W wyniku zmiany pozycji ciała z horyzontalnej na pionową obserwuje się obniżanie ciśnienia tętniczego krwi .

Przyjęcie pozycji pionowej powoduje gwałtowne przemieszczenie krwi w kierunku kończyn dolnych.

Normalna reakcja ortostatyczna zapobiega skutkom zalegania krwi w dolnej części ciała poprzez wzrost obwodowego oporu naczyniowego w wyniku skurczu tętniczek, głównie w mięśniach szkieletowych, zwiększenie częstości skurczów serca, wzrost kurczliwości mięśnia sercowego oraz skurcz dużych żył w obrębie trzewnym. Kluczową rolę w wyzwalaniu reakcji ortostatycznej odgrywa odbarczenie baroreceptorów zatok szyjnych , spowodowane obnizeniem sie w nich cisnienia krwi

W wyniku zatrzymania oddechu następuje niedotlenienie organizmu i pobudzenie chemoreceptorów tętniczych (w kłębkach szyjnych) w takiej sytuacji jest niemożliwa wentylacja płuc (wstrzymany oddech) więc pojawia się tylko składowa krążeniowa odruchu z chemoreceptorów tętniczych. Jest ona następstwem jednoczesnego zwiększenia aktywności zarówno współczulnej jak i przywspółczulnej gałęzi autonomicznego układu nerwowego.

Konsekwencją jednoczesnego zwiększenia aktywności przywspółczulnej, ze względu na dominację wpływu układu przywspółczulnego na serce jest zwolnienie rytmu serca.

Odruch z chemoreceptorów tętniczych w sytuacji kiedy nie jest możliwa wentylacja płuc stwarza podstawy dla oszczędnej gospodarki tlenem zawartym we krwi.