Cel – wewnętrzna pobudka, zamiar, dążenie

Cechy nauczania:

- jedność między nauczaniem a uczeniem się (równowaga)

- jedność oddziaływania dydaktycznego i wychowawczego (nauczanie powinno być wychowujące)

- elastyczność nauczania (metody-trzeba dostosowywać do poziomu uczniów)

Cele kształcenia ogólnego:

- optymalny rozwój jednostki

- rozwijanie zainteresowań (przede wszystkim poznawczych i akceptowanych przez środowisko)

- kształtowanie postaw społecznych

- wdrażanie do samokształcenia

- zapoznanie z ogólnymi procesami produkcji

Można je rozpatrywać od strony rzeczowej i osobowej:

Cele od strony rzeczowej

- zapoznanie uczniów z ogólną wiedzą o przyrodzie, społeczeństwie, sztuce itp.

- ogólne przygotowanie do działalności praktycznej

- tolerancja, kształtowanie postaw

Cele od strony osobowościowej:

- rozwijanie zainteresowań poznawczych

- rozwijanie sprawności umysłowej (poprzez nauczanie problemowe)

- wdrażanie do ustawicznego kształcenia się (zachęcanie..?)

Cele kształcenia zawodowego: Ukierunkowane na zdobycie studiów

- zdobycie wiedzy objętej kierunkiem studiów

- rozwijanie zdolności do wykonywania zawodu – znajomość dydaktyki i metodyki nauczania dla nauczyciela

- rozwijanie zainteresowań zawodowych – muszą iść w kierunku doskonalenia swojej pracy

Cele wychowania: między celami wychowania i kształcenia istnieje związek

- przygotowanie uczniów do aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym

- przygotowanie do pracy zawodowej

- przygotowanie do udziału w życiu kulturalnym

- zapewnienie rozwoju: moralnego, intelektualnego, fizycznego, estetycznego

Taksonomia celów:

- zapamiętanie (przyswojenie wiadomości)

- zrozumienie

- umiejętność zastosowania wiedzy w sytuacjach typowych

- zastosowanie wiedzy w sytuacjach problemowych

- ocena