Euroregiony są to instytucje współpracy dwóch lub więcej jednostek reprezentujących regiony dwóch lub więcej państw (przynajmniej po jednym z każdego). Znaczenie euroregionów:
Euroregiony odgrywają w UE bardzo dużą rolę w zacieśnianiu kontaktów między krajami członkowskimi UE oraz w integracji z przyszłymi członkami UE. Euroregiony posiadają swoje własne statuty, które muszą pozostać w zgodzie z prawem obu graniczących państw, a także funkcjonują w oparciu o własne organy: zgromadzenie, zarząd, grupy robocze (formy wymiany poglądów specjalistów z danej dziedziny). Te organy działają obok organów administracyjnych obu krajów.
W Polsce istniej 18 euroregionów, które powstały w latach 90 XX w. Jednym z najdynamiczniej rozwijających się euroregionów jest euroregion Nysa, u styku granic Polski, Niemiec i Czech. Euroregion ten powstał w 1991 roku jako pierwszy w Europie Wschodniej. Wybrane osiągnięcia Euroregionu Nysa to, np.: rozwój wysokiej jakości komunikacyjnych, stopniowa modernizacja szlaków, modernizacja elektrowni opalanych węglem, np. Turów, budowanie elektrowni wiatrowych, modernizacja oczyszczalni ścieków, kursy języka niemieckiego i kształcenie w zakresie techniki komputerowej dla młodzieży polskiej i czeskiej, wymiana uczniów i studentów w różnych dziedzinach, budowa nowych szlaków rowerowych, wymienne przedstawienia teatralne, imprezy muzyczne, festiwale. Główne cele: - inicjowanie powstawania nowych przejść granicznych, ochrona środowiska naturalnego i przeciwdziałanie zagrożeniom ekologicznym, korzystne zagospodarowanie przestrzenne regionu, współpraca w rozwoju turystyki, wymiana kulturalna i troska o dziedzictwo kulturowe, współpraca przy likwidowaniu pożarów i katastrof, współdziałanie w zakresie pomocy społecznej i humanitarnej, rozwój kontaktów ludności zamieszkującej w Euroregionie współpraca służb ratowniczych i górskich na terenie Euroregionu, współpraca między szkołami i młodzieżą na terenie Euroregionu. poprawę warunków życia ludzi zamieszkujących obszar Euroregionu, ułatwienie wzajemnych kontaktów, zbliżenie lokalnych społeczeństw, przełamywanie historycznych uprzedzeń programowanie prac zmierzających do zapewnienia zrównoważonego rozwoju gospodarczego z uwzględnieniem stanu rozwoju gospodarki każdej ze stron, wspieranie działań zmierzających do nawiązania współpracy między władzami regionalnymi i terytorialnymi. Przykłady: Nysa,Sprewa- Nysa-Bóbr, Pro Europa-Viadrina, Tatry, Bug, Pomerania, Śląsk-cieszyński, Glacensis, Niemen, Pradziad, Bałtyk,Silesia,Karpaty, Dobrawa, Puszcza Białowieska, Beskidy, Łyna-ława. Lesistość procentowy udział lasów w ogólnej powierzchni obszaru lub powierzchni lasów przypadająca na jednego mieszkańca. Śr. Lesistość ziemi 32%. Lesistość państw: powyżej 80%: Surinam 95%, Papua-Nowa Gwinea 82% powyżej 70%: Gabon, Gujana, Republika Konga, Korea Płn., Finlandia, Gwinea Bissau. Poniżej 5%: Wielka Brytania, Tunezja, Kenia, Mauretania, Syria, Niger, Jordania, Jemen, Samolia, Etiopia, Kirgistan, Kzachstan, Uzbiekistan. Lesistość Polski: 28% całego obszaru. Typy lasów: Bory - lasy iglaste, zajmują największą powierzchnię. Spotyka się też bory mieszane, ale w tych lasach obok przeważającej sosny występują dąb, brzoza, osika i lipa. Zajmują ok. 78% wszystkich lasów w Polsce. Grądy - wielogatunkowe lasy liściaste z przewagą grabu. Występuje tam także dąb, brzoza, topola, osika i lipa. Zajmują ok. 10% wszystkich lasów w Polsce. Łęgi - Porastają głównie doliny rzek. Rosną tam zwłaszcza wierzby, jesiony, wiązy i topole. Dziś należą już do rzadkości. Olsy - Porastają głównie tereny bagienne. Występują tu: olsza czarna, wierzba, brzoza i jesion. Buczyny - lasy liściaste i mieszane. Przeważa tutaj buk. Również bardzo rzadkie. Puszcze: Białowieska, Drawska, Karpacka, Kampinowska, Augustowska Znaczenie lasów: pochłania CO2 z atmosfery i wydziela O2, wpływa korzystnie na klimat, wpływa korzystnie na obieg wody i zmniejsza niebezpieczeństwo powodzi, zapobiega erozji gleb, pochłania zanieczyszczenia z atmosfery, chroni przed hałasem, daje naturalne schronienie wielu gatunkom zwierząt, pełni funkcję leczniczą, dostarcza drewna do produkcji papieru, mebli itd. ONZ CELE: zapewnienie pokoju i bezpieczeństwa narodowego, rozwój współpracy między narodami, popieranie przestrzegania praw człowieka; UTWORZENIE: 24.10.1945; SIEDZIBY:Nowy Jork, Genewa, Wiedeń; ORGANIZACJE: WHO(Światowa Organizacja Zdrowia), IFAD(Międzynarodowy Fundusz Rozwoju Rolnictwa), FAO(ONZ do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa),UNESCO(ONZ do Spraw Oświaty, Kultury i Nauki), UNEP(Program Narodów Zjednoczonych do Spraw Ochrony Środowiska); UE CELE: zacieśnianie współpracy gospodarczej, wspólna polityka zagraniczna, wprowadzenie jednakowych norm prawnych i swobody przepływu ludzi, rozwijanie obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwego traktowania,ujednolicenie struktury gospodarczej, polepszenie standardów życia; KRAJE:Austria,Belgia,Bułgaria,Cypr,Czechy,Dania,Estonia,Finlandia,Francja,Grecja,Hiszpania,Irlandia,Litwa,Luksemburg,Łotwa,Malta,Niemcy,Polska,Portugalia,Rumunia,Słowacja,Słowenia,Szwecja,Węgry,WB,Włochy

RYBOŁÓSTWO-dział gospodarki obejmujący połów organizmów wodnych, skorupiaki(kraby krewetki, langusty), małże(ostrygi, omułki), głowonogi(kalmary, ośmiornice), ssaki(wieloryby, foki, delfiny) rośliny(wodorosty, trawy morskie), perłopławy, gąbki, koralowce, Dzieli się na:przybrzeżne, pełnomorskie, dalekomorskie

AKWAKULTURA-chodowla i chów organizmów w wodach(Chiny, Japonia, Norwegia, Hiszpania)

MARIKULTURA(forma akwakultury)-hodowla organizmów prowadzona w wodach morskich

RYBACTWO-połów z wód słodkich, głównie ze sztucznych hodowli

ŁOWISKO MORSKIE- obszary bardzo żyzne w ryby i inne organizmy wodne, obszary gdzie są połowy ryb

Największe połowy morskie: Islandia, Norwegia, Peru, Dania

Najwięcej ryb jedzą: Japończycy, Portugalczycy, Norwegowie