ANTROPOLOGIA KULTURY Wykład z dnia 24.02.2013
Poznawanie antropologii, źródła antropologii kulturowej
Antropologia jako nauka 1.Każda dyscyplina nauki wyróżnia się trzema cechami: pytaniami, perspektywą i metodą
2. Nazwa wywodzi się z greckich korzeni anthropos (mężczyzna /człowiek ) i logos nauka.
3. Antropologia jest badaniem różnorodności ludzkich ciał i zachowań w przeszłości i teraźniejszości .
„Czwórpolowy” charakter antropologii
Antropologia fizyczna ( biologiczna)
Archeologia
Antropolingwistyka
Antropologia kultury
Nowe subdyscypliny antropologii kulturowej:
antropologia miasta
antropologia medycyny
antropologia kryminalna
antropologia wizualna
etnomuzykologia
entobotanika
antropologia rozwoju
antropologia feministyczna
Perspektywa antropologiczna – co to jest ?
Specyficzny „kąt” czy punkt widzenia typowy dla antropologii, obejmujący badania między kulturowe (porównawcze), holizm i relatywizm kulturowy
Badanie międzykulturowe
Badania ukierunkowane na dokonywanie porównań i analizowanie problemów kulturowych na podstawie badań prowadzonych w różnych społeczeństwach co pozwala na :
Odkrywanie cech wspólnych czyli uniwersaliów
Odkrywanie całego spektrum różnic między kulturami
Holizm
Polega na analizowaniu każdego elementu danej kultury w powiązaniu z jej wszystkimi innymi częściami składowanymi oraz w zestawieniu z tą kulturą jaką pewną całością.
Perspektywa holistyczna przyczyniła się do ukierunkowania antropologii kulturowej na podejście znane jako „studium przypadku”
Relatywizm kulturowy
Reakcja w sytuacji zetknięcia się z różnicami kulturowymi, polegająca na próbie zrozumienia i ocenienia zachowań typowych dla tej innej kultury w kategoriach właściwości jej standardów dobra, normalności, moralności , legalności itp., zamiast zgodnie ze standardami typowymi dla naszej kultury.
Z pojęciem relatywizmu wiążą się dla antropologa dwa inne pojęcia :
1.szok kulturowy- zaskoczenie, zmieszanie i cierpienie odczuwane w sytuacji zetknięcia się ze sposobem życia, który jest nam obcy
2.etnocentyzm – przekonanie lub postawa, zgodnie z którą nasza własna kultura jest najlepsza bądź wręcz jedyna.
Możliwości i potrzeby uprawnienia antropologii
Pierwsze reakcje na obcego:
Obojętność wobec innego
Lęk i wrogość wobec innego
Ocena i potępienie innego
Chęć lub próba wyeliminowania innego przez podbój lub konwersję
Odrzucenie innego jako kogoś gorszego lub nie w pełni człowieka
Co umożliwia spotkanie z innym
Wyprawy odkrywców i początki kolonizacji
Renesans
Protestancka reformacja
Rewolucja naukowa
XVII wieczne koncepcje J.J. Rousseau i T. Hobbesa
„zwyrodniały dzikus” vs. :szlachetny dzikus” koncepcja kojarzona z J.J Rousseau zgodnie z którą ludzie nie zachodni czyli „prymitywni” Są właściwie szczęśliwsi i pełniejsi cnót niż ludzie zachodu, bo życie w tanie natury jest lepsze.
XIX wieczne teorie :
Dyfuzjonalizm : wczesne stanowisko w etnologii lub antropologii i zgodnie z którym kultura lub konkretne praktyki kulturowe, przedmioty bądź instytucje pojawiły się tylko raz lub najwyżej parę razy i rozeszły się z oryginalnego centrum
XX wiek i powstanie nowoczesnej antropologii
Franz Boas
Bronisław Malinowski
Ewolucjonizm kulturowy – teoria zgodnie z która kultura powstała w pewnym momencie w przeszłości i podlega ewolucji od swoich :prymitywnych” początków aż do osiągnięcia swej „wyższej” czyli nowoczesnej formy
Kryzys w połowie XX w i stan po kryzysie
Neoewolucjonizm
Struktura
Etnonauka
Antropologia symboliczna/ interpretatywna
Antropologia marksistowska/ krytyczna
Materializm kulturowy
Antropologia feministyczna
Kluczowe pojęcia antropologii
Zaliczamy do nich : społeczeństwo, obyczaj, struktura, funkcja i najważniejsze KULTURA
Nie ma żadnej autorytatywnej i powszechnej akceptowanej definicji kultury
Najpowszechniej cytowaną i wpływowa jest definicja Edwarda Taylora w 1871r książce pt „ Primitive Culture”
Definicja kultury Taylora :
Kultura, względnie cywilizacja, ujęta w najszerszym sensie etnograficznym, jest złożoną całością zawierającą wiedzę, wierzenia, sztukę, moralność, prawo, obyczaje, wszystkie inne zdolności i przyzwyczajenia nabyte przez człowieka jako członka społeczeństwa
Klasyczne atrybuty kultury w różnych definicjach:
1.Uczę się 2. Uwspólnianie 3. Symboliczny charakter 4. Integralność 5. Adaptacyjność
Kultury uczymy się
Enkulturacja – proces za pośrednictwem którego jednostka uczy się kultury lub ją nabywa, zwykle będąc dzieckiem, znamy ją również pod nazwą socjalizacji.
Ponowne wynalezienie kultury zgodnie ze wskazówkami
- proces w trakcie którego jednostki zazwyczaj jako dzieci „nabywają” idei pojęcia i umiejętności obserwując zachowanie innych wypreparowując znaczenia i reguły oraz testując je w sytuacjach społecznych. W pełni kompetentni członkowie służą jako „przewodnicy” podczas tej nauki dostarczając modelowych zachowań i poprawiając niewłaściwe zachowania
Kultura jest zasobem wspólnym
Społeczeństwo – grupa ludzi żyjących we względnej bliskości , wykazując tendencje do zawierania związków małżeńskich między sobą częściej niż z ludźmi spoza tej grupy, posiadających pewien wspólny zbiór przekonań i zachowań.
Kulturowy nie znaczy wspólny danemu społeczeństwu w 100 %
Wzory dystrybucji kultury według Ralpha Lintona
Uniwersalia alternatywy specjalność warianty
Subkultura – grupa lub podzbiór w obrębie społeczeństwa wyróżniając się pewnymi unikalnymi aspektami zachowania, stylem ubioru, formami językowymi, przekonaniami czy wartościami
Kontrkultura- grupa lub podzbiór w obrębie społeczeństwa który mniej czy bardziej intencjonalnie przyjmuje zachowania i przekonania lub praktyki niepasujące do głównego nurtu społeczeństwa bądź w stosunku do niego opozycyjne.
Kultura ma symboliczny charakter
Symbol – przedmiot, gest, dźwięk lub obraz, który „zastępuje” jakąś ideę czy pojęcie, albo przedmiot. Coś co ma „znaczenie” zwłaszcza w przypadku gdy to znaczenie jest arbitralnie i konwencjonalnie, a zatem zależne od kultury
Kultura stanowi wielki system znaczeń według Clifforda Geertza jest „siecią znaczeń”
Kultura ma integralny charakter
Kultury nie SA chaotycznymi konglomeratami luźno powiązanych części
Antropologia kulturowa analizuje system kultury pod kątem czterech obszarów funkcjonalności : ekonomiki, systemów pokrewieństwa, polityki i religi
Kultura ma adaptacyjny charakter
Większość żywych organizmów jest w wysokim stopniu wyspecjalizowana do życia w konkretnym środowisku przyrodniczym
Ludzie są najmniej wyspecjalizowani, najbardziej „ogólni” spośród istot żywych
Podczas gry większość żywych stworzeń przystosowuje się do zamieszkałego środowiska cieleśnie, ludzie przystosowują się behawioralnie
Biokulturowe podstawy ludzkich zachowań
Biokulturowość – wzajemne Interakcje między czynnikami fizycznymi/biologicznymi i behawioralnymi/ kulturowymi polegające na tym, że cechy fizyczne umożliwiają pewne zachowania, a te zachowania na zasadzie sprzężenia zwrotnego wpływają na cechy fizyczne.
Cechy fizyczne kategorii naczelne (prymaty)
Pięciopalczaste dłonie, paznokcie zamiast szponów, koniuszki palców wrażliwe na dotyk, niezwykle elastyczne kończyny zakończone dłońmi i stopami
Uzębienie wielofunkcyjne i wyspecjalizowane służce zarówno do :cięcia” jak i „ścierania”
Duże mózgi w stosunku do wagi ciała ze szczególnie dobrze rozwiniętym obszarem czołowym i ciemieniowym
Tendencja do pionizacji z głową raczej na „czubku” ni z przed kręgosłupem. To umożliwia wyprostowaną postawę i skłonność do dwunożności
Stosunkowo długa żywotność z długim okresem niedojrzałości i „dzieciństwa”
Dominacja jako szczególne zachowanie naczelnych
Dominacja stosunek społeczny w ramach którego pewne jednostki mają większy prestiż lub władzę w grupie, co pozwala im cieszyć się dostępem do większości ilości zasobów o lepszej jakości, jak również „poważaniem” ze strony osobników niższej rangi
Zachowania naczelnych niezbędnych ludźmi i przypominające ludzkie zachowania
agresja i terytorialność
komunikowanie się i interakcje społeczne
jedzenie mięs i polowanie
używanie narzędzi i ich wytwarzanie
Ewolucja współczesnego człowieka
Homo habilis (2,5 mln temu)
Homo erectus (1,8 mln temu)
Archaiczny Homo sapiens ( 600 tyś. lat temu )
Współczesny Homo sapiens (ok. 200 tyś. lat temu)
Badanie kultury
Badania terenowe – udać się do społeczności, którą chcemy zbadać i zamieszkać w jej obrębie przez dłuższy czas w celu zebrania danych z „pierwszej ręki”
Obserwacja uczestnicząca – nie tylko zamieszkać, ale uczestniczyć w badanej kulturze ile to tylko możliwe
Wywiad swobodny i kwestionariuszowy
Genealogia – informacje dotyczące systemów pokrewieństwa bądź więzów krwi i małżeństwa w danym społeczeństwie
ETYKA W BADANIACH ANTROPOLOGA