Wykład- Nowożytne Idee Polityczne 06.12.2013
Friedrych Niettzsche 1844 -1900
„przewartościowanie wszystkich wartości” – „najwyższe wartości tracą wartości”- nihilizm
„jest tylko moralny przesąd, że prawda więcej jest warta niż złudzenie”
„wola mocy”, „pasja życia” przeciwko „beztrosce”
Krytyka chrześcijaństwa (słabość, sentymenty- pomagając najuboższym, potrzebującym zatrzymują rozwój świata, tych „sprawnych”) i demokracji („pożyteczność stadna) – upadek autorytetów
Krytyka liberalnej wolności (czyni z człowieka jedynie konsumenta i „zwierzę stadne”)- człowiek to „dogorywających świateł”
Jego idea życia, istnienia, funkcjonowania była inspiracją dla kolejnych systemów
Sigmund Freud 1856-1939
Epitafium oświecenia, irracjonalizm
Do prawdy nie dociera się za pomocą rozumu
Id, ego, super ego, Kultura, jako źródło cierpień”- człowiek żyjący w nieustannym konflikcie
Zachowanie społecznej równowagi wymaga wszechobecnej represji- człowiek szczęście próbuje zamieniać w bezpieczeństwo
Głęboka krytyka demokracji: „psychologiczna nędza mas” i „demokratyczny chaos”, jako wyniki zasady równości
Pozytywna rola wielkich osobistości, ludzi przemożnej sile ducha
Postulowane odtworzenie hierarchicznych struktur władzy
Gustaw Le Bon 1841-1931, „Psychologia tłumu”
Zwycięstwo aroganckiego, pewnego siebie człowieka: homo novus, który w świece bez wartości pragnie oparcia w tłumie (w znaczeniu psychologicznym)
Tłum narzuca nową tożsamość, w której roztapia się poczucie indywidualnej odrębności „tłumy wysyłają do ciał ustawodawczych swych przedstawicieli, pozbawionych wszelkiej inicjatywy i samodzielności, będących jedynie rzecznikami komitetów, które ich wybrały”
Irracjonalność, emocjonalność, upadek wszystkich dogmatów- w ich miejsce ślepa wiara w idee
Tłum „adoruje” siłę- lekceważy słabych
Tłum jako osoby utożsamiające się z daną ideą, dający jej oparcie; w ramach tłumu człowiek czuje się zwolniony z odpowiedzialności, z myślenie , w tłumie siła
Georges Sorel 1847-1922
„Rozważania o przemocy”
Pogarda dla intelektualistów- nauka zawodzi, bo przecenia rolę rozumu
Najważniejszym powodem wielkich zmian są MITY- jako projekcja ludzkich uczuć i pragnień (jako pierwszy użył tego sformułowania)
Historia to inscenizacja wielkich mitów
Bunt, jako sprawdzian godności
Krytyka demokracji i parlamentaryzmu
Nie kompromis a walka
Oczyszczająca rola przemocy
Jose Ortega y Gasset
„Bunt mas” – rozwiana iluzja oświecenia
Krytyka nauki i naukowych metod
Wzrost poziomu wiedzy i wykształcenia nie przynosi pożądanych efektów- ludzie nadal mają ograniczoną mentalność
Bunt mas jako eksplozja przeciętności, pospolitości- ilość zastępuje jakość- we wszystkich strefach życia społecznego, „życie szlachetne ustępuję pod naporem życia pospolitego”- rosnące oczekiwania wobec otoczenia i malejące wobec siebie, człowiek zdemoralizowany ułatwieniami technicznymi
Specjalizacja wymuszająca „ciasnotę umysłową” i bezmyślność, odwagę „człowiek mądry się waha, zadaje pytania, głupiec nie żywi wobec siebie żadnych obaw”
W takiej sytuacji kompromis jest niemożliwy
Człowiek masowy lubi siłę a nie liberalną wolność i szacunek dla innych
Carl Schmitt 1889-1975
Decyzjonizm, „Pojęcie polityczności”
Krytyka demokracji parlamentarnej, opinii publicznej; demokracja spowalnia państwo i jego rozwój
Bezradny rozum w miejsce pojęć teologicznych buduje „puste” pojęcia
Krytyka koncepcji suwerenności ludu- to pusta fraza: „ten który decyduje o stanie wyjątkowym- jest suwerenny”
Polityczność musi definiować przyjaciela i wroga (zawsze musi być ta 2 siła, opozycja, musi być wróg, gdy go nie ma, trzeba go samemu wykreować, by nie było stagnacji, zatrzymania działań)
Kreatywna rola konfliktu z publicznym wrogiem
Warunek polityczności: identyfikacja „wroga”
Krytyka deliberacji
Jedność w państwie dzięki sile prawa- decyzjom politycznym
Reprezentacja parlamentarna rodzi podziały, niszczy jedność
DARWINIZM SPOŁECZNO- POLITYCZNY
Karol Darwin (1809-1882) Zasady ewolucji i walki o byt, „dobór naturalny”, eliminacja słabego, fundamentalne prawo: „przetrwanie najbardziej przystosowanego”, rywalizacja, przegrana słabych jest ceną postępu
August Comte (1798-1857) twórca „filozofii pozytywistycznej”, etapowy rozwój świata (fazy: teologiczna, metafizyczna i pozytywistyczna), potrzeba nowej doktryny, postęp uzależniony od porządku, homo- faber- człowiek wytwórca, ważna całość, ład organiczny
Hubert Spencer (1820-1903): determinizm biologiczny, samolubny człowiek- naturalny postęp, pomoc słabszym jest nienaturalna, szkodliwa dla całości, nieustanna walka, sprawiedliwa jest tylko ewolucja, holizm, emergentność
L.Gumplowicz (1838- 1923); darwinizm społeczny, walka gatunków, krytyka indywidualizmu, teoria ras- walka ras (rasa nie jako zbiór ludzi o jednakowych, dziedzicznych cechach somatycznych, lecz jako historyczną zbiorowość etniczną), teoria podboju, państwo jako najważniejsza wartość- koncepcja genezy państwa
Vilfredo Pareto (1848-1923): irracjonalność ludzkich działań, ideologie, jako pozory logicznego uzasadnienia nielogicznego postępowania, teoria elit- walka elit, teoria „krążenia elit”- historia, jako cmentarzystko elit; Skuteczne rządy muszą być oparte na sile i terrorze, sile i zdecydowaniu