Agnieszka Pajka
Ewa Papież
Barbara Szotek
Towaroznawcza analiza miodów
Sprawozdanie I
Ćwiczenie 1. Oznaczanie kwasowości miodu przy użyciu pH-metru
Zasada oznaczenia: Oznaczenie polega na zobojętnieniu kwasów zdysocjowanych i niezdysocjowanych obecnych w miodzie roztworem NaOH w celu oznaczenia kwasowości wolnej, a następnie dodaniu NaOH i odmiareczkowaniu nadmiaru zasady roztworem HCl.
Dane i obliczenia:
m = 10,02g
V1 = 6,6 cm3 = 0,0066 dm3 ( miareczkowanie roztworem NaOH – kwasowość wolna)
V2 = 10,0 cm3 = 0,0010 dm3 (miareczkowanie roztworem HCl – kwasowość laktonowa)
CNaOH = 0,05mol/l
CHCl = 0,05mol/l
Kwasowość wolna
n = 0,05∙ 0,0082 = 0,00033mola
0,00033mola → 10,02g
x → 1000g
x= 0,0329 mola= 32,9 mmola NaOH = 32,9 mEq
Kwasowość laktonowa
10cm3 – 9,8 = 0,2 cm3=0,0002 dm3
0,05 · 0,0002 = 0,00001 mola
0,00001mola → 10,02g
x → 1000g
x= 0,0000998 mola = 0,998 mmola NaOH = 0,998 mEq
Kwasowość ogólna
kwasowość wolna + kwasowość laktonowa = kwasowość ogólna
32,9 + 0,0998 = 33,898 mmola NaOH = 33,898 mEq
Wnioski: Uzyskane wyniki kwasowości wolnej, laktonowej oraz całkowitej miodu spadziowego mieszczą się w polskich normach PN-88/A-77626 (10 – 50 mEq). Wyniki świadczą o dobrej jakości produktu, można się spodziewać, że nie był zbyt długo przechowywany, w przeciwnym razie zaobserwowalibyśmy podwyższenie kwasowości.
Ćwiczenie 2. Oznaczenie liczby diastazowej miodu spadziowego
Zasada oznaczenia: Oznaczenie polega na rozkładzie określonej ilości skrobi przez α-amylazę znajdującą się w miodzie i wywołaniu zabarwienia jodem.
Wyniki:
| Absorbancja | Czas [min] |
|---|---|
| 0,61 | 6,36 |
| 0,41 | 10,86 |
| 0,31 | 16,65 |
| 0,205 | 21,46 |
Wykres 1. Zależność absorbancji od czasu oznaczona przy pomocy spektrofotometru.
Obliczenia:
y = −0, 0255x + 0, 737
0, 235 − 0, 737 = −0, 0255x
−0, 502 = −0, 0255x
x = 19, 69min
$$DN = \frac{60\ min}{t_{x}} \bullet \frac{0,1}{0,01} \bullet \frac{1}{2} = \frac{300}{t_{x}}$$
$$DN = \frac{60\ min}{19,69} \bullet \frac{0,1}{0,01} \bullet \frac{1}{2} = \frac{300}{19,69} = 15,24\ $$
Wnioski: Według dyrektywy Unii Europejskiej liczba diastazowa miodu powinna być nie mniejsza niż 8.0. Oznaczona liczba diastazowa miodu jest prawidłowa.
Ćwiczenie 3. Oznaczanie zawartości wody metodą refraktometryczną
Zasada oznaczenia: Metoda polega na pomiarze współczynnika załamania światła za pomocą refraktometru, a następnie oczytaniu zawartości wody z tabeli przedstawiającej zależność zawartości wody od współczynnika załamania światła.
Wyniki:
n = 1,4964
H2O = 19,0%
Wnioski: Oznaczona zawartość wody – 19% - jest zgodna z normą PN-88/A-77626, według której zawartość wody w miodzie powinna być nie większa niż 20%.
Ćwiczenie 4. Oznaczenie przewodności właściwej
Zasada oznaczenia: Zasada pomiaru polega na wyznaczeniu wartości przewodności właściwej 20% roztworu suchej masy miodu za pomocą konduktometru. Oznaczenie opiera się na pomiarze oporności elektrycznej roztworu, która jest odwrotnością przewodności właściwej.
Wyniki:
Przewodność właściwa = 1,325 mS/cm
Wnioski:
Oznaczona przewodność właściwa jest prawidłowa. Polskie Normy (PN-88/A-77626) określają, że przewodność miodu spadziowego ze spadzi iglastej powinna być nie mniejsza niż 0,95 mS/cm.
Podsumowanie:
Wykonane ćwiczenia pozwoliły na stwierdzenie, że badany miód spełniał wymagania stawiane w normach. Kwasowość, liczba diastazowa, zawartość wody oraz przewodność właściwa były prawidłowe.