Polityka Rynku Pracy 緕robocie

Polityka rynku pracy!

1. Polityka rynku pracy: Kszta艂towanie proces贸w zwi膮zanych z przygotowaniem, w艂膮czeniem do sfery pracy, alokacj膮 oraz racjonalnym spo偶ytkowaniu zasob贸w ludzkich. W艣r贸d cel贸w polityki zatrudnienia wyr贸偶nia si臋 pe艂ne i racjonalne zatrudnienie.

2. Por贸wnanie polityki zatrudnienia i polityki rynku pracy:

Polityka zatrudnienia: dzia艂alno艣膰 pa艅stwa, kt贸re przejawia si臋 w postaci wykorzystywania form oddzia艂ywania na funkcjonowanie rynku pracy.

Polityka rynku pracy: dzia艂ania, kt贸re maj膮 charakter bardziej bezpo艣redni i dotycz膮 usprawniania funkcjonuj膮cego rynku pracy przy danym popycie na prac臋 i okre艣lonej poda偶y pracy.

Rynek pracy: Miejsce konfrontacji poda偶y pracy zg艂aszanej przez osoby aktywne zawodowo i popytu na si艂臋 robocz膮 zg艂aszanego przez przedsi臋biorstwa. Zg艂oszenie przez nich zapotrzebowanie na produkty i us艂ugi (popyt) wywiera wp艂yw na wielko艣膰 produkcji oferowanej przez zak艂ady pracy (poda偶). W zale偶no艣ci od zamiar贸w przedsi臋biorstwa co do wolumenu wytwarzanych d贸br kszta艂towane jest zapotrzebowaniem na si艂臋 robocz膮 (popyt na prac臋).

3. Podzia艂 na aktywnych i biernych zawodowo:

Aktywni zawodowo: Zaliczamy pracuj膮cych i zarejestrowanych bezrobotnych

Bierni zawodowo: Ludzie, kt贸rzy z jakiego艣 powodu nie szukaj膮 pracy. (Uczniowie, Leniwi, Oligarchowie)

Za pracuj膮cych uwa偶a si臋 osoby, kt贸re w badanym tygodniu wykonywa艂y prac臋 zarobkow膮 minimum przez 1 godzin臋, tzn. prowadzi艂y w艂asn膮 dzia艂alno艣膰 gospodarcz膮, pracowa艂y na w艂asny rachunek, by艂y zatrudnione w charakterze pracownika najemnego.

Za osoby bezrobotne uznaje si臋 ludzi, kt贸rzy spe艂niaj膮 艂膮cznie trzy warunki:

Do bezrobotnych zalicza si臋 r贸wnie偶 osoby, kt贸re znalaz艂y prac臋 i czekaj膮 na jej rozpocz臋cie ( do 30 dni).

Bezrobocie: Brak r贸wnowagi mi臋dzy stron膮 poda偶ow膮 a stron膮 popytow膮 rynku pracy, lub jako sytuacja w kt贸rej cz臋艣膰 zasob贸w pracy w wieku produkcyjnym jest sk艂onna podj膮膰 prac臋, a nie znajduje zatrudnienia.

Wsp贸艂czynnik aktywno艣ci zawodowej: Udzia艂 os贸b aktywnych zawodowo w liczbie ludno艣ci og贸艂em (w wieku 15 lat i wi臋cej)
Wska藕nik zatrudnienia: Udzia艂 os贸b pracuj膮cych w liczbie ludno艣ci og贸艂em (w wieku 15 lat i wi臋cej)

Bezrobotny zarejestrowany to osoba:

4. Rodzaje bezrobocia:

Bezrobocie przymusowe: Mimo ch臋ci podj臋cia pracy, osoby poszukuj膮ce nie mog膮 jej znale藕膰. (Akceptuj膮c dany poziom p艂ac realnych).

Bezrobocie naturalne: Jest wyznaczone przez popyt i poda偶 pracy. Przeci臋cia tych prostych wyznaczaj膮 bezrobocie naturalne, kt贸re jest mo偶liwe do zaakceptowania z punktu widzenia ekonomii.

Bezrobocie dobrowolne: Brak ch臋ci do podj臋cia pracy ( lenistwo).

4.2 Bezrobocie powsta艂e ze wzgl臋du na przyczyn臋 powstania:

4.3 Bezrobocie powsta艂e ze wzgl臋du na form臋:

4.4 Bezrobocie powsta艂e ze wzgl臋du na czas trwania:

5. Skutki bezrobocia:

Konsekwencj膮 bezrobocia z perspektywy ekonomicznej jest niew膮tpliwie utrata mo偶liwo艣ci wykorzystania potencja艂u pracy jako czynnika wzrostu gospodarczego, strat臋 t臋 wyra偶a tzw. luka PNM czyli r贸偶nica mi臋dzy potencjalnym poziomem produktu narodowe brutto, jaki mo偶na by osi膮gn膮膰 w normalnych warunkach pe艂nego zatrudnienia. Wzrost wydatk贸w bud偶etowych na zasi艂ki dla bezrobotnych oraz na 艣wiadczenia socjalne.

Polityczny wyd藕wi臋k negatywnych skutk贸w bezrobocia mo偶e by膰 tak偶e wykorzystany przez opozycj臋 w walce o w艂adz臋 (tron :D) i przyczyni膰 si臋 do sukcesu wyborczego.

6. Cele polityki pracy!

Zamierzenia UE: Warto艣膰 wska藕nika zatrudnienia os贸b w wieku 20-64 lat w 2020r. wynios艂a 75%.

7. Instrumenty rynku pracy:

Przez "instrumenty rynku pracy" nale偶y rozumie膰 rozwi膮zania systemowe (regu艂y, parametry ekonomiczne, decyzje administracyjne), oraz dora藕ne dzia艂ania i przedsi臋wzi臋cia maj膮ce istotne znaczenie dla gospodarowania czynnikiem ludzkim i wywo艂uj膮ce okre艣lone zmiany w sferze zatrudnienia. Wszystkie instrumenty rynku pracy mo偶e podzieli膰 na dwie grupy: Pasywne i Aktywne

Instrumenty pasywne: S艂u偶膮 stymulowaniu czasowej lub sta艂ej dezaktywacji cz臋艣ci poda偶y si艂y roboczej (instrumenty dezaktywizuj膮ce) albo 艂agodzeniu skutk贸w bezrobocia przez cz臋艣ciowe zast膮pienie dochodu z pracy. (instrumenty socjalne)

Dzielenie miejsc pracy: Pe艂noetatowe stanowisko, zajmowane przez jedn膮 osob臋, jest dzielone tak, 偶e pracuje na nim kilka os贸b, ale w niepe艂nym wymiarze czasu pracy. Jest to rozwi膮zanie korzystne np. dla kobiet wychowuj膮cych dzieci, czy os贸b starszych.

Wyd艂u偶enie okresu obowi膮zkowej nauki szkolnej: Jest sposobem na zmniejszenie poda偶y pracy, poniewa偶 anga偶uje m艂odzie偶 w innym obszarze ni偶 rynek pracy. Rozwi膮zanie to powoduje jednak tylko przesuni臋cie w czasie.

Obni偶enie wieku emerytalnego: Zmniejsza poda偶 si艂y roboczej trwale, ale tylko wtedy, gdy istnieje przymus przej艣cia na emerytur臋 po osi膮gni臋ciu wieku emerytalnego oraz zakaz 艂膮czenia pobierania 艣wiadczenia emerytalnego z p艂ac膮.

Obowi膮zkowa s艂u偶ba wojskowa: Ma s艂u偶y膰 czasowej dezaktywacji rynku pracy, zw艂aszcza m臋偶czyzn.

Ochrona rynku pracy przed nap艂ywem pracownik贸w z zewn膮trz: Utworzenie ustawodawstwa ograniczaj膮cego nap艂yw cudzoziemc贸w na rynek pracy lub zabraniaj膮cego zatrudniania ich, mo偶e to by膰 ca艂kowity zakaz, lub mo偶e mie膰 charakter po艣redni, wynikaj膮cy z tworzenia barier administracyjnych.

Popieranie emigracji: Rozwi膮zanie polegaj膮ce na zach臋caniu ludno艣ci w wieku produkcyjnym do poszukiwania pracy za granic膮 i zmniejszania tym samym presji na w艂asny rynek

Zasi艂ki dla bezrobotnych: Wyp艂acane ludziom, kt贸rzy nie maj膮 pracy. Maj膮 dwie funkcje: dochodow膮 i motywacyjn膮. Maj膮 zapewni膰 bezrobotnym 艣rodki do utrzymania, ale jednocze艣nie motywowa膰 ich do szukania pracy.

Instrumenty aktywne: Maj膮 za zadanie sprzyja膰 dopasowaniu struktury si艂y roboczej, do potrzeb rynku m.in. poprzez szkolenia czy doradztwo zawodowe.

Po艣rednictwo pracy: Jest to instrument u艂atwiaj膮cy poszukiwanie pracy i oferuj膮cym prac臋 zaspokojenie oczekiwa艅.

Poradnictwo zawodowe: Ma na celu pomoc osobom bezrobotnym i poszukuj膮cym pracy w planowaniu i organizowaniu 艣cie偶ki zawodowej przez udzielanie informacji zawodowych, wskaz贸wek.

Dofinansowania tworzenia nowych miejsc pracy: Pa艅stwo mo偶e bezpo艣rednio finansowa膰 cz臋艣膰 lub ca艂o艣膰 wynagrodzenia pracownika, lub te偶 pokry膰 koszty wynikaj膮ce z utworzenia stanowiska pracy.

Prace interwencyjne: S膮 form膮 subwencjonowania zatrudnienia, kt贸ra ma czasowy charakter. Podmioty rynku pracy inicjuj膮 i finansuj膮 je w razie braku propozycji odpowiedniego zatrudnienia dla bezrobotnych. W ich ramach pracodawcy zatrudniaj膮 bezrobotnych b臋d膮cych w szczeg贸lnej sytuacji na rynku pracy, w zamian za uzyskiwan膮 refundacj臋 cz臋艣ci koszt贸w, wynagrodzenia oraz sk艂adki na ubezpieczenia spo艂eczne. (?? -.-)

Roboty publiczne:
Specyficzna forma subwencjonowanego zatrudnienia o czasowym charakterze. Organizowane i finansowane s膮 przez pa艅stwo lub samorz膮dy: celem zastosowania tego instrumentu jest produktywne zatrudnienie bezrobotnego. S膮 skuteczn膮 form膮 pomocy bezrobotnym i pracodawcom. Podj臋cie nawet czasowej pracy zach臋ca do dalszych poszukiwa艅, pozwala bezrobotnym uaktywni膰 si臋 zawodowo i by膰 pracownikiem! :D

Po偶yczki dla bezrobotnych, na rozpocz臋cie dzia艂alno艣ci gospodarczej: S膮 form膮 wsparcia dla bezrobotnych chc膮cych podj膮膰 dzia艂alno艣膰 gospodarcz膮. Ich wynikiem jest samozatrudnienie bezrobotnego. Po偶yczka mo偶e mie膰 charakter bezzwrotny ( po spe艂nieniu odpowiednich warunk贸w), w przeciwnym wypadku spos贸b sp艂aty ustalany jest na preferencyjnych zasadach.

Wspieranie rozwoju gospodarczego: Dzia艂ania pa艅stwa w skali makro zmierzaj膮ce do stymulacji gospodarki i wzrostu zatrudnienia. Obejmuj膮 one dzia艂ania w obszarze rozwoju ma艂ych i 艣rednich przedsi臋biorstw (uproszczenie prawa, ulgi podatkowe, preferencyjne kredyty i po偶yczki).

8. Instrumenty Polskiego rynku pracy.

Podstawowe instrumenty rynku pracy w Polsce okre艣lone s膮 w art. 15 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. S膮 nimi:

Po艣rednictwo pracy jest prowadzone przede wszystkim przez powiatowe urz臋dy pracy oraz wojew贸dzkie urz臋dy pracy, agencje po艣rednictwa pracy i Ochotnicze Hufce Pracy. Wykonywane jest nieodp艂atnie. Z dniem 1 maja 2004r. Polskie publiczne s艂u偶by zatrudnienia sta艂y si臋 cz艂onkiem sieci Europejskich S艂u偶b Zatrudnienia.

Opr贸cz po艣rednictwa pracy, do aktywizacji zawodowej wykorzystuje si臋 poradnictwo zawodowe i informacj臋 zawodow膮.

Wa偶nym instrumentem s膮 szkolenia. Na szkolenie mo偶e by膰 skierowana osoba, kt贸ra jest zarejestrowana w urz臋dzie pracy, musi spe艂nia膰 przynajmniej jeden z poni偶szych warunk贸w:

Bezrobotni lub 偶o艂nierze rezerwy mog膮 ubiega膰 si臋 o nieprocentowan膮 po偶yczk臋 szkoleniow膮, kt贸rej celem jest umo偶liwienie podj臋cia pracy na stanowiskach wymagaj膮cych szczeg贸lnych kwalifikacji. Wysoko艣膰 po偶yczki nie mo偶e przekracza膰 400% przeci臋tnego wynagrodzenia.

Przygotowanie zawodowe doros艂ych: Jest przeznaczone dla os贸b bezrobotnych d艂ugotrwale, bezrobotnych bez kwalifikacji zawodowych, bezrobotnego powy偶ej 50 roku 偶ycia, bezrobotnych wychowuj膮cych samotnie co najmniej jedno dziecko do 7 roku 偶ycia oraz bezrobotnych b臋d膮cymi osobami niepe艂nosprawnymi.

Prawo do zasi艂ku przys艂uguje bezrobotnemu za ka偶dy dzie艅 kalendarzowy po up艂ywie 7 dni od dnia zarejestrowania si臋 we w艂a艣ciwym powiatowym urz臋dzie pracy je偶eli:

Dodatek aktywizacyjny: Osoba bezrobotna mo偶e z艂o偶y膰 do urz臋du pracy wniosek o jego przyznanie, gdy jest zarejestrowana w urz臋dzie pracy, ma prawo do zasi艂ku gdy podejmie:

W pierwszym przypadku dodatek aktywizacyjny przys艂uguje w wysoko艣ci stanowi膮cej r贸偶nic臋 mi臋dzy minimalnym wynagrodzeniem za prac臋 a otrzymywanym wynagrodzeniem, nie wi臋kszej jednak ni偶 50% zasi艂ku, przez okres w jakim przys艂ugiwa艂by bezrobotnemu zasi艂ek. W drugim przypadku mo偶na ubiega膰 si臋 o dodatek aktywizacyjny przys艂uguj膮cy w wysoko艣ci 30% zasi艂ku, przez po艂ow臋 okresu, w jakim przys艂ugiwa艂bym bezrobotnemu zasi艂ek.

Prace interwencyjne: Mog膮 by膰 inicjowane przez powiatowe urz臋dy pracy w razie braku propozycji odpowiedniego zatrudnienia dla bezrobotnych. Mog膮 trwa膰 od 6-12 miesi臋cy. W przypadku bezrobotnych do 25 roku 偶ycia, d艂ugotrwa艂ych bezrobotnych lub niepe艂nosprawnych, mog膮 trwa膰 do 12 lub 18 miesi臋cy. Dla bezrobotnych powy偶ej 50 roku 偶ycia prace interwencyjne mog膮 trwa膰 najd艂u偶ej, do 24 lub 48 miesi臋cy. Wysoko艣膰 refundacji okre艣lona jest w umowie zawartej z urz臋dem pracy.

Roboty publiczne: Mog膮 by膰 organizowane przez gminy i organizacje pozarz膮dowe statutowo zajmuj膮ce si臋 problematyk膮; ochrony 艣rodowiska, kultury, o艣wiaty, sportu i turystyki. Do rob贸t publicznych w pe艂nym wymiarze pracy, w okresie nie d艂u偶szym ni偶 12 miesi臋cy, mog膮 by膰 skierowani: bezrobotni d艂ugotrwale, powy偶ej 50 roku 偶ycia i samotnie wychowuj膮cy co najmniej jedno dziecko do 18 roku 偶ycia. Ponadto do rob贸t publicznych mog膮 zosta膰 skierowani bezrobotni: do 25 roku 偶ycia na okres do 6 miesi臋cy pracy nie zwi膮zanej z wyuczonym zawodem w wymiarze nie przekraczaj膮cym po艂owy wymiaru czasu pracy. Refundacja koszt贸w wynagrodzenia trwa do 6 miesi臋cy, nie mo偶e przekracza膰 50% przeci臋tnego wynagrodzenia.

Prace spo艂ecznie u偶yteczne: Prace wykonywane przez bezrobotnych, kt贸rym nie przys艂uguje zasi艂ek. Do tych prac kieruje ich starosta, a organizuj膮 je gminy w jednostkach organizacyjnych pomocy spo艂ecznej, podmiotach statutowo zajmuj膮cych si臋 pomoc膮 charytatywn膮 lub dzia艂aj膮cych na rzecz spo艂eczno艣ci lokalnej. Prace te wykonywane s膮 w miejscu zamieszkania bezrobotnego w wymiarze do 10 godzin tygodniowo za wynagrodzenie minimum 6z艂/h ( :D ). Osoba obj臋ta jest ubezpieczeniem zdrowotnym, oraz ubezpieczeniem wypadkowym. Bezrobotni odmawiaj膮cy wykonywania tego rodzaju prac trac膮 status bezrobotnego.

Refundacj臋 koszt贸w wyposa偶enia i dopuszczania stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego mo偶e otrzyma膰 po zawarciu umowy pracodawca, kt贸ry zagwarantowa艂 zatrudnienie go w pe艂nym wymiarze czasu pracy 艂膮cznie przez okres minimum 3 lata, a w przypadku ma艂ych i 艣rednich przedsi臋biorstw 2 lata. Refundacja nie mo偶e by膰 wy偶sza ni偶 500% przeci臋tnego wynagrodzenia.

Wsparcie dzia艂alno艣ci gospodarczej: Mo偶e otrzyma膰 osoba bezrobotna jednorazowo na podj臋cie dzia艂alno艣ci gospodarczej, w tym na pokrycie koszt贸w pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa zwi膮zanych z podj臋ciem tej dzia艂alno艣ci, w wysoko艣ci okre艣lonej w umowie nie wy偶szej jednak ni偶 600% przeci臋tnego wynagrodzenia. W przypadku gdy dzia艂alno艣膰 jest podejmowana za zasadach okre艣lonych dla sp贸艂dzielni socjalnych, wysoko艣膰 przyznanych 艣rodk贸w nie mo偶e przekracza膰 400% przeci臋tnego wynagrodzenia na jednego cz艂onka za艂o偶yciela sp贸艂dzielni, oraz 300% przeci臋tnego wynagrodzenia na jednego cz艂onka przyst臋puj膮cego do sp贸艂dzielni socjalnej po jej za艂o偶eniu.

Instrumenty aktywizuj膮ce osoby niepe艂nosprawne pono膰 nie s膮 wymagane. :D
Skupcie si臋 na: Instrumentach rynku pracy, Instrumentach Polskiego rynku pracy oraz Celach polityki pracy. W艂a艣nie te punkty by艂y najbardziej wymagane na dy偶urze u dr. Ci偶mowskiej :)


Piona i owocnej nauki :D


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
polityka rynku pracy
Polityka rynku pracy, STUDIA - POLITYKA SPO艁ECZNA, I stopie艅, 3 ROK (2012-2013), LATO
Polityka rynku pracy, Ekonomia
polityka rynku pracy
Polityka rynku pracy
polityka rynku pracy 2, pedagogika psychologia coaching doradztwo
Polityka rynku pracy
Polityka rynku pracy
Polityka rynku pracy I
Wyklad 6 Polityka rynku pracy
FOR Popiera Nr 50 Reforma polityki rynku pracy
polityka spoleczna, Uczelnia, Organizacja Rynku Pracy
Pasywna i aktywna polityka panstwa na rynku pracy
Aktywna polityka na rynku pracy
Polityka edukacyjna na rynku pracy, I rok, II Semestr, Polityka edukacyjna na rynku pracy. W艂odzimie
Polityka zatrudnienia i rynku pracy
Elastyczno艣膰 rynku pracy, Polityka spo艂eczna, Polityka spo艂eczna, J.Supi艅ska - Polityka spo艂eczna (w
Referaty ekonomia, Polityka panstwa na rynku pracy nowa, Polityka wobec m艂odzie偶y na rynku pracy&quo

wi臋cej podobnych podstron