Nowotwory wieku dziecięcego
Przyczyny zgonów dzieci do lat 5
Wypadki 43,9%
Nowotwory 10,4%
Wady wrodzone 8.4%
Zabójstwa 4,6%
Choroby serca 4,0%
Choroby układu oddechowego 1,8%
Porażenie mózgowe 1,5 %
Epidemiologia nowotworów
Rocznie na nowotwory zachorowało w Polsce ok. 95 tys. osób
Rocznie na nowotwory złośliwe umiera w Polsce ok. 31 tys. kobiet i ok. 42 tys. mężczyzn (łącznie ok. 73 tys. osób).
U dzieci rocznie w Polsce występuje ok. 1000 nowych przypadków zachorowań na nowotwory złośliwe.
Częstość występowania nowotworów u dzieci
Białaczki 30%
Nowotwory CUN 19%
Chłoniaki 13%
Neuroblastoma 8%
Guzy tkanek miękkich 7%
Guz Willmsa 6%
Guzy kości 5%
Siatkówczak 3%
Guzy wątroby 1%
Inne 8%
Epidemiologia nowotworów
W pierwszych 12 miesiącach życia ujawniają się najczęściej guzy embrionalne (nerwiak zarodkowy, nerczak zarodkowy)
Guzy mózgu występują zazwyczaj poniżej 5 r.ż.
Chłoniaki i guzy kości występują zazwyczaj pomiędzy 10 a 14 r.ż.
Ostra białaczka limfoblastyczna ujawnia się najczęściaj pomiędzy 2 a 5 r.ż.
Etiologia nowotworów - Nowotwory rozwijają się w wyniku złożonych interakcji różnych czynników środowiskowych i informacji zawartych w układzie genetycznym danego dziecka.
Etiologia – przyczyny środowiskowe
Promieniowanie jonizujące
Zdjęcia Rtg kobiet w ciąży
Dzieci napromieniowane w wyniku wybuchów nuklearnych w Japonii
Promieniowanie elektromagnetyczne
Wpływa na występowanie białaczek u dzieci.
Promieniowanie ultrafioletowe
Inicjacja powstawania nowotworów skóry u dzieci.
Leki
Stosowane w ciąży- dietylstilbestrol, fenytoina, barbiturany, leki moczopędne, leki przeciehistaminowe
Dieta
Wirusy a onkogeneza
Epstein- Barr | Chłoniak Burkitta Rak nosogardzieli |
---|---|
Przewlekła infekcja HBsAg | Rak wątroby |
Wirus HIV | Chłoniaki CUN Mięsak Kaposiego |
HTLV HTLV II |
Białaczka komórek T |
Zaburzenia genetyczne a nowotworzeni
Gen | Lokalizacja | Nowotwór |
---|---|---|
RB 1 (Gen supresorowy) |
13q14 | siatkówczak, osteosarcoma, czerniak złośliwy, |
P 53 (Gen supresorowy) |
17p13 | guzy tkanek miękkich, guzy wątroby, rak kory nadnerczy, |
APC | 5q21 | rak jelita grubego (Współistnieje z rodzinną polipowatością okrężnicy) |
WT1 (Gen supresorowy) |
11p13 | guz Willmsa |
WT2 (Gen supresorowy) |
11p13 | guz Willmsa, hepatoblastoma |
Zespoły uwarunkowane genetycznie współistniejące z nowotworami wieku dziecięcego
Zespół Downa (trisomia 21 pary chromosomów) współistnieje z białaczką i guzami germinarnymi jąder.
Trisomia chromosomu 18 łączy się z występowaniem nowotworów układu nerwowego.
Trisomia chromosomu 13 zwiększa ryzyko zachorowania na potworniaki i białaczki.
Typowe objawy nowotworów złośliwych u dzieci
W białaczkach: gorączka o niejasnej przyczynie, bladość, wybroczyny i plamice, bóle stawów, powiększenie węzłów chłonnych.
W nowotworach CUN: zaburzenia równowagi, zmiana osobowości, zaburzenia czucia, zmiana chodu, bóle głowy, zniekształcenie czaszki.
W nowotworach układu limfatycznego: spadek ciężaru ciała, niedokrwistość, poty, uczucie znużenia, dreszcze, powiększenie wątroby i śledziony, powiększenie węzłów chłonnych.
W nowotworach kości: bóle spoczynkowe, bóle samoistne i powysiłkowe, zaburzenia czucia, złamania patologiczne w obrębie nowotworu.
W nephroblastoma: powiększanie się obwodu brzucha, osłabienie, krwiomocz, czasami nadciśnienie.
W neuroblastoma: objawy w zależności od umiejscowienia guza oraz objawy ogólne – wyniszczenie, gorączka, brak łaknienia, biegunki, niedokrwistość.
W mięsakach tkanek miękkich: guz tkanek miękkich nie związanych z urazem.
Nephroblastoma - Guz Wilmsa (WT)
Częstość występowania 7–8% wszystkich nowotworów.
Częstość występowania 1:10 tys
W Polsce 80-90 nowych przypadków rocznie.
Najczęściej występuje u dzieci między 2-3 rokiem życia.
Guz wywodzi się z pierwotnej blastemicznej tkanki mezenchymalnej.
Guz może wrastać do miedniczki, moczowodu, może naciekać żyłę nerkową.
Predyspozycje genetyczne
Udział czynników genetycznych wykazano u 38 % dzieci z nerczakiem.
Delecja krótkiego ramienia chromosomu 11p13 z którymi wiąże się obecność genów supresorowych WT-1, WT-2.
W zespole WAGR
W- Wilms tumor
aniridia
G- genito-urinary malformations
R- retardation
Nephroblastoma (guz Wilmsa) - obraz kliniczny
Bezobjawowy guz brzucha lub powiększenie obwodu brzucha.
Dobry stan ogólny dziecka (75%).
Ok. 20 -30%
Krwinkomocz.
Nadciśnienie tętnicze.
Niedoikrwistość.
Gorączka.
Nephroblastoma (guz Wilmsa) - rozpoznanie
Wywiad
Badanie fizykalne
Badania radiologiczne i obrazowe (USG, Urografia, TK, RTG klatki piersiowej)
Nephroblastoma (guz Wilmsa) - 5- stopniowa klasyfikacja SIOP (Międzynarodowe Towarzystwo Pediatrów Onkologów)
Stadium I
Guz ograniczony do nerki wycięty całkowicie (bez nacieku torebki).
Stadium II
Guz wychodzący poza nerkę wycięty całkowicie z zajęciem węzłów chłonnych, naczyń krwionośnych, moczowodu.
Nephroblastoma (guz Wilmsa)
5- stopniowa klasyfikacja SIOP
Stadium III
Niedoszczętne wycięcie guza bez przerzutów odległych lub biopsja guza, pęknięcie guza, wewnątrzotrzewnowe przerzuty guza.
Stadium IV
Przerzuty odległe do płuc, wątroby, mózgu i kości.
Stadium V
Guz zajmujący obie nerki
Nephroblastoma (guz Wilmsa) - leczenie
Podstawą leczenia jest terapia skojarzona polegająca na leczeniu chirurgicznym – doszczętnym wycięciu guza nerki wraz z nerką i moczowodem, chemioterapii i radioterapii.
Nephroblastoma jest guzem promienioczułym.
Istnienie przerzutów w płucach nie jest przeciwskazaniem do leczenia operacyjnego.
Nephroblastoma (guz Wilmsa) - leczenie operacyjne
Ważnym elementem przy wycięciu guza nerki przed rozpoczęciem wydzielania masy guza z otoczenia jest podwiązanie naczyń nerkowych.
U małych dzieci do 6 m.ż. leczenie rozpoczyna się na ogół od doszczętnego zabiegu chirurgicznego.
Rokowanie
Europa= SIOP= Międzynarodowe Towarzystwo Pediatrów Onkologów Society International of Pediatric Oncology
USA= NWTS= National Wilms Tumor Stady
95% w I st. zaawansowania
80% w II st. zaawansowania
60-65% w III st. zaawansowania
Korzyści z wstępnej przedoperacyjnej chemioterapii (zalecenia SIOP)
Zmniejsza rozmiary guza
Ogranicza ryzyko śródoperacyjnego pęknięcia torebki guza
Umożliwia wykonanie operacji mniej rozległych
Możliwość wykonania operacji onkologicznie bardziej radykalnych
Powoduje zniszczenie mikroprzerzutów
Neuroblastoma (NBL)
Neuroblastoma jest jednym z trzech najczęstrzych guzów litych u dzieci.
W 90% guz jest wykrywany u dzieci do 5 roku życia.
U noworodków stanowi 50 % wszystkich guzów tego okresu.
U niemowląt stanowi 32% wszystkich nowotworów złośliwych
Guz ten może rozwijać się w każdej części współczulnej układu autonomicznego.
W nadnerczu 55.0%
W przestrzeni zaotrzewnowej 19.9%
W śródpiersiu 15.8%
W miednicy 4.8 %
Szyja 3.0%
Jest to guz nieotorebkowany w postaci białych kruchych mas z licznymi wylewami krwawymi.
W zależności od budowy komórkowej i dojrzałości tkanek nowotworowych wyróżnia się trzy typy guza: neuroblastoma, ganglioneuroblastoma i ganglioneuroma.
NBL- rozpoznanie
1. Wywiad i badanie fizykalne (związane z umiejscowieniem ogniska pierwotnego oraz lokalizacją przerzutów OBECNE W 50% W CHWILI ROZPOZNANIA.
2. Badania laboratoryjne
3. Badania radiologiczne
NBL - rozpoznanie
Objawy kliniczne: wyniszczenie, gorączka, osłabienie, podwyższone ciśnienie tętnicze, utrata łaknienia, biegunki, niedokrwistość, bóle kostno-stawowe, objawy neurologiczne.
Podwyższenie poziomu katecholamin i ich metabolitów w dobowej zbiórce moczu (WMA –kwas wanilinomigdałowy, HWA- kwas homowanilinowy).
Neurospecyficzna enolaza (NSE)
Surowicza ferrytyna
Scyntygrafia kości (MIBG,Metajodobenzyloguznidyna znakowana jodem 123) potwierdzenie rozpoznania i wykrycie przerzutów
Badanie szpiku
Morfologia krwi z rozmazem i płytkami.
Próby czynnościowe wątroby i nerek.
USG brzucha
RTG klatki piersiowej
Stadium zaawansowania wg A.Evansa
Stadium i częstość | Zasięg procesu i udział chirurgii | Przeżycie |
---|---|---|
St.I (5%) |
Guz ograniczony do narządu lub okolicy, w której się rozwija. Wstępne, doszczętne wycięcie guza. | 90% |
St.II (10%) |
Guz rozwija się przez ciągłość poza narząd, nie przekracza linii środkowej ciała, okoliczne węzły chłonne mogą być jednostronnie zajęte. Wstępne, doszczętne wycięcie guza. | 70-80% |
St.III (20%) |
Guz rozrastający się przez ciągłość i przekraczający linię środkową ciała, okoliczne węzły chłonne mogą być obustronnie zajęte. Wstępne wycięcie guza u części chorych, częściej po chemioterapii-drugi zabieg. | 40-60% |
St.IV (60%) |
Choroba uogólniona. Przerzuty do kości, tkanek miękkich, odległych węzłów chłonnych. Wstępne wycięcie niemożliwe. Wycięcie po chemioterapii możliwe tylko u części chorych. | 60%<1r.ż. 20% 1-2 r.ż. 10%.2 r.ż. |
St.IV S (5%) |
Guz w st. I lub II z przerzutami do wątroby, skóry, szpiku kostnego, ale nie do kości. Wstępne wycięcie guza niemożliwe. | Ok. 80% |
Neuroblastoma- leczenie
terapia skojarzona
3 metody chirurgia , chemioterapia i radioterapia
Wybór i i kolejność metody zależy od wieku dziecka, stadium zaawansowania choroby i biologii nowotworu główną rolę odgrywa chemioterapia
Doszczętne wycięcie guza i wycięcie regionalnych węzłów chłonnych /oznakowanie węzłów /.
Neuroblastoma jest guzem chemioczułym/ vincrystyna, cyclophosphamid. Doxorubicyna
Neuroblastoma jest guzem promienioczułym
Ganglioneuroma
Guz krzyżowo-ogonowy
Okolica krzyżowo-ogonowa – najczęstsza lokalizacja potworniaki
Występowanie 1:4 tys urodzeń.
Pochodzą z komórek węzła Hensena.
Składają się z tkanek zawierających 3 listki zarodkowe: ekto, endo, i mezodermę.
Są to tkanki dojrzałe histologicznie, zawierają elementy skóry, fragmenty kości, twory torbielowate.
Część guzów rozwija się w okolicy przedkrzyżowej (ucisk na odbytnicę i drogi moczowe)
Guzy krzyżowo-ogonowe-diagnostyka
Badanie kliniczne- w tym badanie per rectum
CT miednicy małej
Rtg okolicy krzyżowo-guzicznej (zmiany w kości, zwapnienia w guzie)
Wlew doodbytniczy (przemieszczenie odbytnicy i jej naciekanie)
Urografia
Cystografia
Określenie AFP w surowicy
Guzy krzyżowo-ogonowe- różnicowanie
Przepuklina oponowo-rdzeniowa (rozszczep kręgosłupa, objawy neurologiczne)
Chondromaty
Zdwojenia odbytu
Lipoma,
Ganglioneuroma, neurofibroma, neuroblastoma,
Guzy krzyżowo-ogonowe-leczenie
Radykalny zabieg operacyjny w okresie noworodkowym, doszczętne wycięcie guza z kością guziczną.
W przypadku zaawansowania materiał do badania i leczenie chemiczne (winkrystyna i adriamycyna).
Po operacji ponowna chemioterapia
Guzy krzyżowo-ogonowe- powikłania
Uszkodzenie odbytnicy
Zakażenie rany
Wznowa guza
Rhabdomyosarcoma (RMS) - Mięśniakomięsak prążkowany
5% wszystkich nowotworów złośliwych
10% guzów litych u dzieci
Występuje 2-6 r.ż. oraz powyżej 12 r.ż.
Może rozwijać się w każdej części ciała, najczęściej w obrębie głowy i szyi i w układzie moczowo-płciowym
RMS- typy histologiczne
Embrionale- najczęściej 70%
Botrioides- mięsak groniasty (pochwa, pęcherz moczowy, jama nosowo-gardłowa, nacieka narządy wypełniając ich światło)
Alveolare- typ pęcherzykowy u dzieci starszych
Pleomorphicum- postać różnokształtna występuje rzadko
Typ 1+2 duża wrażliwość na chemioterapię.
RMS- diagnostyka
RMS pęcherza moczowego- trójkąt pęcherza- utrudnienie odpływu moczu, zatrzymanie moczu, krwiomocz
RMS pochwy- wydobywanie się mas groniastych, krwawienie
RMS jądra- z elementów powrózka nasiennego, wtórnie nacieka jądro, daje przerzuty do węzłów chłónnych pachwinowych i biodrowych
RMS tułowia i kończyn- guz o niewyrąźnych granicach z niezmienioną skórą. Szerzy się przez naciekanie.
Przerzuty do płuc, kości, szpiku, OUN i kości.
RMS- leczenie
Kompleksowe- w sposób skojarzony z zastosowaniem zabiegu operacyjnego, chemioterapii i wyjątkowo radioterapia.
Wybór metody i kolejność zastosowania zależy od umiejscowienia ogniska pierwotnego, histopatologi guza i stopnia zaawansowania choroby.
Guzy wątroby – Hepatoblastoma
Nowotwór pochodzenia zarodkowego
Zwykle występuje do 5 r.ż.
Obraz kliniczny niecharakterystyczny (osłabienie, apatia, powiększenie obwodu brzucha)
Wykrywany przypadkowo podczas Usg brzucha.
Hepatoblastoma- diagnostyka
USG jamy brzusznej- Doppler
TK lub NMR
Poziom alfa fetoproteiny (również po leczeniu)
W wątpliwościach diagnostycznych biopsja guza.
Hepatoblastoma- leczenie
Radykalny zabieg operacyjny z wycięciem całego płata z guzem.
W zależności od lokalizacji i stopnia zaawansowania nowotworu chemioterapia.
Chemioterapia do tętnicy wątrobowej- sposobem Seldingera.
Perfuzja wątroby
Przeszczep wątroby
Kwalifikacja do przeszczepu
Guz nieoperacyjny
Wznowa miejscowa (po resekcji) niemożliwa do operacji
Guz w marskiej wątrobie
Guzy wieloogniskowe
Przeciwskazania do przeszczepu
Inwazja naczyń wątroby
Przerzuty do węzłów chłonnych
Naciekanie tkanek i narządów okolicznych (przepona, sieć)
Przerzuty odległe
Aktywna replikacja wirusa HCV
Niskie zróżnicowanie histologiczne guza