Zasada działania czynników termoelektrycznych.
Termoelement składa się z dwóch różnych metali w postaci przewodu, spojonych na dwóch końcach. Jedno złącze umieszczone jest w miejscu pomiaru, drugie utrzymywane jest w stałej temperaturze odniesienia. Pod wpływem różnicy temperatur powstaje różnica potencjałów, zwana siłą termoelektryczną, proporcjonalana do różnicy temperatur.
Charakterystyka procesu spalania paliw w kotłach fluidalnych.
Materiał przed spalaniem musi być poddany fluidyzacji, co zapewnia maksymalne wykorzystanie powierzchni ciała stałego i zwiększenie intensywności procesu. Kotły służą głównie do produkcji gorącej wody lub pary. Spalanie odbywa się w zakresie temp. 750-950. Współczynnik przenikania ciepła od warstwy fluidalnej do powierzchni w niej zamkniętej wynosi 280-570[W/m2K]. Aby utrzymać odpowiedni zakres temperatur należy regulować strumień wytwarzające i odbierające w złożu ciepła.
Zalety:
wysoka wydajność
Niskie koszty inwestycyjne
Prosta budowa
Łatwe odsiarczanie i odazotowanie spalin
Wady:
tylko dla materiałów sypkich
Wysokie wymaganie co do ziarnistości wsadu
Spalenie dyfuzyjne i kinetyczne
Różnica polega na łączeniu palnej substancji z utleniaczem. Przy spalaniu kinetycznym substancje palne są mieszane z tlenem przed rozpoczęciam reakcji spalania, natomiast przy spalaniu dyfuzujnym proces spalania zachodzi równocześnie z procesem mieszania.
Rożniczkowe i masowe równanie ciągłości strugi.
Masowe
$$\dot{G = \ \frac{\text{Fω}}{V}} = const.\ \lbrack\frac{\text{kg}}{s}\rbrack$$
F-przekrój kanału ω – prędkość średnia V – objętość właściwa
Różniczkowe
ωdω = − vdp
Opory przepływu, podział, charakterystyka, obliczenia oporów tarcia.
Opory lokalne – parametry konstrukcyjne rurociągu powodują zaburzenia, a wynikające z tego straty ciepła opisujemy wzorem
$$p_{t} = \ \xi\frac{\omega^{2}g}{2}$$
Opory hydrostatyczne – wynikają z różnicy ciśnień pomiędzy ośrodkami transportu.
Punkt pracy wentylatora z siecią. Wyznaczenie punktu na podstawie charakterystyki.
Punkt przecięcia krzywej przyrostu ciśnienia całkowitego z charakterystyką oporów sieci. Optymalny punkt współpracy wentylatora z siecią powinien odpowiadać maksymalnej sprawności wentylatora. Wentylator powinien być tak dopbrany do sieci aby jego punkt pracy był położony na odcinku mierzonym od punktu maksymalnego przyrostu ciśnienia całkowitego aż do miejsca w którym wntylatora ma jeszcze sprawność praktycznie zadowalnającą. Ten zakres pracy nazywa się zakresem użtyecznosći wentylaora.
Zasada powmiaru strumienia przpeływu za pomocą rurek spiętrzających.
Wykorzystując równienie Bernoulliego $(p_{\text{st}} + \frac{g\omega^{2}}{2} = \ p_{c} = const)$ oraz pomiar rozkałdu ciśnienia statycznego i całkowitego, czyli dynamicznego możemy obliczyć prędkość w każdym punkcie pomiaru ze wzoru $\omega = \ \sqrt{2\ p_{c} - p_{\text{st}}/g} = \ \sqrt{2\frac{p_{d}}{g}}$
Często wykorzystuje się też rurkę Prandla pc = pst +pd . Jest to połączenie rurki Piluta mierzącą pc z rurką prostą mierzącą ps.
Podstawowe definicje dotyczące obliczeń spalania.
Stan roboczy paliwa – skład elementarny próbki paliwa stałego zawierającego wilgoć nabytą przez paliwo w czasie wydobycia, tansportu, skąłdowania.
Stan powietrzno-suchy paliwa – skłąd chemiczny próbki węgla bez wilgoci przemijającej
Spalanie całkowiete – jeżeli stałe produkty spalania (żużel, popiół) nie zawierają wolnego węgla i siarki
Spalanie zupełne – jeżeli produkty spalania (spaliny) nie zawierają gazowego CO, H2, CH4, czyli gazowych skąłdników palnych.
Teoretyczna temperatura spalania.
Czyli najwyższa temperatura jaką osiągają niezdysocjowane spaliny w wyniki adiabatycznego i izobarycznego spalania z nadmiarem powietrza.
Tlen stech. i teoretyczny. Zasada obliczeń
Tlen stechiometryczny – minimalna ilość tlenu potrzebna do całkowitego i zupełnego spalenia jednostkowej ilości paliwa zgodna z równaniem stechiometrycznym
Tlen teoretyczny – tlen stechiometryczny pomniejszony o wolny tlen zawarty w paliwe.
Ot = Cv/12 + Hv/4 +Sv/32 – Ov/32 [kmoli O2/kg pal]