Psychologia rehabilitacji 21. 02.13

KSIĄŻKA! Kowalik – psych rehabilitacji

Różnica między psych rehabilitacji a psychoterapią. W psych rehabilitacji jest bliżej do psych wychowawczej, edukacji i rozwojowej niz pysch klinicznej.

Witmer – uniwersytet w Pensylwanii. Pracowal z osobami gluchymi, niewidomymi lub niewidacymi i tymi, ktore maja zaburzenia w zachowaniu.

Psycholoogia w rehabilitacji. Europa po IIWŚ w wynikiu koniecznosci udzielania pomocy medycznej inwalidom wojennym. U znacznej ilosci osob – zolnierzy i ludnosci cywilnej – doszlo w wyniku dzialan wojennych do uszkodzen ciala (najcxesciej: utrata konczyn, uszkodzenia wzroku, slychu, poparzenia ciala). Wielkosc tego problmeu sklonila lekarzy do wyodrebnienia specjalnego dzialy medycyny – rehabilitacji leczniczej.

Wczesneij niepelnosprawnym stalali sie pomagac lekarze i pedagodzy.

Starozytnosc – para –wzorce dla wspolczesniej dzialalnosci rehab.

Demostenes – slynny moca, ktory poradzil sobie z wada wymowy poprez stosowanie odpowiednich cwiczen

Klaudiusz - cesarz rzymski, ktorego deformacje ciala kompenoswał zdbywaniem ogromnej wiedzy, co sprawilo , ze objal najwazniejszy urząd w panstwie rzymskim.

Hipokrates – ojciec medycyny w jednym ze swych dziel uogolnil te doswiadcenia : „Nalezy pamietac, ze cwieczniea wzmacniaja, a nieczynnosc oslabia cialo”

Jako pierwszsy pojeciem „rehbailitacja” posluzyl sie w 1918 McMurtie, dyr Instytutu Czerwonego Krzyza dla Inwalidów w NY. W osrodku szkoleniowym dla inwalidow wojennych uczyl on osoby z uszkodzeniem narzadu ruchu i narzadow wzroku umiejetnosci zycia codziennego. Nawiazal do pomyslu Henrika Linka, ktory jescze w XIX opracowal cwiczenia fiz, zeby mogli oni funkocjonowac w zyciu codziennym.

Osoba niepelnoscprawa, terminy okr ich i konsekwncje dla zycia spol

Defektologia – nauka o defektach, zwracala ona uwafe na defekt czł. Jego ułomnosc, koncentorwwla sie na tym, aby usunac defekt.

Osoby ułomne – również zwraca uwage na braki danej osoby

Inwalida- z łac. Oznacza tego, który jest zdrowy, niepelnosprawnosc rozumiana jako choroba, do pol. XX nie roznicowano miedzy choroba a niepelnosprawnoscia. Termionoloicznie pojecie to nie jest zgodne , ale jest uzywane w terminologii prawnej, bardzo gleboko wrylo sie w regulacje prawne i ma pejoratywna konotację

Nienormlany – określenie to nie dotyka sedna sprawy, przedstawia osobę niepełnopsrawną w niewlasciwy sposob – os. Niepelnospeawne sa normalne i tak pownno sie ja trakotwac

Jako okreśniea pejoratywne umacniaja spoleczne stereotypy na temat ludzi nieplnisprawnych, koncenturja sie na ulomosci osoby, a nie na podstawowej kwestii, ktora powinna laczyc ludzi, na tym, ze wszyscy jestesmy osobami i mamy prawdo do godnosci.

Pojecia te prowadxa do stygmatyzacji osob niepelnosprawnych w spol., trakotwania ich jako gorszej kat. Ludzi (bledne przekonania tj. Kateogirii ludzi skazanych na porazke) tworza podzialy na my i oni.

Prowadza do wyizolowania grupy osob niepelnosprawnych i usunięcia na margines ich potrzeb.

Przyczyniaja sie jednoczeniscie do spadku poczucia wlasnej wartosci osob niepelnosprawnych i ich bliskich (bycie gorszym, innym).

U osob tych moze roznac lek spolczny.

• Skutki dla spolecznsntwa to poprzez utrunianie integracji spolecznosci sprawnej z niepelnosprawna, moze zwiekszyc brak tolerancji, a nawet pojawic sie przemoc (przezywanie, dokuczanie itd)

• Istotne jest ze sposob w jaki sie wyrazamy (słownictwo), myslimy (niewerbalne sygnaly) o osobach niepelnosprawnych wyplywa na nasz postawy wobec niepelnosprwanych moze zamykac nas na nia albo otwierac, pokazujac roznice – dzielic, stygmatyzowac, czy obrazac lub laczyc, spajac, integorwac.

Osoby niepelnosprawne

• Osoby niepelnosprawne nie stanowia jednolitej grupy.

• Jest to grupa liczaca prawie 5,5mln osob (14%)

• Najmiejszy odsetek -10-11% w woj. Opolskie i mazowieckie

• Ponad 18% woj. Lubelskie, lubskie i malopolskie

Kryteria różnicujące osoby niepełnosprawne

• Wiek

  • Odsetek os. Niepełnosprawnych wzrasta wraz z wiekiem i jest to naturlane – gdyz jedna z przyczyn jest proces starzenia sie, duzy skok obseruje sie ok. 50rż – ilość osób niepełnosprawnych wzrasta 3krotnie

• Zakres niepełnosprawnosci

  • Istnieje3 grupy inwalidztwo

  • Osoby z I grupa maja najwiekszy zakres dysfunkcjonalnosc

  • II i III grupa najwiecej 1/5

• Status

  • Prawny – osoba niepelnosprawna prawenieorzeczona, tylko na papierze bez przyczyn biologicznych

  • Biologiczne i prawnie – tytuł prawyny zgodny z biologicznymi przyczynami

  • Biologiczne – głównie osoby starsze, ktore nabywaja ograniczenie ze wzgeldu na proces starczy, ale nie zabiegają o dodatkowe świadczenia

  • Niektóre środki rehabilitachyjne dostępne są tylko dla osób z orzeczonym prawnie stopniem niepełnosprawności

• Przyczyny niepelnosprawnosci

  • Uszkodznia i choroby narzdow ruchu ok. 50%

  • Chorzenia neurologiczne

  • Schorzenia psychiczne

  • Schorzenia ukł krążenia

  • Uszkodzenia i choroby oczu i sluchu

  • Upośledzenia

  • Inne schorzenia

  • Ponad 3% dzieci w wieku 0-14 sa to dzieci niepelnosprawne

• Poziom wykształcenia

  • Wyżdze 4.6%

  • Średnie i policealne 23.2

  • Zasadnicze zawodowe 22%

  • Pozosałe 50% (ale azmiejsza sie odsetek osób z niskim wykształceniem)

• Zatrudnienie

  • Różnica między zatrudnieniem osób sprawnych a zatr osób niepełnosprawnych – tylko 30% niepełnosrpawnych jest w syt zatrudnienia. Stopa bezrobocia jest zdecydowanie wyższa w przydapku osób niepełnosrpawnych.

Czynniki warunkujące zmiany stosunku do osob niepelnosprawncyh i mozliwosci ksztaltowania pozytynych postaw

By zmienić sostunek do osoby niepełnosprawnej należy zmienić sposób myślenia:

- czyli pojęcia, którymi określamy osoby niepłenosprawne

- Inwalida – pojęcie, które próbuje sie usunąc. Oznacza oso

Osoba niepełnosprawna lub osoba z niepełnosprawnością.

• Zdlaczego odoba niepełnosprawna?

  • Nie dotyczny ona bytu osobowego –duszy

  • Zycie wew czł może toczyć się niezależnie od procesów psychicznych

  • Jest przede wszyskim osona i w tym nie ma różnic między ludźmi.