WYKŁAD 1
6 typów percepcyjnych
strefy
1 WZROK- osoby które uwielbiają czytać
2 SŁUCH- nauka poprzez słuchania opowiadania
3 RUCH- uczymy się przez to, że sami coś robimy
SRW- przewodnik stada
te wszystkie dzieci, które są słuchowcami, są dobrymi sportowcami
-sprawne językowo (dużo mówią, bogate słownictwo, bez problemu zabierają głos, zadają dużo pytań, dzieci aktywne werbalnie, świetnie będą się uczyli z wykładu, więcej te dzieci wynoszą z rozmowy)
-dzieci bardzo kreatywne( dużo pomysłów których chcą się pochwalić)
dzieci sprawne ruchowo, dużo technicznych zadań, pływanie
słabym obszarem jest wzrok(dysortografia, dysekcja, brzydkie pismo)
? co zrobić, żeby wycisnąć z dziecka jak najwięcej??
-dużo z nimi rozmawiać
-użyć np. zasad ortograficznych poprzez wierszyki, rymowanki
-jak się dziecko zgłasza – to trzeba pytać
-jeśli dziecko jest smutne, pocieszeniem dla niego będzie rozmowa (mówienie do nich przemawia, jest ważne)
2 SWR- akrobata słowny
aktywny słuch
równie dobry wzrok
zaskakują bogactwem słownictwa
dobre zapamiętywanie piosenek, wierszyków
wyłaniają słowa z otoczenia i zapamiętuje je
uwielbiają towarzystwo dorosłych (rozmowa)
lubi czytać, ładnie pisze
słabiej rozwija się ruchowo (trudności w wykonywaniu prostych rzeczy) mogą później nauczyć się chodzić, uprawiać sport
boją sie uprawiać zajęcia ruchowe, ale trzeba na to czasu i uczyć je poprzez rozmowę i patrzenie
3 RWS - wędrujący poszukiwacz
dziecko bardzo spokojne, woli kontakt ze zwierzęciem niż z dorosłym, uwielbiają przyrodę
potrzebują akceptacji, czułości i ciepła, dotyk, mają skłonności do zamykania się
maja 1 lub 2 przyjaciół, mówią mało i krótko
bardzo reagują na agresję słowną, zmuszanie
lubi czytać, ma wszechstronne zainteresowania
świetni sportowcy, wytrzymali ruchowo
źle się czują wśród nadmiernie gadających dzieci
4 RSW - żywe srebro
naturalna aktywność
silna potrzeba wstania, chodzenia, przełożenia czegoś na inne miejsce
urodzeni sportowcy, kochają to
mają coś do powiedzenia
brzydkie, średnie pismo
nie za bardzo lubią czytać
fantastyczna nauka z doświadczeń, kiedy samemu trzeba coś wykonać, eksperymenty, wycieczki
gdy dziecko jest smutne trzeba podejść, pogłaskać, przytulić- dzieci są zmysłowe
otwarty i towarzyski
5 WRS - wszędobylski obserwator
- potrzeby, wpatrzone oczy w nauczyciela
sprawne ruchowo, aktywne fizycznie
duża estetyka, ładnie piszą
mają problem z mówieniem, zabraniem głosu, brak płynności w wypowiadaniu się
duża uwaga do zewnętrznego wyglądu (kolory, dodatki)
brak problemów z nauką czytania, pisania
uczucie wypisane na twarzy
reakcja na otoczenie np. klasa- kolorowa, z tablicami dydaktycznymi na ścianach
6WSR-prezenter gawędziarz
najlepszy uczeń w kasie
łatwe przyswajanie wiedzy i ocen
urodzony nauczyciel
potrafi pokazywać i opowiadać
apele- są w swoim żywiole, nie mają tremy
słaba strona: uczenie się wszelkich czynności sportowych, gotowanie, opanowanie prowadzenia auta
WYKŁAD 2
Typologia zaburzeń u dzieci:
1)mikrouszkodzenia centralnego układu nerwowego
zaburzenia motoryczne (aparatu lokomocyjnego – poruszanie się dziecka)
zaburzenia procesów intelektualnych (zaburzenie procesu myślenia, zaburzenie rozwoju języka, zaburzenie percepcji wzrokowej, słuchowej)
zaburzenia procesów emocjonalnych i dynamiki nerwowej (infantylizm, zahamowanie emocjonalne, agresja, nadpobudliwość psychoruchowa, zahamowanie psychoruchowe)
zaburzenia somatyczne (zaburzenia zmysłów)
zaburzony wzrok, słuch, postawa i wymowa
makrouszkodzenia centralnego układu nerwowego
niepełnosprawność intelektualna
niepełnosprawność emocjonalno-społeczna
zespół Downa
ADHD
Mikrouszkodzenia centralnego układu nerwowego – śladowe, nieznaczne deficyty w rozwoju, które najczęściej mogą być spowodowane uwarunkowaniami środowiska wychowawczego (rodzina, instytucja). Mają one charakter fragmentaryczny, stanowią o opóźnieniu danej sfery lub funkcji
Zaburzenia motoryczne – cechy charakterystyczne
ogólna niezręczność ruchowa, brak precyzji ruchów, niezręczny chód po schodach
izolowanie się od grupowych zabaw ruchowych, ćwiczeń gimnastycznych, wykonywanie ćwiczeń w samotności
problem ze wspinaniem się na urządzenia gimnastyczne, sportowe, zabawowe
strach przed piłką (rzut, chwyt)
nie potrafią skakać obunóż i na jednej nodze, problem z utrzymaniem równowagi
brak zwinności, zręczności
Przyczyny:
krępowanie ruchów dziecka w okresie noworodkowym i dziecięcym
dużo czasu w kojcu, łóżeczku, noszenie na rękach
nadopiekuńcza postawa rodziców
izolowanie dziecka od zabaw z rówieśnikami
brak warunków do rozwijania sprawności ruchowej (dom, przedszkole, szkoła)
Zaburzenia aparatu manipulacyjnego – cechy charakterystyczne
opóźnienie dziecka w zdobywaniu umiejętności samoobsługowych
nieporadne trzymanie nożyczek
nie lubi tworzyć budowli z klocków
problem z płynnym pisaniem (duże / zbyt słabe napięcie mięśniowe)
niewłaściwa koordynacja obu rąk, problem z odwzorowywaniem, szlaczki
małe, niekształtne litery, uproszczone
niezdarne ruchowo
Przyczyny:
warunki ekonomiczne i bytowe rodziców, nadopiekuńcza postawa
brak edukacji usamodzielniającej dziecka
nie przestrzeganie etapów w przygotowaniu do pisania
Zaburzenia intelektualne – cechy charakterystyczne
problem z porównaniem cech ilościowych / jakościowych
problem z przetwarzaniem i rozumieniem informacji (rozkojarzenie)
problem z rozwiązywaniem prostych zagadek, rebusów, rozumieniem czytanej treści
problem z nauką czytania i liczenia i opanowaniem pojęć matematycznych
Przyczyny:
czynniki wpływające na dziecko w okresie płodowym (wpływ na strukturę mózgu)
brak bodźców stymulujących pracę myślenia
brak możliwości dokonywania przez dziecko obserwacji zjawisk przyrodniczych i społecznych
brak sytuacji rozwijających ciekawość poznawczą dziecka
ośmieszanie i strofowanie dziecka
nadmierna ilość telewizji
brak zabaw i gier stymulujących rozwój
nie stosowanie pytań alternatywnych (przedstawianie dziecka poglądów)
brak nauki wierszyków i piosenek
WYKŁAD 3
Inteligencja emocjonalna – umiejętność zarządzania swoimi emocjami
wg Petera Salovey'a i Johna Meyer'a:
empatia – zdolność rozumienia odczuć drugiej osoby
umiejętność wyrażania i rozumienia uczuć
umiejętność kontrolowania złości i głośnego wypowiadania słów
niezależność – umiejętność wyrażania swojego zdania
umiejętność rozwiązywania problemów
pokonywanie trudności dostosowywania się do zmian
przyjazny stosunek do ludzi i świata
okazywanie szacunku i grzeczności wobec innych
3 zaburzenia zachowań (Spionek):
niedojrzałość emocjonalna
zahamowanie emocjonalne
agresja
Niedojrzałość emocjonalna (infantylizm)
dwubiegunowość wyrażania emocji
niskie poczucie obowiązku
trudno wytrwać w robieniu jednego zadania (problemy z koncentracją, szybko się poddają)
zazdrość o inne dzieci
nie potrafią rezygnować z zachcianek
trudność w adaptacji do zmian
słaby kontakt z rówieśnikami ( wolą towarzystwo dorosłych – mogą manipulować)
słaba samodzielność w trudnych sytuacjach
Przyczyny:
postawa rodziców – nadopiekuńczość, wyręczanie, rozpuszczanie
niekonsekwencja w wychowaniu
niedojrzałość emocjonalna / niezrównoważenie rodziców ( nerwowe reagowanie, krzyk, agresja)
patologia w rodzinie (alkoholizm)
brak wyznaczania obowiązków dziecku
postawa lękowa i bierna matki (brak reakcji, brak zakazu, przymykanie oka)
zmienność wymagań
Zahamowanie emocjonalne
dzieci ugrzecznione, uległe, podporządkowane
nieśmiałość w podejmowaniu decyzji i nawiązywaniu kontaktów
małomówność, dzieci zamknięte w sobie (smutne, przygnębione)
wycofanie się z zabaw i innych czynności
wysoka wrażliwość na ocenę nauczyciela i rówieśników
dzieci mało empatyczne (nie zaczepiać, nie pomagać)
mało ekspresyjna twarz (maska)
Przyczyny:
biologiczne (ciąża)
rodzinne
społeczne
szkolne (wymagania, agresja)
brak więzi emocjonalnych w rodzinie
brak zaspokajania potrzeb emocjonalnych, psychicznych dziecka
odrzucenie i niechęć okazywania dziecku uczuć
stosowanie kar fizycznych i psychicznych
przemoc i patologia w rodzinie
nadmierne wymaganie wobec dziecka (więcej niż dziecko może zrobić)
krytyka i ośmieszanie dziecka
choroby w rodzinie
trudne warunki materialne i ekonomiczne
Agresja
dzieci kopią kolegów i kopią przedmioty, uderzają, biją, szczypią, wyrywają przedmioty, gryzą, odpędzają od zabawy, przeżywają, wyśmiewają, skarżą, odgrażają się
wyrażanie autoagresji (uderzanie głową o ścianę, duszą się, mówią o sobie negatywnie)
Przyczyny:
czynniki genetyczne
czynniki środowiskowe
aktywność własna
rodzina
postawa agresji rodziców względem siebie
niekonsekwencja w wychowywaniu (brak jednolitych postaw)
brak zaspokajania potrzeb psychicznych dziecka
stosowanie agresji werbalnej wobec dziecka
nagradzanie / tolerowanie zachowań agresywnych
patologia i alkoholizm w domu
przesadne wymaganie od dziecka
szkoła
brak akceptacji i uznania dziecka przez nauczyciela i rówieśników
nuda i przymus w szkole
stawianie wymagań programowych niedostosowanych do poziomu dziecka
niepowodzenia w osiąganiu sukcesów szkolnych
poniżanie, ośmieszanie dziecka przez nauczyciela
nadmierna ilość dzieci w grupie
WYKŁAD 4
Zachowanie psychoruchowe:
niechęć do ruchu
ewidentnie zmniejszona ruchliwość
nieporadne i mało spontaniczne ruchy
ruchy opóźnione w stosunku do poleceń i mało dynamiczne
potrzebują długiego czasu do rozwiązywania zadań
nienadążają za tokiem zajęć
niska aktywność podczas zabaw i zajęć
dzieci sztywnieją po wywołaniu do odpowiedzi
unikanie ruchu zabaw ruchowych
PRZYCZYNY:
-wadliwe postawy rodzicielskie
*autokratyzm- rodzic jest najważniejszy, idealny, nieskazitelny, wszystko wie
*despotyzm- nie zwraca uwagi na uczucia innych osób, ignorancja
*perfekcjonizm-nadmierne wymagania
niezrównoważenie rodziców (rodzic nieprzewidywalny) powoduje u dziecka wysoki poziom lęku
patologia w rodzinie (alkoholizm, przemoc)
kary fizyczne (dotkliwe, systematyczne)
brak uznania dla dziecka (poniżanie, wyśmiewanie)
silne, traumatyczne przeżycia dziecka (molestowanie seksualne, spalenie domu, wypadek, śmierć na oczach dziecka)
LĘKI DZIECKA:
-leki przed przedszkolem-naturalność
OBJAWY LĘKÓW:
niepokój
drażliwość
napięcie mięśniowe (bój brzucha, głowy)
przyśpieszone bicie serca
bladnięcie/czerwienienie się
biegunka
suchość w gardle/nadmierne ślinienie się
gryzienie paznokci
jąkanie się
drżenie rąk
problemy ze snem
trudności ze skupieniem uwagi
problem w adoptowaniu się do nowych warunków
zachowanie agresywne/ zachowanie ruchowe
PRZYCZYNY:
choroby i wcześniejsze urazy
trudne życiowe sytuacje (rozwód)
lękowa postawa rodziców
nadopiekuńczość rodziców, uwrażliwianie
postawa zbyt rygorystyczna
stawianie wymagań niezgodnych z możliwościami rozwojowymi
negatywne przeżycia w przedszkolu lub szkole
niepowodzenia szkolne (nauka, trudności)
oglądanie niedozwolonych programów, złych informacji
brak zaangażowania rodzica w spieraniu dziecka
zaburzenia psychiczne rodziców
patologia
ZABURZENIA INTELEKTUALNO-POZNAWCZE
1 zaburzenia percepcji wzrokowej
mylenie podobnych liter p, b, m, n interpunkcyjnych
problem z opanowaniem pisowni ortograficznej
odwrotność zapisywania
problem z właściwym rozplanowaniem wyrazów na stronie
problem z rozpoznawaniem drobnych różnic na rysunkach
znużone oglądanie obrazków
problem z ułożeniem klocków wg. Wzoru
problem z układaniem układanek, puzzli
PRZYCZYNY:
mało zabawek, oglądania obrazków
brak środków dydaktycznych rozwijających spostrzegawczość dziecka
nieprawidłowa atmosfera środowiska rodzinnego
różnorodne tempo rozwoju dzieci
ZABURZENIA PERCEPCJI SŁUCHOWEJ
problem z odtwarzaniem rytmu
problem z zapamiętywaniem i odtwarzaniem melodii, wierszyków, piosenek
problem z różnicowaniem samogłosek
problem z uczeniem się j. Obcych
problem z pisaniem „ ą, ę, om, em ”
problem z czytaniem, śpiewaniem, wierszykami
PRZYCZYNY:
-prenatalne(czynniki dziedziczne)
infekcje, zatrucia, środki farmakologiczne
alkohol, narkotyki, psychotropy
-okołoporodowe
wcześniaki
zaburzenie oddechowe ( niedotlenienie)
-poporodowe
infekcja uszu
urazy
-wychowanie
dziecko wychowuje się w ciszy
brak czytania książek
nadmierny hałas
wyeliminowanie z procesy edukacji nauki wierszy i piosenek
CHARAKTERYSTYKA ROZWOJU JĘZYKA DZIECKA
- skrajnie mały zasób słów
późno zaczyna mówić zdaniami
mówi tylko czasami lub tylko rzeczownikami
małomówność
problem z wyrażaniem swoich myśli i spostrzeżeń
PRZYCZYNY:
brak opowiadań, rozmów, czytania książek
brak zainteresowania ze strony dorosłych pierwszymi wypowiedziami dziecka
samotność przed telewizorem
brak odpowiedzi na pytania dziecka
pomyłki w mówieniu wiążą się karą
WYKŁAD 5
Diagnoza dzieci
Diagnoza wg Podgóreckiego
pierwsze ogniwo postępowania celowościowego w naukach praktycznych, w których jako problem męczenny pojawia się zagadnienie, przekształcenie rzeczywistości
Diagnoza składa się z określonych części:
opis – zestawienie danych empirycznych, co do których zachodzi ewentualność postępowania celowościowego
ocena – zastosowanie ocen, które pozwalają na porównanie istniejących zachowań, objawów z postulowanymi lub mechanicznymi ….
konkluzja – podsumowanie
tłumaczenie – podłoże zmian zachowania
postulowanie – co chcemy osiągnąć, w jakim czasie
stawianie hipotez – co może polepszyć stan, dlaczego jest taki stan
Diagnoza genetyczno – rozwojowa
suma czynników organicznych, biologicznych
Diagnoza środowiskowa
dotyczy rodziny (relacje, komunikacja)
Diagnoza holistyczna (całościowa)
połączenie różnych diagnoz
Elementy diagnozy:
Diagnoza genetyczno – rozwojowa : pod uwagę bierzemy 3 fazy życia
*okres płodowy:
odżywianie matki
choroby matki
urazy mechaniczne w okresie ciąży
czynniki genetyczne
* okres okołoporodowy
poród kleszczowy
wcześniactwo
niedotlenienie mózgu podczas porodu
* okres wczesnego dzieciństwa
żywienie
witaminy, mikroelementy
przekarmianie
choroby
uraz mechaniczny
stres dziecięcy
Diagnoza środowiskowa
struktura w rodzinie
warunki materialno – bytowe
patologie w rodzinie
relacje i więzi emocjonalne między członkami rodziny
status rodziny (wykształcenie, pozycja społeczna)
metody i style wychowania
postawy rodzicielskie
sposób spędzania wolnego czasu przez rodziców
uznawane wzory i autorytety
przestrzeganie norm moralnych
miejsce zamieszkania
czas poświęcony dziecku
Diagnoza pedagogiczna
stopień samodzielności i odpowiedzialności dziecka
umiejętność współdziałania i współpracy w grupie
pozycja dziecka w grupie
umiejętność dostosowania się do warunków
przejawy zmienności nastroju dziecka i cech infantylnych
cechy przywódcze
stopień uległości i podporządkowywania się
przejawy nieśmiałości i lęku
stopień przestrzegania norm i poleceń nauczyciela
zniechęcenie i niedoprowadzenie pracy do końca
stopień opanowania techniki czytania i pisania
sprawność lokomocyjna
zasób słownictwa
umiejętność twórczego opowiadania, opisywania
stopień umiejętności kojarzenia wypadków
rozwój zdolności dziecka
WYKŁAD 6
Metody diagnostyczne:
obserwacja
analiza wytworów dziecka
dialekt (rozmowa)
testy diagnostyczne
analiza dokumentów
OBSERWACJA – metoda, która polega na planowym i systematycznym spostrzeganiu faktów
wg Łobockiego:
Sposób spostrzegania, gromadzenia i interpretowania poznawanych danych w naturalnym ich przebiegu i pozostają w bezpośrednim zasięgu widzenia i słyszenia obserwatora. Odbywa się ona w sposób celowy, planowy i selektywny oraz wymagający aktywnej postawy umysłu
Po co obserwujemy dziecko?
uczy nas wdrażania wiedzy w praktyce
nauka interpretacji
zaufanie do swojej wiedzy
formułować obiektywnie oczekiwania i cele edukacyjne, sposoby ich realizacji, skuteczność działań
aby formułować hipotezy, przypuszczenia
Treści obserwacji / różne sfery dziecka
1)sfera motoryczna
jak się rusza
czy bierze udział w zabawach
czy potrafi używać określonych narzędzi
2)sfera umysłowa
jaki ma dziecko zakres wiedzy (czy jest ciekawe, czy lubi rysować)
stopień rozwoju procesów psychicznych (czy kojarzy przyczyny - skutek, czy kojarzy fakty, czy dostrzega istotne zdarzenia, cechy, czy potrafi zapamiętywać i odtwarzać)
3) sfera emocjonalno-społeczna
jak dziecko reaguje na polecenia
jaki ma stosunek do siebie i innych / zwierząt i roślin
jak postrzega umowy
4) sfera ekspresyjna
uzdolnienia, zamiłowania i pasje dziecka
jak wyraża myśli i uczucia
5) cechy temperamentu
ruchliwe czy bierne
apatyczne czy pobudzone
Cechy prawidłowej obserwacji:
co chcę obserwować
kogo chcę obserwować
co muszę wiedzieć na ten temat
Schemat obserwacji
OBSERWACJA:
HOLISTYCZNA
SWOBODNA- otwarta:
Uczestnicząca: ukryta i jawna
WYTWÓRCZA
Sytuacje :
wszystkie sytuacje naturalne, spontaniczne, samowolne
sytuacje celowo zorganizowane
sytuacje indywidualno – zadaniowe
Narzędzia obserwacji:
dzienniczek obserwacyjny
codziennie uzupełniony
jakie jest jego zachowanie
w jakich sytuacjach i jak często się denerwuje
arkusz obserwacyjny
Najczęściej popełniane błędy przy obserwowaniu dzieci:
powierzchowność, ogólnikowość
brak ujmowania istotnych cech
brak związku między poznawaniem a oddziaływaniem
brak obiektywizmu obserwatora
brak wiedzy psychologiczno – pedagogicznej nauczyciela