Prawo Faradaya (wiąże zmienne pole magnetyczne z indukowanym przez nie polem elektrycznym); Uogólnione prawo Ampère’a (wiąże indukcję pola magnetycznego z wywołującymi je prądem elektrycznym oraz zmiennym polem elektrycznym); Prawo Gaussa dla elektryczności (wiąże strumień pola elektrycznego z ładunkiem wytwarzającym to pole); Prawo Gaussa dla magnetyzmu (stwierdza, że pole magnetyczne jest bezźródłowe – nie istnieją ładunki magnetyczne); Podstawowe rodzaje anten: drutowe, reflektorowe (paraboliczne), aperturowe, mikropaskowe, dielektryczne, z falą bieżącą; Zalety: mała waga i objętość; można umieszczać na pow. płaskich, cylindrycznych, czy kulistych; niskie koszty produkcji; możliwe uzyskanie polaryzacji kołowej i liniowej; możliwość tworzenia rozbudowanych struktur antenowych; Wady: wąskie pasmo pracy; mała kierunkowość poj. promiennika; niepożądane promieniowanie z obwodów zasilających; ograniczenia mocy dla anten nadawczych; niekorzystne zjawisko generacji fal powierzchniowych; Wykorzystanie: systemy radiolokacyjne i radiokomunikacyjne; lotnicze systemy nawigacyjne i wysokościomierze; Strefa bliska (Fresnela) – fala jest falą kulistą, ampl. i faza natężeni pola zależy od kwadratu odległości od rożnych części anteny; Strefa daleka (Fraunhoffa) – char. fali płaskiej. Jest to kryterium oceny minimalnej odległości między antenami. 𝑟𝑚𝑖𝑛>2𝐷^2/λ; Warunek fali płaskiej – (War. amplitudy i fazy)jest on równoważny z koniecznością wzbudzania każdego punktu anteny na wyjściu, której mierzony jest sygnał polem o jednakowej amplitudzie i fazie.; W. ampl.𝑅≥1,19(𝐷1+𝐷2); W. fazy: 𝑅≥2(𝐷1+𝐷2)^2/λ; Obwodowe:Impedancja wejściowa Zwe – obciążenie, jakie przedstawia sobą antena dla bezpośrednio zasilającego generatora. Rez. wej. składa się z rez. promieniowania i rez. strat.; Współczynnik odbicia i WFS; Względna szerokość pasma pracy anteny B – przedział częstotliwości, w którym wszystkie charakterystyki i parametry nie ulegają zmianie (mieszczą się w paśmie tolerancji);

Rodzaj zasilania – symetryczne (dipol pętlowy) i niesymetryczne (monopol); Sprawność promieniowania - charakteryzuje efektywność anteny jako układu przekształcającego energię doprowadzaną do anteny w en. promieniowania pola EM. Stosunek mocy promieniowania do mocy doprowadzonej: ɳ=𝑃𝑝𝑟𝑜𝑚/𝑃𝑑𝑜𝑝𝑟=𝑃𝑝𝑟𝑜𝑚/𝑃𝑝𝑟𝑜𝑚+𝑃𝑠𝑡𝑟𝑎𝑡; Polowe: Polaryzacja; Charakterystyka promieniowania; Kierunkowość anteny – stosunek gęstości mocy promieniowanej na danym kierunku do średniej gęstości mocy promieniowanej przez antenę 𝐷=𝑈/𝑈0= 𝑈/(𝑃𝑝𝑟/4𝜋)→ 𝐷𝑚𝑎𝑥= 4𝜋𝑈𝑚𝑎𝑥/𝑃𝑝𝑟; Zysk energetyczny – definiowany jest jak zysk kierunkowy, tylko uwzględnia także straty powstałe w antenie. 𝐺=𝑃𝑝𝑟+𝑃𝑠𝑡𝑎𝑟𝑡 𝐺=ɳ∗𝐷; Temperatura szumowa 𝑻𝒘𝒔𝒛 – szumy wywołane ruchami cieplnymi w materiale, z którego wykonana jest antena 𝑇𝑤𝑠𝑧=𝑇𝑎(1−ɳ),𝑃𝑤𝑠𝑧=𝑘∗𝑇𝑤𝑠𝑧∗Δ𝑓; Sprawność promieniowania - charakteryzuje efektywność anteny jako układu przekształcającego energię doprowadzaną do anteny w en. promieniowania pola EM. Stosunek mocy promieniowania do mocy doprowadzonej: ɳ=𝑃𝑝𝑟𝑜𝑚/ 𝑃𝑑𝑜𝑝𝑟=𝑃𝑝𝑟𝑜𝑚/ 𝑃𝑝𝑟𝑜𝑚+𝑃𝑠𝑡𝑟𝑎𝑡; Zysk kierunkowy – zdolność do kierunkowego promieniowania energii EM przez jedną antenę w porównaniu do anteny przyjętej za wzorzec; Długość skuteczna anteny 𝒍𝒔𝒌 – długość równoważnego dipola Hertza o rozkładzie prądu równym prądowi na zaciskach wejściowych anteny rzeczywistej, jeżeli obie anteny w kierunku maksymalnego promieniowania i na tej samej odległości wytwarzają jednakowe natężenie pola elektr.; Warunki, które powinny być spełnione w trakcie pomiarów charakterystyk kierunkowości: Odległość między anteną badaną i anteną pomocniczą spełnia warunek strefy dalekiej i war. fali płaskiej; Fale odbite nie powinny wpływać na pomiary; Wzajemne sprzężenia EM między antenami w stanowisku pomiarowym powinno być na tyle małe, by można było je pominąć.