DROŻDŻYCA JAMY USTNEJ

                                              

Drożdżyca to choroba wywołana  przez zakażenie grzybem drożdżopodobnym z rodzaju Candida. Inna jej nazwa to właśnie  Kandydoza. W ostatnich latach obserwuje się z niepokojem wzrastający poziom infekcji grzybiczych, zaliczanych do zakażeń oportunistycznych, rozwijających się przy zaburzeniach odporności organizmu. Candida jest drobnoustrojem o słabej inwazyjności tzn. muszą zaistnieć odpowiednie warunki do wywołania objawów chorobowych. Drożdżaki bowiem stwierdza się u 40 - 60 osób nie wykazujących zmian grzybiczych w jamie ustnej. Prawdopodobnie u osób tych, określanych jako nosiciele istnieje równowaga między rozmnażaniem a niszczeniem drożdżaków przez ślinę. Jama ustna jest ważnym miejscem stałego bytowania patogennych grzybów , skąd mogą one przechodzić do gardła i całego przewodu pokarmowego: żołądka. dwunastnicy, jelita cienkiego, grubego i odbytnicy. Rozwój kandydozy jest skomplikowany i zależy od wielu czynników, które możemy podzielić na ogólne i miejscowe.

Czynniki ogólne predysponujące do drożdżycy to :

I . niedobory żywieniowe, brak kwasu foliowego, żelaza, witamin ( szczególnie grupy B),

2. zaburzenia immunologiczne,

3. choroby ogólne i wyniszczające: cukrzyca, mocznica, białaczka, ziarnica złośliwa, niedokrwistość, gruźlica, choroby nerek, kwasica, choroby nowotworowe,

4. chemioterapia i radioterapia,

5. stosowanie takich leków , jak:

antybiotyki, kortykosterydy, cvtostatyki, doustne środki antykoncepcyjne, immunosupresyjne.

Czynnikami miejscowymi sprzyjającymi powstawaniu drożdżycy są :

1. zła higiena jamy ustnej,

2. zmniejszenie wydzielania śliny ( np. choroba Crohna, zespół Sjógrena ),

3. noszenie uzupełnień protetycznych ( protezy całkowite, protezy częściowe i ich niedostateczna higiena)

4. mikrourazy.

5. długotrwałe stany zapalne błony śluzowej,

6. nieprawidłowości zgryzu,

7. palenie tytoniu.

Obraz kliniczny kandydozy może występować w formie ostrej i przewlekłej. 

Do postaci ostrych zalicza się : kandydozę,ostrą niemowląt rzekomo błoniastą i zanikową ostrą., a do przewlekłych formę hiperplastyczną i zanikowa.

Kandydoza ostra niemowląt :,zwana pleśniawkami, pojawia się w ciągu pierwszych dni życia w formie licznych drobnych wykwitów barwy biało mlecznej. Zmiany przypominają pozostałości ściętego mleka. Jest to zakażenie zewnątrz pochodne i pochodzi z pochwy matki czy gruczołów mlecznych.

Kandydoza rzekomo błoniasta, ostra : charakterystyczne dla tej formy choroby są miękkie, białe, kożuchowate wykwity przypominające zsiadłe mleko. Wykwity są ściśle połączone z podłożem, przy próbie ich oderwania odsłaniają się przestrzenie żywo krwawiące. Najczęściej jest zajęte podniebienie i język.

Drożdżycę leczy się zarówno miejscowo, jak i ogólnie. 

Miejscowo zaleca się stosowanie maści przeciwgrzybiczych, których użycie powinno poprzedzić wykonanie antymikogramu. Antymikogram bowiem pozwala na oznaczenie wrażliwości szczepu na dany lek, co umożliwia skuteczne zwalczanie infekcji. W przypadku braku poprawy w leczeniu miejscowym należy włączyć leczenie ogólne. Wszystkie leki powinny być stosowane jeszcze przez około 2 tygodnie po ustąpieniu objawów ze względu na możliwość nawrotów. Należy podkreślić, że infekcje grzybicze często wymagają długotrwałego leczenia. a wczesne rozpoznanie może skutecznie zapobiec infekcji układowej.