Wapno: materiał zawierający wszelkie odmiany fizyczne i chemiczne wapnia i/lub tlenku magnezu (CaO i MgO) i/lub wodorotlenków (Ca(OH)2 i Mg(OH)2) Wapno budowlane: wapno stosowane w budownictwie oraz inżynierii lądowej i wodnej. Wapno powietrzne: wapno składające się głównie z tlenku wapnia lub wodorotlenku wapnia, powoli twardniejące w powietrzu pod wpływem działania atmosferycznego dwutlenku węgla. W zasadzie nie twardnieje pod wodą i nie ma właściwości hydraulicznych. Może to być zarówno wapno palone, jak i wapno hydratyzowane. Wapno palone (Q): wapno powietrzne składające się z tlenku wapnia i tlenku magnezu, wytwarzane poprzez prażenie kamienia wapiennego i/lub dolomitu. Wapno palone wchodzi w reakcję egzotermiczną z wodą. Oferowane są w różnych stanach rozdrobnienia, od brył do materiału drobno zmielonego. Termin ten obejmuje wapno wapniowe i wapno dolomitowe. Wapno hydratyzowane (S): wapno powietrzne, wapno wapniowe lub wapno dolomitowe, otrzymywane w wyniku kontrolowanego gaszenia wapna palonego. Wytwarzane jest w postaci suchego proszku lub ciasta, lub jako zawiesina (mleko wapienne) Wapno wapniowe (CL): wapno zawierające głównie tlenek wapnia lub wodorotlenek wapnia bez żadnych dodatków materiałów hydraulicznych lub pucolanowych. Wapno dolomitowe (DL): wapno zawierające głównie tlenek wapnia i tlenek magnezu lub wodorotlenek wapnia i wodorotlenek magnezu bez żadnych dodatków materiałów hydraulicznych lub pucolanowych.	Wapno dolomitowe półhydratyzowane: wapno dolomitowe hydratyzowane składające się z wodorotlenku wapnia i tlenku magnezu. Wapno dolomitowe całkowicie zhydratyzowane: wapno dolomitowe hydratyzowane składające się z wodorotlenku wapnia i wodorotlenku magnezu Wapno hydrauliczne naturalne (NHL): wapno wytwarzane poprzez wypalenie bardziej lub mniej ilastego lub krzemionkowego kamienia wapiennego, sproszkowane w procesie gaszenia, mielone lub nie mielone. Wszystkie NHL mają właściwość wiązania i twardnienia pod wodą. Do procesu twardnienia przyczynia się atmosferyczny dwutlenek węgla. Wapno hydrauliczne naturalne z dodatkami (Z): NHL. Produkty specjalne, które mogą zawierać do20% masy odpowiednich dodatków materiałów pucolanowych lub hydraulicznych, są dodatkowo oznaczone „Z” Wapno hydrauliczne (HL): wapno składające się z wodorotlenku wapnia, wytwarzane poprzez mieszanie odpowiednich surowców. Ma ono właściwość wiązania i twardnienia pod wodą. Do procesu twardnienia przyczynia się atmosferyczny dwutlenek węgla. Zlewka, laboratoryjne naczynie szklane, kwarcowe albo wykonane z tworzywa sztucznego. Służy do ogrzewania cieczy, sporządzania roztworów, przeprowadzania reakcji chemicznych. Może być zaopatrzone w dziobek na krawędzi, a na ściance mieć zaznaczoną podziałkę objętości. Kolba to podstawowe naczynie laboratoryjne, które służy do prowadzenia reakcji chemicznych, przechowywania odczynników, destylacji i wielu innych procesów prowadzonych z ciekłymi materiałami.	kolba Erlenmeyera [wprowadzona w roku 1861 przez niemieckiego chemika Emila Erlenmeyera (1825–1909) - ma kształt stożka, zakończonego zwykle szlifem; kolby stożkowe są bardzo popularne, ze względu na ich niską cenę (są proste w produkcji) oraz poręczność. kolba okrągła - która ma kształt ściętej od dołu kuli. W kolbach tych występują często długie szyjki. Czasami posiadają one nacięcie na szyjce, które określa dokładnie określoną objętość kolbki. Tego rodzaju kolby są nazywane kolbami miarowymi. Służą one do sporządzania i przechowywania roztworów mianowanych. Tygiel laboratoryjny – sprzęt laboratoryjny o kształcie zbliżonym do kubka, zwykle sprzedawany razem z pokrywką, który służy do wykonywania operacji na substancjach stałych wymagających stosowania wysokiej temperatury, np. pirolizy, suchej destylacji, stapiania metali, wyprażania do suchej masy itp. Wykonywane są zwykle ze specjalnych gatunków porcelany, kwarcu, grafitu lub metali o wysokiej temperaturze topnienia i inertnych chemicznie, takich jak srebro lub platyna. Do przenoszenia tygli służą specjalnie wyprofilowane szczypce. Tryskawka - prosty przyrząd laboratoryjny służący do podawania małych lub średnich ilości płynu metodą natryśnięcia strumieniem pod lekkim ciśnieniem, ale bez precyzyjnego odmierzania ilości.	Biureta jest to sprzęt laboratoryjny o kształcie zazwyczaj długiej i cienkiej rurki szklanej, z precyzyjną skalą objętości, która jest od dołu zakończona kranikiem i precyzyjnie wykonanym "dzióbkiem". Podstawowym zadaniem biurety jest precyzyjne odmierzanie cieczy w czasie miareczkowania, chociaż bywa ona używana także do innych celów - np. szybkiego przygotowywania roztworów mianowanych. Cylinder miarowy, potocznie: menzurka – naczynie laboratoryjne o kształcie cylindra otwartego z jednej strony i zamkniętego z drugiej, które ma narysowaną lub wyszlifowaną precyzyjną skalę objętości. Titrant - w miareczkowaniu jest to roztwór dodawany z biurety w postaci kropel do roztworu analizowanej substancji (analit). Titrant jest roztworem mianowanym związku chemicznego zdolnego do reakcji charakterystycznej analizowanego indywiduum chemicznego.
Wapno: materiał zawierający wszelkie odmiany fizyczne i chemiczne wapnia i/lub tlenku magnezu (CaO i MgO) i/lub wodorotlenków (Ca(OH)2 i Mg(OH)2) Wapno budowlane: wapno stosowane w budownictwie oraz inżynierii lądowej i wodnej. Wapno powietrzne: wapno składające się głównie z tlenku wapnia lub wodorotlenku wapnia, powoli twardniejące w powietrzu pod wpływem działania atmosferycznego dwutlenku węgla. W zasadzie nie twardnieje pod wodą i nie ma właściwości hydraulicznych. Może to być zarówno wapno palone, jak i wapno hydratyzowane. Wapno palone (Q): wapno powietrzne składające się z tlenku wapnia i tlenku magnezu, wytwarzane poprzez prażenie kamienia wapiennego i/lub dolomitu. Wapno palone wchodzi w reakcję egzotermiczną z wodą. Oferowane są w różnych stanach rozdrobnienia, od brył do materiału drobno zmielonego. Termin ten obejmuje wapno wapniowe i wapno dolomitowe. Wapno hydratyzowane (S): wapno powietrzne, wapno wapniowe lub wapno dolomitowe, otrzymywane w wyniku kontrolowanego gaszenia wapna palonego. Wytwarzane jest w postaci suchego proszku lub ciasta, lub jako zawiesina (mleko wapienne) Wapno wapniowe (CL): wapno zawierające głównie tlenek wapnia lub wodorotlenek wapnia bez żadnych dodatków materiałów hydraulicznych lub pucolanowych. Wapno dolomitowe (DL): wapno zawierające głównie tlenek wapnia i tlenek magnezu lub wodorotlenek wapnia i wodorotlenek magnezu bez żadnych dodatków materiałów hydraulicznych lub pucolanowych.	Wapno dolomitowe półhydratyzowane: wapno dolomitowe hydratyzowane składające się z wodorotlenku wapnia i tlenku magnezu. Wapno dolomitowe całkowicie zhydratyzowane: wapno dolomitowe hydratyzowane składające się z wodorotlenku wapnia i wodorotlenku magnezu Wapno hydrauliczne naturalne (NHL): wapno wytwarzane poprzez wypalenie bardziej lub mniej ilastego lub krzemionkowego kamienia wapiennego, sproszkowane w procesie gaszenia, mielone lub nie mielone. Wszystkie NHL mają właściwość wiązania i twardnienia pod wodą. Do procesu twardnienia przyczynia się atmosferyczny dwutlenek węgla. Wapno hydrauliczne naturalne z dodatkami (Z): NHL. Produkty specjalne, które mogą zawierać do20% masy odpowiednich dodatków materiałów pucolanowych lub hydraulicznych, są dodatkowo oznaczone „Z” Wapno hydrauliczne (HL): wapno składające się z wodorotlenku wapnia, wytwarzane poprzez mieszanie odpowiednich surowców. Ma ono właściwość wiązania i twardnienia pod wodą. Do procesu twardnienia przyczynia się atmosferyczny dwutlenek węgla. Zlewka, laboratoryjne naczynie szklane, kwarcowe albo wykonane z tworzywa sztucznego. Służy do ogrzewania cieczy, sporządzania roztworów, przeprowadzania reakcji chemicznych. Może być zaopatrzone w dziobek na krawędzi, a na ściance mieć zaznaczoną podziałkę objętości. Kolba to podstawowe naczynie laboratoryjne, które służy do prowadzenia reakcji chemicznych, przechowywania odczynników, destylacji i wielu innych procesów prowadzonych z ciekłymi materiałami.	kolba Erlenmeyera [wprowadzona w roku 1861 przez niemieckiego chemika Emila Erlenmeyera (1825–1909) - ma kształt stożka, zakończonego zwykle szlifem; kolby stożkowe są bardzo popularne, ze względu na ich niską cenę (są proste w produkcji) oraz poręczność. kolba okrągła - która ma kształt ściętej od dołu kuli. W kolbach tych występują często długie szyjki. Czasami posiadają one nacięcie na szyjce, które określa dokładnie określoną objętość kolbki. Tego rodzaju kolby są nazywane kolbami miarowymi. Służą one do sporządzania i przechowywania roztworów mianowanych. Tygiel laboratoryjny – sprzęt laboratoryjny o kształcie zbliżonym do kubka, zwykle sprzedawany razem z pokrywką, który służy do wykonywania operacji na substancjach stałych wymagających stosowania wysokiej temperatury, np. pirolizy, suchej destylacji, stapiania metali, wyprażania do suchej masy itp. Wykonywane są zwykle ze specjalnych gatunków porcelany, kwarcu, grafitu lub metali o wysokiej temperaturze topnienia i inertnych chemicznie, takich jak srebro lub platyna. Do przenoszenia tygli służą specjalnie wyprofilowane szczypce. Tryskawka - prosty przyrząd laboratoryjny służący do podawania małych lub średnich ilości płynu metodą natryśnięcia strumieniem pod lekkim ciśnieniem, ale bez precyzyjnego odmierzania ilości.	Biureta jest to sprzęt laboratoryjny o kształcie zazwyczaj długiej i cienkiej rurki szklanej, z precyzyjną skalą objętości, która jest od dołu zakończona kranikiem i precyzyjnie wykonanym "dzióbkiem". Podstawowym zadaniem biurety jest precyzyjne odmierzanie cieczy w czasie miareczkowania, chociaż bywa ona używana także do innych celów - np. szybkiego przygotowywania roztworów mianowanych. Cylinder miarowy, potocznie: menzurka – naczynie laboratoryjne o kształcie cylindra otwartego z jednej strony i zamkniętego z drugiej, które ma narysowaną lub wyszlifowaną precyzyjną skalę objętości. Titrant - w miareczkowaniu jest to roztwór dodawany z biurety w postaci kropel do roztworu analizowanej substancji (analit). Titrant jest roztworem mianowanym związku chemicznego zdolnego do reakcji charakterystycznej analizowanego indywiduum chemicznego.