1. Reakcja układu krążenia na wysiłki dynamiczne

- Proporcjonalnie do zapotrzebowania na tlen wzrasta pojemność minutowa serca - jest

to spowodowane wzrostem częstości skurczów serca i objętości wyrzutowej serca.

- CO wzrasta tylko do poziomu obciążeń około 50% VO2max, podczas gdy HR

wzrasta progresywnie i osiąga swoją maksymalną wartość przy maksymalnym

obciążeniu.HRmax maleje z wiekiem począwszy od 20 roku życia.

Reakcja układu krążenia na wysiłki dynamiczne

o wzrasta przepływ krwi przez mięśnie szkieletowe, mięsień sercowy i skórę,

o maleje przepływ przez nerki, wątrobę i narządy trzewne.

o Reakcja układu krążenia na wysiłłki dynamiczne

o Ciśnienie tętnicze wzrasta podczas wysiłków proporcjonalnie do obciążenia,

podczas gdy ciśnienie rozkurczowe wykazuje niewielkie zmiany.

o Całkowity opór obwodowy zmniejsza się.

Reakcja układu krążenia na wysiłki statyczne

- W czasie wysiłku statycznego dochodzi do ucisku na naczynia krwionośne przez napięte•

mięśnie.

-Powoduje to zamknięcie odpływu krwi żylnej z mięśni nawet przy stosunkowo•

niewielkich obciążeniach (25-30% siły maksymalnej), a przy zaangażowaniu dużej siły -

zahamowanie lub nawet całkowite zamknięcie dopływu krwi tętniczej (> 60-70% siły

maksymalnej).

-Przy dużych obciążeniach zahamowanie dopływu krwi następuje pomimo znacznego•

wzrostu ciśnienia tętniczego.

-Reakcja na wysiłki statyczne nie wykazuje zależności od zapotrzebowania na tlen.

-Charakteryzuje się dużym wzrostem ciśnienia skurczowego i rozkurczowego oraz•

umiarkowanym wzrostem częstości skurczów serca i objętości minutowej serca.

-Całkowity opór obwodowy nie zmienia się lub wzrasta, reakcja układu krążenia na wysiłki

statyczne zależy od:

- siły skurczu mięśni wyrażonej w procentach siły maksymalnej.

Nawet w czasie niewielkich z punktu widzenia wydatków energii obciążeń, (np.•

zaciśnięcie ręki na uchwycie dynamometru), częstość skurczów serca zwiększa się do

około 100-120 skurczów/min i wydatnie wzrasta ciśnienie tętnicze zarówno skurczowe,

jak i rozkurczowe.

-Duży wzrost ciśnienia tętniczego jest charakterystyczny dla wysiłków statycznych.

-Przy dużych obciążeniach statycznych ciśnienie tętnicze skurczowe może szybko

osiągać 200-250 mm Hg, a rozkurczowe 130-150 mm Hg.

-Pomiary ciśnienia dokonywane za pomocą wewnątrztętniczych czujników w

czasie wysiłków statycznych wykonywanych z maksymalną siłą i udziałem dużych

grup mięśni wykazały chwilowe wzrosty ciśnienia do wartości jeszcze większych,

niż wyżej wymienione (350/250 mm Hg).

-Przyczyną tej reakcji jest zwiększenie pojemności minutowej serca przy braku

zmian lub zwiększeniu obwodowego oporu naczyniowego, spowodowanym

uciskiem napiętych mięśni na naczynia krwionośne.

-Zwiększenie pojemności minutowej serca w czasie wysiłków statycznych zależy wyłącznie•

od HR, ponieważ objętość wyrzutowa nie zmienia się lub nawet zmniejsza.

-Reakcja układu krążenia na wysiłki statyczne jest proporcjonalna do względnej siły skurczu

mięśni, czyli proporcji siły aktualnie rozwijanej do maksymalnej siły skurczu dowolnego

zaangażowanej grupy mięśni.

Wzrost ciśnienia tętniczego jest więc mniejszy, jeśli ten sam opór zewnętrzny•

pokonywany jest przez dużą grupę mięśni, niż kiedy zaangażowana jest mała, a więc słabsza grupa

3.Charakterystyka zmian pojemności minutowej serca w czasie wysiłku

Pojemność minutowa serca podczas wysiłku dynamicznego zwiększa się

proporcjonalnie do zapotrzebowania na tlen (intensywności wysiłku), osiągając u ludzi

- przeciętnej wydolności fizycznej 20 - 25 L/min przy maksymalnym obciążeniu.

- U sportowców uprawiających dyscypliny wytrzymałościowe pojemność minutowa

serca może przekraczać 40 L/min.

- Zwiększeniu zapotrzebowania na tlen o 1 L/min towarzyszy zwiększenie pojemności

minutowej serca o około 5 L/min.

- Wzrost pojemności minutowej serca w czasie wysiłku zachodzi dzięki zwiększeniu

liczby częstości skurczów i objętości wyrzutowej

Zależność pojemności minutowej serca od intensywności wysiłku

- Zależność między objętością minutową serca (w ml/min/kg masy ciała) a obciążeniem

wysiłkowym ma przebieg prostoliniowy, w zakresie od lekkich aż do maksymalnych

obciążeń.

Zależność pojemności minutowej serca od pozycji ciała

-W pozycji leżącej CO zwiększa się wprost proporcjonalnie do obciążenia wysiłkowego,

podobnie jak w pozycji siedzącej lub pionowej.

- Przejściu z pozycji stojącej do leżącej towarzyszy zwiększenie się CO mniej więcej o 2

l/min (u ludzi starszych mniej, o 1 l/min)

4. Objętość wyrzutowa serca w okresie restytucji powysiłkowej

Przebieg powysiłkowych zmian SV może być różny w zależności od pozycji ciała oraz od

aktywności badanego.

-Jeśli po przerwaniu wysiłku badany pozostaje w stanie bezczynnym, to

występuje gwałtowne zmniejszanie się częstości skurczów serca, objętości

wyrzutowej i pojemności minutowej serca.

-Zatrzymanie znacznej ilości krwi w naczyniach pojemnościowych kończyn

dolnych może być przyczyną hipotonii ortostatycznej i zapaści.

-Wykonywanie w tym okresie obrotów pedałami bez oporu nie wpływa istotnie

na przebieg zmian częstości skurczów serca, natomiast odwraca na kilkadziesiąt

sekund przebieg zmian SV.

-Objętość wyrzutowa serca zwiększa się nawet powyżej poziomu osiągniętego

podczas wysiłku, po czym po 45-60 s zaczyna zmniejszać się, osiągając poziom

wyjściowy dopiero po 2-3 min. Podobnie zmienia się pojemność minutowa

serca.

-Zwiększenie SV wyrównuje „z nadmiarem" występujące już w tym czasie

znaczne zmniejszenie częstości skurczów serca.

-Przyczyną powysiłkowego wzrostu SV w przedstawianych warunkach jest

zwiększony, dzięki ruchom nóg, dopływ żylny do serca i wzrost ciśnienia

końcoworozkurczowego.

5. Ciśnienie tętnicze krwi (skurczowe, rozkurczowe, średnie i pulsowe) w czasie wysiłków

dynamicznych

- Ciśnienie tętnicze skurczowe krwi wzrasta w czasie wysiłków dynamicznych

proporcjonalnie do wielkości obciążenia, natomiast ciśnienie rozkurczowe wykazuje

tylko nieznaczny wzrost, nie zmienia się lub nawet obniża.

-Jest to spowodowane zwiększeniem pojemności minutowej serca przy

jednoczesnym zmniejszeniu oporu obwodowego na skutek rozszerzenia naczyń

tętniczych w mięśniach.

- Po zakończeniu wysiłku ciśnienie tętnicze krwi często obniża się do wartości

mniejszych niż przed wysiłkiem.

-U chorych z nadciśnieniem powysiłkowe obniżenie ciśnienia tętniczego może

utrzymywać się nawet przez kilka godzin.

- Ciśnienie tętnicze skurczowe (BPS), rozkurczowe (BPd) oraz średnie (BP) mierzone

śródtętniczo, wzrasta proporcjonalnie do obciążenia wysiłkowego zarówno w pozycji

leżącej, jak i pionowej.

- Podczas wysiłków fizycznych wzrost ciśnienia skurczowego jest znacznie większy niż

wzrost ciśnienia rozkurczowego

-Ciśnienie tętnicze krwi osiąga poziom odpowiadający intensywności wysiłku zwykle już

po 1-3 min od chwili jego rozpoczęcia i utrzymuje się na tym poziomie, ulegając tylko

niewielkim wahaniom.

6. Przekrwienie czynnościowe w mięśniach szkieletowych

Przepływ czynnościowy krwi zwiększa się w wyniku rozszerzenia naczyń•

przedwłośniczkowych.

o Stosunek oporu przedwłośniczkowego do pozawłośniczkowego z wartości

spoczynkowej około 4:1 zmniejsza się podczas maksymalnego wysiłku

mięśniowego ponad dwukrotnie do wartości około 2: 1.

o W rezultacie zwiększa się ciśnienie w naczyniach włosowatych i współczynnik

filtracji włośniczkowej.

o Zwiększona filtracja sprzyja dyfuzji substancji odżywczych do pracujących mięśni.

o Zwiększa się odpowiednio objętość pracującej kończyny i odpływ chłonki.

o Rozluźnienie mięśni zwieraczy przedwłośniczkowych włącza do mikrokrążenia

naczynia włosowate nieczynne w spoczynku.

o Gęstość czynnych naczyń włosowatych zwiększa się 20-krotnie i odpowiednio

zwiększa się powierzchnia dyfuzyjna

Reakcja antycypacyjna

Zwiększenie przepływu krwi przez mięśnie szkieletowe i zwiększenie pojemności•

minutowej serca wyprzedzają skurcz mięśni w oczekiwaniu na wysiłek jeszcze przed

skurczem mięśni - faza ośrodkowa lub reakcja wyprzedzająca (antycypacyjna —

feedforward response).

Mechanizm reakcji antycypacyjnej

Ośrodkowe zahamowanie aktywności włókien współczulnych skierowanych do naczyń•

mięśni szkieletowych, wydzielanie adrenaliny i rozszerzenie naczyń mięśniowych przez

receptory beta-adrenergiczne oraz, u niektórych gatunków, pobudzenie cholinergicznych

włókien współczulnych, rozszerzających naczynia w mięśniach szkieletowych.

Wzorzec odpowiedzi przypomina reakcję emocjonalno-obronną.•

Wczesna faza zwiększenia przepływu krwi

Z chwilą rozpoczęcia pracy mięśni pojawia się wczesna faza zwiększenia przepływu krwi,•

narastająca z okresem połowicznym 2-10 s.

Zależy ona od pompy mięśniowej.•

Skurcz mięśni i zwiększenie ciśnienia śródmięśniowego uciska głębokie żyły mięśniowe i•

przesuwa z nich krew w stronę serca.

Ruch odwrotny uniemożliwiają zastawki żylne.•

Podczas rozkurczu żyły rozciągają się i pobierają krew z mikrokrążenia.•

Z chwilą następnego skurczu mięśni zwiększone ciśnienie śródmięśniowe ponownie•

wyciska z nich krew żylną w stronę serca.

Przekrwienie czynnościowe w mięśniach szkieletowych

W późniejszej fazie przekrwienia roboczego zaczynają działać miejscowe czynniki•

chemiczne rozszerzające naczynia, ale i wtedy przepływ odbywa się naprzemiennie w

rytm skurczów mięśniowych.

Wiele substancji gromadzących się miejscowo w wyniku wzmożonego metabolizmu (jony•

K+, kwas mlekowy, CO2, miejscowe zwiększenie ciśnienia osmotycznego, miejscowa

hipoksja itp.) rozszerza naczynia.

Rola adenozyny

Głównym czynnikiem chemicznym rozszerzającym arteriole i mięśnie zwieracze•

przedwłośniczkowe podczas przekrwienia roboczego jest adenozyna, działająca przez

receptory A1 i A2

.

Powoduje ona otwarcie kanałów potasowych K•ATP

w miocytach mięśni gładkich naczyń,

hiperpolaryzację i rozluźnienie napięcia mięśniowego.

Rola tlenku azotu

Wzmożone uwalnianie tlenku azotu odgrywa mniejszą rolę w przekrwieniu roboczym w•

obrębie mikrokrążenia.

Tlenek azotu uwalnia się ze śródbłonka tętniczek o średnicy co najmniej 50 µm lub•

większej, a nie w naczyniach mikrokrążenia.

NO jest czynnikiem tonicznie rozszerzającym tętnice, ale w spoczynku.•

Uwalnianie tlenku azotu z komórek śródbłonka większych tętnic wspomaga jednak•

przekrwienie robocze.

o Przyspieszenie prądu krwi w tętnicach zaopatrujących pracujące mięśnie zwiększa

bowiem napięcie ścinające, uwalnia NO i powoduje rozszerzenie tętnicy.

o Dzięki temu krew kieruje się do tętnic zaopatrujących pracujące mięśnie kosztem

przepływu w tętnicach zaopatrujących mięśnie nie pracujące.

o Rozszerzenie wstępujące większych tętnic, nie kontaktujących się bezpośrednio z

metabolitami pracujących mięśni zależy m.in. od NO.

o Jest ono sprzężeniem zwrotnym kierującym krew do tych obszarów, które mają

wzmożone zapotrzebowanie na tlen i na substraty energetyczne.

o Pewnym magazynem NO jest mioglobina.

Odtlenowanie mioglobiny, podobnie jak oksyhemoglobiny, powoduje♣

uwalnianie NO i sprzyja rozszerzaniu naczyń.

Rola aktywności współczulnej

Podczas przekrwienia roboczego zwiększa się aktywność włókien współczulnych.•

o Nie zwężają one jednak naczyń w pracujących mięśniach, ponieważ zapobiega

temu efekt sympatykolityczny i adrenolityczny skurczu mięśni: uwalnianie

noradrenaliny hamowane jest przez adenozynę działającą przez receptor

presynaptyczny A2.

o Także tlenek azotu hamuje uwalnianie noradrenaliny.

Faza poskurczowa

W trzeciej, poskurczowej fazie intensywnego wysiłku zwiększony przepływ krwi•

utrzymuje się jeszcze przez wiele minut.

o Zależy on od powolnego tempa wypłukiwania metabolitów i powolnego

zmniejszania ich stężenia w miarę spłacania długu tlenowego.

o Utrzymywania się zwiększonego wytwarzanie prostaglandyn, zwłaszcza PGI2 i

uwalniania NO z komórek śródbłonka większych tętnic.

o Efekt ten powoduje napięcie ścinające wytwarzane przez szybki prąd krwi oraz

zwiększenie wrażliwości receptora acetylocholinowego M, utrzymujące się długo

po pracy mięśniowej.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Rola układu krążenia podczas wysiłku fizycznego, BILOGIA, FIZJOLOGIA CZŁOWIEKA
sciagi do druku na fizjo wysilku uk krazenia, materiały fizjo, Fizjologia wysiłku fizycznego
sciagi do druku na fizjo wysilku miesnie, materiały fizjo, Fizjologia wysiłku fizycznego
Najwazniejsze zagadnienia z ukladu krazenia na fizjologie
Alergia oddechowa to nieprawidłowa reakcja układu immunologicznego na substancję, Alergia oddechowa
Reakcje organizmu na wysiłki fizyczne różnego typu, AWF, fiziologia
fizjologia wysiłku odp 28 29 30, materiały fizjo, Fizjologia wysiłku fizycznego
Leki ukladu krazenia AM farmakologia 2012 materialy
¶ci±ga-FWF, materiały fizjo, Fizjologia wysiłku fizycznego
ADAPTACJA UKLADU KRAZENIA do WYSILKU, Wykłady-Ronikier, Ronikier2
FWF wykł, materiały fizjo, Fizjologia wysiłku fizycznego
drukowanie 40 50, materiały fizjo, Fizjologia wysiłku fizycznego
sciagi do druku ukl oddech, materiały fizjo, Fizjologia wysiłku fizycznego
5-ADAPTACJA UKŁADU KRĄŻENIA DO WYSIŁKU, Fizjoterapia, fizjoterapia
wykład 1 odpowiedzi wersja chosen one, materiały fizjo, Fizjologia wysiłku fizycznego
ADAPTACJA UKŁADU KRĄŻENIA DO WYSIŁKU
REAKCJA UKŁADU ODDECHOWEGO NA WYSIŁEK FIZYCZNY 2

więcej podobnych podstron