1.Zarządzanie projektem – zbiór czynności wykonywanych w celu osiągnięcia wyznaczonych celów głównych i pośrednich w skończonym czasie. Zawiera się w nim między innymi planowanie, harmonogramowanie, realizacja i kontrola zadań potrzebnych do osiągnięcia celów projektu.

Najprościej można powiedzieć, że zarządzanie projektem to dziedzina zajmująca się efektywnym osiąganiem celów projektów przy jednoczesnej neutralizacji wpływu istniejących ograniczeń i ryzyka, jak również jest dziedziną zajmującą się budowaniem motywacji zespołu projektowego i właściwą komunikacją pomiędzy uczestnikami projektu.

2. Standardowo projekt dzieli się na fazy, jak np.:

inicjacja,

planowanie,

realizacja,

zakończenie i ocena.

Niektóre fazy mogą się powtarzać wielokrotnie, mówimy wtedy, że w projekcie może występować wiele iteracji. Różne standardy zarządzania projektami precyzują sposób podejścia do realizacji projektu, określają procesy oraz procedury związane z realizacją projektu oraz podają tzw. dobre praktyki, których stosowanie wspiera skuteczne osiąganie celów projektu.

3.Rodzaje decyzji :

Studium pomocnicze- to np. analiza rynkowa dla zamierzonego projektu, analiza stanu prawnego czy finansowego istotnego dla projektu

Studia pomocnicze(funkcjonalne) -dotyczą wybranych aspektów projektu, w przypadku decydujących czynnikach projektu, stanowią ich dogłębną analizę, np. analiza rynku, zaopatrzenia, lokalizacji, itp.

Studium wykonalności – ostateczna wersja projektu, dostarcza wszelkich danych koniecznych do podjęcia realizacji inwestycji (projektu)

Studia możliwości – dają informacje dotyczące możliwości inwestycyjnych, mają charakter ogólny i opierają się na danych zagregowanych.

Wstępne studia przedrealizacyjne– wstępna ocena pomysłu inwestycji, jest to etap pośredni, jest mniej szczegółowy i kosztowny niż studium wykonalności

4. Planowanie – to wytyczanie celów organizacji i określanie sposobu ich najlepszej realizacji.

Etapy planowania:

● etap 1: Ustalenie celu lub zbioru celów. Jasne określenie czego organizacja lub jej część chce lub potrzebuje.

● etap 2: Określenie istniejącej sytuacji. Analiza obecnego stanu rzeczy w organizacji, czy jej części i jakie są zasoby do jej realizacji.

● etap 3: Ustalenie co sprzyja, a co przeszkadza w realizacji celów. Ustalenie jakie czynniki środowiska wewnętrznego (wewnątrz organizacji) i zewnętrznego (otoczenie) mogą ułatwiać a które utrudnić osiągnięcie założonych celów.

● etap 4: Opracowanie planu lub zbioru działań prowadzących do osiągnięcia celu.

Opracowanie różnych wariantów działań prowadzących do osiągnięcia pożądanego celu lub celów, ocena tych wariantów i wybór najodpowiedniejszego z nich. W tym etapie podejmowane są decyzje dotyczące przyszłych działań.

5. Metody planowania :

a. Metoda bilansowa ( zestawienie zadań ze środkami niezbędnymi do ich wykonania )

b. Metoda wskaźników statystycznych ( obliczanie wielkości planowanych za pomocą wskaźników statystycznych, dynamiki i struktury)

c. Metoda wskaźników techniczno ekonomicznych ( obliczanie wielkości planowanych za pomocą wskaźnika charakteryzuje poziom tech. i ekonomiczny.)

d. Metoda analizy matematycznej ( badanie czynników od których zależą planowane wielkości)

e. Metoda kolejnych przybliżeń ( po następnym sformułowaniu decyzji bada się konsekwencje)

f. Metoda matematyczna ( umożliwia wielostronne badanie zalet i wad zamierzanych przedsięwzięć )

g. metoda programowania liniowego,

h. metoda analizy sieciowej

6. Koszty bezpośrednie są podstawą podziału układu kalkulacyjnego na koszy bezpośrednie i pośrednie. Układ ten pełni funkcje informacyjne oraz analityczne, dzięki którym jednostka może swobodnie planować procesy produkcji i sprzedaży, jak również obserwować i kontrolować poziom rentowności sprzedaży. Dzięki podziałowi kosztów na zbiory, jest możliwa dalsza identyfikacja i uszczegółowienie informacji na temat kosztów powstających w komórkach organizacyjnych, które realizują różne funkcje, oraz uzyskanie informacji na temat wytwarzanych produktów (konkretnie nośników kosztów). Koszty bezpośrednie to takie koszty, których wysokość może być ustalona dokładnie na podstawie poszczególnych produktów pracy, lub na miejsca ich powstawania, na podstawie poszczególnych dokumentów źródłowych np. wynagrodzenia bezpośrednie można oszacować na podstawie tak zwanej robocizny bezpośredniej. Do kosztów bezpośrednich zaliczamy materiały bezpośrednie, płace bezpośrednie, oraz pozostałe koszty bezpośrednie.

7. Fundusze unijne to środki finansowe wykorzystywane w celu wspierania i restrukturyzacji gospodarek krajów członkowskich Unii Europejskiej. To z funduszy unijnych (funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności) pochodzi część środków przeznaczonych na realizację Programów Operacyjnych. Obecnie do funduszy unijnych zaliczamy:

Europejski Fundusz Społeczny

Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego

Fundusz Spójności

Jak dostać dotację?

I. Pomysł

Dobry pomysł i właściwe jego uzasadnienie jest niezbędne, aby ruszyć z miejsca. Musisz wiedzieć dokładnie co i gdzie chcesz zrobić, a następnie określić skutki jakie Twoja inwestycja może przynieść.

II. Znajdź Program, z którego otrzymasz dotację

Drugim krokiem do ubiegania się o dotacje unijne jest określenie Programu, a w nim Działania, które najbardziej będą odpowiadały Twoim potrzebom, a Ty znajdziesz się wśród grupy beneficjentów, którzy będą mogli wziąć udział w konkursie.

III. Zapoznaj się z dokumentacją Programu i śledź terminy naboru wniosków

Po wyborze Działania znajdź instytucję, która jest odpowiedzialna za przeprowadzenie interesującego Cię konkursu i zorientuj się, jakie są terminy naboru wniosków. Zapoznaj się również z dokumentacją wybranego Programu. Jest ona podstawą do prawidłowego opracowania aplikacji konkursowej.

IV. Przygotuj niezbędne dokumenty

Teraz możesz przystąpić do przygotowywania wniosku o dofinansowanie oraz gromadzenia wszystkich wymaganych dokumentów.

V. Złóż wniosek aplikacyjny

Kolejnym krokiem do otrzymania dotacji jest złożenie wniosku o dofinansowanie. Dokumentację aplikacyjną, która powinna zawierać wszystkie niezbędne dokumenty, musisz złożyć w wyznaczonym terminie do instytucji, która zajmuje się przyjmowaniem wniosków.

V. Czekaj na pozytywne rozpatrzenie Twojego wniosku

Po spełnieniu kryteriów formalnych Twój projekt zostanie poddany ocenie merytorycznej.

8. Budżet państwa – najwyższej rangi plan finansowy polityki państwa oraz narzędzie polityki społecznej, uwzględniające planowane dochody i wydatki państwa na następny rok budżetowy. Jako dochody uwzględnia się m.in.: wpływy z podatków pośrednich i bezpośrednich, dochody niepodatkowe (np. cła), dochody z prywatyzacji oraz dochody zagraniczne. Mianem wydatków określa się m.in. koszty dotacji, obsługi długu publicznego, obsługi strefy budżetowej, rozliczeń z bankami, subwencji dla gmin oraz rezerw ogólnych.

9.Metody sieciowe:

-CMP(metoda Ścieszki krytycznej), metoda ta jest odpowiedniejsza do powtarzalnych procesów, w których zadania mają stały czas trwania i znane terminy realizacji

PERT-(technika oceny i kontroli programu),metoda ta natomiast nadaje się zwłaszcza do procesów niepowtarzalnych, w których można jedynie w przybliżeniu oszacować okres realizacji i terminy zakończenia zadań. 

Zalety PERT i CPM

-Zachęcanie do skutecznego planowania.

Wykreślenie sieci wymaga od kierownika projektu dość szczegółowego planowania całego zamierzenia od początku do końca.

-Zwracanie uwagi na obszary problemowe.

Wykrywa się wąskie gardło i ewentualne ogniska kłopotów na tyle wcześnie, że możliwe jest podjęcie działań zapobiegawczych lub korygujących.

-Porównanie wariantów działań. Kierownicy uzyskują możność porównania, pod względem czasu i kosztów, różnych sposobów osiągnięcia celów projektu.

-Umożliwianie koncentracji na najważniejszych pracach. Identyfikacja krytycznych zadań pozwala kierownikom skierować uwagę tam, gdzie jest potrzebniejsza. Jednocześnie sieć wskazuje na zadania opóźniające się w stosunku do programu. To ułatwia kierownikom podjęcie bezzwłocznych działań..

-Zapewnienie elastyczności. W złożonym projekcie ścieżka krytyczna może się kilkakrotnie zmienić, gdy okaże się, że szacunki czasu były niedokładnie. PERT i CPM umożliwiają kierownikom stałe aktualizowanie ścieżki krytycznej.

wady PERT i CPM

PERT i CPM mają również ograniczenia. Oczywiście, przed zastosowaniem tych metod w dłużej skali zwłaszcza z wykorzystaniem czasu komputera, należy rozważać koszty. Co ważniejsze, PERT i CPM na pewno nie pomogą kierownikowi w rozwiązaniu wszystkich jego problemów. Nie służą również pomocą w takich sprawach jak, jak poprawa stosunków między przełożonymi i podwładnymi, współpraca z dostawcami, trudności z jakością produkcji – wszystkich tych codziennych bolączek, składających się na pracę kierownika. Ponadto dokładność programowania za pomocą PERT i CPM zależy od umiejętności pracowników dokonujących szacunków i od poprawności stosowanych przez nich metod.

Aby systemy te były skuteczne, muszą być dokładnie planowane i ściśle kontrolowane przez cały czas realizacji projektu. Gdy – jak się często zdarza – wystąpią nieprzewidziane wydarzenia, kierownicy muszą reagować. Terminy sieci powinny być zawsze uważane za prowizoryczne. Nigdy nie mogą zastąpić skutecznego kierowania. Jednakże przy prawidłowej konstrukcji i właściwym zastosowaniu PERT i CPM mogą być cenną pomocą w panowaniu i kontroli.

10.Ścieżka krytyczna jest najdłuższą ścieżką od rozpoczęcia do zakończenia przedsięwzięcia i – tym samym – wyznacza całkowity czas jego trwania. Można ją zdefiniować jako ścieżkę czynności z najmniejszymi dodatnimi lub największymi ujemnymi zapasami czasu Ponieważ ścieżka krytyczna określa całkowity czas trwania przedsięwzięcia, każde skrócenie tego czasu może być osiągnięte jedynie przez skrócenie czasu trwania czynności leżących na ścieżce krytycznej. Z drugiej strony, każde nie dotrzymanie zaplanowanego czasu trwania czynności leżących na ścieżce krytycznej stawia pod znakiem zapytania dotrzymanie terminu zakończenia całego przedsięwzięcia. Wyznaczanie ścieżki krytycznej wymaga, jak już wiemy obliczania wielkości zapasów czasu dla każdej czynności.

11.Zamówienia publiczne – element finansów publicznych obejmujący szczegółowe rozwiązania dotyczące procedur wydatkowania środków publicznych (sposobów wyłonienia wykonawców oraz zasad podpisywania umów). Procedury te często stanowią odmiany przetargu.

Podstawowe zasady udzielania zamówień publicznych to:

• zasada równego traktowania wykonawców,

• zasada bezstronności i obiektywizmu,

• zasada uczciwej konkurencji,

• zasada jawności,

• zasada pisemności postępowania,

• zasada pierwszeństwa trybów przetargowych.

12.Przetarg – jeden ze zwyczajowych sposobów wyboru oferty w celu zawarcia umowy.

Przetarg nieograniczony – forma przetargu charakteryzująca się zaproszeniem do składania ofert nieograniczonego kręgu osób, zwykle poprzez publiczne ogłoszenie. W przypadkach dotyczących gospodarki podmiotów sektora publicznego często sposób jego przeprowadzenia jest szczegółowo uregulowany prawem, np. w zakresie zamówień publicznych, zbywania nieruchomości, zbywania mienia czy sprzedaży wierzytelności.

Przetarg ograniczony – forma przetargu charakteryzująca się skierowaniem zaproszenia do składania ofert do ograniczonego kręgu podmiotów. Ograniczenie to może być dokonywane np. poprzez wskazanie w publicznym ogłoszeniu przesłanek, których spełnienie dopuszcza do złożenia oferty, czy też poprzez kierowanie indywidualnych zaproszeń do określonych podmiotów. W przypadkach dotyczących gospodarki podmiotów sektora publicznego często sposób przeprowadzenia przetargu ograniczonego jest szczegółowo uregulowany prawem, np. w zakresie zamówień publicznych, zbywania nieruchomości czy sprzedaży wierzytelności.

Rodzaje przetargów :

Aukcja- Jest to szczególna forma przetargu, każdorazowo przeprowadzana na żywo lub on-line. Najczęściej aukcje organizuje się wówczas, gdy wiemy iż dany towar, usługa lub zamówienie znajdą na rynku wielu nabywców lub oferentów. Aukcje mogą się odbywać na specjalnych targach bądź w domach aukcyjnych. Istnieją także aukcje internetowe - które w przypadku postępowań przetargowych są organizowane najczęściej.

Według krajowego prawa cywilnego aukcja stanowi odrębną od przetargu formę zawarcia umowy. W odróżnieniu od przetargu, charakteryzuje się ustnym i bezpośrednim trybem składania ofert. Ważną cechą aukcji jest tymczasowe powierzenie towaru przez sprzedającego pośrednikowi, który postępowanie aukcyjne prowadzi. Umowa między pośrednikiem i sprzedającym bardzo często zawiera paragraf zakazujący sprzedającemu wycofanie się z transakcji niezależnie od wylicytowanej ostatecznie ceny. 
Dialog konkurencyjny- Jest to specyficzny rodzaj udzielenia zamówienia publicznego, w którym bezpośrednio po publikacji ogłoszenia o zamówieniu, podmiot zamawiający przeprowadza z wybranymi przez siebie potencjalnymi wykonawcami konsultacje w formie dialogu, a w następnej kolejności zaprasza owe podmioty do składania pisemnych ofert. Dialog konkurencyjny stosuje się jedynie w kilku przypadkach opisywanych przez Prawo Zamówień Publicznych, najczęściej gdy nie jest możliwe przeprowadzenie typowego zamówienia w trybie przetargu nieograniczonego lub ograniczonego, ze względu na duże skomplikowanie warunków zamówienia. W tego typu postępowaniach, warunki przetargu najczęściej nie są ostatecznie sprecyzowane przed jego rozpoczęciem

Konkurs- Konkurs jest bardzo specyficznym rodzajem przyrzeczenia publicznego, w którym przez publiczne ogłoszenie zamawiający zobowiązuje się do przyznania nagrody za przygotowanie i dostarczenie pracy konkursowej na zadany temat. Konkursy w rozumieniu zamówień publicznych, dotyczą przede wszystkim zagadnień przetwarzania danych oraz planowania przestrzennego, projektowania urbanistycznego i architektonicznego. Przyznanie nagrody oznacza równocześnie przeniesienie na organizatora konkursu praw do wybranej przez sąd konkursowy pracy. Konkurs może mieć jeden lub dwa etapy. 
Licytacja elektroniczna- Ta forma przetargu polega na wyłonieniu wykonawcy usługi lub dostawcy dóbr w drodze specjalnej, elektronicznej licytacji, która odbywa się za pośrednictwem odpowiednio do tego przygotowanej strony internetowej.

Zgodnie z obowiązującym prawem licytację elektroniczną można stosować do wszystkich rodzajów zamówień, których wartość nie przekracza zapisanych w przepisach progów unijnych. Wcześniej ten typ postępowań można było stosować wyłącznie do zamówień na dostawy i usługi powszechnie dostępne o ustalonych standardach jakościowych. Jedynym kryterium wyboru zwycięskiej oferty jest w tym trybie cena. 
Negocjacje-
Negocjacje bez ogłoszenia
Negocjacje bez ogłoszenia są specjalną, konkurencyjną formą udzielania zamówień publicznych, polegającą na zaproszeniu wybranej grupy wykonawców do przeprowadzenia negocjacji dotyczących warunków, na jakich to zamówienie zostanie udzielone. Złożenie, ocena i wybór ofert następują dopiero po przeprowadzeniu negocjacji określających warunki.
Negocjacje z ogłoszeniem
Negocjacje z ogłoszeniem składają się kilku charakterystycznych etapów: Po publicznym ogłoszeniu o zamówieniu odbywa się składanie wniosków o dopuszczenie do postępowania. W następnej rundzie zamawiający wystosowuje zaproszenie do wybranych przez siebie wykonawców (z listy firm które się zgłosiły), których dopuszcza do składania ofert wstępnych nie zawierających ceny, Następnie odbywają się negocjacje z wykonawcami, a w finale podmiot organizujący przetarg zaprasza uczestników przetargu do składania ostatecznych ofert.
Przetarg nieograniczony- Przetarg nieograniczony to najbardziej powszechnie stosowana forma udzielenia zamówienia. W przetargu nieograniczonym zamawiający wydaje publiczne ogłoszenie o przeprowadzeniu postępowania przetargowego, a swoje oferty mogą składać wszystkie zainteresowane uczestnictwem (i otrzymaniem zlecenia) podmioty na rynku. 

Przetarg ograniczony- Przetarg ograniczony jest przeciwieństwem przetargu nieograniczonego. W tym trybie zamówienia, w odpowiedzi na publiczne ogłoszenie o przetargu, zainteresowane podmioty składają aplikacje nie zawierające ofert a wnioski o dopuszczenie do udziału w przetargu. Następnie strona organizująca przetarg analizuje zgłoszone aplikacje i wybiera tylko te podmioty, które zaprasza do złożenia właściwych ofert. Wybrane firmy mogą wtedy składać normalne, ostateczne oferty. 
Zapytanie o cenę- Zapytanie o cenę to najbardziej uproszczony tryb udzielenia zamówienia, który stosuje się jedynie przy zamówieniach o wartościach nie przekraczających progów ustanowionych prawem UE. W zapytaniu takim zamawiający pyta o cenę potencjalnego zlecenia wybranych przez siebie wykonawców i jednocześnie zaprasza ich do składania ofert. Jedynym kryterium wyboru oferty pozostaje w tej formie przetargu cena. Przy stosowaniu zapytania o cenę nie można zamawiać dostaw innych dóbr niż konkretne przedmioty. Ta forma postępowań przetargowych nie może być także stosowana w przypadku robót budowlanych.

13. Kluczowe czynniki sukcesu (KCS) - najważniejsze cechy organizacji, decydujące o przewadze konkurencyjnej i możliwościach rozwoju. Kluczowe czynniki sukcesu powinny być jednocześnie: źródłem przewagi konkurencyjnej przez istotny udział w budowaniu korzyści dla klienta, szeroko stosowane w ramach obszarów działania organizacji i trudne do powielenia przez konkurencję. Kluczowe czynniki sukcesu są podobne dla organizacji w ramach jednej branży działania. Liderem zostaje najczęściej ta organizacja, która ma ich najwięcej lub też posiadająca kluczowe czynniki sukcesu ważne i niedostępne dla konkurencji. Dlatego analiza kluczowych czynników sukcesu dla branży działania organizacji jest jednym z podstawowych badań w ramach analizy stra­tegicznej.

14. Czynniki wpływające na zakres pracy

-zdolność wyrobu

-typ produkcji

-nowość wyrobu

-wielkość produkcji

-baza kadrowa i materialna, doświadczenie pracownika, przygotowanie produkcji

-poziom techniczny zakładu

-charakter produkcji

-powtarzalność produkcji

-kooperacja

-cykl przygotowania produkcji

-wartość wyrobu i jego elementów

-funkcjonalne przeznaczenie wyrobu i jego niezawodność

-znaczenie wyrobu dla gospodarki narodowej

15.Formy organizacji pracy (struktury):

-projektowa- Dla potrzeb realizacji projektu powołuje się kierownika projektu, który jest podporządkowany kierownictwu przedsiębiorstwa. Kierownik projektu ma odpowiednie uprawnienia decyzyjne i rozkazodawcze. Jest w pełni odpowiedzialny za wynik projektu. Na wniosek kierownika powołuje się następnie zespoły wykonawcze, złożone z pracowników różnych komórek organizacyjnych

Do zalet struktury projektowej zalicza się m.in.:

• wykorzystanie specjalistycznej wiedzy specjalistów,

• duża elastyczność i możliwość szybkiego reagowania na pojawiające się w trakcie realizacji projektu nowe problemy,

• odciążenie kierownictwa od problemów bieżącego zarządzania

Wady

• rywalizację wewnątrz przedsiębiorstwa pomiędzy poszczególnymi projektami,

• pojawiające się spięcia i konflikty pomiędzy zespołem projektowym, a resztą przedsiębiorstwa,

brak poczucia stabilności i niepewność członków zespołów, co do sytuacji w firmie, kiedy wrócą do swoich macierzystych jednostek organizacyjnych,

-struktura fazowa- podobna do struktury projektowej, pozwala na skuteczne wdrażanie projektowych rozwiązań do produkcji

-struktura macierzowa- jeden z typów struktury organizacyjnej polegający na tym, że komórki organizacyjne będące najczęściej doraźnymi zespołami roboczymi ułożone są w macierzy, która określona jest na zasadzie dwuwymiarowego grupowania.

Tego typu struktury organizacyjne występują najczęściej w organizacjach skupiających wysoko kwalifikowanych specjalistów wdrażających projekty należące do klasy high-tech.

Zalety:

• sprzyja rozwijaniu umiejętności współpracy

• jest elastyczna

• sprzyja wysokiej identyfikacji pracowników z celami

Wady:

• wysokie koszty zarządzania

• możliwość wystąpienia anarchii

• wydłużony czas realizacji zadań (sprzyja dyskusjom, a nie działaniu)