TESTY KLINICZNE:

1. Test dla oceny prawidłowego ustawienia przestrzennego miednicy:

- sprawdzamy czy talerze biodrowe i kolce biodrowe tylne są w równej linii. - przyczyną mogą być: nieprawidłowa, nawykowa pozycja, zablokowany staw krzyżowo – biodrowy. - objaw dodatni: skręcenie miednicy.

Objaw Derbolowsky'ego (książka str. 38) - ocena zmieniającej się różnicy długości kończyn dolnych - objaw wyprzedzania w pozycji leżącej.

Wykonanie: Pacjent leży na plecach. Badający obejmuje dalsze końce obu podudzi, wyczuwając kciukami kostki przyśrodkowe, oraz ocenia na podstawie pozycji kciuka wzajemną wysokość i rotacje kostek przyśrodkowych.

Pacjenta prosi się o przyjęcie pozycji siedzącej, przy czym badający pomaga przy wykonaniu tego ruchu lub pacjent podpiera się rękami przy podnoszeniu.

Interpretacja: Jeżeli występuje zablokowanie stawu krzyżowo-biodrowego oraz zaburzenie ruchu między kością krzyżową i biodrową, kończyna dolna po tej stronie przy podnoszeniu staje się pozornie dłuższa; w pozycji leżącej pozornie krótsza lub długości obu kończyn ulegają wyrównaniu.

Stwierdzane różnice można zmierzyć na tej samej wysokości na kostkach, różnice mniejsze od 2 cm nie są brane pod uwagę. Należy ustalić, czy różnice długości kończyn nie są spowodowane poza zablokowaniem stawu krzyżowo – biodrowego innymi przyczynami, jak przykurcz mięśni kulszowo – udowych anatomicznym skróceniem czy wydłużeniem.

Objaw Derbolowsky’ego: a - wolny st. krzyżowo – biodrowy, b – zablokowany st. krzyżowo – biodrowy po stronie prawej (wydłużanie się kończyny dolnej przy podnoszeniu).

Objaw wyprzedzania - badanie funkcji stawu krzyżowo-biodrowego (książka str. 35)

Wykonanie – pacjent stoi odwrócony plecami do badającego. Badający kciukami wyczuwa oba kolce biodrowe tylne górne. Następnie prosi chorego, aby postawił równo obie stopy na podłodze, wyprostował st. kolanowe i powoli pochylił się do przodu. W skłonie ocenia się położenie i ruchomość obu kolców.

Interpretacja – k. krzyżowa przemieszcza się w stawach krzyżowo-biodrowych wzdłuż osi poziomej w stosunku do kk. biodrowych (talerza miednicy). Ruch ten wymaga obniżenia się k. krzyżowej. W warunkach fizjologicznych, z powodu swobodnego ruchu w stawach krzyżowo-biodrowych przy końcu pochylania tułowia, kolce znajdują się na tej samej wysokości, jak na początku badania.

Jeżeli staw po jednej stronie nie obniża się, to kolec wraz z k. krzyżową, w porównaniu z drugą stroną, przemieszcza się ku górze (wyprzedza). Brak obniżania się kolca albo obecność objawu wyprzedzania świadczy głównie o zablokowaniu stawu po stronie badanej stawu. Obustronny objaw może imitować obustronne skrócenie mm. kulszowo-goleniowych.

Przy ocenie objawu wyprzedzania należy ocenić i wykluczyć zaburzenia symetrii miednicy i stawów biodrowych. Skośne ustawienie miednicy należy wyrównać przez podłożenie  pod krótszą z nich deseczek kalibrowanych.

Test różnicujący:

Objaw Piedellu – badanie funkcji st. krzyżowo – biodrowego.

Wykonanie – pacjent siedzi okrakiem na ławce (dla stabilizacji miednicy). Badający stoi za pacjentem, ustawia swoje kciuki na kolcach biodrowych tylnych górnych i poleca osobie badanej wykonać swobodny skłon w przód.

Interpretacja – brak asymetrii ruchu kolców w pozycji siedzącej, w sytuacji obecności objawu wyprzedzania w pozycji stojącej przemawia za zaburzeniem mechaniki miednicy mającym swe źródło w obrębie kończyn dolnych.

Objaw cofania Giletta (test kolców biodrowych tylnych górnych) - badanie funkcji stawu krzyżowo-biodrowego

Wykonanie – badający stoi za pacjentem i ustawia swoje kciuki na kolcach biodrowych tylnych górnych, po czym poleca maksymalne zgięcie w stawie biodrowym. *PO UNIESIENIU KOLEC POWINIEN SIĘ OBNIŻYĆ.

Interpretacja – w warunkach prawidłowych kolec po stronie przyciągniętej kd ulega wyraźnemu obniżeniu (0,5 – 2 cm). Wyraźne uniesienie kolca (podążanie za przyciągniętą kd) może świadczyć o zablokowaniu po tej stronie stawu krzyżowo- biodrowego lub o jego czynnościowym skręceniu względnie też skróceniu po tej stronie prostownika grzbietu i/lub czworobocznego lędźwi.

Objaw zakroku UZUPEŁNIĆ

*PRAWIDŁOWO KOLEC IDZIE KU GÓRZE.

Wykonanie: badający stoi za pacjentem i ustawia swoje kciuki na kolcach biodrowych tylnych górnych, po czym poleca pacjentowi wykonanie wykroku w tył, stojąc na śródstopiu.

Interpretacja:

Test napięciowy górny UZUPEŁNIĆ

Wykonanie: pacjent siedzi, wyprostowana sylwetka, ręce wyciągnięte przed sobą w supinacji, czyli rotacji zewnętrznej. Badający kładzie palce na kolcach biodrowych tylnych. Nakazuje pacjentowi wykonać skręt pierw w jedną, a później drugą stronę.

Interpretacja: skrócenie powięzi piersiowo – lędźwiowej i mięśnia najszerszego grzbietu.

Test napięciowy dolny

Wykonanie: pacjent siedzi, wyprostowana sylwetka. Badający kładzie palce na kolcach biodrowych tylnych. Nakazuje pacjentowi wyprostować nogę w kolanie. *KOLCE MAJĄ SIĘ NIE RUSZAĆ.

Interpretacja:

Krzyżowo- biodrowy test rozciągania, czyli test kompensacyjno - trakcyjny

Cz. 1. Wskazuje na zajęcie przednich więzadeł krzyżowo- biodrowych w zespole bólowym stawu krzyżowo- biodrowego.

Wykonanie: pacjent leży na plecach. Badający wywiera obiema rękami nacisk na oba talerze miednicy. Skrzyżowane ręce wytwarzają dodatkowy zwrócony na zewnątrz wektor siły. Siła działająca na miednicę w kierunku przednia- tylnym powoduje obciążenie tylnych części stawu krzyżowo- biodrowego, podczas gdy siły skierowane bocznie obciążają przednie części więzadeł krzyżowo- biodrowych.

Interpretacja: ból zlokalizowany głęboko świadczy o napięciu przednich więzadeł krzyżowo- biodrowych po odpowiedniej stronie (więzadła krzyżowo- kolcowe, krzyżowe- guzowe). Ból w pośladku może być spowodowany przez ucisk kozetki lub podrażnienie tylnych części stawu krzyżowo- biodrowego. Dokładna lokalizacja bólu ułatwia ustalić ich przyczynę.

Cz. 2. Wskazuje na zajęcie odcinku stawu krzyżowo – biodrowego tylnego.

Wykonanie: pacjent leży na plecach. Badający wywiera obiema rękami nacisk na oba talerze miednicy. Ściska talerze biodrowe do siebie;

lub w leżeniu bokiem, czyli test uciskowy kości biodrowej

Wykonanie: Pacjent leży na boku. Badający układa obie ręce na talerzu biodrowym strony chorej oraz wywiera skierowany osiowo ucisk na miednicę.

Interpretacja: Wystąpienie bądź zaostrzenie bólów w stawie krzyżowo – biodrowym w pobliżu rąk świadczy o jego schorzeniu (zablokowanie stawu, zapalenie).

Test więzadłowe

Funkcjonalne badanie więzadeł miednicy.

Wykonanie: chory leży na plecach.

a.        W czasie badania więzadła biodrowo- lędźwiowego zginamy staw kolanowy i biodrowy, a kończynę dolną przywodzimy w kierunku drugiego stawu biodrowego. W czasie tego ruchu wywieramy ucisk na staw kolanowy w osi uda.

b.       Przy badaniu więzadeł krzyżowo- kolcowego i krzyżowo- biodrowych maksymalnie zginamy kończynę dolną w stawie kolanowym i biodrowym oraz przywodzimy ją w kierunku przeciwnego stawu ramiennego. W czasie tego ruchu wywieramy ucisk na staw kolanowy w osi uda.

c.        W czasie badania więzadła krzyżowo- guzowego maksymalnie zginamy kończynę w kierunku leżącego po tej samej stronie stawu ramiennego.

Interpretacja: po kilku sekundach pojawiają się ciągnące dolegliwości bólowe, które świadczą o funkcjonalnym skróceniu i przeciążeniu więzadeł: mogą one także występować przy hipermobilności lub zablokowanych stawach krzyżowo- biodrowych.

Ból pojawiający się przy rozciąganiu więzadła biodrowo- lędźwiowego przenosi się do okolicy pachwinowej (różnicowanie- choroby stawu biodrowego) więzadła krzyżowo- kolcowego i krzyżowo- biodrowego do dermatonu S1 grzbietowo- bocznie do okolicy biodra do kolana, a więzadła krzyżowo- guzowe na grzbietową stronę uda.

Quick test UZUPEŁNIĆ

Test Lewady (górna i dolna)

Wykonanie: unoszenie bierne tułowia za pomocą chwytu pod ramiona. Badamy V kręgosłup. Ból świadczy o przeciążeniu stawów kręgosłupa)

Test Rozety UZUPEŁNIĆ

Test antefleksji

Wykonanie: siad na piętach, przodozgięcie kręgosłupa – tz ukłon japoński.

Interpretacja: brak ruchu na 3 segmentach- test pozytywny, może świadczyć o skłonnościach preskoliotycznych, u dorosłych zablokowanie w wyproście.

Test czynnego unoszenia prostej kończyny dolnej (ASLR)

Pacjent leży tyłem, unosi kończynę wyprostowaną w stawie kolanowym na wys. 20 cm nad podłożem a następnie dołącza drugą kończynę. Ból w trakcie ruchów świadczy o niestabilności w obszarze miednicy. Test stosowany przede wszystkim w badaniu patologii dolnego odcinka kręgosłupa i miednicy u kobiet po porodzie. Klasyfikuje się go w 6* skali:

0- Test wykonany bez żadnego problemu

1- Mały dyskomfort w trakcie unoszenia kończyny

2- Nieduże trudności w unoszeniu kończyny spowodowany bólem miednicy

3- Test jest trudny do wykonania, pojawia się ból

4- Bardzo duże problemy w czynnym uniesieniu kończyn dolnych spowodowane bólem

5- Niemożność uniesienia kończyn spowodowana bólem

Uzupełnieniem testu jest ASLR z bierną stabilizacją miednicy

Wykonujemy go z dodatkowym biernym dociskiem obu talerzy biodrowych w kierunku przyśrodkowym i znaczne zmniejszenie a nawet ustąpienie bólu w trakcie czynnego unoszenia1. i 2. kończyny dolnej wskazuje przyczynę dolegliwości- niestabilność okręgu kostnego miednicy.

ASLR z czynnym oporem

Opór stawiamy na barku, który jest usytuowany po skosie w stosunku do uniesionej kończyny, co umożliwi wykazanie zdolności czynnej stabilizacji miednicy. W czasie jego wykonywania znaczne ustępowanie dolegliwości bólowych świadczy o zmniejszaniu siłowego ryglowania stawów krzyżowo-biodrowych przez układ mm. grzbietowych., biodrowo-lędźwiowych, pośladkowych wielkich, więzadeł krzyżowo-guzowych, głowę długą m. dwugłowego uda.

1. Testy dla kończyny górnej

Test przywiedzenia horyzontalnego ramion – test zagrycha

Wykonanie: siedząca, pacjent trzyma ręce stroną grzbietową na biodrach, przywiedzenie czynne łokci z końcowym dopchaniem.

Interpretacja: pozytywny sugeruje pierwotnie barkową dysfunkcje, negatywny- ból z przeniesienia z odległych struktur.

Problem w st. barkowym/prowokacyjny barku UZUPEŁNIĆ

Bolesny łuk

Wykonanie: z pozycji pośredniej wykonywane jest bierne i czynne odwodzenie ramienia.

Interpretacja: bóle przy odwodzeniu w zakresie między 70 i 120º (rys. 75b) świadczą o uszkodzeniu ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego, które w tym czasie jest uciskane między guzkiem większym i wyrostkiem barkowym (zespół ciasnoty podbarkowej). W przypadku zajęcia stawu barkowo- obojczykowego dolegliwości bólowe występują przy odwodzeniu do kąta 140-180º (rys. 75c.)

Powyżej kąta 120º dolegliwości bólowe zwykle nie występują.

W czasie badania czynnych i biernych ruchów można ominąć bolesny łuk, ponieważ kończyna górna w czasie odwodzenia ulega jednocześnie rotacji zewnętrznej, co zwiększa przestrzeń między wyrostkiem barkowym i przechodzącą pod nim chorą częścią ścięgna pierścienia rotatorów. W takich przypadkach zespół ciasnoty podbarkowej może nie występować w zakresie ruchu od 70 do 120º.

Przyczyną ciasnoty podbarkowej i bolesnego łuku mogą być oprócz całkowitych lub częściowych uszkodzeń pierścienia rotatorów obrzęki i zapalenia kaletek, zmiany na brzegu wyrostka barkowego oraz- rzadko- zwyrodnienie w stawie barkowo- obojczykowym.

Objaw Tinela

Wykonanie: polega na delikatnym opukiwaniu okolicy nadgarstka wzdłuż przebiegu nerwu pośrodkowego lub pacjent siedzi w pozycji

Interpretacja: test uważa się za dodatni, jeśli wyzwala on ból oraz parestezje.

1. Testy dla odcinka szyjnego

Objaw szczytowy uciskowy ; Test Bertranda ; Adama

Wykonanie: badany siedzi, badający stoi z tyłu pacjenta, układa obie dłonie na szczycie głowy badanego i impulsowo wywiera nacisk osiowy na głowę pacjenta stabilizując go.

Interpretacja: Prawidłowo- badany nie odczuwa żadnych objawów negatywnych Nieprawidłowo- ból w którejś okolicy od kręgosłupa poprzez bark do dystalnych części kończyny górnej przemawia za zwężeniem otworów międzykręgowych z dolegliwościami bólowymi o charakterze rwy ramiennej.

Test Kerninga

Wykonanie: Badany leży na plecach a jego ręce są na karku. Badający podtrzymuje głowę badanego, następnie zgina ją w kierunku klatki piersiowej w takim zakresie w jakim pozwala mu na to zakres ruchomości w tym odcinku kręgosłupa.
Interpretacja: W czasie jego wykonania dochodzi do naciągnięcia rdzenia kręgowego. Jeśli w czasie wykonywania badania badany skarży się na ból w okolicy szyjnego odcinka kręgosłupa, lub na promieniujący bóldo odcinka lędźwiowego czy kończyn dolnych świadczy to o podrażnieniu oponowym korzenia nerwowego. 

Objaw Spurlinga

Wykonanie: badany siedzi, badający stoi z tyłu pacjenta, układa obie dłonie na szczycie głowy badanego i przechyla głowę badanego pod kątem w jedna, a następnie drugą stronę.

Test Hautanta
Wykonanie: pacięt siedzi, ramiona z wyprostowanymi wskazicielami wysunięte przed
siebie (równolegle i poziomo). Badany zamyka oczy i obraca głowę raz w jedna, raz w druga stronę. Interpretacja: zbaczanie jednej z rak poziomo w czasie skrętu głowy w stronę przeciwna ujawnia zablokowanie segmentu.

Test De Kleyna

Wykonanie: Badany leży na plecach tak aby jego głowa znajdowała się poza stołem. Badający podtrzymuje głowę i wykonuje nią (odcinek szyjny) ruch wyprostu, lekkiego bocznego skłonu i rotacji w tę samą stronę. W tym układzie głowy i odcinka szyjnego dochodzi do fizjologicznego „przyblokowania” drożności tętnicy kręgowej po stronie rotacji.

Interpretacja:
Służy do wykrywania utajonej niedrożności tętnic kręgowych. Badany leży na plecach tak aby jego głowa znajdowała się poza stołem. Badający podtrzymuje głowę i wykonuje nią (odcinek szyjny) ruch wyprostu, lekkiego bocznego skłonu i rotacji w tę samą stronę. W tym układzie głowy i odcinka szyjnego dochodzi do fizjologicznego „przyblokowania” drożności tętnicy kręgowej po stronie rotacji. W przypadku zaburzeń drożności drugiej rozciągniętej tętnicy, w przeciągu 30 sekund ujawni się niedokrwienie centralnego układu nerwowego, manifestujące się oczopląsem. W trakcie testowania należy cały czas utrzymywać kontakt wzrokowy i słowny z pacjentem. 

Sharpa-Pursera UZUPEŁNIĆ

Wykonanie: pacjent siedzi, stabilizujemy ząb kręgu (wgłębieniu na karku) oraz stabilizacja na wysokości brody.

Interpretacja: dodatni test świadczy o hipermobilności w odcinku szyjnym, niestabilności w stawie szczytowo – obrotowym.

Test różnicujący zawroty głowy

Wykonanie: pacjent siedzi, ręce skrzyżowane na klatce piersiowej.

1. Pacjent wykonuje szybkie ruchy rotacyjne głowy z otwartymi oczami ( n. wzroku).

2. Pacjent wykonuje szybkie ruchy rotacyjne głowy z zamkniętymi oczami (n. wzroku).

3. Terapeuta ruchami biernymi, ze stabilizacją głowy wykonuje ‘’ruchy okrężne’’ (równowaga).

4. Terapeuta stabilizuje głowę, pacjent wykonuje ruchy skrętne barkami (kręgopochodny).

Interpretacja: jeżeli w pierwszej próbie wystąpią zawrot z otwartym a z zamkniętymi nie to komponenta oczna, powtarzane ruchy przy ustabilizowanym kręgosłupie- błędnik, przy ruchach całego tułowia zamkniętymi oczami-szyjna komponenta).

1. Zaburzenia narządu równowagi

Próba pokazywania Barany’ego

Wykonanie: oczy otwarte, palce na wprost wycelowane, następnie podnieść ręce w górę i powrócić w to samo miejsce, a później oczy zamknięte i ten sam ruch.

Interpretacja: próba błędnikowa (ucho wewn.).

Test Romberga

Wykonanie: ręce w przód, 1 min z otwartymi, 1 min z zamkniętym.

Interpretacja: może wskazywać dysfunkcje ze strony móżdżku, błędnika a przy dodatniej próbie z zamkniętymi a ujemnej z otwartymi – sznury tylne.

Próba postawy

Wykonanie: oczy zamknięte, ręce do góry, ok. min w tej pozycji.

Interpretacja:

Próba chodu gwieździstego Babińskiego-Weila

Wykonanie: oczy zamknięte, ręce przed sobą, dwa kroki do przodu, dwa do tyłu.

Interpretacja: w zaburzeniach błędnikowych i móżdżkowych zbacza w kierunku uszkodzenia.

Próba marszowa

Wykonanie: 50 kroków ( w miejscu), wysoko unoszone nogi, ręce przed sobą, oczy zamknięte.

Interpretacja: wyraźna zmiana toru- pow. 45 o-błędnikowa komponenta.

Próba chodu po linii

Wykonanie: głowa w wyproście, oczy otwarte, chód w linii prostej małymi krokami, następnie wykonanie wymienionych czynności powyżej – tylko z zamkniętymi oczami.

Interpretacja:

1. Testy kolanowe

Próba mahatma UZUPEŁNIĆ

Test Godfreya (str. 225)

Wykonanie: pacjent leży na plecach. Oba stawy kolanowe i biodrowe zgina się do 90 ^o. Podudzia podtrzymywane są przez badającego i jednocześnie wywierany jest nacisk, skierowany grzbietowo na guzowatość piszczeli uszkodzonego stawu kolanowego.

Interpretacja: już w pozycji wyjściowej widoczne jest niewielkie opadnięcie bliższej części kości piszczelowej jako wyraz niewydolności tylnego więzadła krzyżowego. Przy nacisku od strony brzuchatej na piszczel tylne przemieszczenie tylnego plateau staje się bardziej wyraźne.

Objawy Steinmanna

Wykonanie: pacjent leży tyłem lub siedzi, podudzia poza leżanką, st. kolanowe zgięte do 90 stopni, Badający jedną ręką chwyta za górną nasadę podudzia, drugą za stopę od strony podeszwowej i wykonuje ruch rotacji wew. i zew.

Interpretacja: ból po str. przyśrodkowej podczas rotacji zew. – uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej. Ból po str. bocznej podczas rotacji wew. – uszkodzenie łąkotki bocznej.

Objaw balotowania i chełbotania rzepki

Wykonanie: leżenie tyłem, pod stawem kolanowym wałek, ucisk rzepki przez badającego.

Interpretacja: w przypadku obecności wysięku czujemy jej uderzenie o kość udową i powrót do pozycji wyjściowej. Wyczuwalne jest chełbotanie płynu w stawie.

Test destrakcyjno-kompresyjny Apleya

Wykonanie: pronacyjna (na brzuchu) , staw kolanowy zgięty do 90 stopni, badający przytrzymuje udo pacjenta Ruch : trakcja (wyciąg) , kompresja (docisk) , rotacja stawu.

Interpretacja:

1) ból podczas : trakcji (dodatni test dystrakcyjny) świadczy o uszkodzeniu torebkowo –więzadłowym

2) ból podczas : kompresji (dodatni test kompresyjny) świadczy o uszkodzeniu łąkotek

3) ból podczas : rotacji wewnętrznej świadczy o uszkodzeniu łąkotki bocznej

4) ból podczas : rotacji zewnętrznej świadczy o uszkodzeniu łąkotki przyśrodkowej

Objaw Payra

Wykonanie: siad turecki. Ruch : wykonane przerywanego ucisku na stawy kolanowe zrotowane od zewnątrz.

Interpretacja: ból w przyśrodkowej szparze stawu kolanowego świadczą o uszkodzeniu głównie tylnego rogu łąkotki.

Test Payra

Wykonanie: suplinacyjna (na plecach) Ruch : zgięcie stawu biodrowego i kolanowego , rotacja zewnętrzna podudzia , szpotawienie kd i kierowanie jej w kierunku przeciwnej kończyny

Interpretacja: ból występujący w tylnej części wewnętrznej szpary stawowej świadczy o uszkodzeniu łąkotki przyśrodkowej (rogu tylnego) Inne : dla oceny rogu tylnego łąkotki bocznej wykonuje się ruch koślawienia zamiast szpotawienia oraz rotację wewnętrzną podudzia zamiast zewnętrznej .

Test McMurraya (str. 183)

Wykonanie: suplinacyjna (na plecach) Ruch: zgięcie w stawie biodrowym i kolanowym , rotacja podudzia ,prostowanie do 90 stopni.

Interpretacja: 1) ból podczas : prostowania , rotacji zewnętrznej i odwiedzenia podudzia świadczą o uszkodzeniu łąkotki przyśrodkowej 2) ból podczas : prostowania, rotacji wewnętrznej i odwiedzeniu podudzia świadczą o uszkodzeniu łąkotki boczne 3) przeskakiwanie przy silnym zgięciu świadczy o zakleszczeniu tylnego rogu łąkotki 4) przeskakiwanie przy kącie prostym świadczy o uszkodzeniu środkowej części łąkotki

Test Bohlera-Kromera (szpotawienia, koślawienia) (str.188)

Wykonanie: suplinacyjna (na plecach) Ruch : 1) odwiedzenie (koślawienie) podudzia (chwytamy za kostkę przyśrodkową i boczną stronę szpary stawowej) 2) zginanie i prostowanie w tej pozycji kończyny dolnej 3) przywiedzenie (szpotawienie) podudzia (chwytamy za kostkę boczną i przyśrodkową stronę szpary stawowej) 4) zginanie i prostowanie w tej pozycji kończyny dolnej

Interpretacja: 1) ból występujący podczas koślawienia wskazuje na łąkotkę boczną 2) ból występujący podczas szpotawienia wskazuje na łąkotkę przyśrodkową

Objaw Childressa - kaczego chodu (str. 192)

Wykonanie: pacjent przyjmuje pozycje w przysiadzie, podczas którego pośladki powinny – jeśli to możliwe – dotykać pięt. W tej pozycji poleca mu się poruszać do przodu tak zwanym kaczym chodem.

Interpretacja: w przypadku uszkodzenia tylnego rogu pacjent sygnalizuje – na krótko przed osiągnięciem maksymalnego zgięcia lub we wczesnej fazie prostowania – bolesny trzask lub chrupnięcie, które wywołane są przez zakleszczenie uszkodzonej łąkotki przyśrodkowej. Jeśli pacjent skarży się na silne bóle, nie może przyjąć zalecanego głębokiego przysiadu.

1. Testy postawy ciała

Test ścienny Degi – pomiar ruchomości w stawie ramiennym i stawach obręczy kg.

Wykonanie : pacjent siedzi tyłem (zniwelowanie lordozy L, przez co kompensowane może być ruch kkg), plecy przylegają do ściany. Unosi on ramiona, które powinny pokryć się z osią długą ciała i dotknąć do ściany.

Interpretacja : w razie obecności przykurczu ramiona nie dotykają do ściany. Pomiar kąta między ścianą a ramionami określa wielkość przykurczu.