1.Scharakteryzuj maści hydrofobowe.

Chronią skórę przed czynnikami drażniącymi rozpuszczalnymi w wodzie. Stanowią mechaniczną barierę lipidową przed roztworami kwasów, wtl, soli żrących jak też przed wodą i detergentami. Preparaty sporządza się najczęściej na podłożach węglowodorowych i tłuszczowych. W celu uzyskania odpowiedniej konsystencji wprowadza się oleje roślinne i mineralne, woski i kwas stearynowy. Mogą być dodawane także substancje stałe, adsorbujące związki szkodliwe np. ZnO, TiO2. Do preparatów tych dodaje się niekiedy substancje zobojętniające , tzw neutralizatory, np. MgO, mydło alkaliczne lub kwas borowy. Można również dodawać substancje rozkładające szkodliwy związek, utleniając go lub redukując (tiosiarczan) albo wiążąc go w nieszkodliwy związek (EDTA). Często stosuje się substancje błonotwórcze wytwarzające na powierzchni skóry cienką, elastyczną błonkę odporną na działanie wody i r-rów wodnych substancji działających drażniąco: estry kwasu metakrylowego i ich polimery, PCV, nitroceluloza, szelak, wosk, żywice i silikony.

2. Czynniki wpływające na trwałość antybiotyków.

Trwałość antybiotyków zależy głównie od: *właściwości fiz-chem antybiotyku *stężenie antyb w r-rze *odczyn środowiska *rodzaj płynu infuzyjnego *sposobu przygotowywania r-ru *warunków przechowywania r-ru; może to prowadzić do rozkładu s.l., co w efekcie prowadzi do nieefektywności kuracji i może powodować wytworzenie się szczepów opornych na antybiotyk. W przypadku penicylin najmniejszą stabilność wykazują naturalne, bardziej trwałe są półsyntet, cefalosporyny i karbapenemy. Największa stabilność przy pH=6,5;

3. Wykonanie dilucji z esencji.

Esencje należy traktować jako zerówki. Z esencji przyrządza się odpowiednie rozcieńczenia (dilucje). Do przyrządzenia pierwszej potencji dziesiętnej (D1) należy brać 2cz wag danej esencji o zawartości ciał czynnych ½ i 8 cz wag spir 45°. Do sporządzenia C1 należy brać 2cz wag esencji j.w., i 98 cz wag spir 45°. Rozcieńczenia D1-D3 wykonuje się na 45 etoH, a wyższe potencje na 60°. W przypadku zawartości ciał czynnych 1/3 = 3cz.wag. esencji i 7 cz.wag. 60 EtoH lub 3:97; D1-D3 60°, wyższe 45°. ;;; Następnie 1 cz D1 do 9 rozpuszczalnika itd.

4.Kremy nocne

Z punktu widzenia układu fizchem są to najczęściej emulsje typu w/o. Zewnętrzna faza olejowa nadaje skórze połysk, dlatego najchętniej stosuje się je na noc. Kremy te spełniają rolę natłuszczającą, wzbogacając komórki skóry w brakujący tłuszcz, gdyż jako emulsje w/o lepiej wnikają w głąb skóry niż sam tłuszcz. Tłuszcz naturalny charakteryzuje się podobną strukturą emulsji. Powodują wygładzanie i uelastycznienie skóry. Kremy nocne powlekają skórę cienką warstwą ochronną, zmniejszając parowanie skóry, w związku z czym wpływają korzystnie na zachowanie równowagi wodnej naskórka. Jako emulgatory stosuje się najczęściej lanolinę, lecytynę, cholesterol i jego poch. Często pełnią rolę odżywczą, gdyż mogą być wzbogacane subst biol czynnymi uzupełniając ich braki w skórze.

5.Metody badania jałowości.

Podłoże sprawdza się inkubując je po przygotowaniu przez 14dni w warunkach, w jakich będzie wykorzystywane do badań. Jeżeli substancja badana zawiera substancje p-drobnoustrojowe, to badanie jałowości wykonuje się metodą sączków membranowych 0,45um. Jeżeli nie zwiera to metodą posiewu bezpośredniego. Pożywki półpłynne: Tioglikolan – bakterie btl 30-35°/14dni; Bulion z hydrolizatem kazeiny i soi – bakterie tl i grzyby 20-25°/14dni.

#Żyzność: podłoża posiewa się odpowiednimi szczepami: S.aureus, P.aeruginosa, Clostridium sporogenes///tioglikolan płynne //30-35C/3dni; Aspergillus Niger, C.albicans,B.subtilis///hydrolizat kazeiny i soi//20-25C/5dni;

6. Kremy czyszczące, metody ich otrzymywania.

Podstawowym zadaniem tych kremów jest usuwanie ze skóry brudu, makijażu oraz łoju. Mogą one być emulsjami zarówno w/o jak o/w, zwierają środki powierzchniowo czynne. Najczęściej powstają na bazie mydeł tworzących się w procesie technologicznym. Mogą ponadto zawierać substancje p-zapalne, ściągające i p-bakteryjne.

7. Kremy ochronne UVB itp.

*adsorbują część widma słonecznego (filtry słoneczne)= estry PABA, poch benzofenonu, chinina, kwas salicylowy, salol, także oleje roślinne *rozpraszają padające promienie (ekrany słoneczne)= ZnO, TiO, talk, MgO, CaCO3, sole baru, bentonit *zmieniają długość promieni, taką cechą charakteryzują się niektóre barwniki, jak: fuksyna, safranina, czerwień Kongo; Właściwą i skuteczną ochronę uzyskuje się łącząc w preparatach filtry i ekrany słoneczne. Do preparatów tych dodawane są także antyoksydanty, związki wychwytujące wolne rodniki. Chronią one przed promieniami, które nie zostały zaabsorbowane i mogą być przyczyną powstawania wolnych rodników: wite, tokoferole, B-karoten, ubichinon, wyciągi z Ginkgo b, Echinacea.

8. Konsekwencje zanieczyszczenia drobnoustrojami.

*infekcja dodatkowa dla pacjenta (najgorzej dla dzieci, geriatria, cukrzyca, nowotwory, AIDS, leczeni hormonami steryd.) *rozkład subst.lecz., podanie niepełnowartościowego leku, a także mogą powstawać szkodliwe związki *uszkodzenie tkanek makroorganizmu np.P.aeruginosa i jego kolagenaza *pirogeny-ciała gorączkotwórcze, niebezpieczne w płynach infuzyjnych=wzrost temp, spadek ciśnienia, zmiany w obrazie krwi, niewydolność prawokomorowa, zgon.

9. Przyczyny niezgodności.

Przyczynami niezgodności mogą być właściwości fizchem łączonych ze sobą środków leczniczych, jak też obecność w mieszaninie środków pomocniczych stosowanych do otrzymywania postaci leku. Zmiany fizyczne: :zmiana konsystencji, stanu skupienia, rozpuszczlności. Zmiany chemiczne: wytrącanie słabych kwasów i zasad, reakcje podwójnej wymiany, utleniania, redukcji i hydrolizy. Przyczynami wielu niezgodności są błędy w przechowywaniu. Do najczęstszych błędów należą: *niewłaściwe sporządzenie mieszaniny *nieprzestrzeganie zasad aseptyki *przygotowywanie na zapas *przechowywanie w nieodpowiednich warunkach; Uwarunkowane niezgodności są: *rodzajem składników mieszaniny, okresem przechowywania, okresem trwania wlewu, warunkami otoczenia temp. Światło. Zmiany dostrzegalne wizualnie: …, Zmiany utajone: …; na ogół przyjmuje się, że 10% ubytek substancji czynnej kwalifikuje mieszaninę jako niepełnowartościową.

10. Mikrobiologia tłusta:

Preparaty z fazą tłustą: 10g do jałowego naczynia + 5g związku powierzchniowo czynnego; inkubacja w max 40-45°C + 85g zbuforowanego NaCl

11. Substancje dodawane do kremów:

*podłoża (bazy kosmetyczne): węglowodorowe, tłuszczowe, absorpcyjne, zmywalne wodą oraz beztłuszczowe hydrożelowe *Emulgatory – mydła, woski, wyższe alk tł, alk sterolowe, lecytyna *środki konserwujące: estry metylowy i propylowy kwasu p-hydroksybenzoesowego, tetraboran sodu, p-chloro-m-krezol *Emolienty(substancje nawilżająco-natłuszczająco-zmiękczające): kwasy tłuszczowe oraz ich estry i amidy, alk tł i ich estry, perhyroksyskwalen, tłuszcze wełny owczej, PCL, lecytyny, *Antyoksydanty(zwalniają szybkość autooksydacji lipidów): tokoferole, kwas askorbinowy,kwercetyna, kwas rozmarynowy *środki zapachowe- natur lub syntet;

*Witaminy: rozp w tł: A,D2,E,F; rozp w wodzie: C,B; *Hormony, *Fitohormony, *wyciąg z łożyska Placenta, *Aminokwasy, * Kolagen, * Elastyna, *Ceramidy, *subst złuszczające, poprawiające wygląd skóry, *Mikroformy;

12. Dynamizacja:

dynamizacja (gr. dýnamis ‘siła, moc’) działania wprowadzające dynamizm, ruch, zmiany, postęp, ożywiające coś. W celu uzyskania terapii bodźcowej Hanhemann stosował bardzo małe dawki środków leczniczych, uzyskiwane za pomocą rozcieńczeń dziesiętnych i setnych oraz ich wielokrotności. W uzyskiwaniu rozcieńczenia posługiwał się specjalną techniką wytrząsając silnie każde rozcieńczenie płynne lub ucierając długotrwale z cukrem mlekowym rozcieńczenia stałe. Czynności te to dynamizacja lub potencjonowanie, a rozcieńczenie to potencja. Napisać o aktywizacji rozpuszczalnika przy D24. Lek niedynamizowany nie jest lekiem homeopatycznym za wyjątkiem pranalewki i prasubstancji. Potencjonowanie wprowadzono jako obowiązujący sposób przy wykonaniu leku homeopatycznego we wszystkich farmakopeach homeopatycznych.

13. Leki w formie stałej do badań mikrobiologicznych:

*rozp w wodzie: 10g próbki do 90ml jałowego NaCl z peptonem, pH7, jeżeli są związki hamujące wzrost to dodać inaktywatory; *niezawierające tłuszczu i nierozp w wodzie: 10g zawiesić w 90ml NaCl z peptonem pH7 dodać 1cm3 związku powierzchniowo czynnego: polisorbat 280 C=0,1% i na wytrząsarkę do 30 min; *preparaty z fazą tłustą …

14. Rodzaje leków homeopatycznych

*Esencje (pranalewki), nalewki, dilucje homeopatyczne, płynne wcierania(externa), płyny do wstrzykiwań, krople do oczu. *rozcierki (trituracje homeop),tabletki, ziarenka-granulki, ziarenka powlekane, masci, czopki, mieszanki.

15. Jak unikać niezgodności?

*sprawdzać info nt ewentualnych niezgodności, *używać leków pochodzących zawsze z tym samych firm lub wykonać ocenę niezgodności składników przy zmianie producenta mieszanych ze sobą leków, *Unikać mieszania płynów o zbyt różnych pH, *ściśle przestrzegać zaleceń producenta dot sporządzania tzw.suchych iniekcji, *unikać mieszania płynów przed wprowadzeniem płynu podstawowego. Przy łączeniu dokładnie mieszać i obserwować ewentualne zmiany klarowności i barwy r-ru *oznakowanie podawanych mieszanin, * opis: nazwisko i wiek chorego, nazwa składników mieszaniny, dawki, objętość płynu i szybkość wkraplania, datę i godzinę sporządzenia, podpis wykonawcy, *przechowywanie mieszanin w odpowiednich warunkach;

16. Oleje silikonowe.

Należą do związków krzemoorganicznych, można je modyfikować przez podstawienie grup alkilowych do atomów krzemu. W ten sposób uzyskuje się w zależności od długości, wielkości i kształtu szkieletu ciecze o różnych właściwościach i zróżnicowanej lepkości. Mogą być zatem stosowane w zależności od ich cech w kremach ochronnych, hydrofobowych i hydrofilowych. Ich charakterystyczną zaletą jest tworzenie na powierzchni skóry cienkiej, elastycznej i nieprzepuszczalnej błony. Są dobrze tolerowane przez skórę, nie utrudniają oddychania skóry i wymiany ciepła, chronią przed nadmiernym nawilgoceniem i nasłonecznieniem.