Integracja Europejska i jej procesy

Integracją nazywamy proces tworzenia się całości z jakichś części. Państwa integrują się w celu pogłębienia relacji między sobą. Co ważne, robią to świadomie i formalnie. Dążą przez to wymiany doświadczeń, do wymiany handlowej. Rozróżniamy kilka form integracji: - integrację ekonomiczną (gospodarczą), która ma na celu pozbywanie się ograniczeń, występujących w międzynarodowych transakcjach handlowych. Integracja ekonomiczna ma zagwarantować swobodny przepływ towarów i usług, ale też ludzi i kapitału. Wewnątrz niej wyróżniamy: a) strefę wolnego handlu - udział w tej strefie polega na zniesieniu ceł i ograniczeń ilościowych wewnątrz strefy, zaś poza strefą każde z państw pozostawia cła na takim poziomie, na jakim były. b) unia celna - polega na likwidowaniu barier w przepływie towarów i ustaleniu jednej taryfy celnej, obowiązującej państwa spoza unii celnej c) wspólny rynek - charakteryzuje się nieskrępowanie i swobodnie przepływają przez niego towary, usługi, kapitał i siła robocza d) unia gospodarcza - jest kolejnym etapem procesu integracyjnego; państwa wchodzące w skład unii gospodarczej usiłują ujednolicić swoje działania na arenie gospodarczej Na etapie pełnej integracji gospodarczej obserwujemy jak poszczególne państwa synchronizują, tworzą jedną politykę gospodarczą. Powoływany wtedy jest jedna ponadnarodowa organizacja, która wydaje orzeczenia obowiązujące wszystkich zrzeszonych w unii. -integracja polityczna - ma na celu wykreowanie zinstytucjonalizowanych procedur, zgodnie z którymi będą podejmowane decyzje. Początek integracji europejskiej datujemy na 1950 rok, w którym państwa europejskie zdecydowały się przyjąć postulaty Roberta Schumana. Francuski minister spraw zagranicznych zaproponował stworzenie systemu, który zintegrowałby interesy Francji i Niemiec. Zaczęło się od pomysłu powołania instytucji wspólnotowej, której zadaniem miało być administrowanie na rynku węgla i stali. Integracja europejska przebiegała w sposób następujący: W 1951 roku z inicjatywy Belgii, Francji, RFN, Włoch, Luksemburga i Holandii powstała Europejska Wspólnota Węgla i Stali. Łączyła w sobie przemysł węglowy i stalowy. Podstawą był wspólny rynek. Przewodziły nią autonomiczne instytucje ponadnarodowe. W 1958 roku na mocy traktatów rzymskich utworzona zostaje Europejska Wspólnota Gospodarcza (EWG). Zaraz obok niej do życie powołują Wspólnotę Energii Atomowej (EURATOM), co powoduje rozszerzenie wspólnego rynku. Od tej chwili wspólny rynek mieści w sobie komplet sektorów gospodarki wszystkich krajów członkowskich. W 1967 roku do życia zostaje powołana Komisja Europejska, mająca służyć trzem wspólnotom europejskim. Miała tez ujednolicić organizację wspólnot. Rok 1968 to rok standaryzacji polityki rolnej. Ujednolicenie to miało zapewnić ochronę rolnictwa w krajach członkowskich przed zalewem tańszych towarów pochodzących od konkurencji zagranicy, czy tez raczej spoza unii. W tym samym roku utworzono unie celną. Zlikwidowano w ten sposób opłaty celne dla członków. Rok później zaczęto wdrażać jednolitą politykę handlową dla krajów spoza wspólnoty. W 1979 roku po raz pierwszy odbyły się bezpośrednie i powszechne wybory do Parlamentu Europejskiego. W tym samym roku zrodził się wspólny europejski system monetarny. W 1985 Francja, RFN, Belgia, Holandia i Luksemburg zawarły umowę dotyczącą zniesienia kontroli na granicach. Jest to obowiązujące do dziś Porozumienie z Schengen. Dwa lata później pojawia się akt, mówiący o planach stworzenia wspólnotowego rynku, wewnątrz którego obowiązywałyby pewne swobody. Miały to być: wolny przepływ towarów, osób, usług i kapitału. W 1992 roku w Maastricht podpisany zostaje Traktat o Unii Europejskiej. Kopię traktatu otrzymują wszystkie państwa członkowskie, celem ratyfikacji. W skład tego traktatu wchodzą: Traktat o unii politycznej i Traktat o unii gospodarczo - walutowej. Traktat z Maastricht wchodzi w życie w 1993 roku. W 1997 roku podpisany został traktat amsterdamski. Na jego mocy znowelizowano dotychczasowe prawo unijne. Zmiany wprowadzono m.in. do prawa o ochronie środowiska, o walce z bezrobociem, o prawach człowieka, polityce zagranicznej i bezpieczeństwie. Pojawiły się też zapisy dotyczące obywatelstwa UE. W 1998 roku państwa członkowskie decydują się przystąpić do Europejskiej Unii Gospodarczej i Walutowej. W 2001 rozpoczynają się przygotowania do rozszerzenia UE. W związku z tym podpisany zostaje traktat nicejski. W 2002 roku w biegu pojawia się wspólna waluta europejska. Banknoty i monety euro stają się ustawowym środkiem płatniczym w krajach Unii. Największe poszerzenie nastąpiło 1 maja 2004 roku, kiedy to do Unii przystąpiło 10 nowych państw (Polska, Czechy, Słowacja, Węgry, Słowenia, Litwa, Łotwa, Estonia, Malta i Cypr). Celem - liczącej dziś 25 członków - Unii Europejskiej jest stworzenie z krajów członkowskich jednolitego organizmu gospodarczego, zdolnego do konkurencji ze Stanami Zjednoczonymi, Japonią i Chinami.