej możliwości zwiększania zysku przy danych kosztach produkcji i danej cenie rynkowej. W takiej sytuacji przedsiębiorstwo nie jest zainteresowane zmianą wielkości produkcji , chyba że zmieni się cena lub koszty produkcji.