FIZJOLOGIA – wykład 4:
ODPORNOŚĆ:
NIESWOISTE MECHANIZMY OBRONNE
MECHANICZNE:
Wiązanie międzykomórkowe warstwy nabłonka
Proces złuszczania komórek
Strumień cieczy/powietrza
Ruch rzęsek
CHEMICZNE:
Śluz
Nieswoiste czynniki bakteriostatyczne, -bójcze
pH
enzymy
MIKROBIOLOGICZNE:
Swoista mikroflora
FAGOCYTOZA:
NIESWOISTE CZYNNIKI HUMORALNE
- układ dopełniacza
-properdyna
- interferony
- transferryna
- laktoferyna
- lizozym
Białka dopełniacza – uzupełniają działanie przeciwciał (działają głownie na błony komórkowe):
Opsonizacja mikroorganizmów
Bakterioliza i cytoliza
Chemotaksja i aktywacja neutrofili
Degranulacja bazofilów
Przetwarzanie kompleksów przeciwciało-antygen
Zwiększenie aktywności limfocytów B
Wzmacnianie wiązania antygenów do limfocytów B i komórek prezentujących antygen
LEUKOCYTY
Rozpoznawanie i unieczynianie szkodliwych i obcych dla organizmu czynników, które wnikają do niego lub na skutek nieprawidłowych przemian zostaną w nim wytworzone:
Drobnoustroje (m.in. wirusy, bakterie)
Nieprawidłowo zbudowane komórki organizmu (kom nowotworowe, kom zmutowane)
Pierwszą linią obrony organizmu stanowią granulocyty (głównie obojętnochłonne) i monocyty.
Posiadają zdolność do fagocytozy, czyli pochłaniania i trawienia np. fragmentów bakterii czy innych komórek
DIAPEDEZA – (20 µ/min) wychodzenie do tkanek przez drobne pory między komórkami śródbłonka naczyń
CHEMOTAKSJA- ruch ukierunkowany (działania na błonę komórkową związków chemicznych powstających w miejscu, gdzie jest ciało obce i rozwija się proces zapalny)
PINOCYTOZA – pobieranie zawiesin koloidalnych rozpuszczonych w osoczu bądź w płynie międzykomórkowym (cząsteczki białka, tłuszczów, kwasów nukleinowych)
Neutrofil – obojętnochłonne
Bazofil – zasadochłonne
Eozynofil – kwasochłonne
PULA MARGINALNA – granulocyty zatrzymywane w zatokach naczyniowych i rozgałęzieniach naczyń włosowatych w śledzionie, wątrobie i szpiku, uwalnianie np. po wysiłku, po spożyciu pokarmu białkowego (leukocytoza trawienna)
- wniknięcie bakterii powoduje uruchomienie nie tylko puli marginalnej, ale również rezerwy szpikowej intensywniejsze procesy w puli komórek dojrzewających i dzielących się zmniejszenie czasu rozwoju i dojrzewania
REAKCJA ZAPALNA
- miejscowy proces wywołany uszkodzeniem tkanek, który powoduje:
Zaczerwienienie
Ból (PG, serotonina, bradykykinina)
Obrzęk
Upośledzenie frekcji
Rozszerzenie naczyń mikrokrążenia (histamina, PG, LT)
Zwiększenie przepuszczalności dla białek
Wzmożenie przesączu płynu do tkanek
Przechodzenie granulocytów i monocytów do tkanekfagocytoza
GRANULOCYTY OBOJĘTNOCHŁONNE
- neutrofile
- wielkość: 10-14 µm
- 40-60%
- starsze mają jądro segmentowane (segmenty połączone mostkami, liczba (2-5) ich wzrasta z wiekiem krwinki), młode postaci mają jadro kształtu litery C
- ziarnistości różowo-szare, czasem niewidoczne
- w krwi żyją 6-12 h, przechodzą do tkanek- żyją kilka dni, giną na drodze apoptozy lub nekrozy
- Głowna nieswoista linia obrony przed bateriami i grzybami
- Są cytotoksyczne w stosunku do bakterii G+, G-, grzybów i pierwotniaków
Defensyny- peptydy o działaniu bakteriobójczym
Lizozym
Mieloperoksydaza (MPO)
BPI- nieenzymatyczne, białkobójcze- bakterie G-, gł. E.coli, Salmonella, pałeczka ropy błękitnej
Przesuniecie obrazu w prawo – wzrost liczby młodych postaci granulocytów obojętnochłonnych z jadrem pałeczkowatym (charakter regeneratywnych lub degeneratywny)
Fizjologicznie u noworodków w okresie poporodowym
Patologicznie- ostre stany zapalne, stres, po krwotokach, przy zatruciach, przewlekła białaczka szpikowa
Przesuniecie obrazu w prawo – wzrost liczby granulocytów obojętnochłonnych z jadrem segmentowanym
Charakterystyczna dla przewlekłych stanów zapalnych
GRANULOCYTOZA – wzrost liczby neutrofili
fizjologiczna:
po wysiłku fizycznym
patologiczna:
zatrucia produkatami przemiany materii (cukrzyca, dna)
mocznica
zatrucia Pb, Hg,
jadem węży,
przetworami naparstnice,
infekcje
GRANULOPENIA -zmniejszenie liczby neutrofili
choroby wirusowe,
zatrucia benzenem,
sulfonamidami,
arsenem
EOZYNFILE
- wielkość: 10-17 µm
- stanowią ok. 1-5% (w wielokrotnie większej ilości w szpiku - rezerwa szpikowa oraz w tkankach (drogi oddechowe, ściana jelita, macica))
- we krwi żyją ok. 2 dni, w szpiku do 6 dni
- jądro przeważnie 2 płatowe (2 gruszkowate płaty połączone nitkowatym mostem (czasem – 3-4 płaty lub pałeczkowate)
- ziarnistości koloru ciemnoczerwonego, mniejsze zdolności fagocytarne niż u neutrofili
EOZYNOFILIA – wzrost liczby eozynofili. Występuje w stanach uczuleniowych, częstszy objaw robaczyc przewodu pokarmowego – stałe i nieznaczne uszkodzenia tkanek i uwalnianie histaminy
Eozynofilia zwykle powstaje powoli i utrzymuje się przez dłuższy okres czasu
Jeśli wytwarzanie histaminy jest szybki – wstrząs anafilaktyczny (eozynofilia nie występuje)
Aktywacja układu przysadka-międzymózgowie – kora nadnerczy → obfite wytwarzanie ACTH i kortykoidów, które inaktywują histaminę
EOZYNOPENIA – spadek liczby eozynofilii - powstaje szybko i jest raczek krótkotrwała
Pasożyt → IgG + IgE, aktywacja dopełniacza → opłaszczenie, związanie z IgE na powierzchni mastocytów → de granulacja → histamina → chemotaksja eozynofili
- unieczynnienie histaminy
BAZOFILE
- wielkość: 8-18 µm
- jest ich najmniej – 1-2 %
- ziarnistości zasadochłonne (lekko fioletowa cytoplazma, liczne granatowe ziarnistości)
- jądra niekiedy przewężone, ale nigdy wielopłatowe
GRANULOCYTY ZASADOCHŁONNE
- biorą udział w procesach alergicznych
- posiadają zdolność wiązania na powierzchni IgE wchodzących w reakcje z alergenami
AGRANULOCYTY
a. MONOCYTY
- największe krwinki białe
- średnica: 15-21 µm
- z dużym podkowiastym lub nerkowatym jądrem
- plazma szaro-niebieska
- ilość ich waha się od 5-6%
- mają zdolność do fagocytozy
Uczestniczą w wytwarzaniu:
Odporności niespoistej (oporność) – głównie dzięki zdolności do fagocytozy
Odporności swoistej (odpowiedzi immunologicznej) – IL-1, która oddziałuje m.in. na limfocyty wspomagające
b. LIMFOCYTY
- wielkość: 7-12 µm
- mają duże kuliste jądro, które wypełnia prawie całą komórkę
- dookoła jądra jest wąski rąbek niebieskiej cytoplazmy
- nie mają zdolności do fagocytozy
- poruszają się wolniej od granulocytów
- mają duże zdolności do przechodzenia ze stanu biernego w kom efektywnie dzielące się i zmieniające swoje funkcje
- jest ich 25-30% wszystkich krwinek białek
PODZIAŁ LIMFOCYTÓW
Limfocyty typu T – odpowiedzialne za odporność typu komórkowego
Limfocyty typu B – odpowiedzialne za odporność typu humoralnego
Limfocyty NK
Limfocyty K
LIMFOCYTY T
- powstają w wyniku przechodzenia komórek macierzystych w grasicy, gdzie pod wpływem czynników humoralnych stają się limfocytami grasico zależnymi, czyli limfocytami T
- zmieniają stale miejsce pobytu
- wspólnie z granulocytami i monocytami uczestniczą w wytwarzaniu swoistej odporności komórkowej pełniąc zadanie nadzoru immunologicznego
- stanowią 60-70% limfocytów krążących we krwi
- żyją 5-10 lat
Naczynia krowionoścne śledziona,obwód węzła chłonnego (tam stykają się z Limfocytami B i makrofagami) do naczyń chłonnych z limfą do krwi
Podział limfocytów T:
cytotoksyczne (Tc) – wytwarzają znaczne ilości limfo toksyn unieczyniających niszczone komrki
wspomagające (Th)
supresorowe (Ts) AIDS
kontrasupresorowe (TCS)
Limfocyty NK, K i cytotoksyczne są przystosowane do bezpośredniego niszczenia upostaciowionych antygenów
Limfocyty WSPOMAGAJĄCE i SUPRESOROWE – nie uczestniczą bezpośrednio w niszczeniu obcych komórek, lecz są głównymi regulatorami komórkowej i humoralnej odpowiedzi swoistej
LIMFOCYTY B
- krótkożyjące: 5-10 dni
- komórki macierzysty przechodzą przez torbę Fabrycjusza, wątrobę, śledzionę, tkankę chłonną przewody pokarmowego ulegają swoistemu pobudzeniu i przekształceniu w limfocyty B
- prowadzą osiadły tryb życia – grudki śledziony, środkowa część węzła chłonnego
- pod wpływem limfokin i monokin ulegają transformacji blastycznej i dzielą się mitotycznie – powstaje klon komórek powiązanych czynnościowo z określonym antygenem
- długożyjące komórki pamięci immunologicznej, zachowujące cechy limfocytu
- plazmocyty żyjące 3-5 dni, które wytwarzają immunoglobuliny